۳-خاک راه بودن، کنایه از پست وبی ارزش شدن./ ت در ستمت، مضاف الیه ./
۴- آفتابی تو و عیسی صفتان ذرّه ی تو، تشبیه مفروق است. «تشبیه مفروق آن است که چندین« مشبّه »و« مشبّه به» بیاورند و هر مشبّه به ای را تالی مشبّه خود قرار دهند ».(صادقیان:۱۳۸۲ :۱۴۶)./ آفتاب وعیسی ، تناسب وتلمیخ به آسمان رفتن عیسی، رجوع کنید به غزل ۳۰۸٫/گردون، کنایه از آسمان./
۵-نوخط، جوان نوخاسته وموی برپشت لب دمیده، کنایه از معشوق، نوجوان، زیبا و نیز ساده روی، تازه کار، سرسبز و شاداب./ لعل لب، تشبیه بلیغ اضافی./ لب میگون، لب سرخ فام وکنایه از لب محبوب./
۶-دل پریشانی, کنایه از بی سروسامانی./ دردمندان، کنایه از عاشقان./
غزل ۴۴۱

وزن:مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن / بحر مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف
موضوع کلی: تحمل سختی ها برای رسیدن به هدف

غزل مردّف با ردیف فعلی.
۱-آهنین دل، کنایه از معشوق./ همت، اصطلاح عرفانی، رجوع کنید به غزل۳۰۲٫/ کارخویش کردن، کنایه از مؤثر واقع شدن.
۲-مصراع اول تشخیص/ شیر وشربت، تضاد./
۳-تیغ، شمشیر./ زمانه بد مهر، تشخیص./ مفهوم بیت، در رنج و سختی بودن، عاشقان در این دنیا./
۴- تعقید لفظی، نوخطان به جای رطب خار می دهند./ نوش ونیش، تضاد، نیش، زهر./ نوش، عسل./ مصراع دوم تشخیص./
۵-یوسف جان، تشبیه تلمیحی،رجوع کنید به غزل ۳۳۸٫/ تلمیح به داستان یوسف واشاره با آیه ی:
«قَالَ قَآئِلٌ مَّنْهُمْ لاَ تَقْتُلُواْ یُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِی غَیَابَهِ الْجُبِّ یَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّیَّارَهِ إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ) (یوسف/۱۰)
گوینده‏اى از میان آنان گفت‏یوسف را مکشید اگر کارى مى‏کنید او را در نهانخانه چاه بیفکنید تا برخى از مسافران او را برگیرند.»./ خویش وبیگانه ، تضاد./
غزل ۴۴۲