۱۱- شعر رمانتیک هنوز درحال صیرورت (شدن) است و این طبیعت ویژهِی آن است که جاودانه در حال شدن باشد و هرگز کامل شمرده نشود.
۱۲- هیچ نظریهِای نمیِتواند آن را از پای بیفکند و تنها یک نقد اشراقی می تواند جرٲت کند که ویژگی آرمان آن را بیان کند.
۱۳- تنها شعر رمانتیک است که بیِپایان است و تنها شعر رمانتیک است که آزاد است و اولین قانون آن، این است که دلخواه شاعر تحت فشار هیچ قانونی نیست.
۱۴- نوع ادبی رمانتیک یگانه نوعی است فراتر از یک “نوع” و می توان گفت که نفس شعر است زیرا به یک معنی، هر شعری رمانتیک است و باید باشد» (سید حسینی ،۲۳۱:۱۳۸۴).
۲-۱-۵-۳٫ تاریخچه ی جنبش رمانتیک
«عنوان “پیش رمانتیک” عموما برای نویسندگان و متفکران مشخصی به کار میِرود که به لحاظ اندیشه یا سبک نگارش، پیشگامان بلافصل رمانتیکِها به شمار میِروند، (کسانی چون روسو، یانگ، مک فرسون، برناردن دو سن پی یر)، اما این اصطلاح به یک مفهوم گستردهِتر، برای اشاره به روند کلی پیشرفت و رشد این جریان در قرن هجدهم نیز مناسب است، چون که به هرِحال راه را برای تکوین و تبلور جنبش رمانتیک هموار کرد. بازاندیشی بنیادین معیارها و شیوهِهای انتقادی، پیش شرط اساسی شکوفایی جنبش رمانتیسم بود، و این همان چیزی است که در طی قرن هجدهم اتفاق افتاد. پس روشن است که هر چند جنبش رمانتیک در نخستین گام قاطع خود یک انقلاب ادبی را به وجود آورد، اما در واقع خود این جنبش محصول یک روند تکاملی ممتد و طولانی بود. سیر این تکامل و شکل و صورت آن میِتواند بیانگر ماهیت انقلاب رمانتیک باشد» (فورست، ۱۳۷۵: ۲۹).

-۲٫ گفتار دوم: جریانِهای ادبی ایران در قرن بیستم۲
مقدمه
انقلاب مشروطیت ایران مرحلهِی نهایی یک تحول دراز فکری بود. پس از دو شکست ایران از روسیهِی تزاری در زمان فتحعلی شاه قاجار، به جامعهِی نیم خفتهِی آن زمان ایران هشداری داده شد و لزوم تجدد، جوابی بود به مسایل حل نشدهِی یک کشور عقب ماندهِی آسیایی در برابر فن شناختی برتر مغرب زمین.
این است که نخستین بار به همت «عباس میرزا»، محصلینی به فرنگستان اعزام شدند. اما برای تجدد لازم بود که فرهنگ جدیدی در جای خود پا بگیرد و متخصص و کارشناس بومی تربیت کند. اقدامات «امیر کبیر» از جمله تأسیس دارالفنون، واکنشی در برابر این نتیجه گیری منطقی بود. سپس این مشکل پدید آمد که بسط فرهنگ جدید بدون یک سازمان اداری کارآمد و صحیح، ممکن نیست. تأسیس وزارت خانهِها و ادارات در زمان صدارت «میرزا حسین خان سپهسالار» در پاسخ به این نیاز انجام گرفت. در عین حال هر ساخت اداری نیازمند فلسفهِای است. اداره نظام نامه میِخواهد، نظام نامه بر اساس تقسیم وظایف ومسؤلیتِها تدوین میِشود و در سطح یک کشور، به عنوان یک اداره بزرگ، نظام نامهِها محتاج یک قانون مادر هستند. فکر قانون مادر اندک اندک شمول یافت و واجب بودن آن در اندیشهِی روشنفکران، امری بدیهی شد و از آنِجا که این قانون به صورت جدید در ایران بیِسابقه بود، مطالعهِی قوانین خارجی آغاز شد و چون بنیاد قوانین اروپایی بر حفظ و احترام به حقوق افراد قرار داشت، برای نخستین بار مفهوم آزادی نیز به عنوان یک ضرورت تاریخی مطرح شد.
حکومت ناصر الدینِشاه که تا اینِجا همه را پذیرفته بود، از پذیرش نتیجهِی آخری آن یعنی تأمین آزادی سر باز زد، چرا که این نتیجه گیری ادعای محدود ساختن قدرت مطلق را در بطن خود میِپروراند. نویسندگان شیوع دانش و منطق جدید را چارهِی دردهای جهل و ساده لوحی و اعتقادات پوسیدهِی عامه میِدانستند و در این راه اگر چه از سازمانِهای اجتماعی فرنگیان الهام میِگرفتند، اما برخی از مشخصات بومی و منطقهِای خود را نیز از نظر دور نمیِداشتند.
از سوی دیگر فرهنگ جدیدی که جامعه باید از آن تغذیه کند، خود متقابلا باید همپای تجدد جامعه جدید شود. از این رو، نو گرایی نیز لازم آمد. گروهی از تحصیل کردگان از طریق مطبوعات و آثاری که منتشر میِکردند، به جریان نو گرایی اجتماعی و فرهنگی سرعت بیشتری میِبخشیدند و ضرورت آشنایی مردم را با پدیدهِهای نو و مظاهر فرهنگ جهانی، که با شتاب رو در ترقی و پیشرفت داشت بیش از بیش یادآوری میِکردند.
۲-۲-۱ .شعر عصر بیداری:
در این دوره تحولاتی در شعر نیز به وجود آمد. مردم به پارهِای آزادیِها دست یافته و حقوق سیاسی و اجتماعی خود را درک کرده بودند، سواد و دانش اجتماعی عمومیت یافته بود و مردم توانسته بودند شیوهِی حکومتی خود را انتخاب کنند. ادبیات هم مثل دیگر مظاهر اندیشه و فرهنگ به مردم روی آورد و انعکاس ارزش اجتماعی را وجههِی همت خود قرار داد. به همین دلیل از شعر این دوره، دیگر نه به عنوان پدیدهِای تجملی و منحصر به گروهِهای محدود حاکم یا برگزیدگان فکری، بلکه هم چون امری عمومی و متعلق به گروهِِِهای وسیع جامعه باید سخن گفت. از شاعران این دوره میِتوان به ” فرخی یزدی، شاعر نستوه” و “لاهوتی” اشاره کرد.
*.درونمایه ی شعر دورهِی بیداری
«شاخصِترین مضمونِهای شعر فارسی در عصر بیداری را ذیل چند عنوان زیر میِتوان برشمرد، که این درونمایهِها هر یک به نوعی از آشنایی با فرهنگ غربی متأثرند:
آزادی، وطن، تعلیم و تربیت نوین، توجه به علوم و فنون جدید، توجه به مفاهیم و واقعیت های این جهانی و غیر دینی» (یاحقی، ۱۳۸۱ :۱۸- ۱۷).
۲-۲-۲٫ شعرعصر نیمایی، یا دوره ی نوگرایی
پویایی شعر دوره ی بیداری تنها از لحاظ محتوا توانست با جنبش مشروطیت و تحولات اجتماعی و فرهنگی ناشی از آن همگانی پیدا کند و راه را برای شاعرانی که در شعر خود پویندگی و تحول حیات اجتماعی را منعکس میِکردند هموار سازد. حوادث تاریخی مهمی، نظیر جنگ جهانی اول، کودتای ۱۲۹۹ و سرانجام فروپاشی سلطنت نیمه فئودالی قاجار و انتقال قدرت به سلسلهِی پهلوی (۱۳۰۴ه.ش.)، جریان نوگرایی را شتاب بخشید.
«بحث کهنه و نو از ویژگیِهای این دوره است، که ابتدا در روزنامهِها و مطبوعات مطرح شد؛ زیرا ضرورت یک تحول بنیادین بیش از بیش احساس میِشد. بعد از جنگ جهانی اول و کم شدن تب و تابِهای سیاسی آن سالِها، در قلمرو اندیشهِی ادبی مناقشات و کشمکشِهای ریشهِداری میان دو جناح نوگرا و سنت پرست درگرفت، که پس از زمانی طولانی به پیروزی نسبی نوگرایان منتهی گردید. با این حال سنت گرایان و محافظه کاران هم توانستند بیِاعتنا و با حالتی مطمئن از عدم کامیابی گروه مقابل به حیات خود ادامه دهند» (همان: ۲۹).
۲-۲-۲-۱٫ دوره بندی تاریخی شعر نیمایی
«دوران پنجاه و هفت–هشت سالهِای که به نام «عصر شعر نیمایی» نامیدهِایم، هر چند از نظر زمانی کوتاه و محدود است، به لحاظ رویدادهای مهمی که در آن محدوده اتفاق افتاده و هریک در جریان شعر فارسی اثری بر جای گذاشته گسترده و درخور توجه است. به همین اعتبار میِتوان این دوران را به چند مقطع یا دورهِی کوتاه به شرح زیر تقسیم کرد:
- دوره اول از ۱۳۰۴ ه. ش. آغاز سلطنت رضا شاه تا شهریور۱۳۲۰ ه.ش. (روی کار آمدن پهلوی دوم)
- دوره دوم از ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ ه. ش. ( کودتای ۲۸ مرداد )
- دوره سوم از ۱۳۳۲ تا ۱۳۴۲ ه. ش. ( قیام پانزده خرداد )
- دوره چهارم از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷ ه. ش. ( انقلاب اسلامی )
۲-۲-۲-۱-۱٫ دوره اول از ۱۳۰۴ تا شهریور ۱۳۲۰ ه. ش.
سال(۱۳۰۴ ه.ش.) را از آن رو سرآغاز این دوره به حساب میِآوریم که در این سال با تصویب مجلس مؤسسان سلطنت از قاجار به پهلوی منتقل گردید و رضاخان سردار سپه، که نخستین شاه پهلوی از این تاریخ تا شهریور ماه (۱۳۲۰ ه.ش.) سلطنت کرد. ویژگیِهای تاریخی – اجتماعی این دوره را بدین قرار میِتوان خلاصه کرد:
۱- استبداد سیاسی و اعمال حاکمیت مطلق در همه شئون مملکت.
۲-ضدیت با سنتِها و معتقدات مذهبی جامعه. مبارزات سید حسن مدرس در همین مسیر شکل گرفت.
۳- غربی کردن ایران از جمیع جهات، تغییر اجباری لباس و رفع حجاب.
۴- تبلیغ و ایجاد روحیهِی فرد پرستی و القای تقدس مفهوم سلطنت.
۵ - ایجاد و اعمال تحولی چشمگیر در زمینه آموزش و پرورش، فرهنگ، اقتصاد و دیگر شئون اجتماعی که بر روی هم میِتوانست مثبت و اقدامی سزاوار توجه و ارزیابی شود.
با توجه به اینِگونه اقدامات و اعمال حاکمیت و نظارت شدید بر مطبوعات، زمینهِی چندانی برای رشد و بالندگی شعر به ویژه در قالب آزاد و نیمایی آن فراهم نبود. با همه این احوال نیما تقریبا به تنهایی کار خویش را کرد و برنامهِی ادبی خود را به پیش برد» (یاحقی، ۱۳۸۱: ۳۶-۳۵).
نیما شاعر “افسانه“
هم زمان با نخستین زمزمهِهای تجدد و در اوج رویاروییِهای نو گرایان و سنت پرستان، نیما آرام و برکنار از همهِی سر و صداهای نخستین منظومهِی خود، «قصه رنگ پریده» را که حدود پانصد بیت داشت به سال (۱۲۹۹ ه. ش.) سرود و یک سال بعد آن را با سرمایه شخصی خود منتشر ساخت.
سال(۱۳۰۱ ه.ش.) از نظر ادبی، یکی از سالِهای مهم برای ادوار ادبی ایران محسوب میِشود. زیرا در این سال است که با انتشار “افسانهًٌٍ” نیما، مجموعه داستان کوتاه “یکی بود یکی نبود” جمال زاده، رمان” تهران مخوف مشفق کاظمی” و نیز نمایشنامه “جعفرخان از فرنگ آمده” اثر حسن مقدم، ادبیات نوین فارسی در شعب متعدد آغاز گردید.
۲-۲-۲-۱-۲٫ دوره دوم از شهریور۱۳۲۰ ه.ش. تا کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ه.ش
ویژگیِهای تاریخی– اجتماعی این دوره عبارت است از:
ایران در شهریور ماه(۱۳۲۰ ه.ش.) که شعلهِهای جنگ جهانی دوم زبانه میِکشید، توسط نیروهای متفقین (شوروی و انگلستان) به اشغال درآمد و از طرفی، رضا شاه به نفع فرزندش محمدرضا از سلطنت کنارهِگیری کرد.
پس از فروپاشی دیکتاتوری رضاشاه، رقابت میان انگلیس و آمریکا در ایران بالا گرفت. نیروهای داخلی طرفدار شوروی یک تشکل سازمان یافته به نام «حزب توده» را بنیان نهادند.
نبودن مرکزی نیرومند برای تصمیم گیری و عدم تسلط شاه کم تجربه، زمینه ساز پارهِای آزادیِهای سیاسی و اجتماعی شد.
احساس خطر از جانب حزب توده و ترور ناموفق شاه در ۱۵ بهمن (۱۳۲۷ه.ش.)، دلیل غیر قانونی شدن این حزب شد. متعاقب آن آزادیِها محدود شد و انتشار بسیاری از روزنامهِها متوقف شد.
تشکیل جبههِی ملی ایران به رهبری «دکتر مصدق» و با شعار ملی کردن صنعت نفت، به نخست وزیری رسیدن مصدق، کودتای ۲۸ مرداد(۱۳۳۲ ه.ش.) توسط آمریکا به رهبری سرلشکر زاهدی و بازگشت شاه به وطن.
آشفته شدن اوضاع اقتصادی ایران، خاتمه پیدا نکردن قضیهِی نفت در جهت منافع ملی، کشمکش قدرتِهای استعماری، به ویژه آمریکا و انگلیس بر سر ایران.
کمی پیش از واقعه ۱۵ بهمن ۱۳۲۷ ه.ش. ، جمعیت سری «فداییان اسلام» را نواب صفوی با حمایت آیت الله کاشانی بنیان گذاشت و رزم آرا (نخست وزیر) در ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ ه.ش.به دست این گروه به قتل رسید»
(همان: ۵۵-۵۴).
*جریان های ادبی در دوره دوم عصر نیمایی
پس از شهریور (۱۳۲۰ ه.ش.) و رفع محدودیتِهای عصر رضاشاه، نشریهِهای"روزگار نو"، “پیام نو"، “مجله سخن"، “جام جم” و"خروس جنگی” منتشر میِشد. از میان این نشریات مستقل، مجله «سخن» از اهمیت بیشتری برخوردار است. زیرا این مجله زیر نظر پرویز ناتل خانلری منتشر میِشد که خود او از نو پردازان میانه رو به شمار میِِرفت. در مجله سخن نقدها و تجزیه و تحلیلِهای ادبی مهمی به قلم خانلری و برخی دیگر از متجددان به چاپ میِرسید که تا حدودی بر جریانِهای ادبی این عصر اثر گذاشت.
مهمِترین حادثه ادبی این سالِها تشکیل اولین کنگرهِی نویسندگان و شاعران ایران در تیر ماه سال (۱۳۲۵ه. _ش.) بود. شاعران این دوره عبارتند از:
احمد شاملو و چاپ نخستین مجموعه شعر او با نام “آهنگِهای فراموش شده".
سهراب سپهری

O-3: بازنگری تامین کنندگان/ بخش بندی تامین کنندگان
O-4: شناسایی فرصت‌های بهبود با تامین کنندگان
O-5: تعریف توافقات مربوط به محصول و خدمت با تامین کنندگان
O-6: اجرایی کردن توافقات مربوط به محصول و خدمت با تامین کنندگان
O-7: اندازه‌گیری عملکرد و تهیه‌ی گزارشات هزینه / سودآوری تامین کننده
هر یک از زیرفرآیندهای فوق در قالب چندین بند در چک لیست‌های مخصوص، مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. به عنوان نمونه شکل ‏2‑7، یک بند از چک لیست فرایند مدیریت ارتباط با تامین کنندگان، که مرتبط با یکی از آیتم‌های زیرفرآیند S-2 می‌باشد، را نشان می‌دهد.
شکل ‏2‑7: نمونه‌ای از بندهای چک لیست Lambert
همانطور که از شکل فوق مشخص است، با توجه به وضعیت رعایت شدن آیتم‌های زیرفرآیند، امتیازی از 1 تا 5 حاصل می‌شود و هر چه امتیاز فوق کمتر باشد، یعنی آن آیتم به شکل ضعیف‌تری در سازمان رعایت می‌شود. از طرف دیگر درجه‌ی اهمیت هر آیتم نیز تعیین می‌گردد در نتیجه امکان استخراج آیتم‌های مهم فراهم می‌شود.
روش عارضه‌یابی لامبرت را می‌توان از جمله روش‌های عارضه‌یابی ساختارمحور کیفی قلمداد نمود. از نقاط قوت آن درک ساده و امکان اجرای سریع عارضه‌یابی می‌باشد و از جمله نقاط ضعف آن می‌توان به عدم ارائه‌ ساختار علی و معلول از عارضه‌ها و همچنین عدم انطباق با مدل‌های رایج مدیریت فرایند و زنجیره تامین اشاره کرد.

روش CSCMP

در این بخش به دنبال معرفی استاندارد ^[78]CSCMP به عنوان یکی از استانداردهای مطرح برای بهینه کاوی و عارضه‌یابی زنجیره تامین می‌باشیم. این استاندارد به عنوان هسته‌ی اصلی پروژه‌ی فعلی مطرح می‌باشد.

پیش از توضیح در مورد استاندارد فعلی، لازم است تا ابتدا در مورد «انجمن حرفه ای‌های مدیریت زنجیره تامین» یا CSCMP مطالبی بیان شود. این انجمن در سال 1963 با هدف توسعه، آموزش و ایجاد پیشرفت در دانش زنجیره تامین ایجاد گردید. از جمله مهمترین خروجی‌های این انجمن می‌توان به انتشار «فرآیندهای استاندارد زنجیره تامین» اشاره نمود که مانند مدل SCOR شامل فرآیندها و زیرفرآیندهای استاندارد زنجیره تامین می‌باشد. در سال 2009 این انجمن با همکاری مرکز بهره‌وری و کیفیت امریکا (APQC) به انتشار نسخه دوم استانداردهای فرآیندی زنجیره تامین پرداخت. در ادامه با توجه به وجود خلاء داده‌های دقیق و رایگان برای اجرای بهینه کاوی، انجمن CSCMP با همکاری APQC به انتشار یک استاندارد از حداقل نیازمندی‌های هریک از فرآیندهای مرتبط با زنجیره تامین پرداخته است، که در این قسمت به توضیح آن خواهیم پرداخت.
این دو سازمان به عنوان دو سازمان مطرح، یکی در زمینه‌ی مدیریت فرآیندها و عملکرد (یعنی APQC) و دیگری در زمینه‌ی مدیریت زنجیره تامین (CSCMP) در سال 2004 همکاری مشترکی را با یکدیگر آغاز کردند. این همکاری در قالب ایجاد ابزارها و سیتم‌های بهینه کاوی و عارضه‌یابی زنجیره تامین در دو بعد کمی و کیفی شکل گرفت. از بعد کمی، شرکت APQC از ماه می ‌2004 زیرساخت‌های لازم برای ایجاد یک پایگاه داده برای اجرای بهینه کاوی، تحت عنوان ^[79]OSBC را فراهم کرد که با همکاری متخصصان CSCMP در اواخر سال 2004 این سیستم مخصوص بخش زنجیره تامین راه اندازی گردید. تحقیق OSBC را می‌توان به نوعی یک «باشگاه از شاخص‌های اندازه‌گیری عملکرد» دانست که به شکل بسیار دقیقی تعریف شده‌اند و سازمان‌ها با عضویت در آن به سادگی و دقت بالا، امکان اجرای عارضه‌یابی به شکل کمی را دارا می‌باشند. نزدیک به 150 شاخص گوناگون در 4 منظر برنامه‌ریزی زنجیره، تدارکات، تولید و لجستیک در سیستم OSBC مخصوص زنجیره تامین، وجود دارد. از خروجی‌های این سیستم برای سازمان‌ها، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• • اندازه‌گیری عملکرد سازمان

• • شناسایی عارضه‌ها و گپ‌های عملیاتی و ارزیابی فرصت‌های بهبود

• • ایجاد اهداف عملکردی با استناد به بهینه کاوی خارجی

• • شناسایی محرک‌های کلیدی کسب و کار که بر عملکرد سازمان تاثیرگذار می‌باشند

• • ارزیابی پیوسته و منظم میزان پیشرفت با استناد بر بهینه کاوی داخلی و خارجی

همانطور که اشاره شد، سیستم OSBC به عنوان یک سیستم جامع مخصوص بهینه کاوی و عارضه‌یابی به شکل کمی، اگرچه دقت بالایی دارد اما هزینه‌ی بالای عضویت در این سیستم و پیچیدگی‌های محاسباتی مرتبط با محاسبه‌ی شاخص‌های گوناگون این سیستم را می‌توان از نقاط ضعف آن برشمرد. این در حالیست که همکاری CSCMP و APQC منجر به انتشار مجموعه‌ای از حداقل استانداردهای موردنیاز برای فرآیندهای مدیریت زنجیره تامین نیز شد. این حداقل استانداردها به شکل کیفی و رایگان در اختیار عموم صنایع قرار گرفته است تا سازمان‌ها بتوانند به شکلی کم هزینه و سریع به عارضه‌یابی و تحلیل اجمالی سازمان خود بپردازند.
در این استاندارد، معرفی فرآیندها و زیرفرآیندها منطبق با مدل APQC صورت گرفته است و کارشناسان CSCMP با استناد به منابع تحقیقی و اطلاعاتی معتبر به معرفی حداقل استانداردهای موردنیاز هر فعالیت پرداخته‌اند. از جمله منابع تحقیقاتی که در تدوین این استاندارد مد نظر قرار گرفته‌اند، عبارتند از (ابراهیم‌زاده پیله‌ورد، 1392):

• • موردکاوی‌های گوناگون از شرکت‌های متخصص در زمینه‌ی بهینه کاوی و تحقیقات بهترین مورد (Best Practice) نظیر Performance Measurement Group، Bain & Company، Best Practices LLC و دانشگاه‌های گوناگون.

• • مقالات گوناگون از مجلاتی نظیر Supply Chain Management Review، Journal of Business Logistics، Logistics Management و غیره.

• • مقالات کاربردی گوناگون از سایت‌های مختلف نظیر WERC، APICS، APQC و غیره.

• • مشاهده‌ی محققان و کارشناسان از بیش از 250 سایت و سازمان برای مشاهده‌ی نحوه‌ی اجرای عملیات و فعالیت‌های زنجیره تامین.

ساختار استاندارد:
همانطور که اشاره شد این استاندارد یک ابزار اندازه‌گیری می‌باشد که به ارائه‌ کلی حداقل نیازمندی‌های فرآیندهای مرتبط با زنجیره تامین می‌پردازد. استاندارد 10 بند از 12 بند اصلی فرآیندهای اصلی معرفی شده از سوی APQC را شامل می‌شود. همچنین زیرفرآیندهای گوناگون که تاثیری بر فرآیندهای مرتبط با زنجیره تامین ندارند، از این استاندارد حذف گردیده‌اند. لذا می‌توان اینگونه تعبیر کرد که این استاندارد شامل همه‌ی فعالیت‌هایی است که اولا توسط مدل APQC ارائه شده است و ثانیا با مباحث مرتبط با مدیریت زنجیره تامین در ارتباط مستقیم هستند، در نتیجه این استاندارد انطباق پذیری بسیار بالایی با مدل APQC خواهد داشت.
فرآیندهای مرتبط با زنجیره تامین تا سه سطح ریز شده‌اند و برای سطح سوم (که همان فعالیت‌های اجرایی هستند)، حداقل نیازمندی‌ها ذکرگردیده است. برای هر زیرفرآیند و فعالیت دو کد درج شده است. کد سمت راست نشان دهنده‌ی جایگاه آن زیرفرآیند یا فعالیت در چارچوب طبقه بندی فرایند APQC می‌باشد و کد سمت چپ که داخل پرانتز نوشته شده است، نشان دهنده‌ی جایگاه آن فعالیت در سیستم OSBC است. در نتیجه پس از اجرای اندازه‌گیری و عارضه‌یابی به کمک این استاندارد، می‌توان به جهت اجرای تحلیل‌های کمی و عمیق‌تر، به سادگی از سیستم OSBC بهره گرفت. جدول ‏2‑6 یک نمونه از بندهای این استاندارد را نشان می‌دهد.
جدول ‏2‑6: نمونه‌ای از بندهای استاندارد حداقل نیازمندی‌های CSCMP

مراجع……………………………………………………………………………………………………………………………………………..۱۱۵
فهرست جداول
جدول ‏۲‑۱- انواع مختلف شفافیت در سیستم های توزیعی ]۱۱[ ۱۷
جدول ‏۲‑۲- نمونه ای از عمل های پایه در تراکنش ها ]۱۱[ ۲۵
جدول ‏۳‑۱- مقایسه سه الگوریتم MDX بنیادی ]۳۷[ ۶۶
فهرست نمودارها/ اشکال
شکل ‏۲‑۱- سیستم توزیع‌شده‌ای که به صورت میان‌افزار سازمان‌دهی شده است. لایه میان‌افزار روی چندین ماشین گسترده شده است و برای تمامی برنامه‌های کاربردی، واسط یکسانی را ارائه می‌دهد ]۱۱[. ۱۵

شکل ‏۲‑۲- نمونه ای از سیستم محاسباتی خوشه ای ]۱۱[ ۲۰
شکل ‏۲‑۳- یک معماری لایه ای برای سیستم های محاسبات توری ]۱۱[ ۲۲
شکل ‏۲‑۴- تراکنش تو در تو ]۱۱[ ۲۷
شکل ‏۲‑۵- نقش ناظر TP در سیستم های توزیعی ]۱۱[ ۲۸
شکل ‏۲‑۶- میان افزار به عنوان تسهیل کننده ارتباط در جامعیت برنامه کاربردی سازمانی ]۱۱[ ۲۹
شکل ‏۲‑۷- نظارت بر شخص در سیستم فراگیر حافظ سلامت الکترونیکی با بهره گرفتن از (الف) هاب محلی یل (ب) اتصال بی سیم دایمی ]۱۱[ ۳۴
شکل ‏۲‑۸- سازماندهی پایگاه داده شبکه حسگر که داده ها را (الف) فقط روی سایت اپراتور یا (ب) فقط روی حسگرها ذخیره و پردازش می کند ]۱۱[ ۳۶
شکل ‏۲‑۹- سهم کشورهای مختلف از شبکه های حسگر ]۱۰[ ۳۸
شکل ‏۲‑۱۰. توپولوژی شبکه برای خانه هوشمند ]۱۶[ ۳۹
شکل ‏۲‑۱۱. نفوذ شبکه های حسگر بیسیم در بازار ]۱۰[ ۴۳
شکل ‏۲‑۱۲- مدل نرون تک ورودی ]۲۳[ ۴۴
شکل ‏۲‑۱۳- مدل نرون چند ورودی ]۲۳[ ۴۶
شکل ‏۲‑۱۴- شبکه تک لایه با S نرون ]۲۴[ ۴۷
 ]۲۴[ ۴۷
شکل ‏۲‑۱۶- نمایی از لایه خروجی ]۲۳[ ۴۸
شکل ‏۲‑۱۷- مدل ساختاری شبکه ی MaxNet ]1[ 53
شکل ‏۲‑۱۸- مدل ساختاری شبکه ی کلاه مکزیکی که اتصالات فقط بری واحد i ام رسم شده ]۱[ ۵۵
شکل ‏۲‑۱۹- مدل ساختاری یک واحد از شبکه ی همینگ ]۱[ ۵۷
شکل ‏۲‑۲۰- مدل ساختاری شبکه همینگ ۵۸
شکل ‏۳‑۱ - : الگوریتم توزیع شده ریکارت و آگراوالا ۶۹
شکل ‏۳‑۲- چارت زمان بندی برای ۳ پروسه وقتی P1 می میرد ]۶۵[ ۷۳
شکل ‏۳‑۳- مشابه شکل ۳-۲، اما P1 زنده است ]۶۵[ ۷۴
شکل ‏۳‑۴- الگوریتم انحصار متقابل ارائه شده در ]۶۶[ ۷۵
شکل ‏۴‑۱- مثالی از الگوریتم متمرکز ]۷۱[ ۸۷
شکل ‏۴‑۲- مثالی از الگوریتم توزیع شده ۹۰
شکل ‏۴‑۳- الگوریتم حلقه نشانه ]۷۰[ ۹۲
شکل ‏۴‑۴- سه بعد شرکت کننده در رقابت ۹۷
شکل ‏۴‑۵- انتخاب یک بردار (درخواست) غالب ۱۰۰
شکل ‏۵‑۱- انواع مختلفی از ورودی های قابل نمایش ۱۰۳
شکل ‏۵‑۲- انواع مختلفی از خروجی های قابل نمایش ۱۰۴
شکل ‏۵‑۳- نمونه ای از اجرای مدل پیشنهادی با داده های فرضی ۱۰۵
شکل ‏۵‑۴- الگوریتم خواندن کلیه درخواست ها برای ناحیه بحرانی ۱۰۷
شکل ‏۵‑۵- الگوریتم خواندن درخواست هایی با حداقل برچسب زمانی و جواب داده نشده ۱۰۸
شکل ‏۵‑۶- آموزش شبکه عصبی در متلب ۱۰۸
شکل ‏۵‑۷- اجرای شبیه سازی و ثبت نتایج ۱۰۸
شکل ‏۵‑۸- بخشی از وزن های تنظیم شده بعد از آموزش شبکه ۱۰۹
شکل ‏۵‑۹- بایاس تنظیم شده بعد از آموزش شبکه ۱۰۹
شکل ‏۵‑۱۰- نمودار مقیاس‌پذیری مدل ارائه شده ۱۱۰
چکیده
در یک شبکه حسگر که یک سیستم توزیع شده فراگیر است، یکی از موارد مورد بحث همگام‌سازی ارتباطات است. یکی از عمده وظایف همگام‌سازی فرایند‌ها، انحصار متقابل است. الگوریتم‌های جدید ارائه شده در مقایسه با الگوریتم‌های قدیمی با عدالت بیشتری عمل می‌نمایند. در این پایان‌نامه یک مدل با بهره گرفتن از شبکه‌های عصبی رقابتی برای انحصار متقابل توزیع شده ارائه می‌دهیم. نشان داده می‌شود که برچسب‌های زمانی، زمان اجرا و دیگر پارامترهای موثر بوسیله شبکه‌های عصبی رقابتی پیش‌بینی شده و مدل می‌تواند بصورت تحلیلی مشکلاتی که در ناحیه بحرانی اتفاق می‌افتد را حل نماید. مدل می‌تواند با بهره گرفتن از روش‌های همینگ و هاپلفیلد به جهت پیش‌بینی اثرات آن شبیه‌سازی شده و نمودارهای سرعت و دقت آن مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گیرد. مدل شرح داده شده می‌تواند اطلاعات سیستم را کاهش دهد و با سیستم‌های یادگیری اولویت سازگار باشد. بنابراین، این امکان وجود دارد که با بهره گرفتن از شبکه‌های عصبی رقابتی بعنوان یک الگوی سیستم توزیع‌شده موارد قابلیت اطمینان، تحمل‌پذیری خطا و دسترسی به انحصار متقابل و مدیریت ناحیه بحرانی را بهینه نماییم. بنابراین روش جدید ارائه شده تحمل‌پذیری خطا را افزایش داده و الگوریتم‌های متمرکز و توزیع شده می‌توانند از آن استفاده نمایند و بر این اساس قابلیت اطمینان بیشتر می‌شود.
کلمات کلیدی: شبکه‌های حسگر، سیستم توزیع شده، ناحیه بحرانی، انحصار متقابل، شبکه عصبی رقابتی، شبیه‌سازی، مدل‌سازی
مقدمه
مقدمه
هر سیستمی که بر روی مجموعه‌ای از ماشین‌ها که دارای حافظه اشتراکی نیستند، اجرا شده و برای کاربران به گونه‌ای اجرا شود که گویا بر روی یک کامپیوتر است، یک سیستم توزیع شده است. دسته‌ای از این سیستم‌ها، سیستم‌های فراگیر توزیعی هستند که بر خلاف سایر انواع دارای گره‌های ثابت و ارتباطات دایمی و با کیفیت نیستند. نمونه‌ای از سیستم‌های فراگیر توزیعی، شبکه‌های حسگر است که اغلب از تعداد زیادی گره برای برنامه‌های کاربردی نظارتی و اندازه‌گیری استفاده می‌شود. در سیستم‌های توزیع شده یکی از موضوعات مورد بحث همزمانی و همگامی است و بطور معمول نیز بحث‌ها بر سر همگامی منطقی فرآیندها بوده و بدنبال ترتیب اجرای درست فرآیندها می‌باشد. یکی از اصلی‌ترین فرآیندهای مورد اهمیت در بحث همگامی دسترسی فرایند‌های مختلف به متغیرهای یکسان و حافظه اشتراکی (ناحیه بحرانی) است که به انحصار متقابل معروف است. یکی از چالش‌های الگوریتم‌های ارائه شده در این زمینه بحث برقراری عدالت بین فرآیندها و عدم برخورد با بن‌بست و گرسنگی است. چالش‌های الگوریتم‌های ارائه شده در این زمینه یا روی توزیع خاصی کار نموده‌اند و یا تنوع‌پذیری مناسبی در برخورد با مسایل مختلف ندارند.
از آنجایی که شبکه‌های عصبی خود یک مدل غیرخطی و توزیع شده هستند. در این پایان نامه با بهره گرفتن از شبکه‌های عصبی رقابتی به حل مشکل دسترسی به ناحیه بحرانی و انحصار متقابل خواهیم پرداخت و با بهره گرفتن از مدل نمودن هر فرایند با یک سلول عصبی و هر منبع موجود در ناحیه بحرانی با یک منبع موجود در شبکه‌های عصبی سعی در حل انحصار متقابل در سیستم‌های توزیع شده را داریم. بدلیل نیاز به بودن تنها یک فرایند در ناحیه بحرانی و استفاده از شبکه‌های عصبی رقابتی، مدلی از این شبکه‌ها که تنها یک برنده داشته (شبکه بیشینه، کلاه مکزیکی و همینگ) در برابر خوشه‌بندها (نگاشت‌های خودسازمانده کوهنن و یادگیری چندی‌سازی برداری) مد نظر خواهد بود.در میان شبکه‌های رقابتی مدنظر، شبکه عصبی رقابتی همینگ بنابر کاربرد، نتایج و مقایسه‌های انجام شده در[۱,۲] انتخاب شده است. همچنین بحث‌های مربوط به تحمل‌پذیری خطا، قابلیت اطمینان، عدالت در دسترسی به ناحیه بحرانی را با توجه به مدل ارائه شده بحث خواهیم نمود.
برای بررسی میزان توانایی و مقبولیت روش ارائه شده سعی در استفاده کدهای داده‌ای موجود خواهد شد.کدهای داده‌ای استفاده شده حجم بالایی خواهند داشت و معیارهای ارزیابی تعداد نخ‌های همزمان و میزان نتایج بدست آمده به همراه میزان توابع فراخوانی شده مورد بررسی قرار می‌گیرد. تعداد دسترسی‌های به ناحیه بحرانی و تغییر در این تعداد دسترسی سعی در اثبات مقیاس‌پذیری و قابلیت اطمینان روش خواهیم داشت.
برای تجزیه و تحلیل روش ارائه شده از توابع خطی و غیرخطی تولید شده بعنوان ورودی استفاده خواهد شد. معیار نمایش کارایی و مقبولیت روش ارائه شده مقایسه سرعت اجرا می‌باشد. البته در مقایسه سرعت اجرا بدلیل عدم دسترسی به معیار مناسبی برای اندازه گیری زمان‌های CPU از تعداد توابع فراخوانی شده در برابر تعداد درخواست‌ها برای دستیابی به ناحیه بحرانی در هر کدام از اجراها استفاده خواهد شد و معیار براساس آن تعریف می‌شود.
سیستم‌های توزیع شده
سیستم‌های توزیع شده را می‌توان گفت که از اتصال کامپیوترهای شخصی که در یک شبکه محلی قرار گرفته‌اند، به وجود آمده‌اند. تحقیقی که از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا اوایل دهه ۱۹۹۰ ادامه داشت یک چارچوب مفهومی و مبنای الگوریتمی را ایجاد کرده که ثابت شده در هر کاری متشکل از دو یا تعداد بیشتری کامپیوتر متصل در یک شبکه (سیار یا ثابت، با سیم یا بی سیم، پراکنده یا فراگیر) هر مقداری را تحمل می‌کند. این گونه از آگاهی‌ها، نواحی بسیاری که بنیاد محاسبات فراگیر هستند را پوشش می‌دهد. به همراه این نوع سیستم‌ها مفاهیم زیر نیز مطرح شده‌اند]۳[:
ارتباط از راه دور: شامل لایه‌بندی پروتکل‌ها، صدا زدن رویه‌ها از راه دور، استفاده از اتمام زمان^[۱] و استفاده از آرگومان‌های انتها به انتها در قرار دادن عملیات‌ها^[۲].
تحمل پذیری خطا: شامل تراکنش‌های تجزیه‌ناپذیر^[۳]، تراکنش‌های توزیعی و تودرتو^[۴] و پروتکل two-phase commit (پروتکلی برای هماهنگی بین تغیرات در منابع بازیافتنی هنگامی که بیش از یک مدیر منبع توسط یک تراکنش استفاده می‌شود.)

ج-ضرر و زیان مالی که به مدعی وارد شده و مورد مطالبه است .
د- مشخصات و نشانی مشتکی عنه و یا مضنون در صورت امکان .
هـ - ادله و اسامی و مشخصات و نشانسی شهورد و مطلعین در صورت امکان .
۲-۲-۲-۵عرض حال شفاهی
در حقوق ایران برخلاف حقوق برخی کشورها مانند فرانسه لازم نیست ؛ که شکواییه به صورت کتبی تنظیم و تسلیم مقام صلاحیت دار قضایی و یا ضابطین دادگستری گردد.قبل از اجرای قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب ؛ به استناد ماده ۶۵ قانون آیین دادگستری کیفری کلیه ضابطان ؛ اعم از پلیس ؛ ژاندارم ؛ دادستان و بازپرسان مکلف به قبول شکایت اعم از کتبی و شفاهی بودند.
ماده ۷۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری به شرح زیر روش گذشته را تسجیل کرده است :
قضات ذی ربط و ضابطان دادگستری موظند شکایت کتبی یا شفاهی را همه وقت قبول نمایند. شکایت شفاهی در صورت مجلس قید و به امضای شاکی می رسد.
۲-۲-۲-۶ مقایسه شاکی با اصطلاحات مشابه
۲-۲-۲-۶-۱ شاکی و بزه دیده
شاکی کسی است که از وقوع جرمی متحمل ضرر و زیان می شود و در حقوق کیفری بزه دیده یا مجنی علیه نام دارد بزه دیده هرگاه در مقام شکایت برآید شاکی خصوصی نامیده می شود . ^[۴۱]
اما ماده ۹ قانون آئین دادرسی کیفری در تعریف شاکی چنین بیان کرده است: (( شخصی که از وقوع جرمی متحمل ضرر و زیان شده و یا حتی از قبیل قصاص و قذف پیدا کرده و آن را مطالبه می کند مدعی خصوصی و شاکی نامیده می شود)) که در این تعریف شاکی خصوصی همان متضرر از جرم است در صورتیکه نباید اینطور باشد و در مباحث بعدی به تعریف شاکی خصوصی پرداخته می شود.
بزه دیده از دیدگاه لپزوفیلیزولا فردی است که شخصیت وی با یک عامل خارجی که هم برای خود و هم برای جامعه مشخص است مورد تعرض و آسیب واقع شده است. ^[۴۲] در مورد بزه دیده تعاریف مختلفی ارائه شده است. “بزه دیده شخصی است که به دنبال رویداد یک جرم به آسیب بدنی،روانی،درد و رنج عاطفی،زیان مالی یا آسیب اساسی به حقوق بنیادی خود دچار شده باشد”^[۴۳]و در جایی دیگر بزه دیده اینگونه تعریف شده است"کسی است که یک خسارت قطعی آسیبی به تمامیت جسمی او وارد کرده است و اکثر افراد جامعه هم به این مساله ازعان دارند"و آقای بنیامین مندلسون وکیل متخصص در حقوق کیفری بزه دیده را چنین تعریف کرده است"شخصی مستقل یا متعلق به یک مجموعه که محتمل آثار دردناک برخی عوامل شده که این عوامل دارای ریشه های مختلف فیزیکی،روانی،اقتصادی،و سیاسی و اجتماعی و همچنین طبیعی(حوادث طبیعی می باشند)”^[۴۴] بزه دیده که ترجمه کلمه انگلیسی victimمی باشد به معنای “قربانی،کسی که طرف جرم یا شبه جرم واقع شده است مثل قربانی سرقت(مال باخته)” و “قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب ۲۸/۴/۱۳۸۳-مجلس شورای اسلامی نخستین قانونی است که در آن واژۀ بزه دیده بکار رفته است(ماده ۳)”^[۴۵]

که حاصل بزه علیه یک جامعه یا علیه یک شخص خاص (( قربانی)) بوجود می آید مانند کودکان قربانی خشونت – قربانیان خشونت های خانوادگی- قربانیان جرائم کیفری و جنایی- قربانیان حوادث طبیعی- قربانیان جرائم علیه بشریت – قربانیان اعمال تروریستی و قربانیان جنگ. با دو تعریف فوق می توان گفت که بزه دیده در معنای عام و کلی تر به کار رفته است اما شاکی شخصی است که در اثر وقوع جرم خاصی متضرر شده است در صورتیکه بزه دیده در اثر وقوع هرنوع حادثه ای عمدی ، غیر عمدی، طبیعی یا غیر طبیعی می تواند مورد آسیب واقع شود.به طور کلی هر دو مورد آسیب واقع شده اند اما حتمیت و قطعیت آسیب در شخص بزه دیده اثبات شده است در صورتیکه این حقیقت و قطعیت آسیب ممکن است در خیلی از شاکی ها موجود نباشد بلکه به ضم و تصور خودشان ممکن است مورد آسیب واقع شوند.
۲-۲-۲-۶-۲ شاکی و مدعی خصوصی
در ماده ۹ قانون آیین دادرسی کیفری شاکی خصوصی را همان متضرر از جرم مد نظر قرار داده است که مجنی علی یا قربانی جرم نیز نامیده می شود اما مواردی هم وجود دارد که شاکی خصوصی شخصی غیر از متضرر از جرم است بنابراین رابطه میان این دو رابطه عموم و خصوص من وجه است. ^[۴۶] وجه مشترک آنها شخصی است که مال خود را از راه کلاهبرداری یا سرقت یا خیانت در امانت از دست داده است . نقطه فارق آنها شخصی است که وسیله نقلیه او در نزاع میان دو نفر صدمه می بیند زیرا اگرچه این شخص متضرر از جرم است و اتومبیل وی به صورت غیر عمدی صدمه دیده است اما نمی تواند به عنوان شاکی در جرم نزاع شکایت کند به طور کلی می توان گفته که شاکی خصوصی بیشتر در جرائم قابل گذشت متضرر از جرم شده اند .
۲-۲-۲-۶-۳ شاکی و اعلام کننده جرم
در ماده ۴ قانون آئین دادرسی کیفری جرائم را به نحوی تقسیم بندی کرده اند که در بند دو و سه شاکی را به عنوان ذینفع و اعلام کننده قرار داده است که در بند دو آن قانون هم با اعلام شاکی مجرم تعقیب و هم با گذشت وی تعقیب ایشان متوقف خواهد شد لذا در مراتب شاکی ذینفع بوده و از وقوع آن جرم ضرر دیده است که برای جبران آن به مرجع رسمی نظمات شکایت نموده است و در اینجا اعلام کننده جرم شخص شاکی و یا وابستگانی هستند که از وقوع جرم متحمل آسیب شده اند اما اعلام کننده به فرد یا افرادی گفته می شود که شخصاً طرف دعوی یا ذینفع نیستند که ضابطین یا مقامات قضایی را از وقوع جرم آگاه می کنند ^[۴۷] و با رضایت آنها مجرم از تعقیب موقوف نمی شود هرچند با اعلام جرم آنها تحقیقات علیه مجرم شروع شد لذا نقطه مشترک شاکی با اعلام کننده این است که دو مقامات مربوطه را از وقوع جرم باخبر می کنند.
هرگاه اعلام کننده جرم از وقوع جرم شخصاً متضرر شده باشد شاکی خصوصی نامیده می شود.
۲-۲-۲-۶-۴ شاکی و مجنی علیه
مولف ترمینولوژی حقوقی (( مجنی علیه)) را در اصطلاح حقوقی کسی می داند که جرمی به ضرر او واقع شده است ^[۴۸] دکتر معتمد در تعریف (( مجنی علیه)) می نویسد: مجنی علیه عبارت است از مفعول جرم یعنی آنکه جرم درباره وی انجام پذیرد وی ممکن است انسان باشد مثل اکثر جرائم از قبیل قتل ، ایراد ضرب و ممکن است شخصیت حقوقی باشد مثل جرائم علیه امنیت کشور یا کلاهبرداری نسبت به یک شرکت تجاری یا اختلاس ^[۴۹] با توجه به تعریف فوق تنها رابطه شاکی و مجنی علیه را باید در انسان بودن هر دو تلقی نمایئم زیرا شاکی شخصی است که جنایت بر او وارد شده است امامجنی علیه ممکن است غیر شخصی هم باشد لذا رابطه مجنی علی به شاکی را می توان عموم و خصوص من وجه برشمرد.
استاد عبدالقادر عوده در خصوص مجنی علیه وشرایط قانونی او تعریف زیر را ارائه می‌دهد:
« المجنی علیه هو من وقعت الجنایه علی نفسه او ماله اوعلی حق من حقوقه و لامستلزم الشریعه ان یکون مختاراً کما استلزمت هذین الشرطین فی الجانی^[۵۰]» بدین معنی که مجنی علیه کسی است که جرمی علیه جان، مال یا یکی از حقوق او واقع شده باشد وقانون شرایطی چون اختیار و ادراک را که درمورد مجرم ضروریست، درمورد مجنی علیه ضروری نمی‌داند.
وی در توضیح تعریف خود می‌افزاید: «انما هو معتدی علیه، اکتسب بالاعتداء حقاً من‌ قبل‌المعتدی و هوالجانی و صاحب الحق لایشترط فیه الا دراک و الاختیار وانما یشترط فیه فقط ان یکون اهلاً لاکتساب الحقوق. »^[۵۱] بدین معنی که مجنی علیه به سبب تعدی و تجاوزی که علیه اوصورت گرفته حقی بر متجاور (مجرم) کسب نموده است.
بنابراین تنها اهلیت الکتساب حقوق در مورد وی شرط می‌باشد و در نتیجه بزه دیده می‌تواند انسان ممیز یا غیر ممیز، عاقل یا مجنون باشد. همانگونه که می‌تواند گروهی از مردم یا مجموعه یک اجتماع باشد.
دکتر معتمد مجنی علیه را اینگونه تعریف می‌کند:« مجنی علیه عبارتست از مفعول جرم یعنی آنکه جرمی درباره او انجام می‌پذیرد، وی ممکن است انسان باشد مثل جرائم از قبیل قتل وایراد ضرب وممکن است شخصیت حقوقی باشد مثل جرائم علیه امنیت کشور یا کلاهبرداری نسبت به یک شرکت تجاری ویا اختلاس و مانند آن و مانعی ندارد که مجنی علیه جسد انسان باشد، نظیر ماده ۱۹۶ ق.م.ع وامکان دارد که حیوان باشد، نظیر ماده اول آیین‌نامه امور خلافی مربوط به سوء نگهداری حیوانات وممکن است اجتماع باشد مثل ماده ۲۱۰ ق.م.ع درباره مشوش ساختن اذهان عمومی و نشر اکاذیب. »^[۵۲]
تعریف فوق همانگونه که ملاحظه می‌شود. دایره شمول بیشتری دارد و علاوه بر شخص انسان، شخصیت حقوقی، جسد انسان و حتی حیوان نیز بعنوان مصادیق مجنی علیه بشمار می‌روند که این دایره شمول نمی‌تواند خالی از اشکال باشد. چرا که مجنی علیه باید شخص صاحب حق باشد و در مورد حیوان و از بین بردن آن، کسی که صاحب حق است وحق او مورد تجاوز واقع شده همان شخصی صاحب حیوان است. بنابراین دراین قبیل موارد مجنی علیه واقعی شخص صاحب حیوان است و خود حیوان موضوع جرم می‌باشد نه مجنی علیه.
دکترکی‌نیا مجنی علیه را اینگونه تعریف کرده است:« هر شخصی که حقی از حقوق او مورد تعرض قرار گرفته ویا درمعرض خطر واقع شود. »^[۵۳]
در این تعریف نیز اشخاصی که می‌توانند مجنی علیه یک جرمی واقع شوند، اعم از اینکه شخص حقیقی باشند یا شخصی حقوقی، خواه واجد اهلیت باشند، خواه فاقد آن. چرا که فقط اشخاص هستند که صلاحیت‌دارا شدن حق را دارند.
بنابراین، مجنی علیه بزه دیده به شخص یا اشخاص حقیقی یا حقوقی اطلاق می‌شود که حق یا حقوق آنان بطور مستقیم و در نتیجه وقوع جرمی مورد تعدی و تجاوز قرار گرفته است.
۲-۲-۲-۶-۵ شاکی وخواهان و متشکی عنه
درشکایت های کیفری، به شکایت کننده شاکی گفته می شود، به طرف او متشاکی یا مشتکی عنه و یا متهم گفته می شود و به موضوع پرونده نیز اتهام می گویند. اما در شکایت های حقوقی ؛ به شکایت کننده خواهان می گویند. به طرف او خوانده گفته می شود و به موضوع پرونده هم خواسته می گویند.
برای دعوت کردن طرف شکایت کیفری(متهم) به دادگاه ورقه ای بنام احضاریه برای او فرستاده می شود ولی برای دعوت کردن طرف شکایت حقوقی(خوانده) از ورقه ای بنام اخطاریه استفاده می نمایند.
فصل سوم :
حمایت از حقوق شاکی از سوی ضابطین در فرایند دادرسی
۳-۱ ضابطین قضایی
دکتر آخوندی در مقام تعریف ضابط می گویند: «ضابطان دادگستری یا پلیس قضایی مأمورینی هستند که تحت نظارت و تعلیمات دادستان عمومی یا سایر مراجع قضایی در کشف و تحقیق مقدماتی جرم، حفظ آثار و دلایل آن و جلوگیری از فرار و اختفای متهم، به‌موجب مقررات قانون اقدام می‌کنند.»^[۵۴] در همین زمینه دکتر آشوری معتقدند که: «ضابطان دادگستری مأمورانی هستند که تحت نظارت و تعلیمات مقام قضایی برای کشف جرم، بازجویی مقدماتی از متهم و نیز جلوگیری از فرار یا پنهان شدن او و سرانجام، حفظ آثار و دلایل جرم، طبق ضوابط قانونی، اقدام می‌کنند.»
قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۰ در ماده ١٩ خود می گوید:‌«ضابطان عدلیه عبارتند از مأمورینی که مکلفند به تفتیش و کشف جرائم (خلاف و جنحه و جنایت) و باقداماتی که برای جلوگیری مرتکب یا متهم از فرار یا مخفی شدن موافق مقررات قانون باید بعمل آید.» که در سال ۱۳۷۸ قانون‌گذار این تعریف را با اندک اصطلاحاتی در ماده ١۵ قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری بدین مضامین گنجانیده است: «ضابطان دادگستری مأمورینی هستند که تحت نظارت و تعلیمات مقام قضایی در کشف جرم و بازجویی مقدماتی و حفظ آثار و دلایل جرم و جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم و ابلاغ اوراق و اجرای تصمیمات قضایی به موجب قانون اقدام می‌نمایند…»^[۵۵]
در بیان معنای ضابط، تعاریف مختلفی به شرح ذیل آمده است:
«کلمه ضابط از ریشه ضبط گرفته شده و در لغت به معنی نگاهدارنده، حفظ کننده حاکم، والی و مفتش و آن که شهری را از جانب سلطان اداره می‌کند، آمده است». بنابراین ضابط کسی است که اختیارات زیادی در ابعاد مختلف اعم از امور اجرایی و مالی دارد و حافظ امنیت و رفاه و نظم محل خود می‌باشد.
در ترمینولوژی حقوق ضابط چنین تعریف شده است: بلوک را به چند ناحیه تقسیم کرده و برای هر ناحیه اداره‌ای به عنوان اداره ناحیتی تأسیس و رییس آن اداره که نماینده وزارت کشور در آن ناحیه بوده ضابط یا مباشر می‌گفتند.
ماده ۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۲۹۰ هـ .ش مقرر می‌دارد. «ضابطین عدلیه عبارتند از مأمورینی که مکلفند به تفتیش و کشف جرایم (خلاف، جنحه و جنایت) و به اقداماتی که برای جلوگیری مرتکب یا متهم از فرار یا مخفی شدن موافق مقررات قانون بایدبه عمل آید.»
درخصوص معنای اصطلاحی ضابطان دادگستری، اینگونه آمده است:
« ضابطین دادگستری یا پلیس قضایی مأمورانی هستند که تحت نظارت و تعلیمات دادستان عمومی و انقلاب یا سایر مراجع قضایی در کشف و تحقیق مقدماتی جرم، حفظ آثار و دلایل آن و جلوگیری از فرار و اختفای متهم به موجب مقررات قانون اقدام می‌کنند.»
قانون‌گذار در ماده ۱۵ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری، مقرر می‌‌دارد «ضابطین دادگستری مأمورانی هستند که تحت نظارت و تعلیمات مقام قضایی در کشف جرم و بازجویی مقدماتی و حفظ آثار و دلایل جرم و جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم به ابلاغ اوراق و اجرای تصمیمات قضایی به موجب قانون اقدام می‌نمایند.»
بنابراین در بیان معنای اصطلاحی ضابطان دادگستری، می‌توان گفت:

1. 1. مأمورانی هستند که تحت نظارت و تعلیمات مقام قضایی هستند؛ یعنی اینکه انجام وظایف آنها، توسط مقامات قضایی (قضات دادسرا و دادگاه)، نظارت می‌شود و دیگر آنکه مقامات مذکور، آموزش‌های لازم را در حوزه وظایف مربوط به ضابط بودن به این مأموران می‌دهند.

1. 1. وظایف ضابطان دادگستری عبارتند از: الف) کشف جرم، ب) بازجویی مقدماتی، ج) حفظ آثار و دلایل جرم، د) جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم، هـ) ابلاغ اوراق و اجرای تصمیمات قضائی.

۳-۱-۱ انواع ضابط قضایی
۳-۱-۱-۱ضابطین عام
اولین گروه از ضابطان دادگستری، ضابطان عام هستند که قانون‌گذار در بند ۱ ماده۱۵ ق.آ.د.د.ا.ک، مأموران نیروی انتظامی را ضابطان عام می‌داند. استاد محترم آقای دکتر آخوندی در مقام تعریف این گروه، بیان می‌دارد: «ضابطان عام افرادی هستند که صلاحیت اقدام درباره کلیه جرم‌ها را دارند؛ مگر آنچه را که قانون منع کرده است.» به عبارت دیگر اصل بر ضابط عام بودن و مداخله در تمامی جرم‌ها است مگر در صورتی که خود قانون، مواردی را بیان نماید که مبنی بر عدم صلاحیت و ماخله در آن جرائم باشد.
«ضابطان عام مکلف به کشف کلیه جرایم و شناسایی مرتکبان آنها و جمع‌ آوری دلایل و مدارک و انجام دستورات قضای در این خصوص هستند. آنها در انجام دستورات قضایی مکلف به قبول و انجام هستند و اختیاری در رد یا قبول مأموریت‌های محوله ندارند.»

tēz 
(نجوم)
* تیز: تند، سریع
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توضیحات: این واژه در بندهشن به سرعت حرکت کواکب مرتبط بوده و به معنی «تند» و «سریع» است. (برای توضبحات بیشتر رک. ē̌stādag و axtarān ī tēz-rawišntar).

ریشه شناسی: این واژه وام گرفته از صفت اوستایی taēža- «تیز» می‌باشد. (همچنین رک. tēx)
ترکیبات:
axtarān ī tēz-rawišntar «اختران تیزروتر».

• • §§

Tīr 
* (نجوم: سیارات) سیارۀ تیر، عطارد؛
* (نجوم: ستارگان) ستارۀ تیشتر؛
* (گاه‌شماری): ۱) تیرماه، ماه چهارم؛ ۲) تیرروز، روز سیزدهم از هر ماه.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توضیحات (نجوم): واژۀ پهلوی Tīr دارای دو معنیِ متضاد است: ۱) سیارۀ تیر؛ ۲) ستارۀ تیشتر. دلیل این دوگانگی، تضاد بین دو صورت مادی و مینوی تیر است: هرگاه جنبۀ مادی تیر مورد نظر است، منظور از آن «سیارۀ تیر» یا «تیر اباختری و تاریک» است، و هرگاه جنبۀ ایزدی یا مینوی تیر مورد اشاره باشد، منظور از آن «ستارۀ تیشتر» یا «تیر اختری و ایزدی» است. در بندهشن (۲۶: ۱۱۱)، آمده است: «تیر (همان) تیشتر است که باران آوری و پرورشِ آفریدگان کند» (بهار، ۱۳۷۸: ۱۱۶) و مطابق بندهشن (۳: ۲۱)، نیز «تیر تیشتر است، که در (دوران) اهریمنی آن آب را به یاری فروردین که فروهر پرهیزگاران است، ستاند، به مینوئی به باد بسپارد» (بهار، ۱۳۷۸: ۴۹). این تضاد باعث شده است تا تاورنیه (۲۰۰۵: ۳۶۳) مفهوم تیر را گیج کننده توصیف کرده و معتقد شود این سیاره همزمان اهریمنی و اهورایی بوده است.
با این حال، «تیر» در بیشتر موارد، به معنی «سیارۀ تیر» است و با عبارت «تیر اباختری» معرفی می‌شود. مطابق بندهشن (۵-الف: ۸)، سیاره تیر به ۱۸۵۰ دقیقه از خورشید بسته شده است. توضیح اینکه سیاره تیر از سیارات سفلی (زیرین یا درونی) است یعنی مدار زمین محاط بر مدار تیر است؛ در نتیجه، از دید ناظر زمینی، سیاره تیر همیشه بند به خورشید است و از آنجا که خورشید در مرکز مدار تیر است، حرکت خورشید به معنی حرکت مدار تیر است. از طرفی گردش تیر بدور خورشید نیز از دید ناظر زمینی یک حرکت دورانی نیست بلکه صرفاً یک حرکت پیشرونده و پسرونده است؛ یعنی، ناظر می‌بیند که تیر از خورشید پیشی می‌گیرد و وقتی به حداکثر فاصله‌ای که می‌تواند از خورشید بگیرد، رسید، شروع به پسرفت می‌کند و در این پسرفت ابتدا به خورشید رسیده و سپس از آن عقب تر می‌رود. در اینجا، دوباره، تیر تا آنجا که مدارش اجازه می‌دهد با خورشید فاصله گرفته و آنگاه حرکت پیشرونده خود را آغاز می‌کند. از دیدگاه بندهشن، حداکثر فاصله‌ای که تیر می‌تواند از خورشید داشته باشد، ۱۸۵۰ دقیقه، برابر با ۳۰ درجه و ۵۰ دقیقه است، یعنی در حدود یک برج، که با توجه به امکانات آن زمان، بسیار دقیق می‌باشد.
توضیحات (تنجیم): بنا بر احکام نجوم بندهشن (۵: ۴)، سیارۀ تیر، سپاهبد اباختری شرق و دشمن تیشتر است. شرف سیارۀ تیر، در بندهشن (۵الف: ۲)، همانند تنجیم سنتی، در برج ماهی قرار دارد و همانگونه که در تنجیم سنتی، این سیاره با سعدان، سعد و با نحسها، نحس است، در بندهشن (۵ب: ۱۲) نیز با کرفه گران، کرفه گر و با بزه گران، بزه گر است.
ریشه شناسی: واژۀ پهلوی Tīr به معنی «سیارۀ تیر» معادل است با واژۀ سانسکریت tíra- به معنی «حامل، قاصد» که از ریشۀ tr̠̣̄- «حمل کردن و گذشتن و به مقصد رسیدن» (مونیرویلیامز، ۱۹۶۰: ۴۵۴) ساخته شده است. وجه تسمیه سیارۀ تیر به معنی «قاصد و حامل» این است که معادل آن که در لاتین به Mercury و در یونانی به Hermes معروف است، ایزدی است که «قاصد و پیک خدایان» محسوب می‌شود. در فرهنگ ایرانی نیز همین نقش او حفظ شده است. دورکین-مایسترارنست )۲۰۰۴: ۳۳۲) آنرا با واژۀ فارسی باستان tigra- به معنی «تیر» و تاورنیه (۲۰۰۵: ۳۵۶) آنرا با ریشه ایرانی باستان *tṛya- به معنی «رفتن» یکی می‌داند. مطابق لغتنامه دهخدا، اگر واژۀ «تیر» نام روز سیزدهم یا ماه چهارم از تقویم اوستایی باشد، به ایزد تیر، یعنی ستارۀ «تیشتر» اشاره دارد: هند و ایرانی آغازین: *tīra- ؛ سانسکریت: tíra- «حامل، گذرنده» (مونیرویلیامز، ۱۹۶۰: ۶۷۴)؛ مرتبط با tirás- «گذر، آنسو» (مونیرویلیامز، ۱۹۶۰: ۴۴۷) و از ریشۀ tr̠̣̄- «حمل کردن و گذشتن و به مقصد رسیدن» (مونیرویلیامز، ۱۹۶۰: ۴۵۴)؛ اوستایی: Tīra- در اسم خاص Tīrō.nakaϑwa- (نیبرگ، ۱۹۷۴: ۱۹۳)؛ فارسی باستان: *Tīra- در اسم خاص *Tīra-dāta- برگرفته از معادل یونانی آن Τιριδάτης (نیبرگ، ۱۹۷۴: ۱۹۳)؛ فارسی میانه: Tīr [tyl] «از سیارات(=اباختران)، دشمن تیشتر که همان اپوش دیو است» (بهار، ۱۳۴۵: ۱۶۳)؛ Tīr [tyl] «سیارۀ تیر؛ ایزد تیر؛ با تیشتر برابر نیست؛ ماه چهارم؛ روز ۱۳م» (نیبرگ، ۱۹۷۴: ۱۹۳)؛ Tīr [tyl] «تیر (نام ایزدی که با تیشتر اشتباه گرفته می‌شود)؛ (نجوم) عطارد؛ (گاه نما) نام چهارمین ماه سال و سیزدهمین روز ماه» (مکنزی، ۱۳۷۳: ۱۴۷)؛ فارسی میانه ترفانی: tīr-māh [tyrmˀẖ] «تیرماه؛ پاییز» (دوبلوا، ۲۰۰۶: ۱۱۲)؛ tīr [tyr] (دورکین-مایسترارنست، ۲۰۰۴: ۳۳۲)؛ Tīr [tyr] (بویس، ۱۹۷۷: ۸۸؛ مکنزی، ۱۳۷۳: ۱۴۷)؛ فارسی میانه اشکانی ترفانی: tigr [t̠ygr] «رودخانۀ دجله؛ احتمالاً نام روز ۱۳م» (دورکین-مایسترارنست، ۲۰۰۴: ۳۳۲)؛ فارسی نو: تیر؛ معادل انگلیسی: Mercury ؛ معادل عربی: عطارد.

• • §§

Tištar [tyštl | Av. Tištriia-]
(نجوم: ستارگان)
* ستارۀ تیشتر: شباهنگ، شعرای یمانی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توضیحات: ستارۀ تیشتر یا شعرای یمانی، پرنورترین ستاره در آسمان شبانه و صورت فلکی کلب‌اکبر است. این ستاره در لاتین به Sirius یا Dog-Star معروف است و نام نجومی آن (α Canis Majoris) است (پانینو، ۱۹۹۵: ۱-۷). مطابق لغتنامه دهخدا، این ستاره به «ستارۀ باران» و «شباهنگ» معروف است. طلوع خورشیدی این ستاره در مصر باستان نشانۀ آغاز طغیان رود نیل بوده است. مطابق بندهشن، تیشتر از ستارگان تیزرو و آب-چهره بوده و سپاهبد اختری شرق و دشمن سیارۀ تیر محسوب می‌شود. مطابق تیشتر یشت (۸: ۱۲) نیز، ستارگان تیشتر، خوشۀ پروین، و پیش-پرویز (Upapaoirī-) جزء ستارگان آب-چهره اند و طلوع خورشیدی ستارۀ Tištriiaēnī- نشانۀ فصل باران است.
ریشه شناسی: مطابق هنینگ (۱۹۴۲: ۲۴۷-۲۴۸)، ستارۀ تیشتر (پهلوی: Tištar؛ اوستایی: Tištriia-) معادل با «کلب اکبر» و همریشه با ستارۀ پهلوی Trišag (پهلوی: Tarahag؛ اوستایی: Tištriiaēnī-) است. او در همانجا اظهار می‌کند که ستارۀ Tištryaēnī- (که از نظر او با Tištrya- فرق دارد) معادل با کلب اصغر است، و معادل آن در سغدی و خوارزمی [tsyry] و در سانسکریت Tiṣya- و Puṣya- خوانده می‌شود. اما، نگارنده معتقد است که واژۀ Tištriia-، در اوستایی معادل با ستارۀ تیشتر (Sirius) و واژۀ tištriiaēniia- که صفتی است نسبی در حالت جمع برای واژۀ Tištriia-، معادل با صورت فلکی «کلب اکبر» (Canis Major) که حاوی ستارۀ تیشتر است، بوده باشد؛ چراکه واژۀ «تیشتر» در اوستا بهمراه واژۀ «ستاره» بارها در ترکیب tištriiehe. stārō بکار رفته است اما نه تنها واژۀ tištriiaēniiō بهمراه واژۀ stārō بکار نرفته است بلکه صورت فلکی خوشۀ پروین نیز که دارای ساختی مشابه است هرگز با واژۀ stārō ترکیب نشده است. در سانسکریت نیز، منزل قمری tiṣyá- که شامل ستارۀ تیشتر نیز هست، نام یک کماندار و شکارچی آسمانی است و هر دو نام دیگرِ ستارۀ «تیشتر» در سانسکریت lubdhaka- و mṛgávyādha- به معنی «شکارچی» است (مونیرویلیامز، ۱۹۶۰: ۹۰۵، ۸۲۸). در نتیجه، طبیعی است که واژۀ اوستایی Tištrya- نیز همریشه و هم معنی با واژۀ سانسکریت tiṣyá- و به معنی «شکارچی و کماندار» بوده باشد. البته، همریشه بودن این دو واژه را هنینگ (۱۹۴۲: ۲۴۸) نیز تایید کرده است، اما آنرا معادل با کلب اصغر (شعرای شامی) دانسته است و نه کلب اکبر (شعرای یمانی): سانسکریت: مرتبط و همریشه با tiṣyá- «کماندار» (مونیرویلیامز، ۱۹۶۰: ۴۴۸)؛ اوستایی: Tištrya- «سیریوس» (رایشلت، ۱۹۱۱: ۲۳۲)؛ tištriiehe. stārō «ستارۀ تیشتر» (تیشتریشت)؛ فارسی میانه: Tištar [tyštl] «تیشتر؛ (نجوم) شعرای یمانی» (مکنزی، ۱۳۷۳: ۱۴۸؛ نیبرگ، ۱۹۷۴: ۱۹۳)؛ «تیشتر، از اختران؛ ایزد حامی آب» (بهار، ۱۳۴۵: ۱۶۳)؛ فارسی نو: تیشتر؛ معادل انگلیسی: Sirius, Dog star, Canis Major ؛ معادل عربی: کلب اکبر، شعرای یمانی.
ترکیبات:
Tištar stārag [tyštl stˀlk’] «ستارۀ تیشتر».

• • §§

tomīgān [twmygˀn]
(تنجیم: سیارات)
* تاریکان: اباختران
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توضیحات: (رک. tamīg)
ریشه شناسی: (رک. tamīg)

• • §§

Truftag [tlwptk’]
(گاه‌شماری)
* (پنجه) دزدیده: مسترقه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توضیحات: (رک. panǰ rōz ī truftag)