در ایالات متحده بر خلاف انگلستان درآمدهای مذکور از محل فعالیتهای جانبی از قبیل مسابقات ورزشی ، درآمد ، رستوران و فروش کتاب است در سایر کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ، سهم این گونه درآمدها کم است ولی به تدریج گرایش به کسب درآمد از این منابع افزایش یافته است ( م . تایت – ترجمه قاسم جابری پور -۱۳۷۹) .
تامین اعتبار آموزشی به وسیله ضمانت نامه :
اندیشه تامین اعتبار آموزشی از طریق ضمانت نامه ، کمتر به مرحله اجرا درآمده است ، اما یکی از موضوعات بسیار مهم در مباحث آموزشی به شمار می آید. این ایده در ایالات متحده آمریکا و انگلستان چنین مطرح شد که به والدین ، ضمانت نامه ای داده می شود که با بهره گرفتن از آن می توانند هزینه آموزش فرزندان خود را در هر مدرسه ای که بخواهند خریداری کنند . مدارس ورودیه هایی را محاسبه می کنند و والدین با بهره گرفتن از این ضمانت نامه ها می توانند تمام و یا بخشی از این هزینه را بپردازند . (نادری . ابولقاسم : ۱۳۸۰ )
نقش دولت به جای ارائه واقعی امکانات و تسهیلات مدرسه ای صرفا به تامین اعتبار مدارس محدود می شود در حال حاضر بحث بر سر این است که این امر باعث ایجاد رقابت میان مدارس و سایر موسسات می شود و از این رو امکان انتخاب والدین افزایش می یابد طرفداران ایده ضمانت نامه در انگلستان اظهار می دارند اگر چه در خصوص مداخله دولت در آموزش مباحث عمده ای وجود دارد اما این مداخله به معنای تامین هزینه ها از سوی دولت نیست این افراد معتقدند که در سیستم ضمانت نامه حس مسئولیت مدارس نسبت به خواست های والدین و دانشجویان بالا می رود و در نتیجه کارآیی را افزایش می دهد در پیرامون ارائه ضمانت نامه های دارای ارزش های متفاوت به انواع گروه های جمعیتی پیشنهادهایی در ایالات متحده آمریکا ارائه شده است به این ترتیب که فرزندان خانواده های کم درآمد یا محروم می توانند از مزایای ضمانت نامه های اجباری که ارزش آن بسیار بالاتر است سودجویند برای آزمایش ضمانت نامه ها در ناحیه آلوک راک کالیفرنیا ، تلاش گسترده ای صورت پذیرفته است اما نتایج حاصله از این تلاش مشخص و شفاف نبود درباره پیامدهای تامین اعتبار آموزش با بهره گرفتن از ضمانت نامه ، مدارک تجربی کافی وجود ندارد .(همان منبع )

تحقیقات انجام شده در خارج از کشور :
طبق نظر خواهی مجله فور، بسیاری از شرکتها پول های خود را برای آموزش و پرورش کودکان صرف می نمایند . که به چند نمونه از این موارد اشاره می گردد:
۱ـ کمک مجموعه شرکتهای آمریکایی به آموزش خواندن ، نوشتن و حساب کردن در سال ۱۹۹۱ گسترده تر و بهتر از همیشه بود . طبق نظر خواهی این مجله شرکتها در سال ۱۹۹۱ کمک مالی بیشتری به آموزش و پرورش کرده اند . درصد مشاغلی که بیشتر از یک میلیون دلار به برنامه آموزش و پرورش و بهسازی مدارس کمک کرده اند از ۱۸% در سال ۱۹۹۰ به ۲۴% در سال ۱۹۹۱ رسیده و درصد کمک های کمتر از ۶۰۰ هزار دلار از ۴۱% به ۲۹% کاهش یافت .
فقط مبانی کمک های مالی در سال ۱۹۹۱ ، ۳۴۴ هزار دلار و در سال ۱۹۹۰ ، ۱۷۳ هزار دلار بود . البته کمک شرکتها با وجوهی که پرداخت می شود نمی توان سنجید بلکه آنها و کارکنانشان وقت خود را نیز برای آموزش و پرورش صرف می کنند ۱۰% مدیریت هایی که مورد نظر خواهی قرار گرفته اند گفته اند که فعالانه در آموزش و پرورش شرکت می کنند در حالی که یک سال قبل ( ۱۹۹۰ ) این رقم ۷% بوده است .
شگفت انگیزترین نتیجه ای که از این بررسی به دست آمده این است که شرکتهای بیشتری کمک های مالی خود را برای کودکان اختصاص می دهند . این توجه انعکاس از وحدت نظر فزاینده در میان فرهنگیانی است که عقیده دارند برای ایجاد تغییر در کودکان باید زودتر به سراغ آنان رفت . در سال ۱۹۹۱ ۳۱% کمبانیها به برنامه های قبل از دبستان کمک کردند در حالی که در سال ۱۹۹۰ فقط ۱۴% آنها کمک کرده بودند . چیزی که بیشتر جلب توجه می کند این است که درصد کمپانیهایی که به آموزش ابتایی کمک کرده بودند از ۲۷% درصد در سال ۱۹۹۰ به ۶۴% در سال ۱۹۹۱ رسیده است در حقیقت کمپانیهای بیشتری اکنون می گویند که به آموزش ابتدایی کمک می کنند تا به دبیرستتانهای حرفه ای جدول زیر نشان می دهد که کمک های مالی شرکتها برای چه مواردی هزینه می شود . (ویزی جان ترجمه برهان منش ۱۳۷۵)
جدول شماره ( ۶-۲ ) کمک های مالی شرکتهای آمریکایی به مدارس در سالهای ۱۹۹۰ـ۱۹۹۱