سلامت
صدای سیاسی و حکمروایی
فعالیت های فردی
ارتباطات اجتماعی
تحصیلات
شرایط زیست محیطی
ناامنی
امکانات فرهنگی و ورزشی
جرم و نتالیسم
شخصی
مسکن
مسافرت
اقتصادی
شکل۲- ۵ مدل ۷ مولفه ای کیفیت زندگی مارتین و مندوزا
سلامت
تحصیلات
ناامنی
فعالیت های فردی
شرایط زیست محیطی
ارتباطات اجتماعی
صدای سیاسی و حکمروایی(مارتین و مندوزا، ۲۰۱۲).
۲-۲-۲-۱۱- عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی
عوامل نه گانه ی کیفیت زندگی و شاخص‌های به‌کار گرفته شده در نمایش چنین عواملی عبارتند از:
تعالی مادی : سرانه تولید ناخالص ملی
سلامتی : امید به زندگی در بدو تولد
ثبات سیاسی و امنیت : نرخ ثبات سیاسی و امنیت
زندگی خانوادگی : نرخ طلاق
زندگی اجتماعی : نرخ حضور در اماکن مذهبی یا عضویت در سندیکاها
اقلیم و جغرافیا : عرض جغرافیایی ، شرایط اقلیمی بین گرمتر و سردتر را مشخص می کند.
امنیت شغلی : نرخ بیکاری
آزادی سیاسی : متوسط شاخص های آزادی های مدنی و سیاسی
برابری جنسیتی : نسبت متوسط درآمد زن و مرد (خوارزمی، ۱۳۸۸).
۲-۲-۲-۱۲- متغیرهای کیفیت زندگی
متغیرهای کیفیت زندگی در دو بعد عینی و ذهنی طبقه بندی می‌شوند.
۲-۲-۲-۱۲-۱- متغیرهای عینی کیفیت زندگی
متغیرهای عینی متغیرهایی هستند قابل سنجش و مربوط به محیط و شرایط زندگی که خود در دو بعد فردی و اجتماعی قابل دسته بندی‌اند (خوارزمی،۱۳۸۸).
الف- بعد فردی
این بعد شامل متغیرهایی است که رابطه فرد را با شرایط خاص زندگی فرد، از جمله امکانات لازم برای برخورداری از یک زندگی سالم و راحت تعریف می‌کنند.

مهم‌ترین این شرایط به شرح زیر‌ند:
رفاه مادی: داشتن شغل و درآمد مناسب
تغذیه مناسب: پژوهش‌‌ها نشان می‌دهد که میان تغذیه نامناسب سال‌‌های اول زندگی، به ویژه تا ۲ سالگی و تحریکاتی که در این سن مغز دریافت می‌کند، با رشد ذهنی و از آن مهم تر کسب مهارت‌‌های اساسی، به ویژه مهارت دست و پنجه نرم کردن با مشکلات زندگی رابطه ای قوی وجود دارد. می‌گویند کمبود چنین مهارت‌‌هایی بیش از سیگار و کلسترول باعث مرگ ناشی از سکته قلبی و سکته مغزی شده است.  به نظر این پژوهشگران فراهم آوردن شرایط برای تغذیه مناسب نوزادان و کودکان مهم‌ترین وظیفه دولت است. زیرا اینان سرمایه‌‌های انسانی آینده، در جوامعی هستند که در آن مسایل بیش از پیش پیچیده و تکنولوژیک می‌شوند و بدون مهارت‌‌های لازم، فرد نمی‌تواند زندگی خود را اداره کند.
مسکن مناسب و راحت
زندگی در محیطی سالم
سلامتی
دسترسی به خدمات با کیفیت: (آموزش و بهداشت و درمان و خدمات عمومی‌از جمله حمل و نقل عمومی‌و تلفن و آب و برق و خدمات فرهنگی و امکانات تفریحی و به تازگی دسترسی به اینترنت پر سرعت و وسایل ارتباطی مدرن)
دسترسی به امکانات ورزشی
ب- بعد اجتماعی
انسان ذاتا موجودی است اجتماعی و زندگیش در رابطه با دیگرانی معنا می‌یابد که در سطوح مختلف با او در ارتباطند.  بعد اجتماعی شامل شرایطی است که رابطه فرد را با دیگران در خانواده و در سازمان‌‌هایی که در آن کار می‌کند و یا عضویت دارد و در جامعه – در رابطه با حکومت و دولت - تعریف می‌کند.
مهم‌ترین این متغیرها عبارتند از:
زندگی خانوادگی سالم و راحت: به نظر می‌رسد در دریای توفان خیز عصر حاضر، خانواده بهترین لنگرگاهی باشد که تا به امروز بشر اختراع کرده است. کمک به افراد در کسب مهارت‌‌های لازم برای مدیریت پیچیده مسایل به شدت غامض شونده خانواده‌‌های امروزین، وظیفه راهبردی دولت است.
زندگی سازمانی سالم و پربار: به معنای کار در سازمانی که تعادل میان کار- زندگی را بر هم نزند .ما بهترین و پربارترین ساعات روزمان ( به طور معمول از ۸ یا ۹ صبح تا ۴ یا ۵ بعد از ظهر) و بهترین سال‌‌های عمرمان (به طور معمول از ۲۳-۲۵ سالگی تا ۵۳-۵۵ سالگی) را در اختیار سازمان‌‌هایی قرار می‌دهیم که در آن کار می‌کنیم. یعنی باارزش‌ترین بخش عمرمان. پرسش مهم این است که سازمان‌‌ها با آن چه می‌کنند؟
جامعه محلی و کیفیت روابطی که در آن جریان دارد. رابطه با همسایگان، با اهل محل و کسب و کارهایی که از آن‌‌ها خرید می‌کنیم و…