اولویت بندی و ارزیابی شاخص های حکمرانی خوب شهری در ...

استفاده از پیمانکاران و مشاوران ماهر در زمینه پیاده سازی طرح های موضعی؛

جلوگیری از اختلاص و فساد اداری در سازمان های شهری؛

همکاری هرچه بهتر با سرمایه گذاران بخش خصوصی و تکریم آنها به جای مانع تراشی؛

بکارگیری نیروهای متخصص به عنوان کارمند؛

اجماع سازی: همانطور که در تعریف این شاخص بیان شد، اجماع سازی عبارت است از ایجاد توافق میان منافع مختلف، از سوی دیگر شهرها نیز محل جمع شدن افراد، سازمانها، گروه ها و …. با سلایق و زمینه های کاری و مسئولیت های مختلف می باشند. بنابر این سازمان های مدیریت شهری موظفند بستر مناسبی جهت اجماع سازی در شهرها ایجاد کنند. مهمترین پیشنهادی که در این زمینه می توان ارائه داد ایجاد ارتباط متقابل با مردم و ارتقای شاخص مشارت از یک سو و برگزاری جلسات مشترک در بازه های زمانی مشخص با ارگان ها و سازمان ها و ادارات فعال در شهر ها مانند اداره محیط زیست، آب و فاضلاب و …… از سوی دیگر می باشد.
تمرکز زدایی: به منظور ارتقای این شاخص در سطح شهر ها راهکارهای زیر بیان می گردد:

ایجاد شوراهای محله ای و تفویض اختیار به آنها به منظور حل مشکلات در سطح محله؛

ایجاد شهرداری های مناطق در صورت افزایش وسعت شهرها؛

ارتباط مناسب و مکرر با پیمانکاران و مشاوران تهیه و مجری طرح های شهری؛

پاسخده بودن: همانطور که از تعریف این شاخص مشخص می گردد بیان گر این است که ابتدا حکمرانان شهری خواسته های مردم را بشنوند و سپس به آنها واکنش مناسب نشان دهند.
راهکارهایی که در بخش ارتقای شاخص های مشارکت شهروندان و کارایی و اثر بخشی ارائه شد می تواند توان حکومت های شهری را در این شاخص ها افزایش دهد.
مسئولیت پذیری و پاسخگویی، عدالت، قانون مندی، شفافیت: این شاخص ها مفاهیم ذاتی هستند که وظیفه ارتقای آنها بر عهده مدیران ارشد سازمان های شهری و غیر شهری فعال در شهرها می باشد. مدیران ارشد این ارگان ها هستند که می توانند با فرهنگ سازی مناسب در سطوح مختلف سازمانی باعث ارتقای شاخص های مذکور گردند. از آن جمله به انتخاب کارمندان و کارکنان بر اساس نظام شایسته سالاری می توان اشاره کرد تا از این طریق فرهنگ های سازمانی را ارتقا دهند و موجب بهبود وضعیت کنونی شهرها به عنوان اصلی ترین فضای جغرافیایی سکونت بشر گردند.
محدودیت های تحقیق
معمولاً هر محقق برای شروع کار و ادامه کار پژوهشی خود با موانع و محدودیت هایی مواجه خواهد شد. در انجام این تحقیق مشکلات و محدودیت های چندی قابل تصور است. برخی از مشکلات ناشی از ماهیت موضوع تحقیق و برخی ناشی از محدودیت های محقق است. بزرگترین محدودیت در تحقیق حاضر مغرضانه پاسخ دادن مدیران شهری شهر های مورد بررسی بود که متاسفانه پس از جمع آوری پرسشنامه ها مشخص گردید. به همین دلیل سعی بر آن شد تا به کمک مدیران اداره کل مسکن و شهرسازی استان مازندران و همچنین مشاوران ارشد طرح های شهری استان این خلا بر طرف گردد. همچنین در تصمیم دیگری تلاش شد تا به کمک پرسشنامه های مردمی عملکرد وضع موجود شهر بابلسر مورد بررسی قرار گیرد که با عدم آگاهی مردم در مورد شاخص ها مواجه شد. به همین دلیل سعی بر آن شد تا علاوه بر افراد معرفی شده در بالا از اساتید دانشگاهی دانشگاه های مازندران نیز در جمع آوری اطلاعات یاری گرفته شود تا ازین طریق به اطلاعات جامعی از استان دست پیدا کند.

پیشنهاد‌هایی برای تحقیقات آینده
همانطور که در بالا مطرح گردید شاخص های مورد بررسی در این تحقیق، شاخص های معرفی شده توسط سازمان ملل می باشد. امید است تا در تحقیقات آتی در زمینه حکمرانی خوب شهری موارد زیر مد نظر قرار بگیرد:

بومی سازی شاخص های حکمرانی خوب شهری بر اساس قوانین و ساز و کار های مدیریت شهری در ایران

بررسی شاخص های حکمرانی خوب شهری در کلان شهرهای کشور

شناسایی ساز و کارهایی اجرایی کردن حکمرانی خوب شهری در ایران بر اساس قوانین کلان کشوری

شناسایی موانع موجود در حرکت به سمت حکمرانی خوب شهری در ایران

منابع فارسی

آدینه‌وند، علی‌اصغر.، حاجی‌زاده، مریم.، و قدمی، مصطفی. (۱۳۹۱). بررسی عملکرد شهرداری در چهارچوب حکمرانی خوب شهری نمونه مورد مطالعه: شهر بابلسر. مدیریت شهری، ۱(۲)، ۶۴-۴۱٫

اکبری, غضنفر .(۱۳۸۵) .سرمایه اجتماعی و حکمرانی شهری .تحقیقات جغرافیایی، ۱(۲۱)، .۱۳۵-۱۵۴

بازرگان، عباس.، حجازی، الهه.، و سرمد، زهره. (۱۳۸۱). روش های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگاه.

برک پور، ناصر.، و اسدی، ایرج. (۱۳۸۸). مدیریت و حکمرانی شهری. شهرداری‌ها، ۲۳(۳)، ۱۲۳-۱۱۵٫

پاداش، حمید.، جهانشاهی، بابک.، و صادقین، علی. (۱۳۸۶). مولفه ها و شاخص های حکمرانی شهری. جستارهای شهرسازی، ۱(۵)، ۱۱۰-۹۶٫

دلاور، علی. (۱۳۸۰). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. تهران: نشر رشد.

رفیعیان، مجتبی.، و حسین پور، علی. (۱۳۹۰). حکمرانی خوب شهری از منظر نظریات شهرسازی. تهران: انتشارات طحان.

ساروخانی، باقر. (۱۳۸۳). روش تحقیق در علوم اجتماعی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

سردار نیا، خلیل‌اله.، قدرتی، حسین.، و اسلام، علیرضا. (۱۳۸۸). تاثیر حکمرانی خوب و سرمایه اجتماعی بر اعتماد سیاسی مطالعه موردی: شهرستان مشهد و سبزوار. پژوهشنامه علوم سیاسی، ۱(۵)، ۱۶۶-۱۳۵٫

سرمد، زهره.، بازرگان، عباس.، و حجازی، الهه. (۱۳۸۵). روش تحقیق در علوم رفتاری. تبریز: انتشارات فروزش.

شریفیان ثانی، مریم. (۱۳۸۰). مشارکت شهروندی حکمرانی شهری و مدیریت شهری. مدیریت شهری، ۱(۲)، ۵۵-۴۲٫

لاله پور، منیژه. (۱۳۸۶). حکمرانی شهری و مدیریت شهری در کشور های در حال توسعه. جستارهای شهرسازی، ۱(۶)، ۷۱-۶۰٫

مشکینی، ابوالفضل.، پور موسی، موسی.، و موذن، سهراب. (۱۳۹۳). حکمروایی مطلوب شهری. مطالعات شهری، ۴(۶)، ۱۴۳-۱۳۰٫

موئدی، محمد. (۱۳۹۲). نقش شاخص های حکمروایی شهری در حرکت به سوی توسعه پایدار شهری:در پنجمین کنفرانس ملی برنامه ریزی و مدیریت شهری. مشهد، ایران، ۵-۴ اردیبهشت ۱۳۹۲. دانشگاه فردوسی مشهد.

نوبری، نازک.، و رحیمی، محمد. (۱۳۸۹). حکمرانی خوب شهری یک ضرورت تردید ناپذیر. دانش شهر، ۱(۲)، ۹۷-۷۶٫

آخوندی، عباس.، برک پور، ناصر و اسدی، ایرج. (۱۳۸۷). آسیب شناسی مدل اداره امور شهر در ایران. فصلنامه پژوهش جغرافیایی، ۳(۶)، ۱۵۶-۱۳۵٫

اسماعیل زاده، حسن. (۱۳۸۸). تحلیلی بر مسائل شهر های ایران (توسعه شهروندی و مدیریت مشارکتی). پژوهش مدیریت شهری، ۴(۲)، ۴۵-۳۶٫

برک پور، ناصر. (۱۳۸۲). گذر از حکومت شهری به حاکمیت شهری. ماهنامه شهرداری ها، ۳(۱)، ۵۶-۴۳٫

سعید نیا، احمد. (۱۳۸۳). کتاب سبز شهرداری ها: مدیریت شهری. سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور: تهران.

شریفیان ثانی، مریم. (۱۳۸۰). سرمایه اجتماعی مفاهیم اصلی و چارچوب نظری. مددکاری اجتماعی، ۴(۲)، ۱۲۳-۹۸٫

طرح تحقیقاتی طراحی نظام مطلوب مدیریت مجموعه های شهری تهران. (۱۳۸۴). وزارت مسکن و شهرسازی.

کاظمیان، غلامرضا. (۱۳۸۶). درآمدی بر الگوی حکمرانی شهری. جستارهای شهرسازی، ۶(۲)، ۱۲۷-۱۱۰٫

صدیق سروستانی، رحمت الله.، ایمانی جاجرمی، حسین. و فیروزآبادی، سید احمد. (۱۳۸۶). تحلیل مدل های حکمرانی شهری در انتخاب سومین دوره شورای اسلامی شهر تهران. رفاه اجتماعی، ۷(۲۶)، ۱۴۰-۱۲۲٫

علیخانزاده، امیر. (۱۳۸۶). شهر، شهرداری و شهروند الکترونیکی. تکفا، ۵(۲)، ۳۹-۲۳٫

پاپلی یزدی، محمد حسین. و سقایی، مهدی. (۱۳۸۵). گردشگری ماهیت و مفاهیم، تهران: انتشارات سمت.

کاظمی، مهدی. (۱۳۸۷). تحلیل ادراک شهروندان زاهدانی در توسعه گردشگری چابهار، جغرافیا و توسعه، ۱، ۷۵-۵۵٫

موضوعات: بدون موضوع لینک ثابت

فرم در حال بارگذاری ...

فید نظر برای این مطلب