ج - منظر رشد و یادگیری: آیا می توانیم به بهبود و ایجاد ارزش ادامه دهیم ؟
سنجه های مبتنی بر مشتری و فرایند های داخلی کسب و کار پارامتر هایی را که شرکت برای موفقیت در رقابت مهمتر می داند ، تعیین می کنند . اما اهداف برای موفقیت در حال تغییر می باشند . رقابت فشرده جهانی این شرکتها را به ایجاد بهبود مستمر در محصولات و فرایند های موجود و داشتن توانایی برای عرضه محصولات کاملاً جدید با قابلیت های توسعه یافته ، ملزم می نماید . توانایی یک شرکت در نوآوری ، بهبود و یادگیری مستقیماً با ارزشهای آن شرکت در ارتباط است . بواسطه این موضوع ، یک شرکت فقط از طریق توانایی در عرضه محصولات جدید ، ایجاد ارزش بیشتر برای مشتریان و بهبود کارآیی عملیاتی بصورت مداوم ، می تواند در بازار های جدید نفوذ کرده و درآمد و حاشیه سود خود را افزایش دهد. برخی از نمونه های سنجه های رشد و یادگیری در جدول۲-۸ ارائه شده است .

جدول۲‑۸: نمونه های سنجه های منظر رشد و یادگیری

آموزش نیروی انسانی : آموزش و بهسازی نیروی منابع انسانی عبارتست از ایجاد محیط که در آن منابع انسانی رفتارها ، دانش ، مهارت ها و توانایی های مربوط به شغل را فرا می گیرند. به عبارت دیگر آموزش یک اصطلاح سیستماتیک در رفتار است که با یادگیری ناشی از تعلیم و تربیت و تجربیات دامنه دار و برنامه ریزی شده صورت می گیرد. دلیل وجودی یا فلسفه و بهسازی منابع انسانی در یک سازمان بیانگر نقش و اهمیت آموزش بشمار می آید. سازمان هایی که با دید مثبت به آموزش می نگرند، دریافته اند که در جهانی از کمبود مهارت ها زندگی می کنند. این سازمان ها خودشان را متقاعد و ترغیب می سازند که آموزش یک سرمایه گذاری است که در شرایط سخت می توان از آن نیرو ها استفاده بهینه نمود. (رنگریز, حسن و عظیمی, نازگل,۱۳۸۷،ص۱۴۳)
بهره وری نیروی کار : بهره وری عبارت است از به حداکثر رساندن استفاده از منابع، نیروی انسانی و تمهیدات به طریق علمی به منظور کاهش هزینه ها و رضایت کارکنان، مدیران و مصرف کنندگان. تعاریف دیگر، بهره وری نیروی انسانی را حداکثر استفاده مناسب از نیروی انسانی به منظور حرکت در جهت اهداف سازمان با کمترین زمان و حداقل هزینه داشته اند. تر اساس دیدگاه سازمان بهره وری ملی ایران، بهره وری یک نگرش عقلانی به کار و زندگی است. این مشابه یک فرهنگ بوده که هدف آن هوشمندانه تر کردن فعالیتها برای یک زندگی بهتر و متعالی است. بهره وری عبارت است به دست آوردن  حداکثر سود ممکن از نیروی کار، توان، استعداد و مهارت نیروی انسانی، زمین، ماشین، پول، تجهیزات زمان، مکان و … به منظور  ارتقاء رفاه جامعه، به گونه ای که افزایش آن به عنوان یک ضرورت، در جهت ارتقاء سطح زندگی انسانها و ساختن اجتماعی همواره مدنظر صاحبنظران سیاست، مدیریت و اقتصاد قرار دارد.
تسهیم دانش : تسهیم دانش توسط مک درمت در ۱۹۹۹ بدین صورت تشریح شده که وقتی می گوییم فردی دانش خود را تسهیم می کند ، به این معنی است که آن فرد ، فرد دیگری را با بهره گرفتن از دانش ، بینش و افکار خود راهنمایی می کند تا او را کمک کند که موقعیت خود را بهتر ببیند. یکی از مهمترین اولویتهای اعلام شده توسط محققین مدیریت دانش ، ایجاد انگیزه در افراد برای تسهیم دانش آنان است. نقش تسهیم دانش در مدیریت آن آنقدر مهم است که بعضی از نویسندگان اظهار می دارند که وجود مدیریت دانش برای پشتیبانی تسهیم دانش است. از دلایل اهمیت تسهیم دانش این است که تسهیم دانش موجب کاهش هزینه ها ، بهبودعملکرد، بهبود ارائه خدمات به مشتریان ، کاهش زمان توسعه محصولات جدید، کاهش زمان تأخیر در تحویل کالاها به مشتریان ، و در نهایت کاهش هزینه مربوط به یافتن و دسترسی به انواع ارزشمند دانش در داخل سازمان می شود. (کشاورزی, علی حسین, ۱۳۸۶)
د- منظر مالی : در نظر سهامداران چگونه به نظر می رسیم ؟
سنجه های عملکرد مالی نشان می دهد که آیا استراتژیهای شرکت و پیاده سازی و اجرای آن ، در نهایت موجب بهبود می گردد؟
اهداف مالی متداول سودآوری^[۱۲] ، رشد و افزایش ارزش برای سهامداران می باشند .
سنجه های مالی دارای ضعف ها و محدودیت های زیادی می باشند ، اما وجود آنها حداقل به دو دلیل الزامی است .
اول اینکه سیستم کنترل مالی ، خوب می تواند بجای مقابله با برنامه مدیریت جامع کیفیت ^[۱۳] شرکت، آن را بهبود بخشد. اما مهمتر اینکه، در واقع ارتباط اظهار شده بین عملکرد عملیاتی بهبود یافته و موفقیت مالی کاملاً غیر دقیق و غیر مطمئن است. تجربه نشان می دهد که برخی اوقات بهبود های قابل توجه در قابلیت های عملیاتی و تولیدی به افزایش سنجه های سودآوری منجر نمی شوند.
تفاوت کلی بین بهبود عملکرد عملیاتی و سنجه های مالی مأیوس کننده، برای مدیران ارشد ناکامی ایجاد می کند و این ناکامی خود را در تحلیل های ناظران بیرونی نشان می دهد . اما واقعیت مشکل این است که اگر بهبود عملکرد نتواند در صورتهای مالی خود را نشان دهد ، مدیران باید فرضیات پایه استراتژیها و مأموریتشان را مورد ارزیابی مجدد قرار دهند ، چراکه همه استراژیهای بلند مدت لزوماً استراتژیهای سودآوری نیستند.
سنجه های رضایت مشتری ، عملکرد کسب و کار داخلی ، و نوآوری و بهبود از نگاه خاص شرکت به جهان و دیدگاهش در مورد عوامل کلیدی موفقیت نشأت می گیرد. باید توجه داشت که حتی یک مجموعه عالی از سنجه های ارزیابی متوازن ضامن داشتن یک استراتژی موفق نیست، ارزیابی متوازن فقط می تواند استراتژی یک شرکت را به اهداف قابل اندازه گیری مشخص تبدیل نماید . شرکتها باید مشخص کنند که چگونه بهبود در کیفیت ، چرخه زمان ، زمان تحویل و عرضه محصولات جدید به بازار ، حاشیه سودعملیاتی و گردش داراییهای بیشتر یا کاهش هزینه های عملیاتی منجر خواهد شد . برخی از نمونه های سنجه های مالی در جدول ۲-۹ ارائه شده است .
جدول۲‑۹: نمونه های سنجه های منظر مالی