افزایش نقش و مشارکت بخش‌های غیردولتی در حوزه علم و فناوری و ارتقاء سهم وقف و امور خیریه در این حوزه

توسعه و تقویت شبکه‌های ارتباطات ملی و فراملی میان دانشگاه‌ها، مراکز علمی، دانشمندان و پژوهشگران و بنگاه‌های توسعه فناوری و نوآوری داخلی و خارجی و گسترش همکاری‌ها در سطوح دولتی و نهادهای مردمی با اولویت کشورهای اسلامی

توسعه صنایع و خدمات مبتنی بر علوم و فناوری‌های جدید و حمایت از تولید و صادرات محصولات دانش‌بنیان و متکی بر فناوری‌های بومی به‌ویژه در حوزه‌های دارای مزیت و ظرفیت، با اصلاح امر واردات و صادرات کشور

گسترش همکاری و تعامل فعال، سازنده و الهام‌بخش در حوزه علم و فناوری با سایر کشورها و مراکز علمی و فنی معتبر منطقه‌ای و جهانی به‌ویژه جهان اسلام همراه با تحکیم استقلال کشور

۶

اهتمام بر انتقال فناوری و کسب دانش طراحی و ساخت برای تولید محصولات در داخل کشور با بهره گرفتن از ظرفیت‌ بازار ملی در مصرف کالاهای وارداتی

استفاده از ظرفیت‌های علمی و فنی ایرانیان مقیم خارج و جذب متخصصان و محققان برجسته سایر کشورها به‌ویژه کشورهای اسلامی حسب نیاز

تبدیل ایران به مرکز ثبت مقالات علمی و جذب نتایج پژوهش‌های محققان، نخبگان علمی و نوآوران سایر کشورها به‌ویژه جهان اسلام

همان‌گونه که مشاهده می‏شود در ردیف پنجم سیاست‏ها موارد متعددی از جمله:
افزایش سهم علم و فناوری در اقتصاد و درآمد ملی، ازدیاد توان ملی و ارتقاء کارآمدی؛
حمایت مادی و معنوی از فرایند تبدیل ایده به محصول و افزایش سهم تولید محصولات و خدمات مبتنی بر دانش پیشرفته و فناوری داخلی در تولید ناخالص داخلی باهدف دستیابی به سهم ۵۰ درصد؛
حمایت از مالکیت فکری و معنوی و تکمیل زیرساخت‌ها و قوانین و مقررات مربوط؛
توسعه و تقویت شبکه‌های ارتباطات ملی و فراملی میان دانشگاه‌ها، مراکز علمی، دانشمندان و پژوهشگران و بنگاه‌های توسعه فناوری و نوآوری داخلی و خارجی و گسترش همکاری‌ها در سطوح دولتی و نهادهای مردمی با اولویت کشورهای اسلامی
و هم‏چنین در ردیف ششم این سیاست‏ها موارد:
توسعه صنایع و خدمات مبتنی بر علوم و فناوری‌های جدید و حمایت از تولید و صادرات محصولات دانش‌بنیان و متکی بر فناوری‌های بومی به‌ویژه در حوزه‌های دارای مزیت و ظرفیت، با اصلاح امر واردات و صادرات کشور؛
توسعه صنایع و خدمات مبتنی بر علوم و فناوری‌های جدید و حمایت از تولید و صادرات محصولات دانش‌بنیان و متکی بر فناوری‌های بومی به‌ویژه در حوزه‌های دارای مزیت و ظرفیت، با اصلاح امر واردات و صادرات کشور؛
استفاده از ظرفیت‌های علمی و فنی ایرانیان مقیم خارج و جذب متخصصان و محققان برجسته سایر کشورها به‌ویژه کشورهای اسلامی حسب نیاز؛
تبدیل ایران به مرکز ثبت مقالات علمی و جذب نتایج پژوهش‌های محققان، نخبگان علمی و نوآوران سایر کشورها به‌ویژه جهان اسلام؛
همگی به‌طور بارز به توسعه مبادلات فناوری، رونق فن‏بازار و اقتصاد فناوری کمک شایانی می‏کنند.
۲-۷-۲٫ وضعیت کشور در زمینۀ‏ فن‏بازار
برای توصیف وضعیت کشور در این زمینه باید گفت، با وجود تلاش‌‌‌های صورت گرفته برای تسریع مبادلات فناوری تاکنون مدل کاملی از ‌‌‌فن‌بازار در ایران شکل نگرفته است. این تلاش‌ها با ایده‏های خوبی شکل‌گرفته ولی هیچ‌کدام دوام نداشته است (حسینی و سهرابی،۱۳۸۹). برخی از این اقدامات عبارتند از:
الف. بولتن دانش فنی طی سال‌‌‌های ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۰؛
ب. بانک اطلاعات توسعه فناوری‌‌‌های مورد عرضه و تقاضا (در مرحله طرح)؛
ج. بانک اطلاعات فناوری (وزارت صنایع)؛
د. تدوین مجموعه‌ها و بانک‌‌‌های اطلاعاتی توسط شرکت کارآفرینان بصیر
از طرف دیگر شاهد فعالیت پراکنده و نامنسجم صندوق‌‌‌های مالی حمایت از طرح‌ها و فناوری‌ها مانند طرح اعطاء کمک‌‌‌های فنی (وابسته به وزارت صنایع و معادن)، طرح دو در هزار (تاوا بند پ تبصرۀ ۳ قانون بودجه)، صندوق حمایت از فناوری‏های الکترونیکی، طرح توسعه کاربری فناوری اطلاعات (تکفا) و … هستیم. ایجاد ارتباط منصفانه و دقیق بین متقاضیان و صندوق‌ها توسط مرکزی معین، بسیار مفید و مغتنم خواهد بود. پارک فناوری پردیس موسسۀ گسترش و موسسۀ آموزشی و تحقیقات IT نوسازی صنایع ایران با پیشنهاد برگزاری نمایشگاه مجازی وزارت دفاع، هر یک تلاش‌های را در راستای پیشبرد مفهوم و راه‌اندازی ‌‌‌فن‌بازار داشته‌اند.
با گسترش روزافزون اهمیت ‌‌‌فن‌بازارها در دنیا به‌عنوان یک ابزار قدرتمند توسعه و تبادل فناوری، ایدۀ ایجاد ‌‌‌فن‌بازار در کشور در سال ۱۳۸۱ شکل گرفت. با توجه به نبود تجربۀ مشابه در داخل کشور، فاز مطالعاتی ‌‌‌فن‌بازار ملی ایران در همان سال در دو مجموعه پارک فناوری پردیس و اندیشکدۀ صنعت و فناوری آصف آغاز شد. مدل مناسب برای پیاده‏سازی در ایران با توجه به مطالعات انجام شده و نیز شرایط و زیرساخت‏های موجود در کشور در سال ۱۳۸۲ استخراج گردید و منجر به شکل‌گیری اولین فن‌بازارها در پارک فناوری پردیس و اندیشکدۀ صنعت و فناوری آصف شد که تحت عنوان ‌‌‌فن‌بازار ملی ایران و ‌‌‌فن‌بازار دفاعی به کار خود ادامه دادند. در ادامه، به مهم‏ترین اقدامات انجام‌شده در راستای ایجاد ‌‌‌فن‌بازار در کشور اشاره می‌گردد.
۱-۲-۷-۲٫ ‌‌‌فن‌بازار دفاعی؛ تجربۀ ‌‌‌فن‌بازار در وزارت دفاع و پش ن م
مفهوم فن‏بازاردر وزارت دفاع از نیمه دوم دهه ۷۰ شکل گرفت. که منتهی به تهیه ادبیات گسترده‌ای در قالب کتاب فن­بازار و ۶ بولتن در ابتدای دهه ۸۰ شد. در سال ۸۱ فرم شناسایی عرضه و تقاضای فناوری تهیه و برای تکمیل توسط سازمان‏های صنعتی ارسال گردید.
اولین اقدامات تعاملاتی و نهادسازی در ودجا در موضوع فن­بازار در اواخر سال ۸۱ در ارتباط با وزارت علوم شکل گرفت که بصورت هسته مشترک و با تدوین سند مشترک همکاری کلید خورد.
در اولین جشنواره تحقیقات دفاعی در سال ۸۲ در هفته پژوهش؛ فن‏بازارشکل گرفت و سازمان‏های صنعتی در سالن نمایشگاه صدا و سیما نسبت به ارائه دستاوردهای دفاعی مبادرت نمودند. از همان زمان به بعد فن­بازار همراه با جشنواره‏های مرتبط برگزار گردید.
در فن­بازارهای ملی نیز بخش دفاعی به فراخور و متناسب با شرایط نسبت به ارائه دستاوردهای فناورانه خود اقدام نموده است.
در نمایشگاه هفته پژوهش سال ۸۳ وزیر دفاع وقت از نمایشگاه فن­بازار دفاع دیدن نموده و طی توصیه­ای تمامی مدیران را نسبت به بازدید از نمایشگاه مذبور فعال نمودند. پس از بازدید مدیران؛ معاون طرح و برنامه وزارت دفاع و رئیس مؤسسه وقت مسؤول جمع­آوری گزارش بازدید مدیران از نمایشگاه هفته پژوهش و فن­بازار شدند. طبق نظر وزیر وقت؛ غنا و حجم دستاوردهای فناوری ارائه شده حائز توجه بوده است.
توسعه فن‏بازاربدون شک از بخش دفاعی شکل گرفته و به بخش ملی گسترش یافته است. اولین همایش فن­بازار ملی در وزارت دفاع در دانشگاه مالک اشتر برگزار شده که در آن چند کارگاه از جمله تجاری­سازی برقرار گردید.
یکی دیگر از فعالیت‏های فن­بازار که توسط مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی انجام گرفت برگزاری اولین دوره آموزشی فن­بازار بود که برای فرهنگ­سازی صورت گرفت. در این دوره از اساتید بخش ملی و دفاعی برای آموزش بهره برده شد.
در قالب کارگروه فن­بازار ۲۰ جلسه توجیهی و هماهنگی از نمایندگان سپاه و ارتش و سازمان‏های صنعتی ودجا دعوت بعمل آمد. از جمله سازمان هوافضا اطلاعات فناوری خود را که قابل فروش بودند در یک مرحله ارائه نمود. از طرف ارتش نیز نسبت به معرفی یک فناوری که برای بخش ملی می توانست جذاب باشد اقدام نمود.
پس از سال ۸۴ در بیشتر موارد در هفته پژوهش ملی، غرفه­هایی برای نمایش فناوری بخش دفاعی اختصاص داده شده است.
از جمله اقدامات دیگر از سال ۸۶ به بعد تشکیل دفاتر فن­بازار در تعدادی از سازمان‏های صنعتی وزارت دفاع از جمله هوافضا و سازمان صنایع دفاع (ساصد) بوده است. که در ساصد به اندازه­ای پیش رفت که ساختارسازی صورت گرفت
در سال ۸۶ با نمایندگان حفاظت اطلاعات پیرامون محدودیتهای امنیتی در فروش فناوری جلساتی برگزار گردید. این موضوع اگرچه منفصل شد اما در سال بعد در قالب کتاب طبقه ­بندی امنیتی فناوری‏های دفاعی تدوین گردید.