<p>برای تجزیه‌وتحلیل داده ­های این تحقیق از مدل یابی معادلات ساختاری (SEM)^[7]&nbsp;استفاده می‌گردد. مدل یابی معادلات ساختاری یک تکنیک تحلیل چند متغیری کلی و بسیار نیرومند از خانواده رگرسیون چند متغیری و به بیان دقیق‌تر بسط &quot;مدل خطی کلی&quot;^[۸]&nbsp;است که به پژوهشگر امکان می­دهد مجموعه‌ای از معادلات رگرسیون را به‌طور هم‌زمان مورد آزمون قرار دهد و به بررسی هم‌زمان روابط بین متغیرهای مختلف بپردازد. اهمیت این تکنیک در پژوهش‌های علوم انسانی ازآنجاست که غالباً در این حوزه از مطالعات، پژوهشگران به بررسی روابط بین متغیرهای مختلف در قالب مدل یا شبکه‌ای از روابط می‌پردازند؛ بنابراین آن­ها، مبتنی بر فرضیه‌های خود در مورد روابط بین متغیرها، شمای کلی از این ‌روابط را در قالب مدلی از پیش‌ساخته طراحی می‌نمایند (علوی، ۱۳۹۲).<br /><a href="https://nefo.ir/"><img class="alignnone wp-image-71″ src="https://ziso.ir/wp-con

زمین در گردش انتقالی^[۱۰۵] خود به دور خورشید مدار بیضی­شکلی را می­پیماید که خورشید در یکی از کانون­های آن قرار دارد (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۲). فاصله­ی زمین تا خورشید در اول دی­ماه به کم­ترین (۰۰۰/۳۰۰/۱۴۷ کیلومتر) و در اول تیرماه به بیش­ترین حد خود (۰۰۰/۱۰۰/۱۵۲ کیلومتر) می­رسد (Pidwirny, 2006: physicalgeography.net). این تغییر فاصله نشان می­دهد که چرا ثابت خورشیدی در مواقع حضیض^[۱۰۶] آن (۱۳ دی­ماه) حدود ۷ درصد بیش­تر از مواقع اوج^[۱۰۷] آن (۱۳ تیرماه) است (شکل ۲). بنابراین، دمای دی­ماه باید حدود ۴ درجه­ سانتی ­گراد بیش­تر از دمای

زمین در گردش انتقالی^[۱۰۵] خود به دور خورشید مدار بیضی­شکلی را می­پیماید که خورشید در یکی از کانون­های آن قرار دارد (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۲). فاصله­ی زمین تا خورشید در اول دی­ماه به کم­ترین (۰۰۰/۳۰۰/۱۴۷ کیلومتر) و در اول تیرماه به بیش­ترین حد خود (۰۰۰/۱۰۰/۱۵۲ کیلومتر) می­رسد (Pidwirny, 2006: physicalgeography.net). این تغییر فاصله نشان می­دهد که چرا ثابت خورشیدی در مواقع حضیض^[۱۰۶] آن (۱۳ دی­ماه) حدود ۷ درصد بیش­تر از مواقع اوج^[۱۰۷] آن (۱۳ تیرماه) است (شکل ۲). بنابراین، دمای دی­ماه باید حدود ۴ درجه­ی سانتی­گراد بیش­تر از دمای تیرماه و زمستان­های نیم­کره­ی شمالی گرم­تر از زمستان­های نیم­کره­ی جنوبی باشد، ولی به علت کجی محور زمین (شکل ۱ - ۲) و وجود خشکی­های وسیع در نیم­کره­ی شمالی، همیشه تابستان­ها گرم­تر از زمستان­ها و نیم­کره­ی شمالی سردتر از نیم­کره­ی جنوبی است (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۲).
تابش خورشید پس از عبور از جو، در تمام سطح کره­ی زمین به صورت یکسان توزیع نمی­شود. توزیع تابش خورشید در سطح کره­ی زمین به ارتفاع خورشید^[۱۰۸] (زاویه­ی تابش خورشید) و مدت­زمان تابش (طول روز^[۱۰۹]) بستگی دارد. جو زمین نیز شدت تابش خورشید را تحت تأثیر قرار می­دهد.
 
شکل ۲: کمینه و بیشینه­ی فاصله­ی زمین تا خورشید
(physicalgeography.net)
 
شکل ۱ - ۲: کجی محور زمین
۳- ۱- ۲- ارتفاع خورشید (زاویه­ی تابش خورشید)
ارتفاع خورشید یا زاویه­ی تابش خورشید (زاویه­ی بین امتداد تابش خورشید و سطح افق) شدت تابش رسیده به واحد سطح را تعیین می­کند. هر چه ارتفاع خورشید بیش­تر باشد، امواج تابش عمودتر می­تابند و پرتوهای خورشید مسیر کوتاه­تری را در درون جو طی می­کنند؛ بنابراین تابش بیش­تری به سطح زمین می­رسد (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۳).
زمین در گردش انتقالی خود به دور خورشید سطحی را به وجود می­آورد که سطح مدار زمین یا صفحه­ی دایره­البروج^[۱۱۰] نامیده می­شود (منبع پیشین: ۶۳). در صورتی که خورشید به دور زمین در گردش باشد بر روی کره­ی کیهانی^[۱۱۱] سطحی به وجود می­آید که صفحه­ی استوای کیهانی^[۱۱۲] نامیده می­شود. صفحه­ی استوای کیهانی دایره­ی بزرگی فرضی است که کاملاً شبیه صفحه­ی دایره­البروج است (Millar, 2006: 18). صفحه­ی دایره­البروج نسبت به صفحه­ی استوای کیهانی ۵/۲۳ درجه انحراف دارد، که انحراف-البروج^[۱۱۳] نامیده می­شود (شکل ۲ - ۲). بر اثر این انحراف خورشید همیشه بر مدار استوا عمود نمی­تابد و مدار تابش عمودی آن بین ۵/۲۳ درجه­ی شمالی و جنوبی تغییر می­کند. مداری که خورشید هنگام ظهر بر آن عمود می­تابد مدار میل خورشید^[۱۱۴] نام دارد (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۴).
خورشید در اول فروردین و اول مهر، بر مدار استوا عمود می­تابد، که به ترتیب اعتدال بهاری^[۱۱۵] و اعتدال پاییزی^[۱۱۶] نامیده می­شوند. بنابراین، بیش­ترین تابش ورودی در اعتدالین در عرض­های نزدیک به مدار استوا به سطح زمین می­رسد. خورشید در اول تیرماه بر مدار راس­السرطان^[۱۱۷] (۵/۲۳ درجه­ی شمالی) و در اول دی­ماه بر مدار راس­الجدی^[۱۱۸] (۵/۲۳ درجه­ی جنوبی) عمود می­تابد، که به ترتیب به انقلاب تابستانی^[۱۱۹] و انقلاب زمستانی^[۱۲۰] موسومند (منبع پیشین: ۶۵). در انقلاب تابستانی و انقلاب زمستانی به ترتیب بیش­ترین ورودی در عرض­های نزدیک به مدار راس­السرطان و مدار رأس­الجدی به سطح زمین می­رسد. در شکل ۳ - ۲ مدار میل خورشید و در جدول ۳ - ۲ ارتفاع خورشید با توجه به عرض جغرافیایی در اعتدالین و انقلابین نشان داده شده است.
خورشید در حرکت ظاهری خود به دور زمین، در هنگام طلوع از افق ظاهر می­شود و به تدریج تا هنگام ظهر به بیش­ترین ارتفاع خود می­رسد و دوباره تا هنگام غروب به تدریج از ارتفاع آن کم می­شود و در پایان روز در آن سوی افق ناپدید می­شود. بنابراین، به علت تغییر زاویه­ی تابش خورشید در مواقع مختلف روز، مقدار انرژی رسیده به سطح زمین تغییر می­کند. بیش­ترین انرژی در هنگام ظهر و کم­ترین انرژی در هنگام طلوع و غروب خورشید به سطح زمین می­رسد (منبع پیشین: ۵۶).
 
شکل ۲ - ۲: نسبت سطح دایره­البروج به سطح استوای کیوانی (انحراف­البروج)
(hyperphysics.phy-astr.gsu.edu)
 
شکل ۳ - ۲: مدار میل خورشید در اعتدالین و انقلابین
جدول ۳ - ۲: ارتفاع خورشید در اعتدالین و انقلابین، برحسب عرض جغرافیایی

تان­ها و نیم­کره­ی شمالی سردتر از نیم­کره­ی جنوبی است (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۲).

تابش خورشید پس از عبور از جو، در تمام سطح کره­ی زمین به صورت یکسان توزیع نمی­ شود. توزیع تابش خورشید در سطح کره­ی زمین به ارتفاع خورشید^[۱۰۸] (زاویه­ی تابش خورشید) و مدت­زمان تابش (طول روز^[۱۰۹]) بستگی دارد. جو زمین نیز شدت تابش خورشید را تحت تأثیر قرار می­دهد.

شکل ۲: کمینه و بیشینه­ی فاصله­ی زمین تا خورشید
(physicalgeography.net)

شکل ۱ - ۲: کجی محور زمین
۳- ۱- ۲- ارتفاع خورشید (زاویه­ی تابش خورشید)
ارتفاع خورشید یا زاویه­ی تابش خورشید (زاویه­ی بین امتداد تابش خورشید و سطح افق) شدت تابش رسیده به واحد سطح را تعیین می­ کند. هر چه ارتفاع خورشید بیش­تر باشد، امواج تابش عمودتر می­تابند و پرتوهای خورشید مسیر کوتاه­تری را در درون جو طی می­ کنند؛ بنابراین تابش بیش­تری به سطح زمین می­رسد (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۳).
زمین در گردش انتقالی خود به دور خورشید سطحی را به وجود می ­آورد که سطح مدار زمین یا صفحه­ی دایره­البروج^[۱۱۰] نامیده می­ شود (منبع پیشین: ۶۳). در صورتی که خورشید به دور زمین در گردش باشد بر روی کره­ی کیهانی^[۱۱۱] سطحی به وجود می ­آید که صفحه­ی استوای کیهانی^[۱۱۲] نامیده می­ شود. صفحه­ی استوای کیهانی دایره­ی بزرگی فرضی است که کاملاً شبیه صفحه­ی دایره­البروج است (Millar, 2006: 18). صفحه­ی دایره­البروج نسبت به صفحه­ی استوای کیهانی ۵/۲۳ درجه انحراف دارد، که انحراف-البروج^[۱۱۳] نامیده می­ شود (شکل ۲ - ۲). بر اثر این انحراف خورشید همیشه بر مدار استوا عمود نمی­تابد و مدار تابش عمودی آن بین ۵/۲۳ درجه­ شمالی و جنوبی تغییر می­ کند. مداری که خورشید هنگام ظهر بر آن عمود می­تابد مدار میل خورشید^[۱۱۴] نام دارد (کاویانی و علیجانی، ۱۳۸۳: ۶۴).
خورشید در اول فروردین و اول مهر، بر مدار استوا عمود می­تابد، که به ترتیب اعتدال بهاری^[۱۱۵] و اعتدال پاییزی^[۱۱۶] نامیده می­شوند. بنابراین، بیش­ترین تابش ورودی در اعتدالین در عرض­های نزدیک به مدار استوا به سطح زمین می­رسد. خورشید در اول تیرماه بر مدار راس­السرطان^[۱۱۷] (۵/۲۳ درجه­ شمالی) و در اول دی­ماه بر مدار راس­الجدی^[۱۱۸] (۵/۲۳ درجه­ جنوبی) عمود می­تابد، که به ترتیب به انقلاب تابستانی^[۱۱۹] و انقلاب زمستانی^[۱۲۰] موسومند (منبع پیشین: ۶۵). در انقلاب تابستانی و انقلاب زمستانی به ترتیب بیش­ترین ورودی در عرض­های نزدیک به مدار راس­السرطان و مدار رأس­الجدی به سطح زمین می­رسد. در شکل ۳ - ۲ مدار میل خورشید و در جدول ۳ - ۲ ارتفاع خورشید با توجه به عرض جغرافیایی در اعتدالین و انقلابین نشان داده شده است.
خورشید در حرکت ظاهری خود به دور زمین، در هنگام طلوع از افق ظاهر می­ شود و به تدریج تا هنگام ظهر به بیش­ترین ارتفاع خود می­رسد و دوباره تا هنگام غروب به تدریج از ارتفاع آن کم می­ شود و در پایان روز در آن سوی افق ناپدید می­ شود. بنابراین، به علت تغییر زاویه­ی تابش خورشید در مواقع مختلف روز، مقدار انرژی رسیده به سطح زمین تغییر می­ کند. بیش­ترین انرژی در هنگام ظهر و کم­ترین انرژی در هنگام طلوع و غروب خورشید به سطح زمین می­رسد (منبع پیشین: ۵۶).

شکل ۲ - ۲: نسبت سطح دایره­البروج به سطح استوای کیوانی (انحراف­البروج)
(hyperphysics.phy-astr.gsu.edu)

شکل ۳ - ۲: مدار میل خورشید در اعتدالین و انقلابین
جدول ۳ - ۲: ارتفاع خورشید در اعتدالین و انقلابین، برحسب عرض جغرافیایی

tent/uploads/2021/10/THESIS-PAPER-5.png” alt="دانلود پایان نامه - مقاله - پروژه” width="365″ height="125″ /></a></p><p>&nbsp;</p><ul><li style="list-style-type: none;"><ul><li><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li><strong>جنبه جدید بودن و نوآوری</strong></li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;</p></li></ul></li></ul><p>&nbsp;</p><p>با توجه به نیاز کشور برای توسعه و افزایش صادرات غیرنفتی باید توجه ویژه­ای به صادرات و عوامل مؤثر بر آن نمود. در این تحقیق قصد بر آن است که عوامل سازمانی مؤثر بر عملکرد صادرات شرکت‌های ایرانی(صنعت مواد غذایی) را از طریق توسعه مدل فرناندز و آلگره (۲۰۱۵) موردبررسی قرار دهیم و با توجه به اینکه در مطالعات انجام‌گرفته کمتر به دو عامل مهم سازمانی ازجمله تعهد سازمانی و ظرفیت جذب دانش اشاره‌شده است، این تحقیق می ­تواند نقش بسزایی در توسعه مدل عملکرد صادرات به‌ویژه در صنعت مواد غذایی داشته باشد.</p><p>&nbsp;</p><ul><li style="list-style-type: none;"><ul><li><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li><strong>تعریف واژگان عملیاتی</strong></li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;</p></li></ul></li></ul><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;</p><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li>عملکرد صادرات: ازنظر کاووسگیل و زو^[۹]&nbsp;(۱۹۹۴) عملکرد صادراتی عبارت است از حدی که اهداف بنگاه (شامل اهداف راهبردی و اهداف اقتصادی) برای صادرات یک محصول از طریق طرح‌ریزی و اجرای راهبردهای بازاریابی صادراتی محقق می‌شود (مشبکی و خادمی،۱۳۹۱).</li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li>گرایش کارآفرینانه^[۱۰]: به اعتقاد لامپکین و دس^[۱۱](۲۰۰۵) گرایش کارآفرینانه جنبه‌های تصمیم‌گیری، رویه‌ها و طرز عمل یک شرکت را برای مشخص کردن جهت‌گیری راهبردی و چگونگی اداره شرکت ترکیب می‌کند.</li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li>تعهد سازمانی^[۱۲]: تعهد سازمانی تمایل شرکت برای برآورده کردن خواسته‌ها، نیازها و انتظارات مشتریان داخلی و خارجی و حفظ رابطه با آن‌ها تعریف می‌شود (لاگس و مونتگومری^[۱۳]،۲۰۰۴).</li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li>قابلیت یادگیری سازمانی^[۱۴]: هالت و فرل^[۱۵](۱۹۹۷) توانایی سازمان برای تشویق، ابداع و نوآوری، تسهیل و حفظ یادگیری مستمر را قابلیت یادگیری سازمانی نام‌گذاری می‌کنند (تئو^[۱۶]&nbsp;و همکاران،۲۰۰۶).</li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li>عملکرد نوآوری^[۱۷]: عملکرد نوآوری در ادبیات موضوع به‌عنوان یکی از مهم‌ترین پیشران‌های سایر جنبه‌های عملکردی سازمان با توجه به تلاش‌های مداوم که به‌منظور بهبود، تجدید، اکتشاف، یادگیری از اشتباهات، سازش با محیط رقابتی به‌سرعت متغیر، صورت می‌گیرند، انگاشته شده است (اللهی و همکاران، ۱۳۹۳).</li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li>ظرفیت جذب دانش^[۱۸]: ظرفیت جذب دانش، به توانمندی استفاده از دانش موجود در راستای احاطه بر ارزش اطلاعات جدید، جذب و به‌کارگیری آن برای ایجاد قابلیت‌ها و دانش جدید اطلاق می‌شود. هم‌چنین ظرفیت جذب، توانایی شرکت برای مواجهه با بخش ضمنی دانش انتقال‌یافته تلقی می‌شود (وانگ^[۱۹]&nbsp;و همکاران،۲۰۰۷).</li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><p><strong>فصل دوم</strong><strong>:</strong><br /><strong>ادبیات تحقیق</strong><br />فصل دوم: ادبیات تحقیق</p><p>&nbsp;</p><ul><li style="list-style-type: none;"><ul><li><ol><li style="list-style-type: none;"><ol><li><strong>مقدمه</strong></li></ol></li></ol><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;</p></li></ul></li></ul><p>&nbsp;</p><p>بسیاری از شرکت‌ها برای آنکه بتوانند سود خود را افزایش دهند و مزیت رقابتی جدیدی ایجاد نمایند به صادرات روی می‌آورند و کالاهای خود را به بازارهای خارجی عرضه می‌کنند. یکی از صنایع مهم در هر کشوری صنایع غذایی آن کشور می‌باشد که از طریق برنامه‌ریزی مدون و دقیق می‌توان راه را برای صادرات مواد غذایی به بازارهای بین‌الملل هموار ساخت. از طریق تلاش و هماهنگی صنایع غذایی و کمک دولت، می‌توان عملکرد صادرات مواد غذایی را در کشور بهبود بخشید تا تعادل بین اقتصاد کشور و اقتصاد جهانی هرچه بهتر صورت پذیرد (موسی خانی،۱۳۹۰).<br />یکی از راه‌های مقابله با متکی بودن اقتصاد ایران بر درآمدهای نفتی، توسعه تولیداتی است که ضمن بهبود وضع اقتصاد داخلی سبب افزایش صادرات غیرنفتی^[۲۰]&nbsp;شود، در این میان صنایع غذایی علاوه بر نقشی که در اقتصاد داخلی دارد می‌تواند تأثیر بسزایی در امر صادرات غیرنفتی داشته باشد. این صنایع در مقایسه با سایر صنایع دارای کمترین میزان وابستگی به مواد اولیه خارجی است و ایران باوجود شرایط اقلیمی مناسب، وسعت خاک و نیروی متخصص زمینه مساعدی جهت تولید و صادرات صنایع غذایی دارد (وظیفه دوست و زرین نگار،۱۳۸۷).<br />با سریع‌تر شدن روند رو به رشد صادرات در بسیاری از کشورها و افزایش تمایل شرکت‌ها به انجام فعالیت‌های صادراتی در این فضای جهانی، بسیاری از محققین بنام این حوزه مانند کاتسیکس^[۲۱](۲۰۰۳)، ییپ^[۲۲](۲۰۰۳) بیان داشته‌اند که &quot;بین‌المللی شدن&quot; تنها برای سرمایه‌گذاری بر روی فرصت‌های جذاب در بازارهای جدید نیست، بلکه برای محافظت فعالیت‌های کنونی شرکت در مقابل رقبای جهانی هم می‌باشد، که اگر این رقبا به چالش کشیده نشوند، قدرتمند شده و تهدیدی جدی برای تمامی فعالیت‌های شرکت خواهند شد. درنتیجه این فعالیت‌های بین‌المللی می‌تواند &quot; مزیت‌های عملکردی متعددی را برای شرکت به وجود بیاورد&quot;(گومز و راماسوامی^[۲۳]، ۱۹۹۹).<br />وضعیت اقتصادی- سیاسی جهان پس از جنگ جهانی دوم و به‌ویژه در دو دهه اخیر تحولات چشمگیری را تجربه کرده که مبنای این تحولات، پیشرفت سریع در فناوری (تولید و ارتباطات) است. همگام با این تحولات، سلیقه مصرف‌کنندگان در سراسر جهان تغییریافته و چه‌بسا کالاهایی که در دو دهه پیش در فهرست اقلام عمده صادراتی در جهان بود، امروز سهم زیادی در تجارت جهانی نداشته باشند.<br />بااین‌وجود کشورهایی که توسعه اقتصادی در نیم‌قرن اخیر را تجربه کرده‌اند، حضور مؤثر و کارسازی در بازارهای بین‌المللی دارند و توانسته‌اند متناسب با تقاضای جهانی، الگوهای تولید و سرمایه‌گذاری خود را تدوین و تنظیم نمایند و در بستر رقابت، به درآمدهای ارزی هنگفتی دست یابند. ازآنجایی‌که منابع نفتی کشور محدود است و طبق اعلام وزارت نفت تا سال ۱۴۷۴ شمسی منابع نفتی به صفر خواهد رسید، جهت رشد و توسعه اقتصاد و اشتغال چاره‌ای جز توسعه و بهبود عملکرد صادرات غیرنفتی از طریق تعامل با بازارهای جهانی وجود ندارد. پس در این راستا باید عوامل مؤثر بر این مهم را شناخته تا سیاست‌گذاران امر، در مواقع ضرورت نسبت به بهبود و تقویت آن تلاش کنند (قره­چه و همکاران،۱۳۹۰).<br />توجه به این نکته ضروری است که مهم‌ترین عامل در بازاریابی کالاهای صادراتی، اقتصادی بودن تولید آن‌ها می‌باشد. لذا آن گروه از تولیدات ملی توان عرضه در بازارهای خارجی را خواهند داشت که از مزیت نسبی برخوردار باشند. به‌عبارت‌دیگر هزینه تمام‌شده این‌گونه کالاها در قیاس باقیمت آن‌ها در بازارهای جهانی کمتر باشد و سود مناسبی برای تولیدکننده و صادرکننده به ارمغان بیاورند (گموندن^[۲۴]،۱۹۹۱).<br />بی‌ریا و جبل عاملی (۱۳۸۵) در پژوهش خود عنوان کردند که افزایش درآمد صادراتی حاصل از صادرات محصولات کشاورزی با ابزارهای قیمتی صرف ممکن نیست. لذا اساسی‌ترین اقدام ، رسیدگی بیشتر به وضعیت تولید محصولات است. بر این اساس، تنها از طریق سرمایه‌گذاری در امر تولید محصولات کشاورزی و متنوع کردن مقدار محصولات صادراتی می‌توان موجبات ارتقای توانمندی‌های صادرات غیرنفتی را درصحنه اقتصاد بین‌الملل فراهم آورد. در این راستا پیشنهادهای زیر را مطرح نمودند:</p><p>&nbsp;</p><ul><li style="list-style-type: none;"><ul><li>با توجه به اهمیت وضعیت تولید محصولات مذکور در صادرات باید زمینه بهبود کیفیت و تأمین نهاده‌های تولیدی را برای تولیدکنندگان این محصولات فراهم آورد.</li></ul></li></ul><p>&nbsp;</p><ul><li style="list-style-type: none;"><ul><li>به‌منظور تشویق واحدهای تولیدی، واحدهای صادراتی باید متشکل از تولیدکنندگان باشد.</li></ul></li></ul><p>&nbsp;</p><ul><li>با توجه به اهمیت نرخ ارز در صادرات محصولات کشاورزی، لازم است به توضیحات زیر توجه کافی شود:</li></ul>