کارکنان دانش محور می‌خواهند رهبری شوند نه مدیریت. آن‌ها راجع به کارشان بیش‌تر از مدیری می‌دانند که حتی آن‌ها را آموزش می‌دهند. آن‌ها برای خلاق بودن نیاز به آزادی دارند و برای سوق داده شدن به سمت نیازهای شرکت انتظار هدایت دارند، آن‌ها مدیران سنتی را که اهل امر و نهی کردن هستندنمی‌خواهند (شریف زاده و بودلایی، ۱۳۸۷، ۱۰۹).

۲-۱-۱۷ منابع مدیریت دانش
به طور کلی منابع مدیریت دانش در سازمان شامل فرآیندهای اطلاعات سازمان، هوش سازمان، فهم سازمان، و توسعه سازمان می‌باشد. در جدول (۲-۱-۵)، هدف، ریشه و منابع مدیریت دانش آورده شده است (۲۰۰۲، I، toumi).
جدول ۲-۱-۵ هدف و منابع مدیریت دانش

منبع:(۲۰۰۲، I، toumi).
اولین منبع دانش یعنی فرایند اطلاعات سازمان از فن آوری رایانه شروع می‌شود و به کاربرد آن در سازمان می‌پردازد. دومین منبع مدیریت دانش، هوش تجاری نیز به خدمات اطلاعاتی و چگونگی کاربرد آن در سازمان می‌پردازد و سومین منبع تأکید بر روی تحقیق و نوآوری و فهم سازمانی و فرآیندهای مربوط به آن دارد؛وچهارمین منبع به استراتژی‌های تجاری و مدیریت منابع انسانی توجه دارد. جهت درک بیشتر راه‌های توسعه مدیریت دانش، شناخت بیشتر منابع مدیریت دانش مفید به نظر می‌رسد (۲۰۰۲، i، toumi).
۲-۱-۱۸ قابلیت فرایند مدیریت دانش
قابلیت فرآیندی عبارت است از: از هر ویژگی و حالت عملکردی از یک فرایند که مورد نیاز است، اگر هدف فرایند به صورت ثابت و قابل اطمینان به دست آمده باشد. بیشتر شرکت‌ها سه تا شش فرایند کلیدی دارند، که مزیت صحیح رقابتی زمانی به وجود می‌آید که یک سازمان نه فقط یکی بلکه چندین فرایند کلیدی کسب و کار را در تعالی نگه دارد. قابلیت فرآیندی دانش، قابلیتی از سازمان برای ایجاد دانش جدید در طی فرایند تبدیل دانش ضمنی به آشکار و اتفاقاً تبدیل آن به دانش سازمانی و دانش جدید نتیجه فرآیندهای ترکیبی شرکت می‌باشد. قابلیت‌های فرآیندی و رقابتی سطوح کلیدی فرایند کسب و کار می‌باشد و باید تمرکز ابتدایی برای بهبودهایی باشد که استراتژی کسب و کار را واقعی نماید (۲۰۰۵، Gary et al). آقای گولد ویژگی‌های زیادی از قابلیت‌های فرایند دانش پیدا کرده است. این ویژگی‌ها شامل کاربرد خلاق فناوری، یکپارچگی و هماهنگی دانش، توانایی ایجاد و به کار بستندانش، توانایی تسخیر دانش، توانایی سازماندهی دانش، توانایی تولید دانش، توانایی ترکیب منابع و قابلیت‌ها و توانایی تبدیل، نگهداری و حفاظت دانش می‌باشد. از این مشخصات تسخیر، تبدیل، به کار بستن و حفاظت مهم‌ترین پیش شرط‌هایقابلیت‌هایفرآیند دانش می‌باشد (۲۰۰۱،Gold).
تسخیر
در فرایند مدیریت دانش، اولین مسئله تسخیر دانش با هدف مدیریت و کنترل علاقه سهامداران (مشتریان، تأمین کنندگان، مؤسسات عمومی و رقبا) و تأثیر در شرکت این سهامداران در فرایند مدیریت دانش می‌باشد (۲۰۰۳،Lee). تسخیر دانش غیر رسمی به سختی قابل توصیف و درک می‌باشد و اگر سازمان خواهان تسخیر منافع مدیریت دانش باشد این با مسائلی در مورد فرایند و فرهنگ که می‌بایست حل شوند سخت‌ترمی‌شود (۲۰۰۳، Partieal).
تبدیل
دانش چیزی نیست که بتوان به سادگی به اشتراک گذاشت و جمع آوری نمود، بلکه چیزی است که برای استفاده در سازمان تبدیل شده است. دانش اشخاص نیاز دارد که به دانش سازمانی تبدیل شود و فناوری اطلاعات اغلب به عنوان وسیله‌ای برای تبدیل اطلاعات به دانش مدیریت شده استفاده می‌شود (۲۰۰۳، Lee). فناوری اطلاعات می‌تواند به عنوان توانمند کننده‌ای برای تبدیل داده به اطلاعات استفاده شود. اما این از طریق افراد انجام می‌شود، که اطلاعات تفسیر شده و به دانش تبدیل گردند. تبدیل بین داده، اطلاعات و دانش، چرخه‌ای و در بازه زمانی کوتاهی صورت می‌گیرد، در نتیجه سازمان باید به سرعت داده‌ها را به اطلاعات و اطلاعات را به دانش تبدیل نماید (۲۰۰۷، Maier).
به کار بردن
در محیط مدیریت دانش، دانش نوعاً از اشخاصی که خالق دانش می‌باشند استخراج می‌گردد. دانش مستقل از خالق اصلی ساخته می‌شود و سپس در روش‌های متنوعی استفاده و به کار می‌رود(۲۰۰۴، Aryee). به کار بردن دانش به معنای بیشتر فعال کردن و مرتبط ساختن دانش برای ایجاد ارزش افزوده در سازمان می‌باشد. دانش درون یک سازمان نیاز دارد که در محصولات، فرآیندها و خدمات شرکت به کار گرفتهشود. یک سازمان می‌تواند منابع دانشی خود را به وسیله دسته بندی مجدد دانش در دسترس، آشکار کردن استانداردهای سنجش داخلی، آموزش و انگیزش افراد برای تفکر خلاقانه، و با بهره گرفتن از درک افراد از محصولات، فرآیندها و خدمات شرکت به کار ببندد (۲۰۰۷، Maier).
حفاظت
برای یک شرکت محافظت دانش از استفاده‌های غیر قانونی و نا مناسب برای ایجاد و نگهداری مزیت رقابتی ضرورت دارد. در تشریح مشکلات ذاتی در حفاظت دانش آقای پورتر بیان می‌کند که قوانین مالکیت در تعریف دانش ناکافی می‌باشد (۱۹۹۶، Porter).
۲-۱-۱۹ موفقیت بهره گیری از مدیریت دانش
به منظور موفقیت فرایند مدیریت دانش توجه به موارد زیر ضروری است (باقری نژاد، قهاری، ۱۳۸۶).
* قابلیت انتقال
تکنولوژی به تنهایی برای موفقیت رویکرد مدیریت دانش کافی نیست اما می‌تواند زیر ساخت مناسبی برای به اشتراک گذاشتن دانش و محرک مهمی باشد. دسترسی همه بخش‌های سازمان به ساختار مدیریت دانش، برنامه‌های مبتنی بر وب، ابزارهای سیار و ابزارهای داده کاوی پیش نیازهای پشتیبان زیرساخت مدیریت دانش هستند. در این رابطه تکنولوژی، رفتارهای جدید دانش را فعال می‌کند (باقری نژاد، قهاری، ۱۳۸۶).