۳- به عهده گرفتن مسئولیت های زیاد بدون کمک از جانب دیگران.
۴- نداشتن خواب کافی.
۵- کمبود ارتباط نزدیک و عدم حمایت (عبدالملکی، ۱۳۹۰).
۲-۱-۱-۶- ۱۰- علایم هشدار دهنده و نشانه های فرسودگی شغلی:
فرسودگی شغلی یک فرایند آهسته است که در دوره ای طولانی از زمان رخ می دهد. اگر به علایم هشدار دهنده توجه نکنید می تواند شما را تحت سیطره خود قرار دهد. علایم و نشانه های فرسودگی در ابتدا جزیی هستند اما با گذشت زمان بدتر و بدتر می شوند به علایم هشدار دهنده و نشانه های فرسودگی مانند یک علامت هشدار دهنده و نشانه های فرسودگی مانند یک علامت هشدار دهنده یا یک زنگ خطر نگاه کنید. تصورتان این باشد که چیزی اشتباه است و نیاز به توضیح و اصلاح دارد. اگر شما به این علایم هشدار دهنده اولیه توجه کنید. از بروز از کار افتادگی عظیم جلوگیری می کنید. اگر شما از آن ها چشم پوشی کنید شما نهایتا فرسوده خواهید شد (عبدالملکی، ۱۳۹۰).
علایم و نشانه های جسمی فرسودگی:
۱- احساس خستگی و فرسودگی در اکثر اوقات.
۲- سر درد زیاد، کمر درد، درد ماهیچه.
۳- امنیت کم و احساس بیماری زیاد.
۴- تغییر در عادت خواب و اشتها (عبدالملکی، ۱۳۹۰).
علایم و نشانه های روانی فرسودگی شغلی.
۱- احساس شکست و شک نسبت به خود.
۲- از دست دادن انگیزه.
۳- احساس بی کسی دایم، افتادگی و سرماخوردگی.
۴- به طور فزاینده ای بد گمان و دید منفی نسبت به اطراف.
۵- احساس کاهش رضایت و شکست (عبدالملکی، ۱۳۹۰).
علایم و نشانه های رفتاری فرسودگی شغلی:
۱- فرار از مسئولیت.
۲- استفاده از غذا، دارو، الکل برای کنار آمدن با استرس.

۳- کناره گیری از دیگران.
۴- انتقال فرسودگی خود به دیگران.
۵- به تعویق انداختن، زمان دار بودن انجام کارها.
۶- از کار فرارکردن، دیر کردن و زود رفتن (عبدالملکی، ۱۳۹۰).
۲-۱-۱-۶- ۱۱- شیوه‌های مقابله با فرسودگی شغلی :
تغییر طرز فکر نسبت به کار و زندگی – خوش بینی و استفاده از خودگویی های مثبت نسبت به خود و دیگران.
شناسایی محدودیتها و پرهیز نمودن از انجام کارهایی که توان ذهنی و جسمی لازم برای آنها را نداریم.
پرداختن به تفریحات و سرگرمی های سالم از قبیل شعر همراه با موسیقی، مسافرت، پیاده روی کردن، استخر، کوهنوردی، شرکت در جشنواره ها.
توجه جدی به رفاه جسمی و روانی از قبیل تغذیه مناسب، ورزش و استراحت.
توزیع کارها و کمک گرفتن از دیگران.
شناخت و قبول توانایی ها و ناتوانی های خود. ( پذیرش خود ).
پذیرش واقعیتها، و رها کردن آرمان و آرزوهای نا ممکن.
توسعه روابط دوستانه و صمیمانه بادیگران.
اتکای به نفس و عدم انتظار زیاد از تأییدهای بیرونی.
ترک کردن محیطی که کار کردن در آن را دوست نداریم.
باز بودن و انعطاف پذیری در پذیرش دیدگاه های دیگران.
پرورش حس شوخ طبعی و خندیدن.
رها کردن کارها در صورتی که احساس فرسودگی می کنیم.
شناسایی علائم اولیه فرسودگی شغلی و انجام دادن سریع عملیات جبرانی و ترمیمی.
در صورت حل نشدن مشکل، استفاده از خدمات روان شناسی و مشاوره‌ تخصصی (گلدارد، ۲۰۰۳).
ِفرودنبرگر گروه های زیر را به عنوان کارکنانی که بیشتر دچار فرسودگی شغلی می شود معرفی کرده است:
۱- کارکنان و کارمندان فداکار و متعهد به سازمان و کار: نمونه ای از این کارکنان کسانی هستند که در مراکز مشاوره، مراکز پیش گیری از بحران ها و مراکز دیگری که به مردم خدمت می کنند به کار مشغول هستند و می کوشند به دیگران کمک کنند.
۲- افرادی که سازمان را جایگزین زندگی اجتماعی خود کرده اند: این گروه از کارکنان افرادی هستند که زندگی بیرون از اداره برای آنان رضایت بخش نیست، تعهد بیش از حد به کار دارند و به مدت طولانی نیز در سازمان کار می کنند.
۳- افرادی که دارای شخصیت سلطه طلب هستند: به اعتقاد فرودنبرگر، افراد سلطه طلب نیز آمادگی لازم برای گرفتار آمدن به فرسودگی شغلی را دارند این افراد نیاز دارند تا دیگران را به شدت کنترل کنند آن‌ها معتقدند که هیچ یک از افراد نمی توانند وظایف شغلی خود را آنچنان که شخص آنان انجام می‌دهد انجام دهند.
۴- مدیران: گروه دیگری که استعداد زیادی برای مبتلا شدن به فرسودگی شغلی را دارند مدیرانی هستند که بیش از حد کار می کنند. کار بیش از حد مدیران منجر به خستگی جسمی و روحی آنان می شود و این رویداد نیز اولین گام رسیدن به فرسودگی شغلی است (ساعتچی، ۱۳۹۰).
۲-۱-۱-۶- ۱۲- جلوگیری از فرسودگی:
اگر شما علایم قریب الوقوع فرسودگی را در خود تشخیص دادید به یاد داشته باشید که اگر آنها را تنها بگذارید وضعیت بدتر خواهد شد، اما اگر شما برای بازگرداندن زندگی خود به تعادل قدم بردارید شما می‌توانید از تبدیل شدن فرسودگی به یک انحطاط کامل، جلوگیری کنید (عبدالملکی، ۱۳۹۰).
نکاتی برای جلوگیری از فرسودگی شغلی:
۱- روز را با تشریفات آرامش دهنده شروع کنید به جای پریدن از رختخواب به محض بیدار شدن حداقل پنج دقیقه صرف مراقبه کنید، یادداشت های خود را بنویسید ، نرمش های ملایم انجام دهید یا عادت به خواندن چیزی کنید که شما را تحریک کند.
۲- عادت هایی همچون خوردن منظم و سالم، تمرین کردن و خوابیدن را به کار گیرید، وقتی شما خوراک درستی داشته باشید، در فعالیت های منظم فیزیکی شرکت می کنید واستراحت کافی می کنید، شما انرژی کافی برای مقابله با مشکلات زندگی را خواهید داشت.