. و هر چه در توان دارید از نیرو و اسبهاى آماده بسیج کنید، تا با این [تدارکات]، دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان] دیگرى را جز ایشان- که شما نمىشناسیدشان و خدا آنان را مىشناسد- بترسانید. و هر چیزى در راه خدا خرج کنید پاداشش به خود شما بازگردانیده مىشود و بر شما ستم نخواهد رفت. ↑
. مکارم و همکاران، تفسیر نمونه، ج ۷، صص ۲۲۵و ۲۲۶ ↑
. مطالب ذیل، یکی از نقاط تلاقی خط ارتباطی [ ویژگی های خداوند و امدادهای غیبی ] با خط ارتباطی [جهاد] به شمار می رود. ↑
. و [به یاد آورید] هنگامى را که خدا یکى از دو دسته [کاروان تجارتى قریش یا سپاه ابو سفیان] را به شما وعده داد که از آنِ شما باشد، و شما دوست داشتید که دسته بىسلاح براى شما باشد، و [لى] خدا مىخواست حقّ [اسلام] را با کلمات خود ثابت، و کافران را ریشهکن کند. ↑
. روم/۶ ↑
. [به یاد آورید] زمانى را که پروردگار خود را به فریاد مىطلبیدید، پس دعاى شما را اجابت کرد که: «من شما را با هزار فرشته پیاپى، یارى خواهم کرد.» ↑
. و این [وعده] را خداوند جز نویدى [براى شما] قرار نداد، و تا آنکه دلهاى شما بدان اطمینان یابد و پیروزى جز از نزد خدا نیست، که خدا شکست ناپذیر [و] حکیم است. ↑
. [به یاد آورید] هنگامى را که [خدا] خوابِ سبک آرامشبخشى که از جانب او بود بر شما مسلّط ساخت، و از آسمان بارانى بر شما فرو ریزانید تا شما را با آن پاک گرداند، و وسوسه شیطان را از شما بزداید و دلهایتان را محکم سازد و گامهایتان را بدان استوار دارد. ↑
. هنگامى که پروردگارت به فرشتگان وحى مىکرد که من با شما هستم، پس کسانى را که ایمان آوردهاند ثابتقدم بدارید. به زودى در دل کافران وحشت خواهم افکند. پس، فراز گردنها را بزنید، و همه سرانگشتانشان را قلم کنید. ↑
. و بدانید که هر چیزى را به غنیمت گرفتید، یک پنجم آن براى خدا و پیامبر و براى خویشاوندان [او] و یتیمان و بینوایان و در راهماندگان است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایى [حقّ از باطل]- روزى که آن دو گروه با هم روبرو شدند- نازل کردیم، ایمان آوردهاید. و خدا بر هر چیزى تواناست. ↑
. آن گاه که شما بر دامنه نزدیکتر [کوه] بودید و آنان در دامنه دورتر [کوه]، و سوارانِ [دشمن] پایینتر از شما [موضع گرفته] بودند، و اگر با یکدیگر وعده گذارده بودید، قطعاً در وعدهگاه خود اختلاف مىکردید، ولى [چنین شد] تا خداوند کارى را که انجام شدنى بود به انجام رساند [و] تا کسى که [باید] هلاک شود، با دلیلى روشن هلاک گردد، و کسى که [باید] زنده شود، با دلیلى واضح زنده بماند، و خداست که در حقیقت شنواى داناست. ↑
. [اى پیامبر، یاد کن] آن گاه را که خداوند آنان [سپاه دشمن] را در خوابت به تو اندک نشان داد و اگر ایشان را به تو بسیار نشان مىداد قطعاً سست مىشدید و حتماً در کار [جهاد] منازعه مىکردید، ولى خدا شما را به سلامت داشت، چرا که او به راز دلها داناست. ↑
. و آن گاه که چون با هم برخورد کردید، آنان را در دیدگان شما اندک جلوه داد و شما را [نیز] در دیدگان آنان کم نمودار ساخت تا خداوند کارى را که انجام شدنى بود تحقق بخشد، و کارها به سوى خدا بازگردانده مىشود. ↑
. [اى پیامبر،] از تو در باره غنایم جنگى مىپرسند. بگو: «غنایم جنگى اختصاص به خدا و فرستاده [او] دارد. پس از خدا پروا دارید و با یکدیگر سازش نمایید، و اگر ایمان دارید از خدا و پیامبرش اطاعت کنید. ↑
. مجلسی، بحار الأنوار الجامعه لدررأخبارالأئمه الأطهار، چاپ مکرر، نشر اسلامیه، تهران، بیتا. ج ۸۹ ص ۱۴۳, قطب الدین راوندى، سعید بن هبهالله، الخرائج والجرائح، ۳جلد،مؤسسه امام مهدى عج لالله تعالى فرجه الشریف - قم،چاپ: اول، ۱۴۰۹ ق. ج۳، ص، ۱۰۱۰٫ ↑
. همان گونه که پروردگارت تو را از خانهات به حقّ بیرون آورد و حال آنکه دستهاى از مؤمنان سخت کراهت داشتند. ↑
. طباطبایی، المیزان، ج ۹، ص۱۳:« ظاهر السیاق أن قوله: «کَما أَخْرَجَکَ» متعلق بما یدل علیه قوله تعالى: «قُلِ الْأَنْفالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ». ↑
. و [به یاد آورید] هنگامى را که خدا یکى از دو دسته [کاروان تجارتى قریش یا سپاه ابو سفیان] را به شما وعده داد که از آنِ شما باشد، و شما دوست داشتید که دسته بىسلاح براى شما باشد، و [لى] خدا مىخواست حقّ [اسلام] را با کلمات خود ثابت، و کافران را ریشهکن کند. ↑
. تا حقّ را ثابت و باطل را نابود گرداند، هر چند بزهکاران خوش نداشته باشند. ↑</ a>
. راغب اصفهانی، همان، ج۱، ص ۳۹۱:« استعیر ذلک لکل اکتساب مکروه». ↑
. قمر/۴۷:« قطعاً بزهکاران در گمراهى و جنونند. » ↑
. مطففین/۲۹:« [آرى، در دنیا] کسانى که گناه مىکردند، آنان را که ایمان آورده بودند به ریشخند مىگرفتند» ↑
. مکارم و همکاران، تفسیر نمونه،ج۷، ص ۹۲ ↑
. با تو در باره حقّ- بعد از آنکه روشن گردید- مجادله مىکنند. گویى که آنان را به سوى مرگ مىرانند و ایشان [بدان] مىنگرند. ↑
. توبه/ ۶۶-۶۴:« منافقان بیم دارند از اینکه [مبادا] سورهاى در باره آنان نازل شود که ایشان را از آنچه در دلهایشان هست خبر دهد. بگو: «ریشخند کنید، بىتردید خدا آنچه را که [از آن] مىترسید برملا خواهد کرد.» * و اگر از ایشان بپرسى، مسلّماً خواهند گفت: «ما فقط شوخى و بازى مىکردیم.» بگو: «آیا خدا و آیات او و پیامبرش را ریشخند مىکردید؟» * عذر نیاورید، شما بعد از ایمانتان کافر شدهاید. اگر از گروهى از شما درگذریم، گروهى [دیگر] را عذاب خواهیم کرد، چرا که آنان تبهکار بودند». ↑
. [به یاد آورید] زمانى را که پروردگار خود را به فریاد مىطلبیدید، پس دعاى شما را اجابت کرد که: «من شما را با هزار فرشته پیاپى، یارى خواهم کرد.» ↑
. و شما آنان را نکشتید، بلکه خدا آنان را کُشت. و چون [ریگ به سوى آنان] افکندى، تو نیفکندى، بلکه خدا افکند. [آرى، خدا چنین کرد تا کافران را مغلوب کند] و بدین وسیله مؤمنان را به آزمایشى نیکو، بیازماید. قطعاً خدا شنواى داناست. ↑
. [اى مشرکان] اگر شما پیروزى [حق] را مىطلبید، اینک پیروزى به سراغ شما آمد [و اسلام پیروز شد] و اگر [از دشمنى] بازایستید، آن براى شما بهتر است و اگر [به جنگ] برگردید ما هم بر مىگردیم، و [بدانید] که گروه شما هر چند زیاد باشد، هرگز از شما چیزى را دفع نتوانند کرد و خداست که با مؤمنان است. ↑
. مکارم و همکاران، نمونه، ج۷، ص ۱۱۹ ↑
. [اى مشرکان] اگر شما پیروزى [حق] را مىطلبید، اینک پیروزى به سراغ شما آمد [و اسلام پیروز شد] و اگر [از دشمنى] بازایستید، آن براى شما بهتر است و اگر [به جنگ] برگردید ما هم بر مىگردیم، و [بدانید] که گروه شما هر چند زیاد باشد، هرگز از شما چیزى را دفع نتوانند کرد و خداست که با مؤمنان است. ↑
. طبرسى، فضل بن حسن، مجمعالبیان فى تفسیر القرآن، چاپ سوم، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲٫ ج۴، ص۸۱۷:« قال أبو جهل اللهم ربنا دیننا القدیم و دین محمد الحدیث فأی الدینین کان أحب إلیک و أرضى عندک فانصر أهله الیوم», مجلسی، همان، ج ۱۹، ص۲۲۹٫ ↑
. و مانند کسانى مباشید که از خانههایشان با حالت سرمستى و به صرف نمایش به مردم خارج شدند و [مردم را] از راه خدا باز مىداشتند، و خدا به آنچه مىکنند احاطه دارد. ↑
. و [یاد کن] هنگامى را که شیطان اعمال آنان را برایشان بیاراست و گفت: «امروز هیچ کس از مردم بر شما پیروز نخواهد شد، و من پناه شما هستم.» پس هنگامى که دو گروه، یکدیگر را دیدند [شیطان] به عقب برگشت و گفت: «من از شما بیزارم، من چیزى را مىبینم که شما نمىبینید، من از خدا بیمناکم.» و خدا سختکیفر است. ↑
. هنگامى که پروردگارت به فرشتگان وحى مىکرد که من با شما هستم، پس کسانى را که ایمان آوردهاند ثابتقدم بدارید. به زودى در دل کافران وحشت خواهم افکند. پس، فراز گردنها را بزنید، و همه سرانگشتانشان را قلم کنید. ↑
. مصطفوی، تفسیر روشن، ج ۹، ص ۲۹۵ ↑
. اى کسانى که ایمان آوردهاید، هر گاه [در میدان نبرد] به کافران برخورد کردید که [به سوى شما] روى مىآورند، به آنان پشت مکنید. ↑
. و هر که در آن هنگام به آنان پشت کند- مگر آنکه [هدفش] کنارهگیرى براى نبردى [مجدّد] یا پیوستن به جمعى [دیگر از همرزمانش] باشد- قطعاً به خشم خدا گرفتار خواهد شد، و جایگاهش دوزخ است، و چه بد سرانجامى است. ↑
. مکارم و همکاران، تفسیر نمونه، صص۱۱۲و ۱۱۳ ↑
. و با آنان بجنگید تا فتنهاى بر جاى نماند و دین یکسره از آنِ خدا گردد. پس اگر [از کفر] بازایستند قطعاً خدا به آنچه انجام مىدهند بیناست. ↑
. به کسانى که کفر ورزیدهاند، بگو: «اگر بازایستند، آنچه گذشته است برایشان آمرزیده مىشود و اگر بازگردند، به یقین، سنّت [خدا در مورد] پیشینیان گذشت.» ↑
. و اگر روى برتافتند، پس بدانید که خدا سرور شماست. چه نیکو سرور و چه نیکو یاورى است. ↑
. اى کسانى که ایمان آوردهاید، چون با گروهى برخورد مىکنید پایدارى ورزید و خدا را بسیار یاد کنید، باشد که رستگار شوید. ↑
. مکارم و همکاران، تفسیر نمونه، ج۷، ص ۱۹۵ ↑
. و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید و با هم نزاع مکنید که سُست شوید و مهابت شما از بین برود، و صبر کنید که خدا با شکیبایان است. ↑
. آن گاه که منافقان و کسانى که در دلهایشان بیمارى بود مىگفتند: «اینان [مؤمنان] را دینشان فریفته است.» و هر کس بر خدا توکّل کند [بداند که] در حقیقت خدا شکستناپذیر حکیم است. ↑
. پس اگر در جنگ بر آنان دست یافتى با [عقوبتِ] آنان، کسانى را که در پى ایشانند تار و مار کن، باشد که عبرت گیرند. ↑
. و اگر از گروهى بیمِ خیانت دارى [پیمانشان را] به سویشان بینداز [تا طرفین] به طور یکسان [بدانند که پیمان گسسته است]، زیرا خدا خائنان را دوست نمىدارد. ↑
. و هر چه در توان دارید از نیرو و اسبهاى آماده بسیج کنید، تا با این [تدارکات]، دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان] دیگرى را جز ایشان- که شما نمىشناسیدشان و خدا آنان را مىشناسد- بترسانید. و هر چیزى در راه خدا خرج کنید پاداشش به خود شما بازگردانیده مىشود و بر شما ستم نخواهد رفت. ↑
. اى پیامبر، مؤمنان را به جهاد برانگیز. اگر از [میان] شما بیست تن، شکیبا باشند بر دویست تن چیره مىشوند، و اگر از شما یکصد تن باشند بر هزار تن از کافران پیروز مىگردند، چرا که آنان قومىاند که نمىفهمند. ↑
|
[چهارشنبه 1400-08-05] [ 05:16:00 ق.ظ ]
|
