۵۳۴/۰

همان طور که نتایج جدول (۴-۶) نشان می دهد بین گروه ها در سطح ۰۱/۰>P تفاوت معنی دار وجود دارد و با توجه به این که میانگین نمره عزت نفس در دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی از دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان بیشتر است لذا این تفاوت به نفع دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی می باشد. یعنی عزت نفس دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی از دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان بالاتر است.
فرضیه چهارم: بین اضطراب امتحان دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان تفاوت وجود دارد.
جدول (۴-۷): تحلیل واریانس چند متغییری (مانوا) نمره اضطراب امتحان در گروه های مورد مطالعه

منبع

مجموع مجذورات

درجه آزادی

مجذور میانگین

F

سطح معنی داری

مقدار اتا

توان آماری

گروه

۶۰۰/۳۴۵

۱

۶۰۰/۳۴۵

۸۷۴/۲۷

۰۰۱/۰

۳۲۵/۰

۹۹۹/۰

همان طور که نتایج جدول (۴-۷) نشان می دهد، بین گروه ها در سطح ۰۱/۰>P تفاوت معنی دار وجود دارد و با توجه به این که میانگین نمره اضطراب امتحان در دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی از دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان کمتر است لذا این تفاوت به نفع دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی می باشد. یعنی اضطراب امتحان دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی از دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان پایین تر است.
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
در این فصل در مورد یافته های تحقیق جدا گانه بحث شده است. این مباحث در مورد یافته های مربوط به مقایسه خودپنداره، خود کارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان بین دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و دانش آموزان مدرسه تیزهوشان دخترانه مقطع دبیرستان برای بررسی اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک می باشد. که در ادامه، این یافته ها با نتایج قبلی مقایسه می گردد. در پایان فصل نیز به کاربردهای عملی یافته های این مطالعه پرداخته و جهت انجام تحقیقات بعدی پیشنهاداتی ارائه می گردد.

خلاصه تحقیق
هدف کلی این تحقیق بررسی و مقایسه خودپنداره، خود کارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان بین دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و دانش آموزان مدرسه تیزهوشان دخترانه مقطع دبیرستان برای بررسی اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک می باشد.
در این پژوهش از روش علی-مقایسه ای استفاده شده است. جامعه آماری در پژوهش حاضر دانش آموزان دوره متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۰-۹۱ بودند. در این پژوهش تعداد ۶۰ نفر با روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای از مدارس متوسطه عادی و تیزهوشان شهر اصفهان انتخاب ومورد بررسی قرار گرفتند. پنج مدرسه عادی از پنج ناحیه ی شهر اصفهان و مدرسه ی تیز هوشان انتخاب شد و از بین این دو مدرسه ۶۰ نفر دانش آموز (۳۰ نفر تیزهوش مدارس عادی و ۳۰ نفر تیزهوش مدارس تیزهوشان) به تصادف انتخاب شدند.
پرسش نامه های استفاده شده در این تحقیق عبارت بودند از: خود پنداره تحصیلی، پرسش نامه ی خود کارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان که مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش از تست هوش ماتریس های پیشرونده ریون پیشرفته برای سنجش هوش بهر دانش آموزان عادی جهت به دست آوردن حجم نمونه دانش آموزان تیز هوش مدارس عادی استفاده شد. پرسش نامه خودپنداره تحصیلی کانر برای سنجش خود پنداره تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرارگرفت. این آزمون توسط پژوهش گر ترجمه شد، و روایی آن از روش همسانی درونی ۱۸/۰ r=، و پایایی آزمون به روش آلفای کرونباخ ۸۳/۰ به دست آمد. پرسش نامه خود کارآمدی تحصیلی وود و لوک جهت سنجش خود کارآمدی تحصیلی دو گروه از آزمودنی ها استفاده شد، پایایی این آزمون ۸۰/۰ و روایی این پرسش نامه با بهره گرفتن از آلفای کرونباخ ۸۹/۰ و از روایی وابسته به محتوا به این منظور که در هر بعد همبستگی سوالات ابعاد با نمره کل محاسبه شد. پرسش نامه عزت نفس رزنبرگ برای بررسی میزان عزت نفس آزمودنی ها در این پژوهش به کار گرفته شد. پایایی این آزمون توسط صادقی هم در مطالعه مقدماتی و هم در مطالعه نهایی محاسبه شد و به ترتیب ۷۶/۰ و ۷۱/۰ به دست آمده است. رجبی و بهلول ضریب پایایی این پزسش نامه را در نوجوانان و جوانان ایرانی ۸۴/۰ گزارش داده اند. و هم چنین همسانی درونی این آزمون از ۷۲/۰ تا ۸۷/۰ به دست آمده است.
آزمون اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکارانش در سال ۱۳۷۵ ساخته و هنجاریابی شد. همسانی درونی این آزمون در دو نوبت اجرا و برای کل آزمودنی های، آزمودنی های دختر و پسر اجرا شد و به ترتیب (۷۷/۰ r=)، (۸۸/۰(r= و (۶۸/۰r=) به دست آمده است.
مقایسه خودپنداره، خود کارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان بین دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و دانش آموزان مدرسه تیزهوشان دخترانه پرسشنامه ها توزیع و اطلاعات لازم جمع آوری شد. در بخش آمار استنباطی فرضیه ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، و نتایج زیر به دست آمد.
بحث و بررسی
هدف کلی این تحقیق مقایسه خودپنداره، خود کارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان بین دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و دانش آموزان مدرسه تیزهوشان دخترانه می باشد.
بحث و تبیین نتایج
بر پایه ی یافته های این پژوهش می توان این نتیجه گیری را مطرح کرد که دانش آموزان مدرسه تیزهوشان در مشخصه هایی نظیر خودپنداره تحصیلی
، خود کارآمدی تحصیلی و عزت نفس از هم تایان خود در مدارس عادی در سطح پایین تر و در اضطراب امتحان در سطح بالاتری هستند. دلایل نظری چندی می تواند عامل این تفاوت ها باشد.
فرضیه اول: بین خودپنداره تحصیلی دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان تفاوت وجود دارد.
همان طور که نتایج جدول (۴-۴) نشان می دهد بین گروه ها در سطح ۰۱/۰>P تفاوت معنی دار وجود دارد و با توجه به این که میانگین نمره خودپنداره در دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی از دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان بیشتر است لذا این تفاوت به نفع دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی می باشد. یعنی خودپنداره دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی از دانش آموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان بالاتر است، طبق نتیجه به دست آمده از این آزمون اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک تایید می شود.
نتایج تحقیق مارش (۱۹۹۸) نشان داده که دانش آموزانی که در مدرسه سطح بالا تحصیل می کنند خودپنداره تحصیلی پایین تری نسبت به دانش آموزان مدارس عادی دارند، نتایج به دست آمده از این پژوهش با پژوهش حاضر همسو است، هم چنین نتایج پژوهش با نتایج به دست آمده در تحقیق زدنر و اسکلر (۱۹۹۸) که نشان داده دانش آموزان با استعداد که در مدارس عادی تحصیل می کنند خود پنداره تحصیلی بالاتری نسبت به هم تایان خود که در مدارس ویژه شرکت می کنند، دارند همسو است. با نتایج تحقیق آقاجانی، نریمانی، آسیایی (۱۳۹۰) نشان داد که خودپنداره دانش‎ آموزان دختر تیزهوش از دانش‎ آموزان دختر عادی به طور معنی داری بیشتر است. هم چنین میانگین خودپنداره دانش‎آموزان پسر تیزهوش از دانش‎آموزان پسر عادی به طور معنی داری بالاتر است. نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر با نتایج به دست آمده از تحقیق آقاجانی و همکاران (۱۳۹۰) همسو نیست. در بیان این ناهمخوانی شاید بتوان چنین گفت که جامعه مطرح در دو تحقیق مورد نظر یکسان نبوده است.
تبیین در حوزه ی تفاوت خود پنداره دانش آموزان تیز هوش مدارس عادی و تیز هوشان و بالاتر بودن خود پنداره تحصیلی دانش آموزان تیز هوش مدارس عادی می توان گفت، که بر چسب تیز هوشی علاوه بر خود فرد، انتظارات و خواست های متعددی را از جانب محیط اطراف برای افراد پدید می آورد. این انتظارات مبتنی بر تصورات، برنامه ها و اهداف گوناگونی است که نزدیکان (به ویژه والدین) و مربیان (معلمان و دبیران) برای افراد تیز هوش دارند. همین امر تا اندازه ای می تواند در مواردی باعث تحمیل نظرات، ایده ها و برنامه های دیگران به افراد تیز هوش شود. طبیعی است که وقتی دانش آموزی به یک مدرسه تیز هوشان می رود تا اندازه ای لاجرم به دلایل شرایط رقابتی حاکم بر فضای این مدارس به دلیل حضور هم تایان تیز هوش فرد دچار مشکلاتی می شود. خود پنداره تحصیلی مفهومی است که دانش آموز با مقایسه خود با دیگر دانش آموزان به دست می آورد به همین دلیل می توان گفت که دانش آموزی که در مدرسه ی ویژه مشغول تحصیل است خود را با هم شاگردی های مقایسه می کند که از لحاظ توانایی با او برابری و گاهی بالاتر از او عمل می کنند، و اما دانش آموز تیز هوشی که ترجیح می دهد در مدارس عادی شرکت کند با دانش آموزانی هم کلاس می شود که از نظر هوش و استعداد به مراتب در رتبه های پایین تر از او قرار دارند و این دانش آموز با مقایسه خود با دیگر هم کلاسی ها خود پنداره تحصیلی بالاتری را تجربه خواهد کرد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که خود پنداره تحصیلی دانش آموزان تیز هوش مدارس عادی از تیز هوشان مدرسه تیز هوشان بالاتر است، که این نتیجه “اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک” را تایید می کند.
در تبیین دیگر می توان گفت، در مدارس تیزهوشان دانش آموزان تجارب شکست را بیش از هم تایان خود در مدارس عادی تجربه می کنند، که در نتیجه خود پنداره تحصیلی آنان کاهش می یابد. در مدارس عادی دانش آموزان با ضرایب هوشی مختلف در مدرسه حضور دارند و در این میان دانش آموزان تیزهوش توجه بیشتری را به خود جلب کرده و تحسین معلمان را به خود معطوف می کنند، که این احساس لیاقت و شایستگی سبب بالا رفتن خود پنداره تحصیلی آنان می شود.