موری در هند، انگلستان و آلمان تحصیل کرده و مطالعات اش درباره مصر را در کالج لندن آغاز کرد. استاد وی، سر فلیندر پتری (دروور ۱۹۹۹) به زودی متوجه توانایی هایی آموزشی وی شد و در سال ۱۸۹۶ او یک موقعیت برای تدریس خط هیروگلیف در کلاس های سال اول به دست آورد. در سال بعد، او اولین زنی بوده که به مدرس ارشد منصوب شد (همان). موری تا زمان بازنشستگی اش بعنوان کارمند دانشگاه باقی ماند.

دروور نشان می دهد که چگونه به موری مسولیت سنگین محول شده بود، او به تدریس مشغول بود درحالیکه پتری هر سال چند ماه را صرف انجام کار میدانی در مصر می کرد. موری بسیاری از اطلاعاتی را که پتری بدست آورده بود را، مستند کرد(گرو ۱۹۸۵). با این وجود او موفق به دنبال کردن تحقیقات خود از جمله، کار میدانی شد. درووئ به ارتقاء آهسته وی تاکید می کند که در سال ۱۹۲۱ به مدرس دانشگاه منصوب شده و در نهایت در سن ۶۲ سالگی به دستیار استادی رسید(دروور،۲۰۰۴-۱۱۵). شواهد حاکی از آن است که دانش و استعداد موری توسط جامعه دانشگاهی مورد بهره برداری قرار گرفته است. در اوایل دهه ۱۹۳۰ مدرک دکترای افتخاری به وی اهدا شده و عضو افتخاری کالج شد. با وجود این قدردانی به نظر می رسد که موری در زندگی حرفه اش مجبور به مبارزه با موقعیتش در جامعه علمی بود. توانایی وی در کار میدانی و اراده اش در حفظ یکپارچگی جنسیتی، موری را در سراسر زندگی اش به یک فمینیست پرشور تبدیل کرده است (دروور،۲۰۰۴-۱۱۷).
۲-۵- موری در کار میدانی
www.athenapub.com
۳-۶-گرترود بل
۳-۹-۱-۴-گرترود بل
زندگی نامه گرترود^[۲۷] توسط جولیا- اشر- گرید مستند شده است(۲۰۰۴). بل، زاده ۱۴ ‍ژوئیه ۱۸۶۸ در کانتی دورهم انگلستان، در گذشته ۱۲ ژوئیه ۱۹۲۶ در بغداد،مشاور سیاسی ،کوهنورد و جهانگردی کاوشگر در رشته های تاریخ و باستان شناسی بود ولی در عین حال از زبده ترین و کارآمد ترین ماموران سازمان اطلاعات و امنیت خارجی بریتانیا در زمان خود به ویژه در دوران جنگ جهانی اول محسوب می شد.
او به موازات لورنس عربستان ،سرنوشت ساز ترین عملیات کشورسازی و کشورگشایی را در خاور میانه انجام داد. در حقیقت می توان گفت که او در رتق و فتق خاک بازمانده از امپراتوری عثمانی، بخصوص در غرب ایران حرف اول را زد.
در سال ۱۸۹۳، بل مأموریت یافت به عنوان مشاور به مدت شش ماه به ایران رفته، اوضاء سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران را بررسی و گزارش تهیه کند. او در پاییز ۱۸۹۲ شروع به آموختن زبان فارسی کرد و طبق روال رایج، طی دوره هایی با فرهنگ ایران آشنا شد و نهایتاً در سال ۱۸۹۲ راهی ایران شد. در آن زمان عمو بل، سفیر انگلستان در دربار ناصرالدین شاه بود. از همین طریق بل توانست با فرهنگ ایران آشنا شود. اشر، اشاره می کند که منابع درباره بل، غنی هستند (اشر،۲۰۰۴-۱۸۰).به رغم علاقه به زندگی بل، تاکنون توجه محدودی به دستاوردهای باستان شناسی وی داده شده است (ص.۱۴۲). بل مسیر آموزشی غیر درسی که شامل خواندن ادبیات و نوشتن نیز می شد، را نیز دنبال کرد.او به طور گسترده ای سفر کرد و هشت زبان آموخت. دستاوردهای باستان شناسی بل، زیاد بود.سفرهای اکتشافی وی به آسیای صغیر و سوریه منجر به ثبت و ضبط اسناد باستانی،معماری و متون ناشناخته، شده است. او چندین گزارش های علمی که شامل توصیف سایت ها و بقایاء قدیمی می باشد، در سفرنامه خود منتشر کرده است (ص ۷-۱۵۶). در طول جنگ جهانی اول بل، برای اطلاعات نظامی بریتانیا در قاهره کار می کرد. بعد از جنگ، به بغداد رفت و بعنوان مدیر افتخاری، دپارتمان آثار باستانی محسوب شد. بل، همچنین به صورت خستگی ناپذیر ، در موزه بغداد کار کرد و در ژوئن ۱۹۲۶ یک ساختمان جدید برای موزه مای عراق افتتاح کرد.
۲-۷- گرترود بل در عراق^[۲۸]
۲-۹-۱-۵- هریت بوید هادز و ادیت هیوارد هال دوان

۲-۸-هریت بوید هادز ۲-۹- ادیت هیوارد هال دوان
www.junglekey.fr www.browm.edu
هریت و ادیت، هر دو یک مسیر مشابه پژوهشی در باستان شناسی دنبال کردند. هر دو بورس تحصیلی در مدرسه آمریکایی از مطالعات کلاسیک در آتن را به دست آوردند. واسو و بروان (۲۰۰۴) نویسندگان بیوگرافی هریت بودند. منابع غنی درباره بیوگرافی وی شامل، اطلاعات آرشیوی در ایالات متحده و یونان ومصاحبه با دختر وی در در دسترس بود. بیوگرافی هال توسط کاترین دوان (۲۰۰۴) باستان شناس و نوه هال، مستند شده است. کاترین از همان اطلاعات آرشیوی استفاده کرده و بعنوان بستگان نزدیک هال، او یک موقعیت منحصربفرد داشت.
در بیوگرافی هریت، نویسندگان بر شخصیت وی بعنوان فرد مستقل، کنجکاو و فعال تاکید کرده اند. آنها همچنان توانایی هریت، را در ایجاد شبکه های حمایتی نشان داده اند. او همکارانی از رشته های گوناگون مانند گیاه شناسی و هنر در سفرهای خود همراه داشت و از توانایی آنها در کاوش کرت و یونان استفاده می کرد. هریت، از کشور یونان در طول جنگ کریمه حمایت می کرد. کرت از دولت عثمانی در سال ۱۸۹۸ مستقل شد و یک قانون جدید برای آثار باستانی نوشت و از باستان شناسان خارجی استقبال کرد(واسو و براون،۲۰۰۴-۲۰۶). نویسندگان، اقدامات هریت را در باستان شناسی نشان می دهند. او قادر به بررسی های میدانی و مسافرت بوده و بعنوان یک زن خارجی با مردم محلی ارتباط برقرار می کرد و از اطلاعات آنها استفاده می نمود. به رغم دستاوردهای زیاد بروان و کاترین، ثابت شده که جامعه پژوهش به طور کامل دستاوردهای آنها را در سال های طولانی به رسمیت نمی شناخت. اسناد و مدارک هریت و آرشیو آرتور ایوانز نشان می دهد که طرح بوید، برای ایوانز در ایجاد گاهنگاری Minoan نسبت به آنچه قبلا شناخته شده بود،مهمتر بوده است(کاترین و بروام،۲۰۰۴-۲۶۷).
در سال ۱۹۰۴ ادیت هال، به تیم حفاری بوید، ملحق شد. مورو، در گزارش های خود بر کار هال، در Gourniuتمرکز کرده است. همچنین به تحقیقات هال، در یونان تا سال ۱۹۱۲ و سپس به کار وی در موزه ایالات متحده توجه می کند. هال، در سال ۱۹۰۵ به کنگره بین المللی دعوت شد (مورو،۲۰۰۴-۲۷۸).
۳-۱۰ محوطه باستانی
ansmagazne.com
۳-۹-۱-۶-هتی گلدمن- ترزا جئول

۳-۱۱- هتی گلدمن ۳-۱۲- ترزا جئول
gundem.milliyet.com.tr www.brynmawr.edu
هتی گلدمن(۱۹۷۲- ۱۸۸۱) و ترزا جئول^[۲۹](۱۹۸۵-۱۹۰۱) برخی از فرصت های شغلی خود را در همکاری با یکدیگر صرف کرده اند. جئول، سرپرست گلدمن، در سال ۱۹۴۰ بوده، وی را در پروژه اش حمایت کرده است. بیوگرافی گلدمن، توسط ملینک و کاتلین کوین نوشته شده است(۲۰۰۴). منابع ملینک از اطلاعات آرشیوی، آثار و مصاحبه با دوستان وی بدست آمده است.
دستاوردهای گلدمن در طی سال های طولانی از نقشه برداری و حفاری در یونان ، ترکیه و یوگسلاوی اطلاعات دقیقی را ارائه می دهد. نتایج علمی او در مورد تاریخچه و مسیرهای تجاری برجسته می شود. گلدمن پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه معتبر هاروارد به تحصیل در مدرسه آمریکایی مطالعات کلاسیک در آتن پرداخت.ملینک و کوئن به وضوح مشکلاتی را که زنان در کار میدانی دانشکده داشتند،نشان می دهند.گلدمن و دانشجویان دختر وی مجبور به سازماندهی حفاری، عمدتا با هزینه های خود بودند.این محدودیت های اقتصادی که گلدمن آنها را ناشی از تعصبات جنسیتی می دانست در طول زمان درگیر آن بود.تمایل او برای دنبال کردن کار میدانی در زندگی،تقریبا برای یک زن غیرممکن بود و به مدت زمان طولانی توسط خانواده اش به ویژه پدرش حمایت می شد(ملینک و کوئن،۲۰۰۴-۳۲۸-۳۲۹). این محدودیت حتی تا زمانی که گلدمن وابستگی هایی با دانشگاه و موزه در ایالات متحده داشت ، باقی ماند. بر این اساس ، به نظر میرسد حمایتهای ویژه ای از سایر زنان در باستان شناسی داشته است .
بیوگرافی تزرا توسط درنالد سندرز و دیوید گیل نوشته شده است (۲۰۰۴) . اطلاعات آنها شامل اسناد و آرشیو کتابخانه ها و موزه ها در ایالات متحده و نیز مقالات می باشد.
تزرا در نیویرک متولد شده بود . او لیسانس خود را در دانشگاه رادکیف در سال ۱۹۲۳ اخذ کرد. در سال ۱۹۲۶، همراه با شوهرش و پسرش، به کمبریج منتقل شد و در انگلستان به کلاس های معماری و باستان شناسی در کالج نیونام پیوست. او در مدرسه آمریکایی تحقیقات شرقی، در بیت المقدس برای دو سال کار کرده است. در عین حال موفق به کشف بنای کوه نمرود، در کوه های کردستان و ترکیه شد. او به مدت ۲۵ سال،این کار پر زحمت را دنبال کرد.در اوایل دهه۶۰ ، او تحقیقات خود را با معرفی ،سنجش از دور با بهره گرفتن از لرزه نگاری و بررسی مغناطیسی گسترش داد.
تصویر۳-۱۳- کشف بنای کوه نمرود
com.tr .gundem.milliyet
۳-۹-۱-۷- گرترود ـ کاتون ـ تامسون، دوروتی گارود و وینفرد لمب
بیوگرافی، تامسون (۱۹۸۵-۱۸۸۸)،گارود (۱۹۸۶- ۱۸۹۲) و لمب^[۳۰] (۱۹۶۳-۱۸۹۴) از یک محیط فکری مشابه بریتانیا می آیند، در نتیجه باهم بحث می شوند.
تصویر۳-۱۴- گرترود- کاتون تامسون
www.xtimeline.com
مارگارت درورر، نویسنده زندگینامه موری، همچنین درمورد تامسون نیز نوشته است(درورر ۲۰۰۴).اطلاعات آرشیوی درمورد تامسون نادر است و درورر از متون یادبود ها و خاطرات او استفاده کرده و موفق به توضیح سهم تامسون به باستان شناسی شده است. تامسون پس از انجام مطالعات در مصر شناسی، دیرینه شناسی و نقشه برداری، به تیم حفاری پتری در مصر پیوست. در طول تقریبا در دهه، او فرصت حفاری در سایت های مختلف در مصر و نقاط مختلف مدیترانه به دست آورد. او یک روش حفاری با لایه نگاری دقیق ، که شامل تجزیه و تحلیل زمین شناسی بود، توسعه داد. بنابراین او گاهنگاری ماقبل تاریخ را در بسیاری از مناطقی که کار کرده بود، تعریف کرد. مهمترین تعهد او کمیسیونی بود که توسط انجمن بریتانیایی پبشبرد علوم به وی داده شده، که شامل کشف بقایای زیمبابوه می باشد(تریگر ۱۹۸۹). او نشان داد که این بقایا منشا آفریقایی داشته و عمدتا به قرن های ۱۶ -۱۷ تاریخگذاری شده اند.
تصویر۳-۱۵- دوروتی گارررود^[۳۱]
دورتی گارود زاده ۵ مه ۱۸۹۲ مرگ ۱۸ دسامبر ۱۹۶۸، باستان شناس بریتانیایی بود. او نخستین زنی بود که توانست به کرسی استادی آکسبریج دست یابد(باریوسف و جین کالندر،۲۰۰۴-۳۸۱-۳۸۲ :۲۰۰۴). او پژوهش های در زمینه دوره پارینه سنگی داشت.
باریوسف و جین کالندر (۲۰۰۴) از نویسندگان بیوگرافی دورتی گارود هستند. پدر او سر آرچیبالد گارود یک پژشک بود.دوروتی در آکسفورد زاده شد. پس از تحصیلات میان سال های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۶ را به کاوش در جبل الطارق پرداخت و در ۱۹۲۸ یک سفر اکتشافی را به جنوب کردستان رهبری نمود و در غارهای هزارمرد و زارزی به کاوش پرداخت. سپس به فلسطین رفت و کوه کرمل را کاوید.
در سال ۱۹۳۹ او استاد باستان شناسی دیزنی در دانشگاه کمبریج شد و تا ۱۹۵۲ نیز بر این کرسی ماند. در خلال جنگ جهانی دوم در نیروی هوایی کمکی زنان بریتانیا خدمت کرد. در ۱۹۵۲ به عضویت آکادمی بریتانیا در آمد.
تصویر۳-۱۶- دوروتی گارود در منطقه باستانی زارزی
تصویر ۳-۱۷- دوروتی گارود، استاد باستان شناسی در دانشگاه کمبریج، به همراه دانشجویانش^[۳۲]
تصویر۳-۱۸- وینفرد لمب
www.legacy.com
دیوید گیل ، یکی از نویسندگان زندگی نامه جئول، که زندگینامه وینفرد را نیز نوشته است. کسی که برای سال های طولانی در یونان و آناتولی کار میدانی انجام داده است (گیل ۲۰۰۴). گیل ، از آرشیو موزه فیتز ویلیام استفاده کرده است.
مانند بسیاری از همکاران زن بریتانیایی او، وی مطالعات کلاسیک در نیونام انجام داد. در طول جنگ در دپارتمان نیروی دریایی مشغول بود. در سال ۱۹۲۰ وینفرد به یک مدرسه بریتانیایی در آتن وابسته شد و در جزایر یونان و ترکیه کار میدانی را دنبال کرد. در نتیجه علم خود، در آثار هنری باستان، برای بررسی موزه بریتانیایی ماموریت یافت( بار یوسف - کالندر ۲۰۰۴).
تصویر۳-۱۹- کتلین کنیون
۳-۹-۱-۸- کتلین کنیون
ویلیام دیور، نویسنده بیوگرافی باستان شناس بریتانیایی کنیون^[۳۳] می باشد (۱۹۷۸- ۱۹۰۶).که با کاوش های خود در اریحا و بیت المقدس، یکی از چهر های شناخته شده است(ویلیام ۲۰۰۴). خود دیور یک فرد سر شناس در این زمینه است و در تحقیقات با کنیون شرکت کرده بود. بعنوان دختر سر فردریک کنیون، موزه بریتانیا را مدیریت کرد و دانشجوی مورتیمر ویلر، معروف بود. دیور، اغلب بر مهارت کنیون، بعنوان یک باستان شناس میدانی تاکید کرده است.
تصویر۳-۲۰- کنیون-ویلر
تصویر۳-۲۱- روش کاوش ” ویلر- کنیون”^[۳۴]
تصویر۳-۲۲- ماری لیکی
Anthro.palomar.edu
۳-۹-۱-۹- ماری لیکی
ماری لیکی^[۳۵]، متولد ۶ فوریه ۱۹۱۳، باستان شناس و مردم شناس بریتانیایی بود.او کاشف نخستین پرو کنسول بود، گونه ای از کپی های منقرض شده که از نیاکان انسان به شمار می آیند. همچنین او کاشف پرامردم تنگ الدوای بود.
ماری لیکی، بیشتر فعالیت شغلی خود را به همراه همسرش لوئیس لیکی، در تنگ الدوای گذراند. آنها ابزار و فسیل های انسان ساییان را در این محل کشف کردند. او یک سیستم طبقه بندی برای ابزار سنگی در الدوای ابداع کرد. او همچنین کاشف ردپاهای لایتولی بود(لیکی۱۹۶۰).