چهارمین قانون به نام قانون اوقاف مصوب ۱۳۱۳ است که هر چند در هنگام تصویب این قانون نهادی به نام «شخص حقوقی» در حقوق ما وارد شده بود مع ذلک قانون مذکور در این خصوص ساکت است.
پنجمین قانون به نام قانون اوقاف مصوب ۲۲/۴/۱۳۵۴ است که برای اولین بار در ماده ۳ آن می گوید «موقوفه عام دارای شخصیت حقوقی است و متولی یا سازمان اوقاف حسب مورد نماینده آن می باشد». و بهطوری که ملاحظه می شود طبق این قانون هم موقوفه خاص دارای شحصیت حقوقی نبود و معلوم نیست علّت تفکیک این دو مورد چه بوده است.

در ششمین قانون اوقاف به نام «قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه» مصوب ۲/۱۰/۱۳۶۳ این مسأله کلاً حل شده است و ماده ۳ آن می گوید : «هر موقوفه دارای شخصیت حقوقی است و متولی یا سازمان (اوقاف) حسب مورد نماینده آن می باشد». با این وصف اختلافات راجع به مالکیت مل موقوفه حل شده است و در وضع فعلی با عقد وقف ، مالک ف مال خود را به ملکیت شخصیت حقوقی به نام «موقوفه» در می آورد و لازم نیست که منتفعین آن قابلیت تملک را داشته باشند. به همین لحاط در وصیت تملیکی بدین صورت که کسی وصیت نماید که بعد از فوتش مال معینی وقف باشد ، ایجاد اشکال نمی کند و مثل آن است که موصی مال خود را به مالکیت شخص حقیقی یا حقوقی دیگر در می آورد.
گفتار سوم : مال موقوفه
۱- قبلاً گفته شد که از ماده ۵۵ ق.م. که می گوید: «وقف عبارت است از این که عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود» ، استفاده می شود که اموال مورد وقف بایستی به صورت «عین» باشد زیرا تنها «عین» را می شود حبس نمود و حق انتفاع از آن را به مصلحت معینی اختصاص داد.
چون واژه «عین» گاه در برابر واژه «منفعت» و گاه در برابر واژه «دین» به کار می رود معلوم می شود که از نظر قانون گذار وقف «منفعت» و «دین» باطل است زیرا اولاً استفاده از منفعت ملازمه با از بین رفتن تدریجی آن دارد که با حبس آن در تضاد است و ثانیاً دین یا مال کلی فی الذمه قابلیت حبس را ندارد.
ممکن است گفته شود در وضع فعلی که موقوفه شخصیت حقوقی دارد از نظر تحلیلی شاکالی بر وقف دین و منفعت وارد نمی باشد چون در هر دو مورد شخص حقوقی می تواند واجد آن گردد و در پاسخ می توان گفت که موقوفه نوع خاصی از شخص حقوقی است که وضع مخصوص خود را دارد.
۲- ماده ۵۸ ق.م. می گوید: «فقط وقف مالی جایز است که با بقایعین بتوان از آن منتفع شد اعما از این که منقول باشد یا غیر منقول ، مشاع باشد یا مفروز». به طوری که ملاحظه می شود این ماده نیز تصریح دارد که مورد وقف باید «عین» باشد؛
بنابراین :
۱-۲- اموالی که به صورت «عین» نیست مانند حقوق مالی و طلب ها و کلی فی الذمه نمی تواند مورد وقف قرار گیرد.
۲-۲- عینی می تواند وقف گردد که دارای منافع باشد. پس اگر عین دارای منافع نباشد چه بالاصاله مانند اموال منقولی که از خیز انتفاع خارج شده است و زمین های شوره زاری که قابل استفاده نباشد و چه این که با یک عمل حقوقی مسلوب المنفعه شده باشد مثل این که منافع ملکی دایماً به دیگری منتقل شده و تنها عین بدون منافع باقی مانده باشد و یا منافع مال قبلاً به طور دایم مورد وصیت واقع شده باشد (مانند ۸۴۶ ق.م.) و بدین جهت عین آن ، ارزشی نداشته باشد؛ نمی تواند مورد وقف قرار گیرد زیرا چنین عینی قابلیت انتفاع را نخواهد داشت.
۳-۲- لازم نیست که در حین عقد ، مال دارای منافع باشد و کافی است که عرفاً قابلیت انتفاع بعدی را داشته باشد مانند نهالهای تازه غرس شده.
۴-۲- منافع باید عقلائی و مشروع باشد و اعیانی مانند خوک و سگهای ولگرد و آلات لهو لعب و قمار قابلیت وقف را نخواهد داشت زیرا از نظر قانون مانند مالی است که منافع نداشته باشد.
۵-۲ مال باید به نحوی باشد که با بقای آن بتوان منتفع گردید و بنابراین اموال مصرفی که انتفاع از آن ملازمه با از بین رفتن دارد وقف آن صحیح نخواهد بود.
۶-۲- منظور از بقای عین بقای عرفی آن است نه این که برای همیشه باقی بماند پس وقف ظروف و فرش و ملبوس و کتاب و امثال آنها صحیح است.
۷-۲- در موارد فوق فرقی بین مال منقول و غیر منقول نیست و منظور اعیان منقول و غیر منقول ذاتی و عرضی است و شامل تبعی و حکمی نمی شود.
۸-۲- فرقی بین مشاع و مفروز نیست و اگر مالی در زمان وقف مشاع باشد و سپس مفروز گردد اخلالی به وقف نخواهد داشت و راجع به تقسیم مال مشاع بعداً بحث خواهد شد.
۹-۲- فقهای عامه در صحت یا عدم صحت وقف مال مشاع به شرح زیر اختلاف نظر دارند:
الف- امام محمد از فقهای حنفی می گوید : اگر مال قابل تقسیم باشد ، وقف مشاعی آن قبل از تقسیم صحیح نیست ، زیرا از نظر او قبض شرط تمامیت وقف است و قبض کامل در مال مشاع ممکن نیست لیکن اگر مال قابل تقسیم نباشد ، قبض ناقص یعنی تمکّن از انتفاع کفایت می کند. ^[۸۲]
ب- ابن عابدین در کتابخود به نام حاشیه ابن عابدین معتقد است که مشاع بودن مال در حین قبض مانع صحت وقف است و اگر حین وقف ، مال مشاع باشد ولی در هنگام قبض ، افراز شده باشد وقف صحیح خواهد بود. پس اگر دو نفر به طور مشاع مالک زمینی باشند و آن را وقف کنند و متولی واحد تعیین نمایند صحیح است ، زیرا در موقع قبض اشکالی بروی نخواهد کرد خواه جهت وقف آن دو نفر واحد یا مختلف باشد و اگر هر کدام متولی علیحده معین نمایند و در یک زمان به متولیان تسلیم شود اشکالی نخواهد دشات ولی اگر زمان تسلیم مختلف باشد قبض کامل نبوده و باطل است. ^[۸۳]
ج- ابویوسف از فقهای حنفی وقف مال مشاع را به طور مطلق صحیح می داند زیرا قبض را شرط تمامیت وقف نمی داند ، بنابراین اگر یکی از دو نفر شریک ، سهم خود را از یک قطعه زمین وقف کند جایز است اگر بعداً آن را تقفسیم کردند آنچه در سهم واقف قرار گرفت عنوان موقوفه خواهد داشت و دیگر نیاز به وقف کردن جدید نخواهد بود گرچه انشای مجدد صیغه وقف خطوط است.
د- فقهای حنفی اتفاق نظر دارند که ملک مشاع را نمی توان برای احداث مسجد یا مقبره وقف نمود و «ابن الطلاح» و «ابن الصباح» و «ابن الرفعه» به این نکته تصریح نموده اند. ^[۸۴]
هـ- جمهور فقهای شافعی و حنبلی و زیدی وقف مال مشاع را جایز می دانند.
و- فقهای مالکی می گویند: وقف ملک مشاع در صورتی که قابل قسمت باشد صحیح است و اگر مالک تقاضای تقسیم کند ، واقف مجبور به تقسیم می شود و اگر مملوک مشاع قابل قسمت نباشد و شریک تقاضای فروش کند واقف مجبور به فروش می شود و از محل ثمن آن عین دیگری خریداری می شود.
امکان وقف نمودن مالی که فعلاً آن متعلق به دیگری است از نظر تحلیلی همانند موردی است که مال فعلاً منافع ندارد و در آینده امکان انتفاع از آن خواهد بود و اضطراری به وقف ندارد مانند این که عین مال در اجازه دیگری باشد که پس از انقضای مدت اجاره ، موقوف علیه می تواند از آن منتفع گردد.
۵- ذیل ماده ۶۴ ق.م. می گوید «… و همچنین وقف ملکی که در آن حق ارتفاق موجود است جایز است بدون این که به حق مزبور خللی وارد آید». علّت این است که مال به همان صورتی که وجود دارد مورد وقف قرار می گیرد و این امر نمی بایستی زیانی به صاحب حق وارد آورد. از ملاک ماده می توان استفاده نمود که اگر ملک شخصی دارای حق ارتفاق در ملک غیر باشد و وقف گردد حق ارتفاق مذکور نیز به تبع عین جزو موقوفه حساب می شود.
۶- از ملاک ماده ۷۹۳ ق.م که می گوید : «راهن نمی تواند در رهن تصرفی کند که منافی حق مرتهن باشد مگر به اذن مرتهن» و ماده ۲۶۴ آیین دادرسی مدنی قبلی که می گوید: «»هر گونه نقل و انتقال نسبت به عین اعم از منقول یا غیر منقول و منافع (در صورتی که منافع توقیف شده باشد) ممنوع است و ترتیب اثر بر انقتال مزبور مادام که توقیف باقی است داده نخواهد شد. مگر در صورت اجازه کسی که آن مال یا منافع برای حف حق او توقیف شده است» ، می توان استفاده کرد که اگر مال متعلق حق غیر است چه به صورت خاص مانند رهن و چه به صورت عام مانند اموال ورشکسته (مواد ۴۱۸ و ۴۲۳ ق.ت.) و ترکه ای از هنوز ورثه تعهدات مورث را پرداخت نکرده اند (ماده ۸۷۱ ق.م. و ۲۲۹ ق. ۱.ح.) قابل وقف کردن نمی باشد زیرا ذی نفع قانوناً حق دارد از محل فروش مال حق خود را استیفا نماید و این امر منافات با حبس عین دارد و امام خمینی در تحریر الوسیله این گونه وقف ها را باطل می داند.
۷- ماده ۶۸ ق.م. می گوید : «هر چیزی که طبعاً یا بر حسب عرف و عادت جزو یا از توابع و متعلقات عین موقوفه محسوب می شود داخل در وقف است مگر این که واقف آن را استثنا کند به نحوی که در فصل بیع مذور است». بنابراین آنچه در موارد ۱۳ و ۱۴ ق.م. در فصل اموال غیر منقول و نیز مواد ۱۳۶ و ۱۳۹ ق.م. در مبحث حریم آمده است جزو موقوفه خواهد بود مگر این که استثنا شده باشد.
۸- به ملاک ماده ۲۱۶ ق.م. که می گوید : «مورد معامله باید مبهم نباشد مگر در موارد خاصه که علم اجمالی به آن کافی است». مال موقوف باید معلوم باشد و اگر کسی بخشی از دارایی خود را بدون توضیحی وقف کند باطل خواهد بود؛ امّا طبیعت وقف ایجاب می کند که تنها علم اجمالی ، کافی برای صحت وقف باشد مانند این که بگوید زمین های دیمه زار خود را وقف نمودم.
۹- در این که آیا لاز است که مال موقوف معین باشد یا امکان دارد یکی از دو یا چند مال به طور تردید وقف شود ، بین فقها اختلاف نر است: علامه در تذکره وقف یکی از دو مال را به طور تردید باطل می داند و بعضی مانند نجفی در جواهر و طباطبایی در ملحقات عروه الوثقی آن را جایز می دانند که بعداً به طور قرعه معین می شود.
به نظر نگارنده وقف در این مورد صحیح است و چون قبل از قبض وقف کامل نمی گردد ، هر مصدقی که واقف به قبض داد وقف نسبت به آن واقع شده محسوب می گردد.
۱۰- در مورد وقفیت منابع طبیعی ماده ۱۰ آیین نامه اجرایی ابطال اسناد فروش رقبات و آب و اراضی موقوفه مصوب ۷/۹/۶۳ می گوید : «موقوفاتی که در اجرای ماده ۵۶ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتب مصوب شهریور ماه ۱۳۴۲ به عنوان ملی شده اعلام گردیده از تاریخ تصویب قانون ابطال اسناد فروش رقبات و آب و اراضی موقوفه در اختیار سازمان اوقاف و متولیان مربوط قرار می گیرد.
تبصره – چنانچه این گونه اراضی از طریق دولت به اشخاص حقیقی یا حقوقی به صورت اجاره یا فروش واگذار شده باشد ، اسناد تنظیمی با اطلاع دستگاه دولتی ذیربط (به اختلاف مورد) باطل و یا اصلاح و با متصرف نسبت به عرض اجاره تنیم خواهد شد. بدیهی است کلیه مستحدثانی که در این گونه اراضی توسط متصرفین احداث شده باشد متعلق به آنان خواهد بود».
توضیح که هیات عمومی دیوان عدالت اداری طبق آرای ۷۴ و ۷۵ مورخ ۳/۹/۶۵ و شماره ۵۰ مورخ ۸/۵/۷۰ با کسب با نظر فقهای شورای نگهبان ذیل شماره  مفاد این ماده را تایید کرده است.
۱۱- سرپرست سازمان اوقاف طبق نامه شماره  شرحی به مقام معظم رهبری نوشته به این مضمون که اداره کل منالع طبیعی استان فارس بدون ذکر سوابق از محضرایشان سوال کرده است : «آیا جنگلها و مراتع که طبق اصل ۴۵ قانون اساسی جزو انفال محسوب می گردد وقف پذیر است یا خیر» و با توجه به پاسخ معظم له به شماره ۸۳۶۱ به این مضمون که : «جنگلها و مراتع از انفال عمومی بوده و قابل وقف نیست» درصدد برآمده است کلیه اراضی موقوفه را که از این قبیل می باشد در اختیار بگیرد و از اجرای مفاد۱۰ آیین نامه سابق الذکر خودداری نماید. معظم له طبق فتوای شماره ۹۱۴۱ پاسخ داده اند که : «عدم صحت وقف جنگلها و مراتع طبیعی و هر آنچه که از انفال و اموال عمومی است به ملاحظه این که ملک خاص کسی نیست منافعات با تبعیت حریم رقبات موقوفه از وقفیت ذی الحریم ندارد بلکه از جنگل و مرتع و اراضی موات اصلی واقع در کنار رقبات موقوفه هر کدام که حریم قریه یا مزارع و بساتین و باغات موقوفه محسوب می شود تابع ذی الحریم و در احکام و آثار شرعی وقف است و کسی حق جدا کردن آن از ذی الحریم در احکام و آثار ذی الحریم و یا الحیاء و تملک و خرید و فروش آن را ندارد».
مجدداً سرپرست سازمان اوقاف ذیل شماره  در مورد همین مشکل که در خراسان پیش آمده است از مقام معظم رهبری استفتاء کرده است و ایشان طبق فتوای شماره ۹۱۴۲ و ۹۱۴۳ مراتب قبلی را اعلام نموده اند که هر آنچه سابقه عمل به وقف دارد محکوم به صحّت وقفیت است مگر خلاف آن ثابت شود. سپس سازمان اوقاف در این مورد بخشنامه ای به شماره  صادر کرده است.
۱۲- شورای نگهبان طبق پاسخ شماره  در قبال استعلام شماره  وزارت کشور گفته است : «به نظر فقهای شورای نگهبان شن و ماسه و خاک رس تابع وضع زمینی است که از آن برداشته می شود.
علیهذا اگر در زمین موقوفه یا ملکی باشد متعلق به وقف یا مالک است و جزو انفال نیست و هر گونه تصرف بدون اذن متولی شرعی موقوفه و یا مالک و اخذ وجوهی از آنها در این رابطه مشروع نمی باشد».
فصل دوم :
موانع و چالشهای بهره وری مطلوب از وقف
مبحث اول : موانع فرهنگی
گفتار اول : عمل نکردن به نیت واقف
یکی از عواملی که پس از انقلاب موجب کاهش انگیزه برای وقف کردن شده عمل نکردن به نیت واقف است.
استاد دکتر سید جعفر شهیدی در نامه ای به مجله وقف چنین می گوید : بکوشید درآمدهای رقبه عیناً به مصرفی برسد که واقف تعیین کرده است ، مگر آنکه چنان مصرفی حقیقتاً متعذر باشد. یعنی نتوان انجام داد. بدین نیندیشید که ممکن است انجام آن از لحاظ منطق امروزی سودی نداشته باشد. اگر مورد مصرف وقف را به هم بزنیم واقفهایی که می خواهند موقوفه آنها پایدار باشد دیگر به این کار رغبت نخواهند کرد چرا که احتمال می دهند با موقوفه آنها هم نظیر همین کار را بکنند. ^[۸۵]
گفتار دوم : تغییر نام موقوفات
متأسفانه پس از انقلاب اسلامی که تب تغییر نام ها به علت جوّ انقلابی تمام کشور را فرا گرفته بود اسامی بعضی از موقوفات نیز تغییر یافته است که عملی برای زدودن وقف و واقف تلقی شده و اثرات منفی بسیاری روی انگیزه واقفین داشته و چه بسا که مورد اعتراض بستگان و یا بازماندگان واقف قرار گرفته است. برای ترویج وقف واثبات حفظ امانت از سوی متولی یا اوقاف، باید اسم حقیقی وقف به صورت لا یتغیر باقی بماند تا مردم به اثرات جاودانی خود اطمینان یابند.
مبحث دوم : موانع اجرائی
گفتار اول : ضعف در سیستم اطلاع رسانی
ضعف در سیستم اطلاع رسانی آثار و عواقب منفی ریادی در پی داشته است که یکی از آنها کاهش رغبت واقفان برای ایجاد موقوفات جدید شده است.
اطلاع رسانی خوب، صحیح و به موقع هم می تواند در گسترش وقف و تشویق مردم به انجام این عمل صالح موثر باشد، چون وقتی که مردم از برکات دنیوی و اخروی وقف مطلع شوند و ببینند که چه افراد خیری اقدام به وقف مال و اموال خود کرده اند به طور یقین تشویق می شوند و به این امر خیر گرایش پیدا می کنند، این در حالی است که متأسفانه در رسانه های جمعی و گروهی کشورمان از صدا و سیما به عنوان یک رسانه ملی گرفته تا نشریات و مطبوعات کثیرالانتشار هیچکدام برنامه ها و مطالبی در این باره که درخور توجه باشد ندارند.
اعمال خیر از جانب مردم و برای مردم است؛ از این رو خود آنها باید در آن مشارکت داشته باشند. بدین منظور، مؤسسات و بنیادهای خیریه باید همیشه با تبلیغ و تبیین مسائل مربوط به وقف، مردم را از آن آگاه و بدان تشویق کنند، اما متأسفانه در جوامع اسلامی این کار کمتر صورت می‌گیرد. دلیل این سخن هم آن است که موقوفات جدید کمتری ایجاد شده است. در مقابل، یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت اعمال خیر در غرب همین آگاهی‌بخشی مستمر به مردم است که از آنها دعوت می‌شود در اعمال خیر مشارکت داشته‌باشند.
متأسفانه در رسانه های جمعی و گروهی کشورمان، از صدا و سیما به عنوان یک رسانه ملی گرفته تا نشریات و مطبوعات کثیرالانتشار، هیچکدام برنامه ها و مطالبی در این باره که درخور توجه باشد، ندارند.
نباید فقط تمام نگاه ها به سازمان اوقاف و امور خیریه به عنوان متولی اصلی موضوع وقف در کشور، معطوف شود، بلکه؛ رسانه ها هم در این باره باید نقش مهم خود را در معرفی اماکن موقوفه و افراد خیر به جامعه ایفا کنند. به عنوان مثال؛ انعکاس دیدگاه های یک فرد خیر و انگیزه او برای انجام وقف مال خود در رسانه ها خصوصاً رادیو و تلویزیون می تواند در اشاعه فرهنگ وقف و ترغیب مردم به انجام این عمل خیرخواهانه بسیار مؤثر باشد.

عنصر محصول در خرید محصولات مصرفی تاثیر بسزایی دارد و نقش برند در خرید محصول انکار ناپذیر می باشد و همچنین تاثیر ارتباط برند برتر در فروش محصولات ورزشی تایید می شود. در بیشتر تحقیقاتی که به رتبه بندی تاثیر عوامل پرداخته شده است عنصر محصول موثر ترین عنصر رتبه بندی شده است. همچنین در پژوهش های گذشته به این عوامل: تصویر شرکت، برند مناسب و قدرتمند و کیفیت منفی توجه شده است.
عنصر ترویج عاملی تاثیر گذار در خرید محصولات می باشد چنانچه بیشتر تحقیقات خارجی بر روی این عنصر تمرکز داشته اند که از عوامل موثر آن می توان در پژوهش های گذشته به خدمات پس از فروش، استمرار ملاقات نمایندگان با مشتریان، تبلیغات تجاری، نحوه تبلیغات، تصویر فروشگاه و تحول عملکرد می توان اشاره کرد.
بدون شک قیمت از تاثیر گذار ترین عوامل موثر آمیخته بازاریابی در خرید هر فردی می باشد که نتایج پژوهش های بالا این موضوع را تایید می کند که می توان به حفظ تناسب قیمت محصولات با کیفیت آن ها،قیمت خرده فروشی و عمده فروشی و قیمت پایین ارائه شده در تحقیقات گذشته اشاره نمود.
توزیع یا مکان دیگر عامل تاثیر گذار در خرید محصولات داخلی و خارجی می باشد که در تحقیقات گذشته بسیار کم به عناصر تاثیر گذار آن توجه شده است اما از عناصر بکار گرفته شده در تحقیقات قبلی می توان شدت توزیع و کانال های توزیع را نام برد.
نکته دیگری که در مرور پیشینه پژوهشی به چشم می خورد این است که رویکرد آمیخته بازاریابی رویکردی مناسب، برای شرکت های ورزشی و غیر ورزشی بوده و نتیجه آن هم می تواند در رفتار خرید مشتریان تاثیر گذار بوده و به افزایش بازدهی این شرکت های تجاری منجر شود.

فصل سوم
روش شناسی پژوهش
در این فصل ابتدا به روش تحقیق، جامعه آماری ، نمونه تحقیق و متغیر های پژوهش پرداخته می­ شود. سپس به ترتیب ابزار پژوهش و چگونگی جمع­آوری داده ­های پژوهش توضیح داده می­ شود و نهایتاً در بخش پایانی به نحوه تحلیل داده ­های پژوهش پرداخته می­ شود.
روش شناسی پژوهش
روش پژوهش
از آنجایی که هدف از این پژوهش تعیین تاثیر آمیخته بازاریابی بر رفتار خرید مشتریان پوشاک ورزشی داخلی و خارجی: مطالعه آدیداس و مجید می باشد، پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر نحوه ی گردآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی( از شاخه مطالعات میدانی) و از نوع همبستگی و مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری است. لازم به توضیح است، پژوهش پیمایشی به دنبال کشف داده‌ها و اطلاعاتی است که از طریق آن‌ها بتوان روابط بین متغیرها را مورد بحث و بررسی قرار داد. همچنین مدل یابی معادلات ساختاری یک تکنیک تحلیل چند متغیری بسیار کلی و نیرومند از خانواده رگرسیون چند متغیری و بیان دقیق تر بسط مدل خطی کلی است که به پژوهشگر امکان می دهد، مجموعه ای از معادلات رگرسیون را به طور همزمان مورد آزمون قرار دهد(۳۴). این مدل یابی یک رویکرد آماری جامع برای آزمون، فرضیه هایی درباره روابط بین متغیرهای مشاهده شده و مکنون است که گاه تحلیل ساختاری کواریانس، مدل یابی علی و گاه نیز لیزرل نامیده می شود. گردآوری اطلاعات پژوهش نیز به صورت میدانی انجام شد.
جامعه آماری
جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مشتریانی هستند که در زمان اجرای تحقیق اقدام به خریداری پوشاک ورزشی داخلی(مجید) و خارجی(آدیداس) از نمایندگی های مجاز فروش شهر تهران کرده اند. بنابراین حجم جامعه آماری بسیار بزرگ و نامشخص بود. طبق آمار و اطلاعات ارائه شده از نمایندگی مرکزی ادیب اسپرت در سال ۱۳۹۳، تعداد ۱۱ فروشگاه مجاز فروش برند آدیداس، دارای مجوز فعالیت بودند. همچنین در سایت مجید تنها ۲ فروشگاه مجاز فروش برند مجید، در شهر تهران دارای مجوزفعالیت بودند. به همین دلیل جامعه آماری پژوهش، را خریداران پوشاک ورزشی مجید و آدیداس از این فروشگاه ها در زمان انجام پژوهش تشکیل دادند.
نمونه آماری
به منظور نمونه گیری، برای شرکت آدیداس از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، و برای برند مجید به علت کم بودن تعداد فروشگاه های مجاز از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. و با بهره گرفتن از جدول مورگان به دلیل نامحدود بودن جامعه آماری تعداد نمونه های مورد نیاز جهت انجام این پژوهش ۳۸۷ مورد برآورده گردید. که برای کاهش خطای اندازه گیری تعداد۴۰۰ پرسش نامه بین خریداران داوطلب به همکاری توزیع شد. پس از بررسی پرسش نامه ها، پرسش نامه های معیوب کنار گذاشته شد و در نهایت ۳۹۰پرسش نامه(۱۹۵پرسش نامه مجید و ۱۹۵پرسش نامه آدیداس) مورد بررسی قرار گرفت. شهر تهران دارای ۱۱ نمایندگی مجاز آدیداس و ۲ نمایندگی مجاز مجید می باشد. با انتخاب خوشه ای تصادفی پرسش نامه ها در فروشگاه های پوشاک آدیداس خیابان شریعتی، منیریه، خیابان ولی عصر، مجموعه هایپر، نارمک و همچنین در فروشگاه های پوشاک ورزشی مجید در خیابان ولی عصر و شریعتی که در مجموع به تعداد ۴۰۰ پرسش نامه رسید توزیع شد. همچنین به منظور انجام تحقیق پس از هماهنگی با مدیر فروشگاه ها محقق اقدام به پخش پرسش نامه بین خریداران پوشاک ورزشی مجید و آدیداس نمود. لازم به ذکر است نمونه های پژوهش کسانی بودند که به صورت دلخواه و داوطلبانه پس از توضیحات محقق در مورد پژوهش و پرسش نامه اقدام به پاسخگویی نمودند.
متغیرهای تحقیق
در این پژوهش آمیخته بازاریابی به عنوان متغیر پیش بین برای رفتار خرید مشتریان ورزشی در نظر گرفته شده است.

1. 1. آمیخته بازاریابی: منظور از آمیخته بازاریابی در این پژوهش مجموعه نمره ای است که توسط مشتریان ورزشی به پرسش نامه ۲۳ سوالی آمیخته بازاریابی تعلق می گیرد وشامل مولفه های محصول، قیمت، ترویج و توزیع می باشد، که با بهره گرفتن از مقیاس ۷ ارزشی لیکرت اندازه گیری شده است.

الف. مولفه محصول: عبارتست از آنچه که واحد تولیدی یا خدماتی ارائه می کند، که در این پژوهش به وسیله سوال‌های ۷،۶،۵،۴،۳،۲،۱ که با یک مقیاس هفت ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.
ب. مولفه قیمت: عبارتست از مبالغی که در قبال محصول پرداخته می شود، که در این پژوهش به وسیله سوال‌های ۸،۹،۱۰،۱۱،۱۲،۱۳ که با یک مقیاس هفت ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.
پ. مولفه ترویج: عبارتست از فعالیت هایی برای آگاه کردن مشتریان در حدود کالا یا خدمات، که در این پژوهش به وسیله سوال‌های ۱۴،۱۵،۱۶،۱۷،۱۸،۱۹،۲۰ که با یک مقیاس هفت ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.
ت. مولفه توزیع: عبارتست از کانال های توزیع که کالا و خدمات را به مصرف کنندگان نهایی متصل می کند، که در این پژوهش به وسیله سوال‌های ۲۱،۲۲،۲۳ که با یک مقیاس هفت ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.

2. 2. رفتار خرید: منظور از رفتار خرید در این پژوهش مجموعه نمره ای است که توسط مشتریان ورزشی به پرسش نامه ۱۰ سوالی رفتار خرید کیم(۲۰۰۸) تعلق می گیرد و شامل مولفه های تبلیغ دهان به دهان، خرید مجدد و خرید رسانه ای می باشد.

الف. تبلیغات دهان به دهان: عبارتست از اطلاع رسانی شفاهی به دیگران در مورد خرید، این مولفه از طریق سوالات ۲۴،۲۵،۲۶،۲۷ و با بهره گرفتن از مقیاس پنج ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.
ب. خرید مجدد: عبارتست از تمایل جهت خرید دوباره در فروشگاه های مجاز، این مولفه از طریق سوالات ۲۸،۲۹،۳۰ و با بهره گرفتن از مقیاس پنج ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.
پ. خرید رسانه ای: عبارتست از ترغیب خرید محصولات، از طریق رسانه ها، مانند تلویزیون، رادیو و اینترنت و…، این مولفه از طریق سوالات ۳۱،۳۲،۳۳ و با بهره گرفتن از مقیاس پنج ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.
متغیر های جمعیت شناختی:
متغیر های جمعیت شناختی در این پژوهش شامل ۵ سوال به صورت زیر بود:
الف. جنسیت: عبارتست از نوع جنسیت مشتریان که در مقیاس اسمی در یک سوال دو گزینه ای شامل “زن” یا “مرد” اندازه گیری شده است.
ب. سن: عبارتست از سن تقویمی مشتریان بر حسب سال که در ۷ طبقه ("۱۸-۲۵"، “۲۶-۳۳"، “۳۴-۴۱"، “۴۲-۴۹"، “۵۰-۵۷"، “۵۸-۶۵” و “۶۵ سال به بالا") و با مقیاس اسمی اندازه گیری شده است.
پ. سابقه فعالیت ورزشی: عبارتست از سابقه انجام فعالیت های ورزشی بر حسب سال و با توجه به اعلام آزمودنی، در ۴ طبقه ("کمتر از ۱ سال"، “۱ تا ۳ سال"، “۳ تا ۵ سال” و “۵ سال به بالا")، با مقیاس نسبی به وسیله سوال بسته، اندازه گیری شده است.
ت. میزان فعالیت ورزشی در هفته: بر حسب سال و با توجه به اعلام آزمودنی، در ۵ طبقه “۱ ساعت در هفته"، “۲ الی ۳ ساعت در هفته"، “۳ الی ۴ ساعت در هفته"، “۴ الی ۵ ساعت در هفته"، و ” بیش از ۵ ساعت در هفته"، با مقیاس نسبی به وسیله سوال بسته، اندازه گیری شده است.
روش جمع آوری داده ها
با توجه به اهداف پژوهش، ابزار مناسب برای پژوهش حاضر پرسش نامه تشخیص داده شد. بر اساس مطالعات کتابخانه ای و جستجوهای اینترنتی، پرسش نامه های مناسب برای این کار انتخاب گردید. پرسش نامه ها به صورت حضوری توسط پژوهشگر، در بین مشتریان پوشاک ورزشی، توزیع و پس از تکمیل جمع آوری شد. لازم به توضیح است نمونه گیری به صورت داوطلبانه از یک جامعه وسیع در این پژوهش که بر آزمودنی متکی است انجام پذیرفت. تعداد کل پرسش نامه توزیع شده ۴۰۰ مورد بود که از این تعداد ۳۹۰ مورد جهت تجزیه و تحلیل آماری مورد بررسی قرار گرفت.
ابزار اندازه گیری
در این پژوهش از یک فرم و دوپرسش نامه استفاده شد.
فرم جمعیت شناختی
در راستای اهداف تعیین شده، فرمی توسط پژوهشگر تهیه شده که شامل متغیر هایی مانند جنسیت، سن، سابقه فعالیت ورزشی، میزان فعالیت ورزشی در هفته و میزان درآمد ماهانه می باشد(پیوست۲).

1. 1. ۱. پرسش نامه آمیخته بازاریابی

برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسش نامه محقق ساخته زمانی دادانه که در سال ۱۳۹۲ مورد استفاده قرار گرفته بود استفاده شد(پیوست ۲). لازم به ذکر است که موافقت و اجازه ایشان برای استفاده از پرسش نامه اخذ گردید. این پرسش نامه شامل ۳۸ سوال بود که پس از انجام تحلیل عاملی تاییدی ۱۵ سوال از مجموع سوالات به علت کم بودن بار عاملی حذف شدند که در نهایت پژوهش با پرسش نامه ۲۳ سوالی(پیوست۲) به تعیین و اولویت بندی عناصر آمیخته بازاریابی پرداخت.
این پرسشنامه به تعیین تاثیر آمیخته بازاریابی در خرید پوشاک ورزشی داخلی مجید و خارجی آدیداس پرداخته است. این قسمت از پرسشنامه شامل ۲۳ سوال می باشد که سوالات هر عنصر در جدول زیر ارائه شده است.
جدول (۳-۱): شماره سوالات عناصر آمیخته بازاریابی

با توجه به آنکه مدیریت جلوه ای از نظام اندیشه و رفتار آدمی در فضای سازمانی است ، بنابراین هر گونه دشواری موجود در این راه را باید در این دو زمینه جست و جو کرد . موانع اندیشه و رفتار را باید به موانع فرهنگی ، و موانع فضا و محیط کاری را باید به موانع سازمانی مربوط دانست .

۲-۲-۱۷-۱-موانع فرهنگی مشارکت
در میان مانع های عمده فرهنگی در راه مشارکت می توان به باورها ، هنجارها و سنتهایی اشاره کرد که بر تفاوت بنیادی میان آدمیان  تاکید می کند و آنان را برغم آدم بودنشان بر اساس فرضهای گوناگون به دسته های متفاوت بد و خوب یا ضعیف و توانا تقسیم می کنند . نابرابر دانستن زنان در برابر مردان ، کودکان در برابر بزرگسالان ، سیاهان در برابر سفیدان ، جوانان در برابر پیران جملگی نشانه هایی از مانع های فکری و ذهنی یا اعتقادی هستند که می توانند راه مشارکت مردم را سد کرده و گروههایی از آنان را از دایره تلاش و کوشش متناسب با توانایی های بالقوه و خدادادشان برکنار سازد .
نظام خود کامه « ارباب – رعیتی » را باید در شمار سدهای استوار فرهنگی در راه استقرار مشارکت به شمار آورد . این نظام اجتماعی که مردمان را به دو دسته از هم جدای رئیس و مرئوس، بالا دست و زیر دست تقسیم می کند ، زمینه ساز بسیاری از باورها و آیین های فرهنگی است که راه رشد و شکوفایی و پویایی را بر گروهی عظیم از مردم جامعه انسانی می بندد .
فرهنگ «مرد - مداری » را می توان یکی از دشواریهای سهمگین در راه مشارکت موثر و شایسته  گروهی از مردمان توانای جامعه به شمار آورد . بر اساس این باور فرهنگی میان مردان و زنان تفاوت است ، و زنان نمی توانند همانند مردان در زمینه های گوناگون زندگی به فعالیت و تلاش بپردازند .
هنگامی که این چند دسته از سدها و بازدارنده های فرهنگی به طور متفق در جامعه ای وجود داشته باشند نهال مشارکت در آن جامعه فضای مناسب برای  روییدن نمی یابد و موانع فرهنگی به طور موثر از رشد آن جلوگیری می کنند .
به طور خلاصه می توان گفت، موانع فرهنگی مشارکت عبارتنداز:
نظام خود کامگی یا ارباب رعیتی
جهل
خود خواهی و خود محوری
نداشتن اعتماد به دیگران
نداشتن انعطاف ذهنی
۲-۲-۱۷-۲- موانع سازمانی مشارکت:
ساختار سازمانی هرمی و سلسله مراتبی را باید درشمار دشواری عمده در راه مشارکت در سازمان قلمداد کرد. در نظام دیوان سالاری قدرت و اختیار به طور قانونی دردست گروهی معدود از مدیران دررده های بالای سازمان متمرکز است و شاغلان مشاغل رده های پایین تنها به دستورهای رده های بالا عمل میکنند. در این نظام فکر کردن و اندیشیدن و طرح ریزی از آن مدیران است و اجراکردن دستورها وظیفه کارکنان. قوانین و مقررات و دستورالعملهای سازمانی نیز به تبعیت از سرشت ساختار هرمی اغلب به پدیدآوردن موانع قانونی در راه گسترش مشارکت کارکنان سازمان می انجامند و چیزی را که بر محرومیت و محدودیت جامعه کارکنان دلالت دارند مقرر میدارند .
نظام متمرکز سازمانی نیز بر اساس مهم شمردن مرکز در برابر مناطق نوعی از مانع های اساسی شمرده می شود که بر اساس آن شاغلان در مناطق به صورت تبعه رتبه دو سازمان پنداشته می شوند و باید تنها به حاشیه نشینی سر کنند و از تصمیم گیری در قلمرو کاری که به آنان سپرده شده است بی بهره باشند. نخبه گرایی رسمی، برعکس نخبه گرایی صنفی و حرفه ای، می تواند سدی دیگر در برابر مداخله و مشارکت کارکنان در اداره امور سازمان به شمارآید. نخبه گرایان رسمی براساس موازین خشک سازمان عمل میکنند در حالی که نخبه گرایان صنفی بر اساس منطق و استدلال علمی و تخصصی خود و به دور از ملاحظات سازمانی گام بر می دارند  (طوسی ، ۱۳۸۲ ،ص ۱۳ ) .
به طور خلاصه می توان گفت، موانع فرهنگی مشارکت عبارتنداز:
۱- ساختارهای دیوانسالاری
۲- روابط رئیس – مرئوسی
۳- برنامه ریزی متمرکز
دلایل عدم مشارکت کارکنان :  
برخی دلایل عدم مشارکت کارکنان در سازمانها عبارتند از :
احساس عدم تعلق و وابستگی کارکنان به سازمانها .
مغایر بودن اهداف فرد و سازمان .
فقدان انگیزش .
عدم ایجاد یک بستر فرهنگی .
کمبود آموزشهای لازم.
محرمانه بودن بعضی از طرحها .
ضعف مدیریت .
بی شک آنچه سبب می گردد که رهبری مدیریتی یک تشکیلات بسیار موفق باشد ، رهبری برای  یک فصل یا یک سال نیست ، بلکه رهبری برای یک دهه و بیش از آن است . لذا یک مدیر موفق باید بدون مستهلک کردن خود ، کارهای بزرگ انجام دهد و سازمانی را بنیاد گذارد که مدیر و تمامی کارکنان آن به خاطر کار زندگی نمی کنند بلکه به خاطر زندگی کار می کنند . (فقهی فرهمند، ۱۳۸۱ ،ص ۳۸۳ ).
۲-۲-۱۸- رابطه میان فرهنگ سازمانی و مدیریت مشارکتی
اجرای مؤثّر و موفقیت آمیز مدیریت مشارکتی، توسط فرهنگ سازمانی تعیین می‌شود. جنبه‌های درونی عواملی که اجازه می‌دهند مدیریت مشارکتی بتواند با موفقیت به اجرا درآید، ذکر گردیده است.
اولاً ارزشها و فرهنگ‌های بوجود آمده توسط بنیانگذارانی که یک شیوه رهبری مشارکتی را ترویج می‌نمایند، زمینه بهتری را برای مشارکت کارکنان فراهم می‌آورد.
بنیانگذاران؛ مسئول اصلی ایجاد سیستم ارزشها هستند بنابراین اگر آنها آن ارزشها را در جهت استقرار یک شیوه مدیریت مشارکتی به کار نگیرند، فرهنگ از یک خاستگاه نه چندان مطلوب برای جلب مشارکت کارکنان آغاز به کار خواهد کرد. با این حال باید به خاطر داشت که فرهنگ از تعامل همگی عوامل شکل می‌گیرد هر چند عامل فوق با نفوذترین عاملهاست.
تاریخ؛ بعنوان عامل تعیین‌کننده فرهنگ امکان اجرای مشارکت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. چنانچه وقایع گذشته، ارزشهای دموکراتیک و مشارکتی را تأیید نمایند به مراتب اجرای یک شیوه مدیریت مشارکتی آسانتر خواهد بود چنانچه این نوع ارزشها در طول زمان بصورت مستمر مورد استفاده قرار گرفته باشند، استقرار شیوه مدیریت مشارکتی را باز هم آسانتر خواهد کرد.
سومین عامل تعیین کننده فرهنگ سازمانی یعنی فرهنگ ملی، پنج بُعد پیشنهادی ازسوی هافستد را به هنگام اجرای مدیریت مشارکتی و بصورت همزمان متأثر می سازد.
اینک ابعاد مذکور یکی یکی و به طور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
کشورهای با درجه بالای توزیع قدرت میل به تصمیم‌گیری متمرکز را به فرهنگ‌ سازمانهایشان هدیه می نمایند. این امر مشکلات فراوانی برای کار گروهی و همچنین مشارکت کارکنان بوجود می آورد. بنابراین فرهنگ‌هایی با درجه بالای توزیع قدرت برای اجرای شیوه مدیریت مشارکتی کمتر مساعد می‌باشند.
کشورهای مبتنی بر استقلال فردی تمایل بیشتری به ایجاد فرهنگ‌های مطلوب برای کار فردی همراه با استقلال، مسئولیت و پرداخت حقوق شخصی دارند. این رفتارها اصولاً با فعّالیّت‌های مشارکتی که کار گروهی یکی از جنبه‌های اساسی آن به شمار می‌آید، همخوانی ندارد.
در ارتباط با بُعد مردسالاری/زن سالاری، هنگامی که فرهنگ سازمانی توسط بُعدی که هافستد آن را زن سالاری می‌نامد اشباع شده باشد، یعنی تأکید بر روابط متقابل شخصی و کیفیت زندگی باشد مدیریت مشارکتی برای اجرا ساده‌تر خواهد بود چون اینها ارزش‌هایی هستند که با اصول کلّی مشارکت همخوانی بیشتری دارند.
تمایل به اجتناب از تردید، بعدی است که وقوع آن بایستی با احتیاط همراه باشد. از یک طرف اجرای مدیریت مشارکتی نیازمند وجود درجه بالایی از اعتماد در بین اعضای سازمان می‌باشد زیرا از هر یک از افراد انتظار می‌رود تا برای رسیدن به بهترین نتایج ممکن تصمیمات مناسب بگیرند. ازسوی دیگر طبیعی است که اظهار نماییم درجه معیّنی از تردید می‌بایست وجود داشته باشد لذا فرهنگهایی با درجه بالای اجتناب از تردید نیز برای این سبک مدیریت تناسب کمتری خواهند داشت. امّا نباید اعتماد به افراد را با تفویض کامل قدرت اشتباه کنیم. باید از بوجود آمدن حالت‌های بی‌تفاوتی و بی‌علاقگی در کارکنان جلوگیری بعمل آید زیرا مشارکت اصولاً با بی‌علاقگی منافات داشته و براساس معیارهایی که برای آن تعریف می‌شود به مورد اجرا در می‌آید.
آخرین بُعد در فرهنگ ملی، یعنی جهت‌گیری کوتاه یا بلندمدت، امکان موفقیت در مشارکت و دستیابی به نتایج دلخواه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بررسی‌های بعمل آمده پیرامون مدیریت مشارکتی تأییدکننده این مطلب است که انتظار دستیابی به نتایج سریع از طریق اجرای این شیوه از مدیریت امکان‌پذیر نیست.این شیوه از مدیریت در مواردی که افزایش سطح آموزش، تغییرات استاندارد، پرداخت حقوق و غیره مورد نظر است، نمی‌تواند امری فوری تلقی گردد. لذا فرهنگ‌هایی با جهت‌گیری‌های کوتاه مدّت برای موفقیت در مدیریت مشارکتی همخوانی کمتری دارند.
ضمنآ منطقه جغرافیایی به عنوان یک عامل تأثیرگذار و نه تعیین‌کننده در اجرای موفقیت‌آمیز مدیریت مشارکتی نقش خواهدداشت.
عوامل مؤثّر بر انجام فعّالیّت سازمان که بر فرهنگ آن نیز تأثیرگذار می‌باشند، امکان اجرای موفقیت‌آمیز یک شیوه مدیریت مشارکتی را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. برخی از مناطق جغرافیایی هستند که افراد آن جوامع به طور سنّتی بیشتر در هماهنگی با روش‌های مشارکتی بوده اند بخصوص آن مناطقی که اکثریت آنها را افراد حرفه ای تشکیل داده و فعالیتهای گروهی در آنجا بصورت یک فرایند مقتدر و مشترک درآمده است.بر عکس اجرای این سبک از مدیریت در مناطقی که فرهنگ را تحت تأثیر خود قرار داده وآنرا بسیار بوروکراتیک کرده اند، بسیار مشکل خواهد بود.
همانگونه که ملاحظه شد،عوامل تعیین کننده فرهنگ سازمانی به گونه ای اساسی امکان موفقیت اجرای شیوه مدیریت مشارکتی را تحت تأثیر قرار می دهد.از این رو فرهنگ سازمانی یک عامل تسهیل کننده یا بازدارنده معنی می گردد.
آنچه که نتیجه می شود این است که مدیریت سازمانها بایستی قبل از هر گونه تصمیم گیری جهت اجرا یا عدم اجرای مدیریت مشارکتی بطور جدی تحلیل جامعی را از فرهنگ حاکم بر سازمان بعمل آورند. در مواردی که فرهنگ سازمانی مشکلاتی را در اجرای شیوه مدیریت مشارکتی بوجود می آورد، این سازمانها باید این سؤال را از خود بپرسند:«آیا تغییر فرهنگ سازمانی لازم است؟»
از آنجایی که فرهنگ نتیجه یک فرایند پیچیده اجتماعی است، تغییر آن ساده و یا بسرعت صورت نخواهد گرفت، لیکن غیر ممکن هم نیست. درواقع فرهنگ،پویا بوده وبتدریج ودر طول زمان توسعه وتغییر می یابد. اصلاح یا تغییر فرهنگ سازمانی نیاز به زمان،صبر و پشتکار دارد زیرا فرهنگ یکی از مشکل ترین واقعیتها برای تغییر است. باید توجه داشت که تغییر فرهنگهای ریشه دار و قوی بسیار سخت وطاقت فرساست.
سازمانها باید نیاز به تغییرات واقعی وهمچنین امکان موفقیت و زمان مورد نیاز جهت دستیابی به فرهنگ سازمانی مطلوب را مورد توجه قرار دهند. اگر فرهنگ سازمانی موجود به گونه ای مناسب برای پیاده سازی مدیریت مشارکتی مورد توجه قرار نگیرد و اگر تغییر به سمت یک فرهنگ مطلوب، بسیار مشکل وحتی به گونه ای کُند و آهسته باشد، سازمان بایستی مجدداً قصد خود را از اجرای شیوه مدیریت مشارکتی مورد بازنگری قرار دهد زیرا امکان موفقیت آن بطور جدی ضعیف خواهد بود.
۲-۲-۱۹ پیشینه تحقیق و سوابق مطالعات انجام گرفته
در بررسی های صورت گرفته مطالعات داخلی و خارجی زیر انجام شده است:
الیسون دوهرتی و اریک سال (۲۰۰۹) با هدف تعیین تأثیر فرهنگ سازمانی روی رضایت شغلی کارکنان در صنعت ورزشی تحقیقی انجام داده اند. در این تحقیق آنها ۱۱ عامل را از طریق توزیع پرسش نامه در میان کارکنان صنعت ورزشی به عنوان مهمترین عوامل تأثیرگذار شناسایی نمودند که عبارت بودند از شخصیت سازمانی، موفقیت اعضا، ارتباطات، انطباق با سازمان، خلاقیت، پاداش، یکپارچگی، سلامتی و متناسب بودن، خدمات، اخلاق کاری و جو و محیط حاکم. سپس از طریق پرسش نامه دیگری در میان مدیران متغیرهای مهم و تأثیرگذار بر رضایت شغلی از میان این عوامل ۱۱گانه شناسایی کردند که این عوامل عبارت بودند از پاداش، ارتباطات، اخلاق کاری، محیط و یکپارچگی.
علیرضا موغلی و فاطمی مالکی طبس در سال ۱۳۸۸ رابطه میان فرهنگ سازمانی و خلاقیت سازمانی در سطح سازمان های دولتی سیستان و بلوچستان را بررسی نموده اند و نتایج تحقیق نشان می دهد میان فرهنگ سازمانی و خلاقیت سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد و میان فرهنگ مشارکتی و خلاقیت سازمانی رابطه همبستگی مثبت و میان فرهنگ سلسله مراتبی و خلاقیت سازمانی رابطه همبستگی منفی وجود دارد.
صمد مطلبی اصل در سال ۱۳۸۴ به بررسی رابطه فرهنگ سازمانی و مدیریت مشارکتی در واحدهای ستادی بانک سپه پرداخته است و با بهره گرفتن از شاخصهای مختلف, تاثیر پذیری مدیریت مشارکتی از فرهنگ سازمانی را مورد سنجش قرار داده و اقدام به پردازش داده ها از طریق به کارگیری آزمونهای آماری شامل آزمون همبستگی, آزمون دو جمله ای و آزمون تحلیل واریانس فریدمن نموده است.
امید شرکت در سال ۱۳۸۶ در مقاله ای تحت عنوان نقش فرهنگ سازمانی بر مدیریت مشارکتی با بهره گرفتن از تئوری های مدیریت و نظریات موجود در زمینه رهبری، مدیریت و فرهنگ سازمانی به مقایسه تاثیرات فرهنگ سازمان در مدیریت مشارکتی پرداخته است.
سونقی و همکارنش در سال (۲۰۰۹) با هدف شناسایی عوامل تعیین کننده تمایل به مشارکت کارکنان در کارها یا در مقابل عدم تمایل به مشارکت تحقیقی انجام دادند. آنها عواملی را شامل حمایت سازمانی، حمایت سرپرستان و تعهد سازمانی شناسایی نمودند.
گیلسپی و همکاران ( ۲۰۰۸ )، ارتباط بین فرهنگ سازمانی و رضایت مشتری در صنعت ساختمان سازی و فروشندگان اتومبیل را با بهره گرفتن از مدل دنیسون بررسی کردند . آنها در تحقیق خود به ابن نتیجه رسیدند که بیشترین امتیاز در صنعت ساختمان سازی در دو بعد در گیر شدن در کار و رسالت و کمترین امتیاز در بعد انطباق پذیری به دست آمد. همچنین، در رابطه با فروشندگان اتومبیل، بیشترین امتیاز در بعد سازگاری و کمترین امتیاز نیز در بعد انطباق پذیری حاصل شد.
یلماز و ارگان ( ۲۰۰۸ ) تأثیر ابعاد مدل فرهنگ سازمانی دنیسون را بر عملکرد سازمان ها مورد مطالعه قرار دادند. این تحقیق نشان داد که بعد انطباق پذیری بیشترین امتیاز و بعد سازگاری کمترین امتیاز را دارند. از نتایج این تحقیق برمی آید که بعد رسالت بیشترین تأثیر را بر افزایش عملکرد شرکت های تولیدی دارد. همچنین، توانایی شرکت در تولید محصولات جدید به شدت تحت تأثیر ابعاد انطباق پذیری و سازگاری می باشد.
موبلی و همکاران ( ۲۰۰۵ ) مدل دنیسون را در سازمان های مختلف چینی مورد سنجش قرار دادند . از جمله در سازمان های تولیدکننده مبل، شاخص چشم انداز بیشترین امتیاز و شاخص توسعۀ قابلیت ها کمترین امتیاز را به دست آوردند . در شرکت های بیمه شاخص یادگیری سازمانی بیشترین امتیاز و شاخص مشتری گرایی کمترین امتیاز را به دست آوردند در بیمارستان های دولتی شاخص یادگیری سازمانی بیشترین امتیاز و شاخص تغییرپذیری کمترین امتیاز را به دست آوردند و در نهایت ، در شرکت های با فناوری بالا شاخص یادگیری سازمانی بیشترین و توسعۀ قابلیت ها کمترین امتیاز را به دست آوردند.

اندازه گیری فشار داخل شکمی به منظور شناسایی هیپرتانسیون داخل شکمی که ممکن است علاوه بر بروز اختلالات قلبی _عروقی ، تنفسی وکلیوی موجب اختلال گردش خون احشایی شود،استفاده می گردد. از آنجائیکه درجه ای از IAP که در آن درجه ، سندرم کمپارتمان شکمی تشخیص داده شود ، هنوز تعریف نشده است و همچنین تاثیر درجه ای که معمولا برای وضعیت سرتخت استفاده می شود، بر اندازه گیری وسنجش روشن نیست ، مطالعات زیادی در این زمینه در حال انجام است . از این روواسکویز^[۵۰] و همکارانش در ویچیتا کانزاس^[۵۱] مطالعه ای مقطعی آینده نگر با هدف تاثیر درجات مختلف سرتخت برروی فشار داخل شکمی که بوسیله اندازه گیری فشار داخل مثانه اندازه گیری می گردد، را انجام دادند.

در این پژوهش پس از کسب اجازه از کمیته استانداردهای اخلاقی در پژوهش های تجربی ودریافت موافقت از سازمان تحقیق پزشکی ویچیتا انجام گردید .معیارهای ورود نمو نه در این مطالعه شامل : بیماران ترومایی ۱۸ سال به بالا که با جایگذاری کاتترادراری در ICU پذیرش می شدند بوده است . معیارهای خروج بارداری ، شکستگی همراه با جابجایی و هماتوم لگن ؛ سیستکتومی قبلی ، پارگی تروماتیک مثانه ، موارد منع وضعیت خوابیده به پشت ؛ نیمه خوابیده وضعیت به پهلو ، عدم ثبات همودینامیک ؛ مایع درمانی وسیع و وجود کاتتر سوپراپوبیک^[۵۲] ذکر شده است .
با رعایت موارد فوق تعداد ۴۵ نفر بیمارترومایی پذیرش شده بین مارس ۲۰۰۵ تا اگوست ۲۰۰۵ به عنوان واحدهای مورد پژوهش در نظر گرفته شد. روش کار بدین شرح بوده است که برای هر واحد مورد پژوهش سه بار در ۵ وضعیت خوابیده به پشت ( صفر ، ۱۵ ، ۳۰ ، ۴۵ و ۳۰ درجه بالای خط افقی همراه با ۱۵ درجه انحراف سرتخت) اندازه گیری فشار داخل مثانه که نمایانگر فشار داخل شکمی می باشد انجام شد . اندازه زاویه سرتخت بوسیله شاخص زاویه موجود در نرده هر تخت سنجیده شد . اندازه گیری فشار داخل مثانه درانتهای بازدم و حداقل یک دقیقه بعد از هر تغییر وضعیت بیمار جهت برقراری تعادل بدن انجام شد. بعلاوه همه اندازه گیری های واحدهای مورد پژوهش در طی یک دوره ۴ ساعته جهت به حداقل رساندن تاثیر تغییرات وضعیت بالینی بر اندازه گیری فشار داخل مثانه صورت گرفت .کیت ابوایزر اندازه گیری فشار داخل شکمی از طریق کاتتر فولی به واحدهای پژوهش وصل گردید ؛ بعد از قرار دادن بیمار در اولین وضعیت و برقراری موازنه به آرامی ۵۰ سی سی سرم نرمال سالین به داخل مثانه تزریق گردید . بعد از حداقل یک دقیقه، فشار اندازه گیری شده مثانه ثبت شد . این روش برای وضعیت های بعدی تا زمانی که فشار داخل مثانه برای هر ۵ وضعیت تعیین شده اندازه گیری و ثبت شود ادامه یافت . IAP بیماران در هر ۵ وضعیت سه بار اندازه گیری شد و متوسط IAP محاسبه گردید . از این رو ۶۷۵ بار فشار داخل مثانه برای ۴۵ بیما رمورد بررسی قرار گرفت جمع آوری داده ها در همه شیفت ها صورت گرفت .
بیماران انتخاب شده از نظر شاخص توده بدنی (BMI)^[53] براساس طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۰ در چهار گروه : وزن کمتر از حد طبیعی ۵/۱۸ >BMI ، وزن در محدوده طبیعی ۹۹/۲۴_۵/۱۸ ، اضافه وزن ۹۹/۲۹_۲۵ و چاقی ۳۰ <BMI طبقه بندی شدند. خصوصیات بالینی و دریافت مداخلات مختلف آنها عبارت بود از : ساکشن لوله بینی (۷/۲۶درصد) ، تغذیه لوله ای (۶/۱۵درصد) ، فلج روده ای ( ۱۱درصد) ، لاپاراتومی (۹/۸درصد) ، استفاده از فلج کننده های شیمیایی (۲/۲درصد) ، اتصال به تهویه مکانیکی (۳/۳۳درصد) با فشار پلاتو^[۵۴] ۴۰-۷ و متوسط کل آن ۱۴/۲۱ بود.
برای یکسان سازی واحدهای مورد پژوهش در گروه بندی BMI از آزمون کای اسکوئر^[۵۵] و آزمونt زوج استفاده شد. جهت تاثیر زاویه سر تخت بر میزان فشار مثانه ، میانگین فشار داخل مثانه در وضعیت های مختلف بوسیله آزمون آنوا^[۵۶] یک طرفه مقایسه شد که از نظر آماری در همه وضعیت های بدن تفاوت معنی دار داشت(۰۰۱/۰(P<.
برای همسان سازی گروه های طبیعی ، اضافه وزن و چاق بر اساس دسته بندی BMI از نظر تعداد ، خصوصیات فردی و بالینی از آزمون squre-chi و t- Test استفاده شد که تفاوت معنی دار را نشان نداد. همچنین آزمون پست هوک ^۴ در وضعیت صفر درجه اختلاف معنی دار را بین گروه های طبیعی ، اضافه وزن وچاق از نظر فشار داخل مثانه نشان داد. (۰۰۱/۰>P ( ولی بین گروه چاق و اضافه وزن اختلاف معنی دار دیده نشد. در وضعیت ۱۵ درجه تفاوت معنی دار بین گروه طبیعی و چاقی دیده شد. (۰۰۱/۰ (P<
آزمون Ancova بین BMI به عنوان یک متغیر همراه تشدید کننده و فشار داخل مثانه تفاوت معنی داری را نشان داد. ( ۰۱۳/۰P= ) نتایج بیان کننده افزایش معنی دار در میزان فشار داخل مثانه به دنبال بالا بردن سر تخت که معمولا برای بیماران بستری درICU استفاده می شود، است. ۷۲درصد تغییر در فشار داخل مثانه به دلیل تغییر در بالا بردن سر تخت می باشد به گونه ای که از وضعیت خوابیده یا صفر درجه (۶ /۱ ± ۲/۱۰ میلیمتر جیوه) به وضعیت ۱۵ درجه( ۷/۱ ± ۴/۱۲ میلیمتر جیوه ) تفاوت معنی دار گزارش می شود.
علاوه بر این متوسط افزایش از وضعیت صفر درجه به وضعیت ۳۰ درجه با انحراف ۱۵ درجه ۱/۹ میلیمتر جیوه بود که بطور بالقوه فشار داخل شکمی بیمار را از درجه I (IAP بین ۱۲ تا ۱۵ میلیمتر جیوه) به درجه II ( IAP بین ۲۱ تا ۲۵ میلیمتر جیوه ) تغییر می دهد. همچنین اثر بالا بردن سر تخت در بیماران با BMI بالاتر به مراتب بیشتر است و۳۶ -۲۵ درصد تغییر در فشار مثانه به دلیل BMI بوده است . نتایج فوق ارتباط نسبی را بین بالا بردن سر تخت و فشار داخل مثانه شرح می دهد. توجه به فشار داخل شکمی به عنوان یک عامل فیزیولوژیک مهم در بیماران ویژه به شکل فزایند ه ای درحا ل افزایش است(۱۲).
بالا بردن سر تخت یک وضعیت توصیه شده برای اکثر بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه می باشد. هیچ دلیل فیزیولوژیکی ، تکنیکی و بالینی برای عدم اندازه گیری IAP در وضعیت ۳۰ درجه وجود ندارد. به این منظور پژوهشی آینده نگر ،تصادفی و تجربی با هدف بررسی امکان پذیر بودن اندازه گیری IAP در وضعیت ۳۰ درجه توسط شوستر^[۵۷] و همکارانش در بیمارستان عمومی الگنسی ^[۵۸] پنسیلوانیا ^[۵۹]بر روی ۱۲۰ بیمار بستری در بخش های مختلف مراقبت ویژه انجام شد. معیارهای ورود به پژوهش شامل بیماران بالای ۱۸ سال که از نظر بالینی نیاز به کاتتر ادراری داشته باشند بود و هر بیماریکه قادر به تحمل تغییر وضعیت نبود و یا دارای مثانه نوروژنیک ،پارگی مثانه و یا هماچوری بود از مطالعه خارج گردیدند.
اندازه گیری فشار داخل شکمی به روش کرن ^[۶۰] انجام شد.در این مطالعه واحدهای مورد پژوهش در وضعیت صفر درجه قرار داده شدند و IAP با وارد کردن ۲۵ میلی لیتر نرمال سالین به داخل مثانه اندازه گیری شد.
سپس دومین اندازه گیری به صورت تصادفی در یکی از ۱۲ وضعیت ترکیبی شامل ؛ ۴ وضعیت مختلف بدن (صفر درجه ، ۳۰ درجه ، پهلوی راست همراه با زاویه ۳۰ درجه و پهلوی چپ همراه با زاویه ۳۰ درجه سر تخت ) و سه حجم مختلف ۲۵ ، ۵۰ و ۲۰۰ میلی لیتر نرمال سالین انجام شد.
جهت آنالیز داده های با توزیع نرمال از آنالیز واریانس و تست نئوما کولس ^[۶۱]و پست هوک و برای داده هایی که توزیع نرمال نداشتند از آزمون های کروسکال والیس ^[۶۲] و یا ویلکاکسون^[۶۳] و برای مقایسه اندازه گیری ها در شرایط مختلف از آزمون تی زوج استفاده گردید.
از ۱۲۰ بیمار مورد پژوهش که فرم رضایت نامه شرکت در پژوهش را امضاء نموده بودند ۶۶ بیمار مرد و ۱۱۱ نفر سفید پوست با میانگین سنی ۵/۶۳ )۱/۱۷= (SD بودند . شاخص توده بدنی۸/۱۵ تا۵۴ با میانگین ۲۹(۳/۷=(SD و طول مدت اقامت در ICU قبل از اندازه گیری IAP از یک تا ۵۰ روز با میانگین ۷/۴ (۸/۶=SD ) بود. آنالیز واریانس نشان داد که هیچ اختلاف معنی داری درباره طول مدت اقامت در ICU در بین ۱۲ گروه دیده نشد. اما در مورد سن ( ۰۰۷/۰=P ، ۲/۰=R² ، ۵/۲=F ) و شاخص توده بدنی ( ۰۰۷/۰=P ، ۲/۰=R² ، ۵/۲=F ) این اختلاف معنی دار بود.
۴۸ بیمار (۶۰درصد) از بخش تروما، ۲۵ بیمار (۸/۲۰درصد) از ICU جراحی اعصاب ، ۱۸ بیمار (۱۵درصد) از ICU داخلی ، ۱۵ بیمار از بخش CCU و ۱۴ نفر (۷/۱۱درصد) ازICU جراحی بودند. ۸ نفر از بیماران (۷/۶درصد) متصل به تهویه مکانیکی بودند و ۵ نفر به روش تهویه در دو سطح فشار مثبت راه هوایی تهویه می شدند . ۲۵ نفر تعادل منفی مایع و ۹۵ بیمار (۲/۷۹درصد) تعادل مثبت مایع داشتند .در وضعیت خوابیده صفر درجه همراه با وارد کردن ۲۵ میلی لیتر نرمال سالین IAP دامنه ای از ۱ تا ۴۴ میلی متر جیوه با میانگین ۶/۱۱ (۹/۵=SD) اندازه گیری شد. ۱۱۵ بیمار محدوده ۱ تا ۲۵ میلی متر جیوه و ۲ بیمار بالای ۲۵ میلی جیوه و ۵۳ بیمار (۲/۴۴درصد) IAP 12 میلی متر جیوه و بیشتر داشتند. میانگین IAP با وارد کردن ۲۵ میلی لیتر نرمال سالین در وضعیت خوابیده صفر درجه ۸/۵ (۲/۲=SD) ، وضعیت ۳۰ درجه ۷/۱۲ (۷/۲=SD ) ، در وضعیت پهلوی راست با زاویه ۳۰ درجه ۱۱ ( ۷/۳=SD) و در وضعیت پهلوی چپ با زاویه ۳۰ درجه ۲/۱۲(۸/۵) گزارش شد.
میانگین IAP با وارد کردن ۵۰ میلی لیتر در وضعیت خوابیده صفر درجه ۶/۱۱(۸/۴ =SD ) ، وضعیت ۳۰ درجه ۸/۹ (۱/۵=SD) ، در وضعیت پهلوی راست با زاویه ۳۰ درجه ۱/۱۵ (۹/۴=SD) ، در وضعیت پهلوی چپ با زاویه ۳۰ درجه ۸/ ۱۱(۷/۴=SD) گزارش گردید و نیز وقتی با وارد کردن ۲۰۰ میلی لیتر نرمال سالین اندازه گیری انجام شد این نتایج بدست آمد : میانگین IAP در وضعیت صفر درجه ۲/۲۶ (۷/۲۹=SD) ، در وضعیت ۳۰ درجه ۲/۲۳(۸/۱۲=SD) ، در وضعیت پهلوی راست با زاویه ۳۰ درجه ۲/۴۲ (۵/۴۵=SD) و در وضعیت پهلوی چپ با زاویه ۳۰ درجه ۸/۳۱ (۵/۲۸=SD) بدست آمد.
آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد وقتی ۲۵ و ۵۰ میلی لیتر نرمال سالین به داخل مثانه وارد شد تاثیر وضعیت بدن بر IAP معنی دار می باشد، اما وقتی ۵۰ تا ۲۰۰ میلی لیتر نرمال سالین به داخل مثانه وارد شد این ارتباط معنی دار نبود. آنالیز واریانس دو طرفه نشان داد که ارتباط معنی دار بین حجم نرمال سالین (۰۵/۰>P) و وضعیت بدن (۰۰۷/۰>P ) و بین حجم مایع و وضعیت بدن (۰۰۴/۰>P) ارتباط معنی دار وجود دارد.آزمون پست هوک اختلاف معنی داری بین وضعیت سوپاین و همه حالت های ۳۰ درجه با ۲۵ میلی لیتر محلول نرمال سالین نشان داد (۰۱/۰>P ). در حالی که در ۵۰ میلی لیتر نرمال سالین تنها اختلاف معنی دار بین وضعیت های ۳۰ درجه به پهلوی راست وچپ و ۳۰ درجه خوابیده به پشت وجود داشت (۰۵/۰>P ) در حجم ۲۰۰ میلی لیتر هیچ اختلاف معنی داری بین وضعیت های دیگر یافت نشد(۰۵/۰>P ). بنابراین جهت تفسیر مناسب ، از اندازه گیری IAP در وضعیت های غیر از صفر درجه نیاز به مطالعات بیشتر می باشد (۴۹).
از آنجائیکه تعیین تاثیر زاویه سرتخت برروی فشار داخل شکمی نیاز به شفاف سازی دارد ، مک بث ^[۶۴] و همکاران طالعه ای آینده نگر را در آلبرتا ^[۶۵] کانادا با هدف تاثیر وضعیت برروی IAP در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه مرکز پزشکی فوت هیل^[۶۶] پس از تایید کمیته اخلاق انجام دادند .
هر بیمار بستری در بخش ویژه که در معرض خطر هیپرتانسیون داخل شکمی ( شامل بیماران با تشخیص سپسیس یا آسیب چندگانه و آنهایی که نیاز به احیا وسیع مایعات داشتند) و دارای کاتتر داخل مثانه بودند مورد مطالعه قرار گرفتند . بیماران دارای عدم ثبات نخاعی یا همودینامیک که اجازه خم شدن از ناحیه کمر را نداشتند ازمطالعه خارج شدند .
اندازه گیری فشار داخل شکمی به شکل مداوم و از طریق کاتتر فولی انجام شد. درروش اندازه گیری مداوم IAP ازطریق پورت شستشوی مثانه نرمال سالین به داخل مثانه تزریق می شد وکاتتر به یک ترانسدیوسر متصل می گردید .
ترانسدیوسر به موازات خارایلیاک­ درخط میدآگزیلاری قرار گرفت و بیماران در وضعیت صفر درجه و تحت مانیتورینگ چند گانه قرار گرفتند، اندازه گیری متناوب مقایسه ای با تزریق ۵۰ سی سی نرمال سالین به داخل مثانه و کلامپ لوله کیسه ادرار در وضعیت های مختلف صفر درجه ، ۱۰ درجه ؛ ۲۰ درجه ؛ ۳۰ درجه و ۴۵ درجه نیز انجام شد . بدون اینکه تراندیوسر جابجا شود ، بیماران از ناحیه کمر خم شدند و اندازه گیری IAP در انتهای بازدم بعد از یک توقف ۶۰ ثانیه ای بدنبال هر تغییر وضعیت و بعد از بی حرکتی بیمار انجام شد. سن، قد، وزن ، شاخص توده بدنی ، معیار ریکر^[۶۷] ، دستگاه ونتیلاتور،^[۶۸] Fio₂ ، PEEP و دلیل بستری بیمار در بخش مراقبت ویژه ثبت شد .
از آنالیز آماری و باکس پلات ^[۶۹] برای تجزیه و تحلیل هر متغیر استفاده شد . برای تجزیه و تحلیل متغیرهای پیوسته که دارای توزیع نرمال بودند از آزمون t و جهت متغیرهای گسسته که از توزیع نرمال برخوردار نبودند از آزمون ویلکاکسون رنک سان^[۷۰] استفاده شد . متغیرهای طبقه بندی شده با بهره گرفتن از آزمون دقیق کای دو با ۰۵/۰> P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در طول یک دوره ۶ ماهه از ۳۷ بیمار مورد بررسی ۳۰۰ بار اندازه گیری فشار داخل شکمی انجام شد . متوسط سن ۱۶±۵۵ سال ( ۸۵-۲۱ ) ، متوسط BMI 13 ±۳۰ ( ۵/۹۰-۲/۱۸) ، ۵۴درصد تشخیص اولیه داخلی ۲۲درصد جراحی ، ۶% ترومایی و ۸۰% نورولوژیک بود . همه بیماران اینتوبه و متصل به دستگاه ونتیلاتور بودند . در زوایای کمتر از ۳۰ درجه ارتباط معنی داری بین زاویه سر تخت وIAP دیده نشد. ارتباط BMI و PEEP و درجه حرارت و تشخیص بیماری در این مدل معنی دار بود . در حالیکه سن و نمره آرامبخش ریکر معنی دار نبود .
علی رغم سادگی این مطالعه اطلاعات قبلی کمی در این زمینه وجود دارد و نیز مطالعه کمی درباره IAP در جمعیت های ترکیبی از جمعیت های ترومایی و جراحی انجام شده است . نقش PEEP , BMI در افزایش IAP قابل انتظار بود در این مطالعه نقش درجه حرارت برروی IAPتوجیه نشد . این تحقیق دارای چندین محدودیت بود ، اینکه حجم بزرگی ازاطلاعات تنها برروی ۳۷ بیمار انجام شد و برای اعتبار کار نیاز به انجام آن در گروه ­های بزرگتر است. درصورت انجام مطالعات بیشتر در این زمینه شاید بتوان تغییری در اندازه گیری IAPدر وضعیت­های مختلف افزایش سرتخت بیماران بدون آنکه آنها در وضعیت صفر درجه و عوارض بالقوه آن قرار بگیرند ، انجام شود .
اگر سرتخت بیمار درفواصل اندازه گیری ها بالا برده شود میزان IAP اندازه گیری شده در وضعیت صفر درجه ممکن است کمتر از حد واقعی تخمین زده شود و نیز قرار دادن بیمار در وضعیت صفر درجه موجب بروز خطر پنومونی وابسته به ونتیلاتور می گردد(۱۳).
انداره گیری IAP در یک وضعیتی که مناسب و بر اساس معیارها و خط مشی های مراقبتی باشد لازم و ضروری به نظر می رسد. از این رو شوستر و همکاران مطالعه ای آینده نگر را با هدف بدست آوردن پایایی اندازه گیری IAP در بیماران ICU در وضعیت صفر و ۳۰ درجه انجام دادند. پژوهش در بیمارستان و مرکز ترومایی سطح یک دانشگاه پنسیلوانیا بر روی ۱۰ بیمار انجام شد. معیار های ورود این مطالعه شامل بیماران پذیرش شده در بخش هایICU که نیاز به کاتتر داخل مثانه داشتند بود و هر بیماری که قادر به قرارگیری در وضعیت صفر و یا ۳۰ درجه نبود و یا دارای مثانه نوروژنیک ، تومور مثانه ، پارگی مثانه ، هماچوری و آنوری بود از مطالعه خارج شد. شرکت در این مطالعه تنها یک بار در طول اقامت بیمار در ICU انجام شد. مطالعه بعد از تائید کمیته اخلاق دانشگاه پنسیلوانیا و کسب رضایت از اقامت بیمار یا قیم قانونی وی انجام شد. روش کار بدین شرح بود که اندازه گیریIAP در و ضعیت صفر و۳۰ درجه به روش تعدیل شده kron و با بهره گرفتن از کیت ابوایزر یکبار بدون وارد کردن محلول نرمال سالین و بار دیگر با وارد کردن ۲۵ میلی لیتر انجام شد. این اندازه گیری ها دوبار توسط یک پرستار جهت بررسی اعتبار درون مشاهده گر و یک بار نیز توسط دو پرستار مختلف برای بررسی اعتبار بین مشاهده گر انجام شد.
در این پژوهش برای کاهش خطر انتقال عفونت در هر دو مرحله کیت اندازه گیری در محل باقی ماند. پرستار اول سطح صفر و وضعیت بیمار را تغییر می داد را بین اولین و دومین اندازه گیری تغییر می داد و قبل از سومین اندازه گیری توسط پرستار دوم وضعیت بیمار ، سطح ترانسدیوسر ، انجام تست دستگاه و هدایت فشار به مانیتورینگ تائید می شد وسپس مجدداً سطح ترانسدیوسر را صفر می کرد.جهت آنالیز داده ها از روش آزمون تی و پیرسون^[۷۱] استفاده شد وبرای بدست آوردن محدوده توافق از روش بلند والتمن استفاده گردید.
از ۱۰ بیمار مورد بررسی قرار گرفته ۶ نفر مرد و ۴ نفر زن بودندو ۵ نفر با تشخیص مشکلات داخلی ، ۵ نفر بعد از جراحی در ICU بستری شده بودند که ۲ نفراز این ۵ نفر تحت جرحی شکم قرار گرفته بودند. هیچ کدام از این بیماران به دستگاه تهویه مکانیکی متصل نبودند و از فلج کننده دریافت نمی کردند. فقط ۲ نفر از آنها تحت درمان با فشار مثبت راه هوایی بودند. از این ۱۰ بیماریک نفرتغذیه روده ای ، ۴ نفر ناشتا ، ۴ نفر رژیم غذایی معمولی داشتند و یک نفر هم اجازه مصرف خرده های یخ را داشت.
در اندازه گیری IAP بدون وارد کردن نرمال سالین دامنه فشارهای اندازه گیری شده بین ۵- تا ۱۲ میلیمتر جیوه بود. دامنه اندازه گیری دوم از ۴- تا ۱۴ میلیمتر جیوه بود که در مقیسه با اولین مرحله اندازه گیری برای ۶ بیمار بالاتر و برای ۴ بیمار پایین تر بود.میانگین اولین ودومین اندازه گیری به ترتیب ) ۹/۵ (SD=1/6 و ) ۱/۶(SD= 9/7 بود. همبستگی پیرسون ۱۰ جفت اندازه گیری (۰۰۷/۰ P= )47/0 و متوسط اختلاف ( ۲۲/۰P= و۳/۱ تا ۹/۴- و ۹۵% CI )8/1- بدست آمد.در مرحله­ اندازه گیری ۲۵ میلی لیتر نرمال سالین وارد شده ، دامنه اولین اندازه گیری ۷ تا ۱۶ میلیمتر جیوه و دومین اندازه گیری ۱۰ تا ۱۸ میلیمتر جیوه بود.
اندازه گیری دوم در ۵ بیمار بالاتر و در ۳ بیمار پایین تر از اندازه گیری اول بود و در ۲ بیمار تفاوتی نداشت. میانگین اولین و دومین اندازه گیری بعد از وارد کردن ۲۵ میلی لیتر نرمال سالین به ترتیب(۲/۷ SD=) 1/12و (۷/۲SD=) 7/12 بود. همبستگی پیرسون بین ۱۰ جفت اندازه گیری (۰۰۲/۰P= )81/0 و متوسط اختلاف (۲۸/۰P= و ۸/۱- تا ۶/۰ ۹۵% CI ) 6/0- بود.
در پایایی بین دو مشاهده گر وقتی هیچ نرمال سالینی وارد مثانه نشد پرستار دوم اندازه گیری را در ۲ بیمار یکسان ،در ۴ بیمار پایین تر و در ۴ بیمار بالاتر از پرستار اول بدست آورد . وقتی ۲۵ میلی لیتر نرمال سالین وارد مثانه شد در مقایسه با پرستار اول ،پرستار دوم در ۵ بیمار IAP را بالاتر ،در ۴ بیمار پایین تر و در یک بیمار بدون تغییر بدست آورد.
یافته های این پژوهش نشان داد که اندازه گیری IAP در اندازه گیری های مختلف توسط یک پرستار و بین دو پرستار مختلف در وضعیت های صفر و ۳۰ درجه قویاً پایا بود. اما مقایسه روش بدون وارد کردن نرمال سالین با وارد کردن ۲۵ میلی لیتر نرمال سالین به داخل مثانه تغییرات تکرار اندازه گیری موجب کاهش تغییر پذیری و افزایش پایایی اندازه گیری می شود(۱۵).
مطالعات اخیرارتباط معنی دار بین افزایش بروز IAH/ACS را در بیماران بخش های مراقبت ویژه همراه با نارسایی ارگانی وافزایش مورتالیتی را نشان می دهد. طبق توصیه انجمن جهانی سندرم کمپارتمان شکمی IAP باید در وضعیت صفر درجه زاویه سر تخت اندازه گیری شود. این درحالی است که قرار دادن بیمار در این وضعیت منجر به افزایش خطر پنومونی آسپیراسیون می گردد. به این منظورپژوهشی توسط یی^[۷۲] و همکاران (۲۰۱۱) در بیمارستان دانشگاهی بی جینگ^[۷۳] پکن بر روی ۸۸ بیمار بستری در بخش ICU داخلی و جراحی با هدف بررسی تاثیر وضعیت بدن بر روی اندازه گیری IAP و تاثیر IAP در وضعیت های مختلف بر عملکرد ارگانی و پیش آگهی بیماران بخش مراقبت ویژه انجام شد. اطلاعات اپیدمیولوژیکی و عوامل خطر IAH ، متوسط IAP ، APP ، فیلتراسیون گلومرولی^[۷۴] ، نمرهAPACHE II ونمره SOFA همراه با متغیرهای همودینامیک ، شاخص حجم خون داخل قفسه سینه و حجم پایان دیاستولی وبرون ده قلبی ثبت گردید. IAP در زوایای ۰ تا ۴۵ درجه سر تخت از طریق کاتتر ادراری هر ۴ ساعت در اولین روز بستری اندازه گیری شد. متوسط فشار شریانی به طور همزمان نیز جهت محاسبه APP وگرادیان فیلتراسیون ثبت شد.
نتایج بررسی میزان شیوع IAH و ACS به ترتیب ۴/۲۸درصد و ۳/۲درصد نشان داد. ارتباط معنی داری بین IAH و افزایش سر تخت دیده شد. بین IAP در زوایای ۱۰ و ۲۰ درجه از سر تخت اختلاف کمی مشاهده شد. درحالی که در زوایای ۳۰ و۴۵ درجه از نظر بالینی اختلاف معنی دار بود.افزایش زاویه سر تخت در ارتباط با کاهش APP و FG از نظر بالینی معنی دار گزارش شد. بیماران مبتلاء به IAH به سمت شوک و سندرم نارسایی چند ارگانی ، کاهش شاخص حجم خون داخل قفسه سینه ای ، کاهش حجم پایان دیاستولی و افزایش حجم مایع خارج عروقی ریه سوق پیدا کردند .
بنابراین بین IAP و افزایش زاویه سر تخت در بیماران به شدت بدحال ارتباط معنی دار و مستقلی وجود دارد. این اختلاف در زوایای ۳۰ و ۴۵ درجه معنی دار تر بود.APP و FG با افزایش سر تخت کاهش پیدا می کند. بنابراین می توان ذکر نمود که نقش بالقوه وضعیت بدن در بالا رفتن IAP در بیماران به شدت بد حال در معرض خطر IAH/ACS باید به دقت مورد توجه قرار بگیرد(۵۰).
فشار داخل شکمی یک پارامتر مهم و یک عامل پیشگویی کننده وضعیت فیزیولوژیکی بیمار است. در این رابطه مطالعه ای توسط مل برین و همکاران در سال ۲۰۰۳ در ICU داخلی بیمارستان استیونبرگ^[۷۵] بلژیک با هدف بررسی تاثیر وضعیت بدن بر روی IAP و کمپلیانس دینامیک در بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شد. در ۱۰ بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در ICU در کل ۷۹ اندازه گیری IAP و کمپلیانس دینامیک در هر وضعیت مورد مطالعه ( سوپاین^[۷۶] ، ترندلنبرگ^[۷۷] ، عکس ترندلنبرگ و نشسته ) انجام شد. کمپلیانس دینامیک از طریق تقسیم حجم جاری بر تفاوت فشار پلاتو و PEEP محاسبه شد. آنالیز آماری داده ها بوسیله نرم افزار SPSS نسخه ۱۰ انجام شد و متغیرها بصورت میانگین ±انحراف معیار بیان شده است.
نسبت مرد به زن ۳ به ۲ ، متوسط BMI 4/5 ± ۳/۲۶ ، متوسط سن ۷/۱۵ ± ۵/۶۴ سال ، میانگین نمره APACHE II 5/10 ± ۳/۳۰ و متوسط SAPS II 1/11±۶/۵۹ ، متوسط نمره اختلال عملکرد چند ارگانی (MODS )^[78] ۸/۳ ± ۳/۸ و متوسط نمره SOFA 6/3 ± ۷/۱۰ بود. تعداد اندازه گیری ها در هر بیمار ۴ ± ۹/۷ بود. متوسط IAP در وضعیت طاقباز ۹/۳±۸/۸ ، عکس ترندلنبرگ ۸/۴ ± ۳/۱۳ ، نشسته ۱/۱۶ ± ۱/۱۷ و در کل ۸/۶±۹/۱۰ بود . کمپلیانس دینامیک درطاقباز ۸/۱۸±۲/۴۰، عکس ترندلنبرگ ۱۸±۷/۳۹ ، نشسته ۶/۱۸ ± ۸/۳۶ و در کل ۸/۱۸ ± ۸/۳۸ گزارش شد. IAP به طور معنی داری در وضعیت عکس ترندلنبرگ و نشسته در مقابل طاقباز بالاتر و در برابر ترندلنبرگ در مقابل سوپاین پایین تر بدست آمد. (آنوای یک طرفه ۰۰۰۱/۰>P ) کمپلیانس دینامیک در وضعیت نشسته پایین ترین بود (P=NS) .
در ۵ بیمار با ۲۵< BMI (2/3 ± ۸/۳۰ BMI ) تاثیر BMI بر IAP در وضعیت نشسته در مقابل سوپاین به شکل معنی داری در مقایسه با تاثیر ۲۵>BMI (6/1 ± ۸/۲۱BMI ) 4/4 ± ۱/۱۰ در مقابل ۳/۳ ± ۸/۶ (۰۰۱/۰=P ) بیشتر بدست آمد. اما تاثیر BMI بر کمپلیانس دینامیمک بر عکس بود. ۳/۱۲± ۸/۶درمقابل ۶/۳۵ ± ۱/ ۲۱ (۰۲/۰=P )
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که قرار دادن بیمار در وضعیت های مختلف بر روی IAP معنی دار می باشد. وضعیت نشسته به شکل معنی دار منجر به افزایش IAP و به شکل غیر معنی داری باعث کاهش کمپلیانس دینامیک می گردد. این اثرات بر روی IAP در بیماران چاق و نیز بروی کمپلیانس دینامیک در بیماران غیر چاق بیشتر است. همچنین می توان بیان نمود که قرار دادن بیمار مبتلاء به نارسایی حاد تنفسی در وضعیت نشسته ممکن است عملکرد ریوی را به دلیل افزایش حاد IAP بدتر نماید(۵۱).
از آنجاییکه اندازه گیری IAP در هر سنی حتی کودکان نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است مطالعه ای آینده نگر توسط اجیک^[۷۹] و همکاران در مرکز انستیتوی دانشگاه لومالیندا ^[۸۰]جهت نیل به فرضیه پژوهش ” افزایش زاویه سر تخت باعث بالا رفتن IAP میگردد و کودکان دارای BMI بالاتر در معرض خطر IAP بالاتر می باشد. ” انجام گرفت. معیارهای ورود مطالعه شامل بیماران ۱۸ سال و کمتر پذیرش شده در بخش های ویژه کودکان ، تحت تهویه مکانیکی و دارای کاتتر ادراری داخل مثانه ای باشند ، بوده است. هر بیماریکه دستور توجهات ستون فقرات داشت از مطالعه خارج گردید. به این ترتیب تعداد ۷۷ کودک مورد مطالعه قرار گرفتند. برای اندازه گیری IAP کاتتر ادراری به کیت اندازه گیری IAP کودکان متصل شد و نقطه صفر ترانسدیوسر با سطح سمفیز پوبیس در هر بیمار هم سطح گردید.از نشانگر زاویه موجود در هر تخت برای اندازه گیری زاویه سر تخت استفاده شد. اندازه گیری IAP در زوایای صفر و ۳۰ درجه هر ۶ ساعت در طی یک دوره ۲۴ ساعته و یا تا زمانیکه بیمار اکستوبه گردد، ادامه پیدا کرد.
برای هر بیمار ۲ تا ۴ بار با توجه به طول مدت اتصال به تهویه مکانیکی IAP در وضعیت صفر و ۳۰ درجه اندازه گیری شد. سپس متوسط اختلاف IAP در دو وضعیت صفر و ۳۰ درجه برای هر بیمار محاسبه گردید. سن ، جنس ، وزن ، قد ، تشخیص بیماری ، BMI ، نمره خطر مرگ و میر کودکان III (PRISM ) ^[۸۱] و PEEP برای هر بیمار ثبت گردید. برای توصیف داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین ، میانه و در صد استفاده شد. جهت بررسی تفاوت جنسیتی در IAP از آزمون تی ، جهت بررسی تفاوت IAP با تشخیص بیماری و BMI از آزمون Kruskal_wallis استفاده شد. ارتباط بین تفاوتIAP در وضعیت صفر و ۳۰ درجه با سن ، قد ، BMI ، PRISM III و PEEP از آزمون پیرسون و یا اسپیرمن^[۸۲] استفاده گردید.
به این ترتیب ۸۱درصد بیمارا ن با تشخیص داخلی ، ۱۳ درصد جراحی و ۲/۵ درصد بیمار ترومایی پذیرش شده بودند. میانه نمره PRISM III 5 و میانه BMI 4/16 بود. دامنه IAP از صفر تا ۳۱ بود و در ۷/۱۳ درصد موارد ۱۲ میلیمتر جیوه و بیشتر ، در ۸/۳ درصد بیش از ۲۰ میلیمتر جیوه گزارش شد. در زاویه ۳۰ درجه ۹/۲۷ درصد موارد IAP 12 میلیمتر جیوه و بیشتر و در ۶/۶% بیش از ۲۰ میلیمتر جیوه دیده شد. متوسط و انحراف معیار IAP در صفر و ۳۰ درجه به ترتیب ۰۳/۴ ± ۳۹/۸ و ۰۲/۴± ۵۹/۱۰ بود.ارتباط بین IAP در صفر و ۳۰ درجه نشان داد که میانگین IAP در ۳۰ درجه در مقایسه با صفر درجه افزایش پیدا می کند. عوامل سن ، جنس و قد در وضعیت ۳۰ درجه در مقایسه با صفر درجه معنی دار نشان داده شد. جنس مونث در مقایسه با مذکر تفاوت میانگین بیشتری را نشان داد ( ۰۲/۰=P).بیماران مسن تر و قد بلندتر تفاوت میانگین IAP بالاتری داشتند (به ترتیب ۰۴۴/۰ و۲/۰ =P ) در حالیکه تشخیص بیماری ،در صد BMI ، PEEP ، نمره PRISM III و وزن در تفاوت IAP معنی دار یافت نشد. بعداز کنترل جنس ، سن وقد تفاوت IAP در صفر و ۳۰ درجه از نظر آماری معنی دار دیده شد (۰۲۶/۰=P ) .
این مطالعه نشان داد که IAP در وضعیت ۳۰ درجه در مقابل صفر درجه به شکل معنی داری افزایش پیدا می کند. اگرچه این تغییر ناچیز و در حد ۲۱/۲ میلیمتر جیوه بود اما در تعدادی از اندازه گیری ها ، این میزان افزایش باعث می شود که میزان IAP به ۱۲ میلیمتر جیوه برسد که بر طبق تعریف مرحله اول هیپرتانسیون داخل شکمی منظور میگردد. از طرفی در کودکان به دلیل پایین تر بودن متوسط فشار شریانی نسبت به بالغین ، در صورت افزایش سر تخت و بالا رفتن IAP میزان جریان خون شکمی کاهش پیدا می کند که ممکن است حتی منجر به نارسایی ارگانی گردد.از محدودیت های این مطالعه این بود که سطح آرامبخشی بیماران توسط پرستار و پزشک بالینی بیمار تعیین گردید نه توسط پژوهشگر و از معیار نمره دهی آرامبخشی استفاده نشد. نتیجه این پژوهش نشان داد که IAP در کودکان شدیداً بدحال به شکل معنی داری با افزایش سر تخت از صفر درجه به ۳۰ درجه افزایش پیدا خواهد کرد و بین BMI و IAP ارتباط معنی داری یافت نشد(۱۹).

روش پژوهش :
این فصل مشتمل بر مباحث روش پژوهش و ملاحظات اخلاقی است که در بخش روش پژوهش به مباحثی شامل: نوع پژوهش ، جامعه پژوهش ، نمونه پژوهش ، روش نمونه گیری ، واحد های مورد پژوهش ، محیط پژوهش ، ابزارگردآوری داده ها ، اعتبار و اعتماد علمی ، روش گردآوری وتجزیه و تحلیل داده ها پرداخته می شود.
نوع پژوهش :
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بوده که به مقایسه تغییرات فشار داخل شکمی در وضعیت صفر ، ۱۵ و ۳۰ درجه سر تخت در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه مرکز آموزشی – درمانی منتخب شهر رشت می پردازد.
جامعه مورد پژوهش :
جامعه مورد پژوهش در این مطالعه ، کلیه بیماران بستری در بخش های آی سی یو اعصاب و آی سی یو جنرال مرکز آموزشی درمانی شهر رشت می باشد.
نمونه پژوهش :
نمونه پژوهش در این مطالعه را بیماران بستری در بخش های آی سی یو جنرال و آی سی یو اعصاب مرکز آموزشی درمانی منتخب شهر رشت تشکیل می دهند که به روش تدریجی و پس از بررسی معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شده اند.
روش نمونه گیری :
حجم نمونه لازم جهت مطالعه با نظر مشاور آمار ، براساس نتیجه مطالعه چتام و همکاران (۲۰۰۹) با اطمینان ۹۵% وقدرت آزمون ۸۰% بر حسب فرمول نمونه گیری پایین، و انحراف معیار ۳/۵ ،۹/۵ و میانگین ۲/۱۰ و ۰/۱۴ تعداد۳۰ نفر تعیین گردید . به جهت در نظر گرفتن ارتباط این تغییرات با متغیر های مداخله گر و زمینه ای مثل سن ، جنس ، BMI ، تشخیص بیماری ، مد دستگاه ، طول مدت بستری ، نمره SOFA و متغیر فشارهای تنفسی و فشارهای شریانی به حجم نمونه مورد نظر به ازای هر متغیر ۵ نمونه اضافه شد که در نهایت تعداد نمونه ۷۶ نفر تعیین گردید.
= ۳۰
۳ /۵ S₁:
S₂ : ۹/۵ μ_۱: ۲/۱۰
۱۴ :_۲μ ۲۸/۱ : Z_1-β
۹/۱ : Z_{1- α/۲}

- تجدید نظر برنامه ها واهداف
اهداف وبرنامه های قبلی ، تجدید نظر می شوند معمولا مدیران جهت پاسخ گویی به برنامه ها ، ساختار سازمانی را با آن تطبیق می دهند
- تعیین فعالیتهای کاری
این مرحله بیانگر آن است که ، مدیران باید بدانند برای دسیابی به اهداف ، چه فعالیتهایی ضروری است آنان باید فهرستی از تکالیفی که در سازمان باید انجام شود را مشخص کرده وطراحی نمایند .استخدام ، آموزش

ونگهداری اسناد از وظیفه عادی مدیر در هر سازمان است
- طبقه بندی وگروه بندی فعالیت ها ^[۲۵]
مدیران ابتدا باید جهت انجام کارها به طبقه بندی وگروه بندی آنها در درون واحدهای کاری بپردازند
- واگذار کردن کار وتفویض اختیار ^[۲۶]
پس از تعریف و گروه بندی کردن فعالیت ها ، مدیران برای رسیدن به اهداف ، باید اختیار لازم را برای انجام کار در اختیار افراد وحوزه ها قرار دهند
- طراحی کردن سلسله مراتب ارتباطات^[۲۷]
در آخرین مرحله ، مدیران باید در کل سازمان روابط عمودی وافقی را تعیین کنند .نتیجه این
مرحله آن است که کل ساختار سازمانی ، حیطه کنترل ، روابط بین واحدها وغیره در قالب نمودار
ویا چارت سازمانی نشان داده می شود (احمدی ، ۱۳۸۸ ،۱۲۲ )
می توان فراگرد سازماندهی را به شکل زیر نیز مطرح کرد :
- تشخیص فعالیت های لازم برای رسیدن به اهداف واجرای خط مشی ها وبرنامه ها
- گروه بندی فعالیت ها با توجه به منابع انسانی ومادی موجود
- دادن اختیار عمل وحق دستوردهی وتصمیم گیری برای انجام دادن کار به مسول هر گروه
- ارتباط دادن واحدهای گروه بندی شده به یکدیگر به صورت عمودی و افقی از طریق روابط اختیار شبکه ارتباطی ونظام اطلاعاتی ( علیزاده ،۱۳۸۹ ، ۲ )
۲-۲-۴ وظایف سازماندهی
طبق نظر فایول جزئیات وظایف مدیر، برای سازمان‌دهی، عبارتند از:
۱٫   تأمین عوامل انسانی و مادی مورد نیاز برای تحقق برنامه‌ی تنظیم شده؛
۲٫ برقرار نمودن ساختار رسمی سازمان(اصل سلسله مراتب و اصل وحدت فرماندهی)، برای هدایت اختیارات و اجرای هماهنگ فعالیت‌ها؛
۳٫ تعریف نمودن وظایف و تشویق و ترغیب نمودن کارکنان برای پذیرش مسئولیت و ارائه ابتکارات؛
۴٫ استفاده نمودن از اصل نظم و ترتیب و حفظ انضباط؛ تا ادارات یک سازمان به وسیله مدیران شایسته، بتوانند بالاترین خدمات را ارائه نمایند.(نیکو اقبال ،۱۳۸۷ :۴۲ )
۲-۲-۵ مزایای سازماندهی
فواید سازماندهی به عنوان راهی که سازمان را جهت دستیابی به ماموریتش کمک می کند ، دارای مزایای زیر است :
- مشخص کردن محیط کار ^[۲۸]
هر کسی می داند که چه کاری باید انجام دهد ، وظایف ومسولیتهای تمام افراد ، واحد ها وفعالیت های مهم سازمانی مشخص هستند نوع وحدود وثغور اختیار تعیین می شود
- ایجاد یک محیط هماهنگ ^[۲۹]
این مزیت باعث می شود که سردرگمی وآشفتگی در سازمان به حداقل رسیده وعملکرد سازمان افزایش یابد .زیرا آن باعث ایجاد روابط درونی بین واحدهای مختلف کاری وسبب ایجاد راهنمای کلی برای تعامل بین کارکنان می شود .- دست یابی به اصل وحدت مدیریت^[۳۰]
اصل وحدت مدیریت باعث ایجاد هماهنگی مدیران در چهارچوب وظایف محوله در سازمان می شود .
- ایجاد زنجیره فرماندهی
زنجیره یا سلسله مراتب فرماندهی ، روابط بین قسمت های پایین وبالای سازمان را مشخص می کند از طریق به کارگیری فرایند سازماندهی ، امکان دست یابی مدیر به وظا یفش در محیط کار تسهیل می شود .( احمدی ، ۱۳۸۸ ، ۱۲۳ )
۲-۲-۶ مبانی سازماندهی
برای سازماندهی ، مبانی مختلفی وجود دارد و انتخاب ساخت و مبنای آن ها باید با توجه به عواملی مختلف چون نوع فعالیت سازمان ، محیط سازمان ، وخط مشی های کلی آن صورت پذیرد .ساختهای مختلف سازمانی هر یک واجد خصوصیاتی و دارای مزایا ومحدودیت هایی هستند . طراح سازمانی ، در انتخاب ساخت مناسب ، باید شرایط وموقعیتهای گوناگون را با توجه به این مزایا و محدودیت ها درنظر داشته باشد . یکی از رایج ترین مبانی سازماندهی ، سازمان بر مبنای وظیفه یا هدف است که درانواع دیگر نیز غالبا به نحوی ازآن استفاده می شود انواع دیگر مبانی سازمانی عبارتند از : سازمان بر مبنای نوع تولید یا عملیات ، سازمان بر مبنای منطقه عملیات ، سازمان بر مبنای ارباب رجوع یا مشتری .( الوانی ،۱۳۸۹ :۹۶ )
سازمان بر مبنای وظیفه^[۳۱] :
این روش از قدیمی‌ترین روش‌های سازمان‌دهی محسوب می‌‌شود و هنوز هم در بسیاری از سازمانها، به ویژه برای سطوح عملیاتی، مورد استفاده قرار می‌‌گیرد و معمول‌ترین شیوه سازمان‌دهی است. (محمدی دولت آبادی ، ۱۳۹۰ : ۲ )
در این روش واحد های سازمانی را بر مبنای وظایف سازمان ، طراحی و ایجاد می کنند. ( احمدی ، ۱۳۸۸ :۱۲۴)
در سازمان بر مبنای وظیفه ، هدف کلی و ماموریت اصلی سازمان را بر اساس تقسیمات وظیفه ای در قالب واحدها وپست ها می شکنیم وسپس مسولیت ها واختیارات پست ها و واحدها را مشخص می سازیم سپس این پست ها و واحدها را چنان با هم مرتبط می سازیم که کار هماهنگی و نظارت و هدایت از طریق سطوح مختلف مدیریت امکان پذیر شود.(الوانی۹۹:۱۳۸۹)
افزایش کار آیی واحد وتشکیلات سازمانی و بازدهی سازمان در کارهای یکنواخت و تکراری ، توجه به توان و کارایی واحدهای تخصصی ، تثبیت وظایف افراد ، معین بودن شیوه انجام کار و آموزش نیروی انسانی با هزینه کمتر از جمله مزایای این روش است وپایین آمدن کارایی به دلیل وابستگی متقابل وظایف واحدها، مشکل بودن ارزیابی به دلیل مکمل بودن واحدها با هم ، عدم امکان رشد بعضی ازمدیران به سطوح عالی مدیریت به دلیل فعالیت دریک حوزه تخصصی از جمله معایب این روش مطرح است .( احمدی ، ۱۳۸۸ ، ۱۲۵ )

سازماندهی بر مبنای وظیفه ۲-۲
سازمان بر مبنای نوع تولید ^[۳۲]
در سازمان بر مبنای نوع تولید ، واحدها بر اساس تولیدات یا نوع خدمات سازمان تقسسیم می شوند سازمان بر مبنای پروژه یا برنامه نیز یک نوع سازمان بر مبنای نوع عملیات به شمار می آید که یک دوره عمر محدود دارد .در این نوع سازمان مسولیت ها و اختیارات مدیران عملیاتی روشن و مشخص است و استقلال نسبی آن ها در عملیات حفظ می شود سهولت ارزیابی عملکرد سازمان بر اساس نوع تولید وخدمات وتوجه به هدف تولید وارائه خدمات به جای هدف های واحدهای تخصصی مجزا ، از مزایای این نوع سازمان می باشد و محدودیت این ساخت تضعیف گروه های تخصصی به علت پراکنده شدن آن ها در واحدهای مختلف است .به وجود آمدن ناهماهنگی بین واحدهای تولیدی یا خدماتی در کل موسسه نیز ممکن است در این نوع سازمان مشکلی به شمار آید ( الوانی ،۱۳۸۹ :۱۰۱ )

هیات مدیره
مدیریت اداری ومالی
مدیر عامل
مدیریت تولید
مدیریت تولید