متوسط

متوسط

بر اساس فرایند تحلیل هرمی

برد-برد کمی

نسبی

متوسط

متوسط

بر اساس فرایند تحلیل هرمی، ایجاد تصمیمات واقعی­تر

هزینه-فایده

نسبی

متوسط

ساده

بر اساس فرایند تحلیل هرمی، اولویت­ بندی صرفا بر مبنای هزینه و سود

تحلیل چند معیاره

-

ریز

پیچیده

عدم قطعیت

در این بخش می‌خواهیم توضیح دهیم که چرا و چگونه از روش رتبه بندی در اولویت بندی نیازمندی‌ها در این تحقیق استفاده کردیم.
یکی از مهم‌ترین وظایف شهرداری تهران در واحد مدیریت شهری ۱۳۷ که مطالعه موردی این تحقیق می‌باشد پاسخ گویی و ارضای تمامی نیازها و خواسته‌های شهروندان می‌باشد. همانطور که می‌دانیم برخی از روش‌های اولویت بندی باعث نادیده گرفتن گروهی از نیازمندی‌ها می‌شدند که امکان بکار گیری آنها را در انجام این تحقیق نداشتیم. برخی دیگر همانند آزمون صد دلاری را نمی‌توان در حجم عظیمی از داده‌ها بکار گرفت و همچنین روش‌هایی مانند AHP و مشتقات آن و تحلیل چند معیاره از پیچیدگی بالایی برخوردار هستند که امکان بکار گیری این روش‌ها را نیز نداشتیم.
تکنیک رتبه بندی در اولویت بندی روشی است که نه تنها تمامی نیازمندی‌ها را در نظر می‌گیرد بلکه تکنیکی ساده‌ای بوده که با بهره گرفتن از روش‌هایی همانند خوشه بندی می‌توان در حجم عظیمی از داده‌ها می‌توان از آن استفاده کرد.
در این تحقیق پس از بدست آوردن خوشه‌ها با بهره گرفتن از روش رتبه بندی به اولویت بندی درون هر خوشه می‌پردازیم تا با این کار پیچیدگی را نیز بر تعداد خوشه‌ها سرشکن کرده باشیم.
برای هر رتبه بندی به سه عامل اساسی روش رتبه بندی، شاخص‌های رتبه بندی و ضرایب یا وزن شاخص‌ها نیاز است که به شرح این عوامل می‌پردازیم:

۳-۲-۴-۱ روش رتبه بندی

روش‌های مختلفی در آمار برای رتبه بندی وجود دارد. در اصل تحقیق، شش روش برای رتبه بندی ارائه شده است که عبارتند از: رتبه بندی بر اساس میانگین مجموع امتیازها، تجزیه به مولفه‌های اصلی، رتبه بندی ناپارامتری، طبقه بندی به کمک تابع تشخیص، طبقه بندی به روش تاکسونومی عددی، طبقه بندی با بهره گرفتن از تحلیل خوشه‌ای که در انجام این تحقیق از اولین روش یعنی رتبه بندی براساس میانگین مجموع امتیازها استفاده شده است.
فرمول کلی بدست آوردن مقدار عددی اولویت یک نیازمندی به صورت رابطه (۲) است:
رابطه (۲)
که در این رابطه فرکانس تکرار بر حسب تعداد درخواست یک نیازمندی به تعداد کل نیازمندی محاسبه می‌شود و درجه اهمیت بر اساس دو فاکتور میزان فوریت و درجه آسیب که در بخش‌های بعدی تشریح می‌گردد قابل محاسبه می‌باشد.

۳-۲-۴-۲ شاخص‌های رتبه بندی

برای انجام اولویت بندی پیش‌تر یک ویژگی به نام درجه اهمیت تعریف گردید که ذکر شد این درجه اهمیت توسط خبرگان و صاحب نظران شهرداری تهران صورت گرفته است. حال زمان آن رسیده که مشخص کنیم این درجه اهمیت بر اساس چه شاخص‌هایی انجام گرفته است!
در تعیین درجه اهمیت دو شاخص را در نظر گرفتیم: ۱٫ میزان فوریت ۲٫ درجه آسیب
«فوریت» یعنی سرعتی که یک فعالیت خاص باید انجام شود!
«درجه آسیب» یعنی عمق و ابعاد آسیب‌ها و ایراداتی است که در صورت عدم انجام یک فعالیت خاص متوجه‌تان می‌شود و تبعاتی نامطلوب دارد!
با توجه به این دو شاخص به هر یک از موضوعات پیام‌ها یا همان ویژگی SubjectId در جدول پیام مقداری تعلق گرفت که بیان کننده درجه اهمیت آن نیازمندی بود.

۳-۲-۴-۳ ضرایب یا وزن شاخص‌ها

در بیشتر کارهایی که تاکنون در زمینه رتبه بندی صورت گرفته است، با تعیین وزن و اهمیت هر یک از شاخص‌ها توسط مراجع ذی‌صلاح و متخصص بوده و یا از طریق روش تبادل نظر کارشناسان (Delphi) یا روش (AHP) صورت گرفته است. استفاده از این روش‌ها می‌تواند با خطای سوگیری نظرات افراد توام باشد. ولی نظر خبرگان از این خطاها می‌کاهد. بکارگیری روشی که بتواند تا حد ممکنی متکی بر خود داده‌ها و مقادیر شاخص‌ها باشد، تا حد زیادی مشکل خطای یاد شده را می‌تواند حل کند و در عین حال، اهمیت و وزن واقعی‌تری را ارئه دهد.
در این بخش به تعیین ضریب اهمیت شاخص‌ها با بهره گرفتن از ماتریس ارزش محور می‌پردازیم.
ماتریس ارزش محور یکی از تکنیک‌های اولویت بندی می‌باشد که به دلیل مواردی همانند در نظر گرفتن میزان فوریت و درجه آسیب، ما را بر آن داشت تا از این تکنیک در راستای اولویت بندی نیازمندی‌های شهروندان در این تحقیق استفاده کنیم. این تکنیک بدین صورت است که:
اولویت‌ها از یک تا پنج شماره‌گذاری می‌شوند: