1. 1. 1. روش هایی که برای حل مدل ساخته شده اند، تحلیل گر و سازنده مدل نیازی به تبادل نظر با تصمیم گیرنده یا صاحب­کار ندارد.

   

1. 1. روش­هایی که پیش از حل مدلِ ساخته شده، تحلیل گر یا مدل ساز نیازمند تبادل نظر با تصمیم گیرنده و کارفرما و دانستن دیدگاه و علایق آنان است.

1. 1. روش­هایی که هنگام حل مدل مرتباً نیازمند تبادل نظر میان تصمیم گیرنده و مدل ساز است.

1. 1. روش­هایی که بعد از تکمیل حل و به دست آوردن جوابِ مدل، تبادل نظر میان تصمیم گیرنده و مدل ساز ضروری است.

همان طور که بیان شد روش های بسیار متنوعی برای انتخاب پروژه وجود دارد. اما در این میان روش تصمیم گیری چند هدفه توانایی بیشتری در انتخاب پروژه ها با در نظر گرفتن تامین چندین هدف و همچنین لحاظ کردن محدودیت های موجود را دارا می باشد. همچنین روش های بسیار متنوعی در تصمیم گیری چند هدفه برای مدل کردن اهداف موجود می باشد. در این پژوهش روش معیار جامع جهت انتخاب پروژه ها به دلیل توانایی آن در مدل کردن اهداف چندگانه با در نظر گرفتن محدودیت­ها انتخاب گردیده است. از دیگر دلایل تصمیم برای انتخاب این روش موارد زیر می باشد:

• • روشی جهت مدلسازی، حل و تحلیل مسائلی می باشد که در آن چندین هدف متضاد و متغیر وجود دارند.

• • به دنبال حداقل کردن انحراف توابع هدف از یک مدل چند هدفه نسبت به یک راه­حل ایده آل می­باشد.

• • توسعه مدل ساده و قابل فهم می باشد.

• • نیازی به کسب اطلاعات از DM ندارد.

مراحل این روش در ادامه شرح داده می­ شود
روش معیار جامع یا P-L متریک:
روش معیار جامع در صدد حل مسئله به گونه ای است که تفاوت بین هر تابع هدف و مقدار بهینه آن به حداقل ممکن برسد. همان طور که بیان شد مسئلی با p تابع هدف خطی که همه محدودیت های آن نیز خطی هستند به صورت زیر نشان داده می شود:
Max z =
حل این مسئله ابتدا مستلزم حل p مسئله برنامه ریزی خطی است که در هر مسئله فقط با یک تابع هدف حل می شود. در صورتی که جواب بهینه هر کدام از مسائل را با نشان دهیم، آنگاه جواب نهایی مسئله از حل مسئله زیر به دست خواهد آمد که در آن :
به طور کل اهداف بهینه سازی را می توان به صورت حداکثر کردن عایدی یا سود ، کمینه کردن انحراف ریسک سبد از میزان آستانه تحمل ریسک سازمان، در نظر گرفتن اهداف کیفی و …در نظر گرفت. محدودیت های مدل نیز می تواند شامل محدودیت منابع، محدودیت وابستگی بین پروژه ها و …در نظر گرفته شود(روانشادنیا و عباسیان جهرمی، 1391).
بدین صورت با استاده از برنامه ریزی چند هدفه و روش معیار جامع پروژه ها قبل از انتخاب نهایی، از لیست پروژه های برنامه ریزی برای اجرا حذف شود. با تصمیماتی كه در اين بخش اتخاذ می شود پروژه هاي تائيد شده به مرحله بعد(فاز اجرا) وارد مي شود و پروژه هاي رد شده به بانک پروپوزال ها و ایده ها بازمي گردند و با پروژه هاي آتي سازمان رقابت مي كنند.
9-3 نکاتی در رابطه با سیستم های تصمیم گیری گروهی
چنانچه در ابتدای فصل اشاره شد یکی از ویژگی های یک چارچوب مناسب برای استفاده سازمان های مختلف، انعطاف پذیری چارچوب است به نحوی که اجباری برای استفاده از یک مدل، معیار و یا ابزاری خاص وجود نداشته باشد که در چارچوب پیشنهادی، سعی بر آن بوده است که انعطاف پذیری لازم برای طراحی فرایند، انتخاب معیار و ابزار رعایت شود. نکته قابل توجه این است که مناسب بودن ابزار با بهره گرفتن از مرور ادبیات بدست آمده است.
در انتها یادآوری می گردد یکی از ویژگی های لازم برای مدیریت پروژه ها، سیستم های تصمیم گیری گروهی است. تصمیم گیری های گروهی بایستی دارای ویژگی های زیر باشد:

1. 1. تصمیم گیرندگان بایستی اقدام به تشکیل جلسه نمایند و در جلسه حضور داشته باشند.

لغو یا به عقب انداختن جلسه، یک گزینه قابل قبول نیست.
اگر شما نمی توانید در جلسه حضور داشته باشید بدین معنی است که رای شما “مثبت” است.

1. 1. تصمیم گیرندگان بایستی قبل از جلسه موضوع جلسه را دریافت و مطالعه کرده باشند و خود را آماده کرده باشند.

نباید موضوعات غیر منتظره در جلسه مطرح شود.
نباید مستندات در لحظه های انتهایی جلسه مطالعه شود.

1. 1. تصمیم گیرندگان نمی توانند اطلاعاتی ماورای آنچه که به آن ها تحویل داده شده است درخواست نمایند.

1. 1. تصمیم گیرندگان بایستی تصمیم خود را بر اساس معیارهای هر gate اتخاذ کنند.

تصمیم گیرندگان بایستی هر معیار را بررسی کنند و به یک جمع بندی برسند.
یک کارت امتیازی برای هر تصمیم گیرنده بایستی تدارک دیده شود.

1. 1. تصمیم گیرندگان بایستی آموزش دیده باشند.

حذف معیارهای ناملموس
تصمیم گیری بر اساس واقعیت ها و معیارها- نه بر اساس احساسات

1. 1. در مورد همه پروژه های بایستی با انصاف و ثبات قدم قضاوت نمود.

مقایسه پروژه ها با بهره گرفتن از معیارهای یکسان