انحراف معیار

حد پایین محدوده توافق

حد بالا محدوده توافق

ضریب تکرار پذیری

زوایای صفر با ۱۵ درجه

۷۶

۱۳/۱

۹۴/۱

۶۷/۲-

۹۴/۴

۸۰/۳

زوایای صفر با ۳۰ درجه

۷۶

۶۶/۲

۲۱/۲

۶۶/۱-

۸۹/۶

۳۲/۴

آزمون Bland and Altman نشان می دهد که حد پایین محدوده توافق زاویه ۱۵ با صفر و ۳۰ با صفر در محدوده توافق مورد نظر انجمن جهانی سندرم کمپارتمان شکمی ( ۴+ _ ۴- ) قرار دارد و میزان خطای زوایه ۱۵ درجه نیز نزدیکتر به میزان خطای مورد نظر این انجمن ( ۱ ) می باشد.
نمودار شماره (۸) : محدوده توافق و میزان خطا بین زوایای ۱۵ و ۰ در جه سر تخت
نمودار (۹) : محدوده توافق و میزان خطا بین زوایای ۳۰ و ۰ درجه سر تخت

در این فصل یافته های پژوهش بر اساس اهداف پژوهش مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و مشتمل بر چهار بخش؛ تجزیه وتحلیل یافته ها ، نتیجه گیری ، کاربرد یافته ها و پیشنهادات برای پژوهش های بعدی می باشد.

تجزیه و تحلیل یافته ها :
هدف از این انجام این پژوهش مقایسه تغییرات فشار داخل شکمی در وضعیت های صفر ، ۱۵ و ۳۰ درجه سر تخت در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی _ درمانی منتخب شهر رشت در سال ۱۳۹۰ می باشد .
جهت نشان دادن نتایج حاصل از دستیابی به اهداف مورد نظردر این پژوهش ، یافته ها در ۲۱ جدول و۹ نمودار تنظیم گردید.
جداول ۱ تا ۶ در ارتباط با مشخصات فردی واحدهای مورد پژوهش می باشد . این جداول نشان می دهد که ۴/۷۲ درصد واحدهای پژوهش مرد و اکثریت(۱/۴۲درصد) آنها در محدوده سنی ۵۶-۳۶ سال بودند . ۵/۶۰ درصد واحد را بیماران ترومایی تشکیل می دادند . ۳/۵۵ در صد واحدهای مورد پژوهش دارای BMI طبیعی(۹۹/۲۴-۵/۱۸) بوده اند و ۵/۸۹ درصد واحدها با مد SIMV تهویه می شدند . میانگین و انحراف معیار طول مدت بستری ۱۷/۵ ± ۴۳/۵ روز ، نمره نارسایی ارگانی ۰۷/۳± ۸۵/۶ ، متوسط فشار راه هوایی ۴۲/۲± ۶۷/۹ سانتی متر آب، حداکثر فشار راه هوایی ۹۳/۶ ± ۵۹/۲۶ سانتی متر آب ، فشار پلاتو ۵۳/۵ ± ۰۵/۱۷ سانتی متر آب ، فشار مثبت انتهای بازدمی ۴۲/۱± ۲۱/۴ سانتی متر آب ، متوسط فشار شریانی ۶۶/۱۷± ۸۵/۶ میلی متر جیوه و فشار پرفیوژن شکمی ۶۵/۱± ۷۱/۸۶ میلی متر جیوه بود که نشان می دهد میانگین وانحراف معیار فشار های مختلف راه هوایی ، متوسط فشار شریانی و فشار پرفیوژن شکمی در محدوده طبیعی می باشد.
جدول شماره ۷ میانگین وانحراف معیار IAP را برحسب زوایای مختلف سر تخت به تفکیک دفعات اندازه گیری نشان می دهد . به گونه ای که میانگین وانحراف معیار متوسط فشار داخل شکمی در زاویه صفر درجه ۰۲/۴± ۴۴/۸ ، زاویه ۱۵ درجه ۵۲/۴± ۵۸/۹ و زاویه ۳۰ درجه ۷۳/۴± ۱۰/۱۱ است. هم چنین نتایج آزمون اندازه های تکراری نشان می دهد که متوسط IAP در سه زاویه مختلف از لحاظ آماری معنی دار بوده است . یعنی با افزایش زاویه سر تخت میزان IAP نیز افزایش پیدا کرده است. (۰۰۰۱/۰>P )
نمودار شماره ۱ تغییرات فشار داخل شکمی را از زاویه صفر درجه یه سمت ۳۰ درجه نشان می دهد که تأیید کننده یافته های جدول شماره ۷ می باشد .
واسکوئز و همکارانش نیز در تحقیق خود تحت عنوان تاثیر وضعیت نیمه نشسته بر فشار داخل شکمی اندازه گیری شده از طریق مثانه دریافتند که متوسط فشار داخل شکمی در زاویه صفر درجه (۸/۱۱-۷/۸)۲/۱۰ ، زاویه ۱۵ درجه (۱/۱۴-۷/۱۰) ۴/۱۲ و در زاویه ۳۰ درجه (۸/۱۵-۳/۱۲) ۱۴ می باشد (۰۰۱/۰>P) ( 12) . مک بث و همکارانش دریافتند با افزایش زاویه سر تخت بر میزان IAP افزوده خواهد شد . در این پژوهش اختلاف فشار داخل شکمی در زوایای مختلف با زاویه صفر درجه بدین صورت یافت شد ؛ زاویه ۱۰ درجه ۲/۱ (۰۴/۰>P) زاویه ۲۰ درجه ۹/۲(۰۰۱/۰>P ) ، زاویه ۳۰ درجه ۰/۵ (۰۰۱/۰>P ) و زاویه ۴۵ درجه ۴/۷ ( ۰۰۱/۰>P ) . وقتی زاویه از ۳۰ به ۴۵ درجه افزایش پیدا می کند میزان IAP بیشتر افزایش پیدا خواهد کرد (۱۳). از طرفی مطالعه مین یی نشان داد که بین IAP و زوایای ۱۰ و ۲۰ درجه اختلاف معنی دار ضعیفی وجود دارد (۵۰).
شوستر و همکارانش نشان دادند که قرار دادن بیماران از وضعیت ۳۰ درجه به وضعیت صفر درجه تنها برای اندازه گیری IAP در فواصل زمانی منجر به کاهش IAP به اندازه ۲/۵ میلی متر جیوه خواهد شد ( ۴۹).
سه عامل تعیین کننده فشار داخل شکمی شامل : نیروی گرانش ، تغییر شکل احشایی و فشرده شدن احشا می باشد. در وضعیت طاقباز تأثیر نیروی گرانش و تغییر شکل احشایی به حداقل می رسد و فشرده شدن احشا در رابطه مستقیم با فشار داخل شکمی می باشد. با بالا بردن سر تخت نیروی گرانش افزایش پیدا می کند واین احتمال وجود دارد که بالا بردن سر تخت نیز منجر به فشرده شدن مثانه وافزایش فشار داخل آن می گردد (۱) .
در این ارتباط می توان ذکر نمود علیرغم در نظر گرفتن خطر وضعیت صفر درجه برای بیماران ICU جهت اندازه گیری فشار داخل شکمی ، نمی توان میزان فشار اندازه گیری شده در زاویه ۱۵ و ۳۰ درجه را برابر با صفر درجه دانست و بر این اساس اقدامات درمانی صورت گیرد . در صورت اندازه گیری IAP در زوایای غیر از صفر درجه (وضعیت استاندارد باید به این تفاوت ها توجه نمود. ( در جدول ۲۱ ونمودار ۸ و ۹ شرح داده می شود.)
جدول شماره ۸ تغییرات IAP را در سه وضعیت صفر ، ۱۵ و ۳۰ درجه بر اساس درجه بندی هیپرتانسیون داخل شکمی نشان می دهد. به طوری که در صد فشار داخل شکمی طبیعی از صفر درجه (۶/۸۱درصد) به ۱۵ درجه (۸/۶۵درصد) و ۳۰ درجه (۹/۵۷درصد) کاهش پیدا می کند و در صد هیپرتاسیون داخل شکمی درجه IIIاز صفر درجه به ۳۰ درجه (۹/۳درصد) افزایش می یابد. به عبارتی با افزایش زاویه سر تخت فشار داخل شکمی از حالت طبیعی به سمت هیپرتانسیون داخل شکمی سوق پیدا می کند. هم چنین تست دقیق فیشر توزیع فشار داخل شکمی را در سه وضعیت صفر ، ۱۵ و۳۰ درجه بر حسب IAH معنی دار نشان داد. ( ۰۴/۰>P )
مطالعه مک بث و همکارانش نیز نشان داد که با افزایش زاویه سر تخت درجه IAH ممکن است حتی تا دو درجه نیز بیشتر تشخیص داده شود. بنابراین ممکن است به طور مثال IAH درجهI در زاویه صفر درجه سر تخت به عنوان درجه II یا IIIدر وضعیت ۳۰ درجه سر تخت تشخیص داده و درمان گردد. این اختلاف بخصوص در تغییر زاویه از ۳۰ درجه به ۴۵ درجه مشهود تر است (۱۲). با توجه به یافته های جدول شماره ۸ ، که با افزایش زاویه سر تخت میزان IAH افزوده می شود ، این نتیجه قابل انتظار است .
نمودار شماره ۲ تغییرات فشار داخل شکمی را بر اساس درجه بندی هپرتانسیون داخل شکمی در وضعیت صفر ، ۱۵ و ۳۰ درجه نشان می دهد که تأیید کننده یافته های فوق می باشد .
جدول شماره ۹ به مقایسه میانگین وانحراف معیار IAP و تغییرات آن بر حسب گروه های سنی به تفکیک وضعیت های مختلف سر تخت می پردازد. اطلاعات جدول نشان می دهد که مقدار تغییرات فشار داخل شکمی در هر سه زاویه سر تخت با افزایش سن ، بالا می رود و آزمون آنوا تکراری این افزایش را در هر سه زاویه معنی دار نشان داده است . ( ۰۰۰۱/۰>P ) همچنین نتایج آزمون اندازه های تکراری (سفرسیتی ) روند تغییرات سن وزوایای مختلف معنی دار نشان دادهاست. (۰۱/۰>P )
نمودار شماره ۳ روند ومقدار تغییرات فشار داخل شکمی را در زوایای مختلف بر حسب گروه هاس سنی معنی دار نشان می دهد.
موریکا سائز وهمکاران نیز بین سن و میانگین فشار داخل شکمی در واحدهای مورد پژوهش خود ارتباط معنی داری یافتند (۰۰۱/۰>P ، ۳۶/۰= R ) (3). هم چنین اجیک و همکارانش در مطالعه ای که در گروه سنی کمتر از ۱۸ سال انجام داده بودند بین سن و فشار داخل شکمی رابطه معنی داری یافتند (۰۲/۰> P )(19)، اما مطالعه واسکوئز و همکارانش بین سن وفشار داخل شکمی ارتباط معنی داری را نشان نداد (۳/۰ = P) (12).