S₂: از طرف دیگر، اگر (HB) مبدا را نیز در بر بگیرد محور تصمیم ­گیری پرومته(π) می ­تواند در هر جهتی قرار بگیرد. در این مورد راه حل انتخابی نیز می ­تواند به هر جهتی تعلق داشته باشد. بنابراین، رسیدن به یک راه حل نهایی دشوار به نظر می­رسد. در این دسته از تصمیم­ها فرد تصمیم­گیرنده با توجه به ترجیحات و تردیدها با یک مسئله سخت روبروست.

در اغلب استفاده­های عملی، مسئله مطرح شده از نوع نرم بوده و چندان سخت نمی ­باشد. این بدان معنا است که در اکثر مواقع مسائل چند­معیاره در یک زمان راه­ حل­های خوب و بد را پیشنهاد می­ دهند.
۱-۱۱-۶- پرومته- ۵ روش چند­معیاره تحت محدودیت:
پرومته-۱ و ۲ برای انتخاب یک گزینه مناسب هستند. اگرچه در برخی از کابری­ها که باید زیر مجموعه ­ای از گزینه­ ها شناسایی شوند، مجموعه ­ای از محدودیت­ها به وجود می ­آید. پرومته-۵ سبب بسط روش­های پرومته در این موارد می­گردد.
اگر مجموعه ­ای از گزینه­ های ممکن باشند و اگر از طریق رابطه بولین زیر با یکدیگر مرتبط شوند:
آنگاه پرومته- ۵ شامل دو گام زیر خواهدبود:
گام اول: ابتدا مسئله چند­معیاره در بدون هیچ محدودیتی در نظر گرفته می­ شود. آنگاه رتبه ­بندی پرومته- ۲ که برای جریان­های خالص به دست می ­آید باید محاسبه شود.
گام دوم: سپس برنامه خطی زیر برای محاسبه محدودیت­های اضافی در نظر گرفته می­ شود.
هدف برنامه خطی آن است که تا جای ممکن گزینه ­هایی انتخاب شوند که دارای بیشترین جریان خالص بوده و همچنین محدودیت­ها را نیز به نشان دهد.

• • 1. 1. ۷- فرایند پرومته GDSS:

     

     

سیستم پشتیبان تصمیم ­گیری پرومته برای فراهم آوردن هدف تصمیم ­گیری گروهی از تصمیم­ گیران(DM₁), (DM₂),… , (DM_r), …, (DM_R) می­باشد. این روش در GDSS که شامل یک دستگاه کامپیوتر، پرینتر، یک ویدئو پروژکتور برای راحتی کار، و R ایستگاه کار برای DM _S است نیز قابل استفاده می­باشد.
فرایند پرومته GDSS شامل ۱۱ مجموعه گام در سه فاز می­باشد:

• • فاز یک: تولید گزینه­ ها و معیارها

• • فاز دو: ارزیابی فردی توسط هر تصمیم­گیرنده

• • ارزیابی کلی توسط گروه

پس از هر تکرار ممکن است برای افزایش دقت بازخوردی صورت گیرد تا نتیجه نهایی به دست آید.
فاز یک: تولید گزینه ها و معیارها
گام اول: اولین برخورد تسهیل­کننده و تصمیم­گیرنده
تسهیل­کننده همه افراد تصمیم­گیرنده را به طور یکجا و یا جدا از هم ملاقات می­ کند تا دریابد که مسئله اصلی در چه موردی است. این گام معمولا بر پایه کار هر تصمیم­گیرنده اولیه و در اتاق GDSS صورت می­پذیرد.
گام دوم: توصیف مشکل در اتاق GDSS
تسهیل­کننده مشکل را معرفی می­نماید.
گام سوم: تولید گزینه­ ها
این گام یک گام کامپیوتری است. در این گام هر تصمیم­گیرنده گزینه ­هایی را بر اساس توصیف بسط یافته خودش اجرا می­ کند.
گام چهارم: ایجاد مجموعه ­ای پایدار از گزینه­ ها
همه گزینه­ های پیشنهاد شده به ترتیب توسط تسهیل­کننده جمع­آوری شده و بر روی صفحه نمایش، نشان داده می­شوند( بدون نام و یا با نام). یک بحث آزاد ایجاد شده، گزینه­ ها رد شده و انواع جدید جایگزین می­گردند و گاهی چند گزینه با هم ادغام می­شوند تا اینکه در نهایت مجموعه ­ای از n گزینه ایجاد شود .
این فرایند بسیار کاربردی است و سبب تولید گزینه ­هایی می­ شود که در ابتدا پیش ­بینی نشده بودند.
گام پنجم: پیشنهادها درمورد گزینه­ ها
این گام نیز نوعی گام کامپیوتری می­باشد. در این گام هر فرد تصمیم­گیرنده نظرات خود را در مورد همه گزینه­ ها بیان می­ کند و همه این نظرات جمع­آوری شده و توسط تسهیل­کننده مورد نمایش قرار می­گیرد.
گام ششم: ایجاد مجموعه ­ای پایدار از معیارها
در این گام فرآیندی مشابه گزینه­ ها برای ایجاد مجموعه ­ای پایدار از معیارها صورت می­گیرد. در نهایت جدولی تشکیل می­ شود که شامل یک ماتریس است. این گام آخرین گام از فاز یک است. برای اطمینان از صحیح بودن گزینه­ ها و معیارها ایجاد بازخورد نیز امکان پذیر است.
فاز دو: ارزیابی فردی توسط هر تصمیم­گیرنده
در این مرحله در نظر گرفته می­ شود که هر تصمیم­گیرنده دارای قدرت تصمیم ­گیری با وزن
غیر­منفی باشد.
(w_r, r=1, 2, …, R). بنابراین:
گام هفتم: جداول ارزیابی فردی
جدول ارزیابی باید توسط هر تصمیم­گیرنده کامل شود. همه تصمیم­ گیران باید نظرات خود را وارد کرده و ماتریس­های مشابه را تشکیل دهند.
گام هشتم: اطلاعات اضافی در رابطه با پرومته
هر تصمیم­گیرنده تحلیل پرومته- گایا مخصوص خود را توسعه داده و تسهیل­کننده نیز با دادن اطلاعات اضافی در مورد وزن­ها و تولید معیارها به پیشرفت کار کمک می­ کند.
گام نهم: تحلیل پرومته- گایا فردی
تا این مرحله روش­های رتبه ­بندی پرومته- ۱و ۲، گزینه­ ها، طرح گایا و بردار جریان خالص به دست آمده­اند. بنابراین همه تصمیم­گیرندگان نظر قطعی خود را در رابطه با مسئله بیان می­ کنند.
فاز سه: ارزیابی کلی توسط گروه:
گام دهم: نمایش تحقیقات فردی

پرشسنامه اهمال‏کاری تحصیلی ۹۰
پرسشنامه سبک شناختی ۹۱

فصل اول :

کلیات پژوهش

مقدمه

درک بسیاری از رفتارهای انسان به علت پیچیده بودن آن بسیار مشکل بوده و یکی از دغدغه های روان‏شناسان و پژوهشگران است، که به دلیل حساسیت رشته ای درصدد آنند علت و منشأ رفتار انسانی را کشف نمایند. یکی از این رفتارهای پیچیده، اهمال کاری^[۱] است. اهمال کاری یا به آینده موکول کردن کارها عادتی است که در بسیاری از افراد وجود دارد تا جایی که پژوهشگران بر این باورند که این ویژگی از تمایلات ذاتی انسان است. اهمال کاری عملی است که در نظر اول، هدفش خوشایند کردن زندگی است ولی در اغلب موارد جز استرس، به هم ریختگی و شکستهای پیاپی، پیامد دیگری ندارد و این نکته هم قابل ذکر است که اهمال کاری همیشه مسأله ساز نیست، اما در اغلب موارد می تواند از طریق ممانعت از پیشرفت و عدم دسترسی به اهداف، پیآمدهای نامطلوب و جبران ناپذیری به همراه داشته باشد (استیل^[۲]،۲۰۰۷).
دمبنوتی^[۳](۲۰۱۰) معتقد است که جدا کردن و تقسیم انواع اهمال کاری ، امری ذهنی است و در عمل این موارد باهم دیگر همپوشی زیادی دارند؛ به نظر او تقسیم بندی انواع اهمال کاری ، به خاطر راحتی درک آن است و فقط امری ذهنی است و امکان وجود همه آن چه که ما انواع اهمال کاری می نامیم، در افراد وجود دارد. آن چه سبب ایجاد مفهومی به عنوان انواع اهمال کاری شده است، تفاوت در مؤلفه های شناختی، عاطفی و رفتاری است که افراد تعلل ورز باهم دارند. اهمال کاری با توجه به پیچیدگی، مؤلفه های شناختی، عاطفی و رفتاری آن نمودهای گوناگونی دارد که عبارتند از: اهمال کاری عمومی، اهمال کاری تصمیم گیری، اهمال کاری روان رنجورانه، اهمال کاری وسواس گونه و اهمال کاری تحصیلی. سبک‌شناختی ویژگیهای شخصیتی را شامل می شود که سبب تفاوت افراد از یکدیگر می‌شود. همچنین سبک‌شناختی به طریقه دریافت، ذخیره سازی، پردازش و انتقال اطلاعات توسط فرد اشاره دارد. سیف (۱۳۸۶) معتقد است که سبک یادگیری به چگونگی یادگیری یادگیرنده اشاره می کند نه اینکه او به چه خوبی از عهده یادگیری برمی آید. به همین سبب سبکهای یادگیری از منابع مهم تفاوتهای فردی در تبیین عملکرد تحصیلی است که با استعداد و توانایی های افراد مرتبط نیستند بلکه به اینکه چگونه افراد ترجیح می دهند تا این تواناییهایشان را مورد استفاده قرار دهند مرتبط هستند. سبکهای یادگیری دارای انواع متعددی هستند که از میان آنها سبکهای یادگیری شناختی از اهمیت بیشتری برخوردارند. دیچکو و کرافورد^[۴](۲۰۰۶) اظهار می دارند که سبکهای شناختی بر روش های مورد استفاده یادگیرنده برای پردازش اطلاعات در یادگیری مفاهیم و اصول تازه دلالت دارد. دسیمون^[۵]،۱۹۹۳۹ میلیگرام، میتالم، لونیسون^[۶]( ۱۹۹۸) در تعریف اهمال کاری می نویسند اهمال کاری یک ویژگی و نقص رفتاری است که شکل عقب انداختن کارها و تکالیف و یک تصمیم گیری نمایان می شود اینکه چه عواملی در پیدایش اهمال کاری مؤثرند بایستی گفت که اهمال کاری از عوامل گوناگونی مانند اعتماد به نفس پایین، نداشتن طرح و برنامه کاری، عدم توانایی در مدیریت زمان، ترس از عدم موفقیت - احساس حقارت، مشکل در شروع، اضظراب و افسردگی تأثیر می پذیرد ( فرجاد، ۱۳۷۵). الیور و دیساربو^[۷] (۱۹۸۹) رضایت تحصیلی را به معنی تناسب بین ارزشیابی ذهنی دانشجویان با تجارب و پیامدهای متنوع ارزشیابی شده از آموزش تعریف کرده اند. لذا از نظر آن ها رضایت تحصیلی تحت تاثیر رضایت کلی دانشجویان از انتظارات آن ها قرار دارد. گروه دیگری از محققان نیز با تعریف رضایت به عنوان چگونگی ادراک دانشجویان از تجارب یادگیریشان، اظهار می دارند، وجود دانشجویانی با تجارب رضایتبخش به حفظ و بهبود بقای آن ها در دانشگاه خواهد انجامید. از نظر لچر^[۸] (۲۰۱۰) نیز هشت عامل موثر بر رضایت ۵ تحصیلی عبارت است از: اعتماد به نفس؛ رضایت از برنامه های درسی، آموزشی و کلاسها؛ رضایت از کیفیت تدریس و مواد درسی؛ رضایت از فعالیت های فوق برنامه و فرصتهای شغلی؛ رضایت از مشارکت؛ رضایت از کیفیت تدریس و ارائه بازخورد توسط اساتید؛ رضایت ازمیزان تسهیلات و رضایت از کیفیت و تعاملات دانشجویان. لازم به ذکر است، از نظر لچر، دو بعد رضایت از کیفیت محتوای درسی و مشارکت دانشجویان دارای کمترین تأثیر و اعتماد به نفس، فعالیتهای فوق برنامه، فرصتهای شغلی و کیفیت تدریس دارای بیشترین تأثیر بر رضایت تحصیلی دانشجویان دارند. سبکهای یادگیری دارای انواع متعددی هستند که از میان آنها سبکهای یادگیری شناختی از اهمیت بیشتری برخوردارند. (۲۰۰۴) وول فولک^[۹] سبکهای شناختی را به عنوان «راه های متفاوت دریافت و سازماندهی اطلاعات تعریف کرده است».سبک شناختی یکی از انواع مهارتهای ذهنی است که اهمیت بخصوصی در یادگیری دارد.بر اساس نظریه نوین یادگیری، سبک شناختی یک فرایند کنترل است، فرایندی درونی که براساس آن یادگیرندگان، روش های توجه، یادگیری، یادآوری و تفکر خود را انتخاب می کنند وتغییر می‌دهند.

بیان مسئله

به تعویق انداختن رضامندی^[۱۰] ابتدا توسط میشل^[۱۱] و همکاران (۱۹۶۵ به نقل آیدوک^[۱۲] و میشل۲۰۰۰) مطرح گردیده بر اساس آزمایش آنها کودک در زمینه انتخاب پاداش به دو صورت مختلف عمل کنند. ۱) دریافت پاداش به صورت فوری اما کوچک و بی ارزش ۲) دریافت پاداش با تأخیر زمان اما بزرگ و با ارزش آنها در این آزمایش دریافتند که با تأخیر انداختن رضامندی، یعنی توانایی و اراده فرد در تأخیر انداختن رضایتمندی های فوری و کم ارزش در برابر رضایتمندی های با تأخیر و با ارزش با سطح هوش فایق آمدن بر وسوسه محرک ها مسئولیت اجتماعی و پیشرفت کودکان پیش دبستانی رابطه مثبت و معنادار دارد ( میشل و همکاران، ۱۹۹۶). چون این پژوهش ها به کودکان مربوط است. می توان در مورد کاربرد نتایج آن برای رشد بعدی شخصیت تردید کرد.
بنابراین میشل و همکاران (۱۹۸۹؛ به نقل از بیمبنتی^[۱۳]، ۲۰۰۹) این سوال را با مرتبط کردن نمرات تأخیر رضامندی کودکان با توانایی های شناختی و اجتماعی آن ها در نوجوانی در طول مدتی حدود ده سال آزمون کردند و نشان دادند کودکانی که دارای توانایی به تاخیر انداختن رضامندی بودند نسبت به کودکانی که چنین مهارتی نداشتند در سنین نوجوانی از توانایی های اجتماعی، تحصیلی خودکنترلی بالاتری برخوردار بودند. همچنین آیدوک و همکاران ( ۲۰۰۱، به نقل از آیدوک و همکاران ۲۰۰۷) در یک دوره پیگیری بعد از بازگشت سی سال نشان دادند جوانانی که دارای توانایی تأخیر انداختن رضایتمندی هستند در زندگی در برابر استرس و ناکامی ها به راحتی مقابله می کنند .
بیمنتی ( ۲۰۰۸) تأخیر در رضامندی به دانش آموزان کمک می کند ۱) تا به طور فعال دانش را خلق کنند ۲) بر تکالیف خود تمرکز داشته باشند ۳) اهداف با ارزش را دنبال کنند. ۴) موفقیتهای تحصیلی کسب کنند ۵) از اهمال کاری تحصیلی جلوگیری می کند. دانش آموزانی که دارای ویژگی تأخیر در رضامندی تحصیلی هستند از راهبرد شناختی همچون بسط، سازماندهی قرین راهبرد ها و فراشناختی همچون برنامه ریزی خود نظارتی و خود نظم دهی به ویژه راهبردها مدیریت منابع از جمله تنظیم زمان استفاده می کنند .( بیمنتی و همکاران، ۲۰۱۱). همان طوری که گفته شد تأخیر و رضامندی تحصیلی دانش آموزان می تواند از بروز اهمال کاری تحصیلی در بین آنان جلوگیری کند.
کرتون ( ۱۹۶۷،۱۹۸۹) سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده - نوگرا – پژوهنده را به عنوان یک شیوه ترمیمی افراد از نحوه برخورد با تغییر و تحولات. حل مسائل تصمیم گیری و استفاده از خلاقیت شان مطرح کرد این سبک شناختی اساساً به وجود دو سبک تصمیم گیری و حل مساله در افراد اشاره دارد. به اعتقاد کوتون ( ۱۹۸۹)، افراد نوگریز یا پذیرنده تمایل دارند کارها و وظایف خود را همواره به نحو بهتری انجام دهند در صورتی که افراد نوگرا یا پژوهنده می کوشند با نوآوری کارها را به گونه متفاوت انجام دهند به بیان دیگر افراد نوگریز فضا و بستر مسائل موجود را پذیرفته و در ارائه راه حل و تصمیم گیری ها غالباً شیوه ها معمول را اتخاذ می کنند در حالی که افراد نوگر، زمینه وسایل موجود را به چالش می کشند و سعی دارند راه حل های تازه ارائه دهند. افراد نوگریز به طور کلی دارای ویژگی ها زیر هستند ۱) برای انجام هر چه بهتر کارها دغدغه ی فراوان دارند. ۲) برای حل مسائل می کوشند تا طرح مسئله ۳) قابل اعتماد و سازمان یافته و منضبط اند ۴) رویکردی روشن و هدفمند به تکالیف دارند ۵) متفکر و همگرا هستند ۶) شیوه ها و ساختارهای اثبات شده را دنبال می کنند ۷) عمدتاً تأیید کننده هستند و با احتیاط قواعد و قوانین را به چالش می کشند. در مقابل افراد نوگرا عمدتاً دارای ویژگی های زیر می باشند: ۱) به گوناگونی و تنوع در انجام کارها می اندیشند ۲) برای یافتن مسائل تازه تلاش می کنند تا صرفاً حل خود مسأله ۳) رویکردی تصادفی و نا منظم به تکالیف دارند ۴) متفکر واگرا هستند ۵) به موقعیت های ساختار یافته گرایش دارند ۶) بیشتر اهل چالش اند تا تأیید کننده ۷) آرمان گرا و غیر قابل پیش بینی اند( به نقل از اسد زاده ،۱۳۹۱).
از سبک شناختی نوگریز و نوگرا در رابطه موقعیت آموزشی مختلف چگونگی به تعویق انداختن اهداف خود بلندمدت و چه کوتاه مدت ، چگونگی حل مسأله ، میزان تلاش و کوشش دانش آموزان در فرایند یادگیری و هم چنین بر نحوه تدریس معلمان و دبیران تأثیر می گذارد. و می توان رابطه بین سبک شناختی نوگریز و نوگرا با تأخیر و رضامندی و اهمال کاری دانش آموزان پیدا کرد و دانش آموزانی که سبک شناختی نوگرا در آنها وجود ندارد به طور فعال دانش را خلق می کند و برتکالیف خود تمرکز داشته و اهداف باارزشی را دنبال می کنند و میزان رضامندی تحصیلی آنان به مراتب نسبت به کسانی که از سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده استفاده می کند بالاتر است و بالعکس. و همچنین دانش آموزان با کسب شناختی نوگرا یا پژوهنده درانجام تکالیف تلاش و کوشش زیادی به خرج می دهند و به راحتی تسلیم موانع نمی شوند و از راهکارها و شیوه های گوناگون برای حل کردن مسائل بهره می برند و از اهمال کاری و سستی درانجام تکالیف درسی پرهیز می کنند. و دانش آموزانی که کسب شناختی نوگریز و پذیرنده همیشه به دنبال جواب ها و راه حل های از پیش آماده هستند و در جریان آموزشی منفعل و اهداف و ارزش های تحصیلی را سبک و سنگین نمی کنند و تلاش و توانایی خود را محدود به ساختار و تعریف شده تکالیف و اهداف تحصیلی می دانند.با توجه به مطالب فوق الذکر پژوهشگر در پژوهش حاضر به دنبال بررسی رابطه بین سبک های شناختی (نوگریز یا پذیرنده- نو گرا یا پژوهنده) با تأخیر رضامندی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان آبدانان می باشد.

اهداف پژوهش :

هدف اصلی:

• • بررسی رابطه بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده ونوگرا یا پژوهنده با تأخیر رضامندی و اهمان کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان آبدانان در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۱۳۹۲

اهداف فرعی :

• • بررسی رابطه سبک شناختی نوگریز و یا پذیرنده با تأخیر رضا مندی تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه .

• • بررسی رابطه بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه .

• • بررسی رابطه بین سبک شناختی نوگرا یا پژوهنده با تأخیر رضامندی تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه .

• • بررسی رابطه بین سبک شناختی نوگرا یا پژوهنده با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه .

سوالات پژوهش

سوال اصلی:
آیا بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده ونوگرا یا پژوهنده با تأخیر رضامندی و اهمان کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان آبدانان در سال ۹۳-۹۲ رابطه ای وجود دارد؟
سوال های فرعی :
آیا سبک شناختی نوگریز و یا پذیرنده با تأخیر رضا مندی تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه ای وجود دارد؟
آیا بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه ای وجود دارد؟
آیا بین سبک شناختی نوگرا یا پژوهنده با تأخیر رضامندی تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه ای وجود دارد؟
آیا بین سبک شناختی نوگرا یا پژوهنده با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه ای وجود دارد؟

فرضیه های پژوهش :

فرضیه اصلی:

• • بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده ونوگرا یا پژوهنده با تأخیر رضامندی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه معنا داری وجود دارد.

فرضیه های فرعی:

• • بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده با تأخیر رضا مندی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه معناداری وجود دارد.

• • بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه معناداری وجود دارد.

• • بین سبک شناختی نوگرا یا پژوهنده با تأخیر رضامندی تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه معناداری وجود دارد.

• • بین سبک شناختی نوگرا یا پژوهنده با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه معناداری وجود دارد.

اهمیت و ضرورت پژوهش :

در حال حاضر تأخیر در رضامندی تحصیلی و جلوگیری از اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان یکی از موضوعات مهم مورد توجه آموزش و پرورش هر کشور به شمار می رود زیرا تأخیر و میزان رضا مندی تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان یکی از عوامل مهم پیشرفت دانش آموزان در سطوح مختلف جامعه از جمله تحصیلی – اجتماعی - آنان است بنابراین توجه به عوامل و تأثیر گذار بر تأخیر در رضامندی و اهمال کاری دانش آموزان ضروری است از جمله متغیرهای که می تواند بر روی تأخیر رضامندی تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان تأثیر گذار باشد سبک شناختی یا نحوه پردازش اطلاعات متوسط دانش آموزان می باشد و در بین این سبک ها، سبک شناختی نوگریز و نوگرا که بر سبک تصمیم گیری و حل مسأله دانش آموزان اشاره دارد یکی از این عوامل مهم می باشد.
طبق تحقیقاتی که توسط بیمبنتی ( ۲۰۰۸) تأخیر در رضامندی دانش آموزان تا به طور فعال دانش را خلق کنند و بر تکالیف خود تمرکز داشته باشند و همچنین طبق این تحقیقات نتیجه گرفته شود که دانش آموزانی که دارای ویژگی تأخیر در رضامندی تحصیلی هستند از راهبردهای شناختی همچون بسط، سازماندهی و تمرین استفاده از راهبردهای فراشناختی از جمله برنامه ریزی خودنظارتی و خود نظم دهی بویژه راهبرهای مدیریت منابع از جمله تنظیم زمان و محیط مطالعه تنظیم تلاش و کمک خواستن و یادگیری دو جانبه به طور مناسب و مستمر استفاده می کنند. ( بیمبنتی و همکاران، ۲۰۱۱) که این ویژگی ها در بین دانش آموزان که از سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده - نوگرا یا پژوهنده استفاده می کنند دیده می شوند.
با نگاه دقیق به فراگیران و توجه بیشتر به بازده عمل آنها معلوم می شود که وجود تفاوتهای بسیار اندک در توانایی و استعداد و نیز یکسان بودن مواد و کتب درسی تفاوتهای بسیاری بین سطح درسی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان وجود دارد. بنابراین بررسی متغیرهای مؤثر در پیشرفت تحصیلی ( تأخیر در رضامندی تحصیلی و اهمال گری تحصیلی به عنوان متغیرهای مهم) از یک سو از پیامدهای شکست در مدرسه می کاهد و محیطی درخور برای افزایش یادگیری فراهم می سازد. و از سوی دیگر شناخت این متغیرها و پیدایش روش های مناسب برای افزایش یادگیری و رشد پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می انجامد. با توجه به این مطالعات و گزارشهای مختلف پژوهشی تأخیر در رضامندی تحصیلی و کاهش اهمال کاری تحصیلی از متغیرهای مهم اساسی در تعلیم و تربیت و سایر زمینه ها مربوط می شود.

تعریف نظری و عملی مفاهیم :

الف) تعریف نظری :
تأخیر در رضامندی تحصیلی: یعنی به تعویق انداختن اهداف تحصیلی کوتاه مدت یا پاداشهای موجود فوری و دنبال اهداف بلند مدت تحصیلی که به طور موقت دوره اما ارزشمند تر هستند ( بیمبنتی و کارا بینیک^[۱۴]، ۱۹۹۸).
اهمال کاری: به معنی مسامحه کردن، طفره رفتن و تعامل ورزیدن مشتق شده است که معنی تحت الحفظی آن به تعویق انداختن کارها به روز دیگر است( دیمسمون^[۱۵]، ۱۹۹۳) و به عبارت دیگر اهمال کاری یک ویژگی و نقص رفتاری است که به شکل عقب انداختن یک تکلیف یا یک تصمیم گیری نمایان می شود (لوینسون^[۱۶]، ۱۹۹۸).
سبک شناختی نوگریز و نوگرا: یک شیوه ی ترجیحی افراد از نحوه برخورد با تغییر و تحولات حل مسأله و تصمیم گیری و استفاده از خلاقیت شان گفته می شود این سبک شناختی اساساً دو سبک تصمیم گیری و حل مسأله در افراد اشاره می کند (کرتون ،۱۹۶۷، ۱۹۸۹).
ب) تعریف عملیاتی:
تأخیر در رضامندی: نمره ای است که دانش آموزان بدین منظور با بهره گرفتن از پرسشنامه تأخیر در رضامندی(۱۸ ماده ای) که توسط کرتون(۱۳۹۲) تدوین وطراحی شده است کسب نموده اند.
اهمال کاری تحصیلی: نمره ای است که دانش آموزان بدین منظور با بهره گرفتن از پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی(۱۶ ماده ای) که توسط تاکمن تدوین وطراحی شده است کسب نموده اند.

که انتظار معجزه ای نیست. .(همان،ص.۱۰۳)
۴-۲-۱-۲-۲- عوامل بوجود آورنده‌ی ناامیدی
می‎توان گفت مضامین ناامیدی، رنج، غم و مرگ مجال بهتری برای خلق اشعار عمیق دارند. در یک رویکرد

جدّی به فقر، جنگ، نابسامانی جامعه می‌توان ریشه عدم امیدواری به زندگی را ، در ذهن شاعر یافت. به هر حال، بخش مهمّی از زندگی، مواجه شدن با حوادث تلخ و ناامیدی هاست:
جهان
بر نک مخروطی می‌چرخد و ما را
به قاعده امید نیست.(همان،ص.۳۸۶)
«قاعده» در این پاره از شعر هم به قاعده ‌ی مخروط اشاره دارد و هم به موازین و قراردادهای این دنیا.
می‌دانستم ، به باران شب بند آمده امیدی نیست. .(همان،ص.۲۰۸)
گاه شاعر با کنایه‌ای ظریف به ناپایداری دنیا اشاره می‌کند. عاملی که خود مسبّب بسیاری از ناامیدی هاست:
این خانه لانه‌ی باد است
فانوس کوچک ما
روشن نمی شود.(همان،ص.۲۰۹)
زندگی سرشار از بیهودگی‌ها و روزمرگی‌هایی است که موجب شده شمس از نومیدی بسراید:
و زندگی
در مرز بیهودگی
تکه تکه خواهد شد.(همان،ص.۳۵)
در واقع انسان معاصر در دنیایی زندگی می‌کند که پر از اضطراب و ناامیدی‌های اجتماعی است. این عامل باعث شده که زمینه‌ی مناسبی فراهم شود تا ادبیّات بازتاب تشویش، یأس و ناامیدی شود:
این جا فقط
صدای شکستن استخوان است و
امید و آرزوی هدر شده‌یی که بهم می‌خورند. (همان،ص.۳۵۲)
۴-۲-۱-۳- تنهایی و دلتنگی
۴-۲-۱-۳-۱- ویران های تنهایی
یکی از زاویه‎هایی که باعث مقبولیّت اشعار شمس لنگرودی شده است، نبوغ او در بیان احساسات و عواطف و حالات روحی انسان است. او حالاتی را بر می‌گزیند که اغلب خوانندگان آن را تجربه کرده‎اند و با ترکیب درست واژگان آنرا بر ضمیر خواننده وارد می‌کند. شاعر ترجیح می‎دهد تنها باشد و در بلندی رویاهایش ویران شود :
دست از دلم بردار
بگذار من تنها بمانم
بگذار در یلدای رویاهای خود ویرانه گردم.(همان،ص.۲۸)
شمس سیاهی و ظلمت را ناشی از تنهایی می‌داند «تاریکی» برای او نماد « غم و اندوه» است و در دل انسان رسوخ می‌کند تا دل آدم را تاریک و بعد ویران کند:
تاریکی
از لابه لای تنهایی
در سینه‌ی آدم نشت می‌کند
و دل آدمی فرو می‌ریزد. .(همان،ص.۲۰۳)
شمس بیشتر با قرار دادن واژگان شاعرانه و عاطفی بنایی می‌سازد که هم انسجام درونی دارد وهم عمق مفهوم. سایه‌ی دلتنگی است که او را به خلوت خاموش خود می‌برد ومحبوس تاریکی می‌کند :
سایه ی دلتنگی دنبالم،
به خلوت خاموشم باز می روم.(همان،ص.۲۹۸)
این تنهایی، شاعر را آنقدر غرق می‌کند که به خاموشی می‌کشاند .« تاریکی» ،«تنهایی» و «غم و اندوه »، ویرانگر ِروح او شده و نوایش را خاموش کرده است :
من دیگر آوازی ندارم .
تا رازم را بشنوی
تا در آتش خاموشم بنگری.(همان،ص.۲۷۷)
۴-۲-۱-۳-۲- عرصه دلتنگی
او دلتنگی‌هایش را تعمیم می‌دهد و از غم شالیزار و دلتنگی کوچه‌ها سخن می‌گوید.گویی حس دلتنگیِ شاعر، جهان را فراگرفته و همه چیز با او هم‌نوا شده است:
جمیله جان
می‌بینی که ساحل ها چه خاموش است؟…
برنجستان ما غمگین غمگین است ….
صدایی جز هیاهوی مترسک‌ها نمی‌آید
تمام کوچه ها دلتنگ دلتنگ اند
جمیله جان خداحافظ

از جمله قوانین و مقررات دیگری که در آنها قرارداد های باغبانی معتبر و به رسمیت شناخته شده اند ، به شرح ذیل می باشند :
قانون تقسیم و فروش املاک مورد اجاره به زارعین مستأجر ‌مصوب ۲۳/۱۰/۱۳۴۷٫
قانون تقسیم عرصه و اعیان باغات مشمول قوانین و مقررات اصلاحات ارضی بین مالکان و زارعین مربوطه ۱۹/۱۹/۱۳۵۱ وآئین نامه اجرایی آن مصوب ۱۰/۵/۱۳۵۲ .
‌‌آیین‌نامه قانون لغو مالکیت اراضی موات شهری و کیفیت عمران آن مصوب ۲۲/۰۵/۱۳۵۸ که در فصل دوم آن بخصوص در ماده ۲ اراضی باغات را تعریف نموده و از شمول اراضی موات خارج می داند : « باغ مشجر اعم از مثمر و غیر مثمر که در هر صد متر مربع ۶ اصله درخت سه ساله کاشته شده باشد. مشروط بر این که با در نظر گرفتن‌خیابان‌بندی و تأسیسات مورد نیاز باغ لااقل سه چهارم از مساحت زمین مشجر باشد. »
‌قانون نحوه واگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران ‌مصوب ۲۵/۰۶/۱۳۵۸ بخصوص در ماده یک از فصل اول که به تعریف اصطلاحات اختصاص دارد .
‌قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوب ۰۷/۰۴/۱۳۷۴ ‌ .
ضوابط اجرایی مربوط به چگونگی اجرای ماده ۱ لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب ۱۹/۱۲/۱۳۸۲٫
اما به نظر می رسد یکی از مهمترین مقرراتی که در واقع بیانگر به رسمیت شناختن قراردادهای باغبانی و تفکیک میان مالکیت عرصه باغات و منافع آن و اخذ مالیات از ایشان بوده ، تصویب‌نامه مربوط به صاحبان املاک و باغات ‌مصوب ۰۲/۰۳/۱۳۴۶ می باشد . در این مقررات تصریح گردیده که : « منظور از ذکر صاحبان املاک مزروعی و باغات در بند (‌و) ماده یک از فصل اول قانون مالیات بر درآمد و املاک مزروعی مصوب فروردین ماه ۱۳۳۵ صاحبان عین یا منافع املاک مزروعی و باغات می‌باشد. »
گفتار سوم - بررسی عقد باغبانی در رویه قضایی و دکترین
باتوجه به اینکه دکترین حقوقی ، بیشترین تبلور خود را در آراء قضائی به منصه ظهور می رساند لذا ما در این گفتار بدواًََ نظریات محاکم را در خصوص موضوع تحقیق ، مورد بررسی قرار می دهیم و سپس به موضوع نظریات حقوقدانان در رابطه با قرارداد باغبانی خواهیم پرداخت و در ادامه نظریه منتخب تحقیق را بازگو خواهیم کرد :
الف - نظریات محاکم
آراء زیادی از دادگاه های بدوی ، تجدیدنظر و شعب دیوان عالی کشور درخصوص موضوع قرارداد باغبانی و مساقات صادر شده و ما معتقد هستیم که رویه قضایی ، قراردادهای باغبانی را به خوبی شناخته و آن را معتبر دانسته و طور کامل به رسمیت می شناسد . به طور نمونه در رای شماره ۳۸۵/۳ مورخ ۲۸/۱۱/۷۱ شعبه سوم دیوان عالی کشور قراردادهای باغبانی به رسمیت شناخته شده و عنوان « سرپرستی درختان » بر آن اطلاق گردیده و آن را از مصادیق عقد مساقات معرفی نموده است . لیکن باید یاد آوری کرد که صرف انعقاد قرارداد باغبانی و انجام وظایف محوله ، سبب ایجاد حقوقی برای باغبان نخواهد شد ، لیکن همانگونه که سابقاً نیز گفتیم اگر باغبان در حین باغبانی ، اقدام به غرس اشجار و احیاء زمین اقدام نموده باشد ، مستحق حقوق مقرر عرفی خواهد بود . همچنین باید یادآوری کنیم که در قوانین و مقررات اصلاحات ارضی ، امتیازاتی از جمله اولویت در واگذاری یا اجاره زمین و … برای باغبان پیش بینی گردیده لیکن این امتیازات به باغبان هیچگونه حق مالکیتی نمی دهد . با این حال در رویه قضایی موضوع کمی متفاوت است زیرا باتوجه به تعدد ، تکثر و اختلاف عقیده قضات در سراسر کشور و نیز با عنایت به عرف و رویه های عملی مختلف و نیز در نظر گرفتن وضعیت اقلیمی ، شرایط محیطی و مرغوبیت خاک مناطق گوناگون کشور ، نظریات متفاوتی در خصوص قراردادهای باغبانی مشاهده می شود اما بیشتر قضات اصولاً قرارداد باغبانی را ، مشمول عقد مساقات دانسته و بنابراین باغبان را به جز سهمی مشاع از محصول ، مستحق چیزی دیگر نمی دانند . به طور مثال در رای شماره ۶۰۳/۳ مورخ ۲۸/۹/۷۱ شعبه سوم دیوان عالی کشور قید شده که ، اگر باغبان با مالک قرارداد مساقات منعقد نمود ، بعدها نمی تواند ادعای حقوق و مستمری نماید زیرا مشارالیه سهم زراعی خود را برداشت و دریافت می نموده است . یا در رای شماره ۱ مورخ ۲۳/۱/۷۹ هیات عمومی شعب حقوقی دیوان عالی کشور ، کارگر بودن زارع برخلاف قاعده دانسته شده و آن را نیازمند ادله اثباتی می داند . لذا اصل بر این است که زارعی که در باغ کار می کند ، باغبان محسوب می گردد و اعمال انجام شده از ناحیه وی در باغ حاکی از زارع بودن وی می باشد و بنابراین به غیر از سهمی از محصول چیز دیگری عاید وی نخواهد شد . متقابلاً مالک نیز در آراء دیوان عالی کشور ، مستحق بهره مالکانه خود ، وفق توافق میان طرفین بوده و باغبان نمی تواند وی را از این حقوق ، محروم نماید . این موضوع در رای شماره ۲۱۴/۲۲ مورخ ۸/۴/۷۰ شعبه ۲۲ دیوان عالی کشور ، بدین نحو منعکس گردیده که ، مالک حق مطالبه بهره سالیانه خود را از باغبان دارد ، حتی اگر باغبان به دلایل مختلف در سال زراعی متضرر شده و باغ دچار آسیب شده باشد ؟ ( گویا این رای ماهیت قرارداد باغبانی را عقد اجاره تلقی نموده است . )

در آرای دیگری از جمله ، رای شمار ۵۶۰/۲۱ مورخ ۳۰/۷/۶۹ شعبه ۲۱ دیوان عالی کشور ، علاوه بر تایید و به رسمت شناختن قرارداد باغبانی ، ید باغبان را حتی بعد از انقضای قرارداد و خلع ید از باغ ، امانی دانسته و وی را مسئول خسارات وارده به باغ نمی داند مگر اینکه تعدی و تفریط وی ثابت شود . ^[۱۵۰]
ب - نظریات حقوقدانان
حقوقدانان نیز عمدتاً قراردادهای باغبانی را به رسمیت شناخته و در خصوص آن در کتب خویش به بحث و بررسی پرداخته اند ، اما بیشتر ایشان قرارداد باغبانی را ، مترادف و یا معنای دیگری از قرارداد مساقات دانسته و معتقدند که چون آبیاری در مناطق گرمسیرى که ریشۀ درختان از زمین رطوبت نمیگیرد و بوسیلۀ بارش مشروب نمى‌شود ، مهمترین عمل باغبانى محسوب گردیده و بدین نام معروف شده است و الا در مناطقى که درختان احتیاج به آبیارى ندارند ، نیز میتوان آنها را براى امور لازم دیگر بمساقات داد ، زیرا عمل باغبانى منحصر به آبیارى نیست .^[۱۵۱]
بقیه حقوقدانان به نام از جمله مرحوم مصطفی عدل و استاد محمد عبده نیز ، قرارداد باغبانی را به معنی عقد مساقات درنظر گرفته و اعتبار آن را تا میزان اعتبار و ارزش قرارداد مساقات جایز و معتبر می دانند .^[۱۵۲]
به نظر می رسد فقط آقای دکتر کاتبی ، به عنوان برترین حقوقدانی که در خصوص قراردادهای مغارسه و باغبانی صاحب نظر می باشد ، قرارداد باغبانی را به معنای اعم آن مدنظر قرار داده و معتقد است که از متن قانون مدنی و تفسیرهای مزبور ، آنچه استفاده میشود اینست که مساقات‌ مربوط است به تربیت و آبیاری و ببارآوردن درختان موجود به منظور تحصیل ثمره آنها^[۱۵۳] با این حال ایشان نیز به مانند بیشتر حقوقدانان معتقد است که در قرارداد باغبانی درختان باید مثمر باشند و الا به مساقات دادن درخت بى‌ثمر مانند چنار ، راش و بید امثال اینها صحیح نخواهد بود . ^[۱۵۴]
البته ما در این رساله ، هرچند میان قرارداد باغبانی و مساقات تفاوتی قائل نیستیم لیکن در مجموع معتقد هستیم که عقد مساقات دقیقاً بر عقد باغبانی هم منطبق نیست زیرا :
احکام عقد مساقات فقط برای درختان مثمر است اما باغبانی برای درختان غیر مثمر نیز وجود دارد .
در بسیاری از مناطق به دلیل بارش زیاد باران و رطوبت مناسب زمین اصولاً درختان احتیاج به آبیاری ندارد و حتی در این مناطق ، برخی از درختان حتی احتیاج به عملیاتی که سبب بقاء درختان و یا ازدیاد ثمره آنها شود ، نیز ندارند و فقط چیدن میوه ها را لازم دارد ، مانند گردو ، فندق و امثال آنها ، در حالی که قرارداد مساقات جزو عقود معوض بوده و فقط چیدن میوه را نمی توان به مساقات واگذار نمود .
در بسیاری از موارد ، باغبان نیازمند است به جای درختان ازاله شده ، درخت جدید غرس کند یا درختان موجود را بارور نموده و یا به درخت دیگر پیوند بزند و یا به دلایلی اصولاً مجبور شود ، محل درختان را جابجا کند که این قبیل امور در تعریف قرارداد مساقات گنجانده نمی شود .
موضوع باغبانی در بیشتر موارد ممکن است کسب سود و درآمد نباشد و بطور مثال ممکن است شخصی برای تفرج ، سرگرمی و زیبایی محیط ، اقدام به احداث باغ شخصی نماید یا مانند اینکه شهرداری ها برای تفریح مردم اقدام به احداث پارک می کنند و بنابراین در اینگونه قراردادها ، باغبان سهمی در محصول و ثمره ندارد و صرفاً مستحق اجرت مقرر می باشد و این موضوعی است که در قرارداد مساقات جایگاهی ندارد .
لذا با مقایسه بیشتر عقد مساقات و قرارداد باغبانی ، دیده میشود که در مساقات مورد معامله عبارتست‌ از « درختان مثمر موجود نیازمند رسیدگی » ولی در باغبانی مورد معامله عبارتست از « درختان ایجاد شده یا قابل ایجاد برای بهره برداری مقصود » لذا با این توضیح ما برای به رسمیت شناختن قرارداد باغبانی به ناچار قائل به تفکیک شده و آن را به دو دسته تقسیم می کنیم :
دسته اول ، قراردادهایی که ذیل عنوان عقد مساقات مندرج در قانون ، گنانجده شده و با احکام آن مطابقت دارد ، که در این صورت مطابق آن عمل خواهد شد و در رسمیت و اعتبار آن هیچ شکی وجود ندارد .
دسته دوم ، قراردادهایی هستند که خارج از تعریف و چهارچوب مقرر عقد مساقات مندرج در قانون قرار دارند ، که در این صورت ، باید برای صحیح دانستن آنها از مقررات قانونی که دارای پشتوانه عرفی هستند کمک گرفت ، بطور مثال ماده ۱۰ قانون مدنی و سایر عناوین موجه دیگر ، بخصوص اینکه در خصوص قرارداد باغبانی ، هیچگونه منع شرعی نیز در لسان فقها مشاهده نشده و در کتب ایشان وجود ندارد لذا در مجموع ، به نظر می رسد که انعقاد قرارداد باغبانی در قالب هر دو دسته فوق الذکر ، کاملاً صحیح و قانونی بوده و دارای اعتبار و رسمیت عرفی و شرعی نیز می باشد و رویه قضایی نیز ، از آنها حمایت کرده و آنها را تایید و تحکیم بخشیده است .
فصل سوم - احکام خاصه عقد مغارسه و باغبانی در فقه اسلامی و حقوق ایران
باتوجه به اینکه ما در این نوشتار معتقد به صحت و درستی این دو دسته از عقود رایج در کشورمان هستیم ، حال باید بتوانیم احکامی را برای آنها شناسایی ، دسته بندی و تعریف کنیم . به طور کلی می توان گفت که در خصوص این دسته از قراردادها ، ما با دو گونه از احکام و شریط مواجه هستیم : دسته اول ، احکامی هستند که با سایر عقود و قراردادها مشترک بوده و به اصطلاح جزو شرایط اساسی برای صحت معاملات محسوب می گردند که بحث از این شرایط و احکام ، از موضوع تحقیق ما خارج و موضوع تحقیق خاصی را می طلبد ، مـانـنـد بـلوغ ، عـقـل ، قـصـد ، اخـتـیـار ، رشـد و عـدم مـمـنـوعـیـت از تـصـرف در مـال و غیره . اما دسته دوم ، احکامی هستند که به این دسته از عقود و قراردادها اختصاص داشته و به اصطلاح احکام خاصه عقود مغارسه و باغبانی نامیده می شوند . ما در این فصل بدواً احکام خاصه عقد مغارسه را در فقه اسلامی و حقوق ایران مورد بررسی و تبیین قرار خواهیم داد و سپس عقد باغبانی را نیز به همین منوال در فقه اسلامی و حقوق ایران تشریح خواهیم نمود .
مبحث نخست - احکام خاصه عقد مغارسه در فقه اسلامی
هرچند فقهای اسلام ، اکثراً عقد مغارسه را باطل دانسته اند لیکن مشاهده می شود که ، بیشترین و جزعی ترین احکام خاصه در خصوص این عقد از سوی فقهای اسلام بیان شده است . نکته ای که در این فصل به جاست که درخصوص آن صحبت شود ، بحث لازم یا جایز بودن عقد مغارسه در نظر فقها می باشد . برخی از فقها مانند حضرت آیت اله نکونام این قرارداد را جایز شمرده و در نتیجه احکام عقود جایز را در خصوص آن جاری و ساری می دانند.^[۱۵۵] برخی دیگر از ایشان از جمله آیت اله مظاهری نیز این گونه قرارداد ها را لازم دانسته و برای آن شرایط و مقررات خاصه عقود لازم را بار می نمایند و معتقدند که قرارداد مغارسه یک عقد مستقلّى است که باید هر دو پاى‏بند به آن باشند .^[۱۵۶] ما در این فصل احکام خاصه عقد مغارسه را از دیدگاه فقهای امامیه و فقهای عامه مورد بررسی قرار خواهیم داد .
گفتار نخست - احکام خاصه عقد مغارسه در فقه امامیه
گفته شد فقهای شیعه در برخورد با عقد مغارسه به دو دسته تقسیم می شوند ، فقهای قائل به بطلان و فقهای قائل به صحت ؛ حالیه در این فصل با توجه به ضرورت تحقیق ، میان این فقها ، تفکیکی قائل می شویم و یک دسته از فقهای قائل به احتیاط را از میان ایشان جدا می کنیم . درخصوص فقهایی که قائل به بطلان هستند ، این احکام خاصه بیان نگردیده است . اما فقهای قائل به احتیاط ، بیشتر تلاش دارند تا احکام مغارسه را باعقود معین دیگر از قبیل اجاره و صلح وغیره به دست آورند و احکام این گونه عقود را ، به این عقد تمیم می دهند . لذا از مضامین نظریات فقهای قائل به صحت و احتیاط ، می توان احکام خاص و شرایط ویژه ذیل را ، راجع به عقد مغارسه ( بخصوص باوحدت ملاک گرفتن از احکام عقد مزارعه و مساقات ) استخراج نمود :
الف ) احکام مربوط به ایجاد قرارداد
دو انشاء زمانی مرتبط بایکدیگرند که نخست ایجاب از سوی یکی از دو طرف عقد (موجب) انشاء شود ، و سپس قبول ، از سوی دیگری (قابل) صورت گیرد . گفتن ایجاب و قبول ، به هرگونه ای که دلالت برمعنای آن داشته باشد ، صحیح است ، زیرا در واقع انشاء ، حاکی از امر و قصدی نفسانی است که ابراز آن به هر شکلی صحیح می باشد . ^[۱۵۷]
ب) احکام مربوط به زمین و آبیاری
محل وقوع زمین باید میان طرفین قرارداد مـعین باشد ، پس اگر مالکی که چند زمین دارد و با هم تفاوت دارند ، اگر به غارس بگوید در یـکـى از ایـن زمـیـنـهـا مغارسه و غرس اشجار کـن و آن زمین را مـعـیـن نـکـنـد ، قرارداد مغارسه باطل است .
زمین مشخص شده باید قـابـلیت غرس اشجار را داشته بـاشـد ، پـس اگـر زمـیـن شـوره زارى بـاشـد کـه قـابـل درختکاری نیست ، یا قابل هست ، ولى آب ندارد و آب باران هم براى آن کافى نباشد و بـه دسـت آوردن آب بـراى زمـیـن ، گـر چـه بـه مثل کندن نهر یا چاه یا خریدن ممکن نباشد ، قرارداد مغارسه صحیح نیست .^[۱۵۸]
زمین معین شده باید ملک مالک باشد ، خواه مالک عین زمین باشد یا مالک منفعت آن و یا حق انتفاع و بهره بردارى از زمین را به اسباب مختلف داشته باشد . ( البته در صورتى که شرط مباشرت منتفع نشده باشد و به وی نیز به طور ضمنی یا صریح این اذن داده شده باشد که بتواند با واسطه بهره بردارى کند. ) و یا و یا آنکه تصرفش در زمین به جهت ولایت ، وصایت و قیمومیت و مانند آن باشد.^[۱۵۹]
نحوه کاشت و غرس درخت در زمین ، باید مشخص و معین گردد . به طور مثال درختان باید به چه میزان و اندازه ای در زمین قرار داده شوند و یا چه فاصله ای میان درختان غرس شده وجود داشته باشد و یا درختان تازه غرس شده ، در چه فواصل زمانی باید آبیاری شوند و یا چه مقدار به آنها کود و سموم شیمیایی زده شود . مگر اینکه هریک از این موارد در عرف محل مشخص و معمول و متداول باشد .
نحوه آبیاری درختان باید میان طرفین مشخص گردد ، مگر اینکه در عرف محل این موضوع مشخص باشد . توضیح اینکه آبیاری ، معمولاً یا به صورت سنتی و با ایجاد نهر و جوی بوده و یا به صورت قطره ای و یا بارانی و غیره و یا اصولاً به صورت دیم و بدون آب باشد .
ج) احکام مربوط به درختان و محصول
تـعیین نوع درختان مورد غرس ، اگر در محلى هستند که یک نوع درخت غرس می شود چنانچه اسم هم نبرند ، همان درخت معین باید غرس شود ، اما اگر چند نوع درخت در محل غرس می شود ، باید نوع درختانی که قرار است غرس شود ، را معین نـمـایـند مـگـرآنـکـه روش مـعـمـولى در این خصوص ، در عرف محل وجود داشـتـه بـاشـد کـه در این صورت باید بـه هـمـان نـحـو عمل شود . ^[۱۶۰]
تعیین محصول و نحوه بهره برداری از درختان غرس شده ، بدین توضیح که درختانی وجود دارد که دارای انواع مختلفی می باشند ، به طور مثال درخت نخل دو نمونه دارد ، یک نوع از درخت نخل مخصوص باروری می باشد و نوع دیگر آن مخصوص ایجاد خرما و یا چند نمونه درخت از یک جنس وجود دارد که میزان محصول و تولید آنها در آینده با هم بسیار متفاوت است ، از جمله درخت سیب دارای انواع مختلفی بدین قرار است : ۱ - سیب گلاب ۲ - سیب لبنانی زرد ۳ - سیب لبنانی قرمز ۴ - سیب ترش و غیره لذا از همان ابتدا باید نحوه بهره برداری و محصول درختی که قرار است در آینده از آن بهره برداری شده و باعث ایجاد درآمد و سود میان مالک و غارس خواهد شد ، میان طرفین مشخص شده باشد .
درمغارسه باید درختان غرس شده دارای ریشه ثابت باشند ، بنابراین غرس خربزه و خیار و غیره که ریشه ثابتی ندارند ، صحیح نیست .^[۱۶۱]
در مغارسه میان درختان میوه‏دار و غیر میوه‏دار تفاوتى نیست ؛ زیرا درختان بدون میوه در طول زمان ، مى‏تواند سودزا باشد و همین امر در مغارسه کافى است.^[۱۶۲]
مـشـاع بودن سود بین مالک و غارس ، محصول درخت باید بین مالک و غارس بطور مشاع قرار داده شـود ، پـس اگـر هـمـه محصول بـراى یـکـى از آنـهـا قرار داده شود و یـا مـقـدار مـخـصـوصـى از محصول مـانند مـحـصـولى کـه جـلوتـر و زودتر بـه دست مى آید و یا محصولى که از فلان درخت به دست مى آید ، براى یکى از آنها و قسمت دیگر براى دیگرى قرارداده شود، صحیح نیست . ^[۱۶۳]
تعیین سهم غارس ، سهم غارس باید مبهم نبوده بلکه معین و معلوم باشد از قبیل نصف ، ثلث ، ربع و مانند اینها .^[۱۶۴] بحث تسهیم و نظام سهم بری در اسلام ، موضوع مفصلی بوده و تشریح کامل آن در این مقال نمی گنجد لیکن به طور خلاصه باید گفت که در اسلام درخصوص تعیین سهم مشاع میان طرفین ، به دو طرق عمل می گردد و این موارد راجع به قرارداد مغارسه نیز شمول دارد :
تعیین سهم هریک از طرفین ، به صورت وجهی معین و سودی تعریف شده به صورت پول ، که معمولاً در قالب عقد اجاره محقق می گردد . بدین معنا که درخصوص عقد مغارسه ، مالک با غارس در قرارداد منعقده چنین به توافق می رسند که در ازای احیاء زمین و غرس اشجار ، مالک وجهی در موعد یا مواعید معین به غارس پرداخت نماید . فقها و علمایی نیز که قائل به احتیاط بوده و عقد مغارسه را هم باطل می دانند نیز معتقدند که ، می توان نتیجه عقد مغارسه را از طریق عقد اجاره به دست آورد ، بدین معنا که درختکار ، خود را اجیر صاحب زمین می کند بر اینکه ، درختهاى او را بنشاند و تا مدتى معین آب بدهد و خدمت کند در قبال اجرتی معین .
ولی تفاوتی که نظریه ایشان با تعیین سهم غارس به صورت اجاره در فوق دارد ، در این موضوع است که اولاً اجاره در نظر فقها ، مشمول تمامی احکام مقرر در خصوص قرارداد اجاره اشخاص می شود ولی در مبحث ما ، موضوع اجاره اشیاء (اجاره درخت غرس شده در زمین احیاء ) مطرح است .
تعیین سهم هر یک از طرفین از طریق حصه ای از حاصل یا جزئی از منافع یا قسمتی از درختان غرس شده و یا تملیک قسمتی از زمین به غارس ؛ در این مورد ، موضوع شراکت طرفین در موضوع قرارداد ، مطرح شده و باعث اشاعه شدن آن میان طرفین می شود .
در هر صورت چگونگى سهیم بودن غارس با مالک در حاصل زمین ، تابع قرارداد میان آنهاست و در صورت مشخص نبودن ، این عرف است که میان ایشان قضاوت خواهد کرد .
تعیین این موضوع که شراکت غارس و مالک از چه زمانی شروع می شود نیز اهمیت خاص دارد ، در مورد نظام تسهیم نوع اول فوق الذکر ، باید موعد مقرر طرفین و نتیجه حاصله را درنظر گرفت اما در خصوص شرکت نوع دوم ، موضوع شروع مشارکت متنوع است گاهى از وقت بیرون آمدن درختان و پیدایش آنها شراکت حاصل می گردد و گـاهـى در خـصـوص نهال های آماده ، از زمان کاشت در زمین و پیدایش علائم مثبت بودن این پیوند و گاهی از زمان جوانه زدن و رویت علائم مربوط به بارور شدن درختان و غیره ، در هر صورت در این دسته نیز بسته به اینکه شراکت در حاصل یا درختان و یا زمین باشد ، موضوع متفاوت است .
از نظر فقهایی که معتقد به جایز بودن عقد مغارسه هستند ، اگر درخت‌ها برای‌ غارس‌ باشد، پس‌ از پرورش‌ نیز مال‌ اوست‌ و می‌تواند آن‌ها را از زمین‌ خارج‌ سازد، ولی‌ باید گودال‌هایی‌ را که‌ به‌ واسطه‌ی‌ خارج‌ نمودن‌ درخت‌ها ایجاد شده‌ است‌ ، پر کرده‌ و اجاره‌‌ زمین‌ را ، از روزی‌ که‌ درخت‌ها را کاشته‌ ، به‌ صاحب‌ زمین‌ بدهد؛ به‌ شرط‌ آن‌ که‌ این‌ اجاره‌ ، از اندازه‌‌ قرارداد بیش‌تر نباشد. همچنین اگر درخت‌ها مال‌ غارس‌ باشد، مالک‌ در هنگام‌ نیاز می‌تواند او را وادار نماید که‌ درخت‌ها را خارج‌ کند و اگر درختان‌ به‌ دست‌ عامل‌ بیرون‌ شود و عیبی‌ در درخت‌ ایجاد گردد ، چیزی‌ به‌ عهده‌ی‌ مالک‌ نمی‌باشد . چنان‌چه‌ درخت‌ برای‌ غارس‌ باشد و خود صاحب‌ زمین‌ درخت‌ها را خارج‌ کند و عیبی‌ در آن‌ ایجاد شود ، باید تفاوت‌ قیمت‌ آن‌ را به‌ صاحب‌ درخت‌ بدهد. به هر حال اگر غارس ‌، صاحب‌ درخت‌ باشد، نمی‌تواند مالک‌ زمین‌ را وادار کند که‌ با اجاره‌ یا بدون‌ اجاره‌، درخت‌ را در زمین‌ بگذارد ؛ صاحب‌ زمین‌ نیز نمی‌تواند صاحب‌ درخت‌ها را وادار کند که‌ با اجاره‌ یا بدون‌ اجاره‌ ، درخت‌ها را در زمین‌ او باقی‌ گزارد .^[۱۶۵]
بعد از انعقاد قرارداد مغارسه و غرس درختان ، اشجار غرس شده در دست کسى که آنها را غرس ، آبیارى و تربیت مى‏کند ، امانت است و اگر تلف شود ضامن نیست، ولى اگر در تربیت و آبیارى آنها کوتاهى کند و یا به شرایطى که گفته شد عمل نکرده باشد ، ضامن است.^[۱۶۶]

2. 2. سایر مدلهای ارزش ویژه برند

بعد از بررسی دو مدل اصلی ارزش ویژه برند از دیدگاه مشتری (آکر و کلر) در این قسمت سایر مدلهای ارزش ویژه برند از جمله مدل برندز ، مدل دیوس، مدل چرخه ارزش برند^[۳۲۰] BVC، مدل ارزش دهی به دارایی برند و مدل رایز باس مورد بررسی قرار می گیرد.
الف- مدل برندز ^[۳۲۱]:
مؤسسه مشاوره و تحقیقات بازار «میلوارد براون» و «WPP» مدلی را تحت عنوان BRANDZ به منظور ارزیابی قدرت برند، طراحی نمودند که قلب آن بر مبنای هرم پویایی شناسی برند طراحی شده است بر مبنای این مدل ایجاد برند شامل چندین مرحله پی در پی می باشد که رسیدن به هر مرحله منوط به پشت سر گذاشتن مراحل قبلی می باشد. این مراحل به ترتیب عبارتند از:
مرحله وجودی: آیا درباره آن چیزی می دانیم؟
ارتباط: آیا چیز خاصی را به من پیشنهاد می دهد؟
عملکرد: آیا توانایی تحویل آنچه را پیشنهاد داده دارد؟
مزیت: آیا آنچه به من تحویل می دهد بهتر از دیگران است؟
پیوند: چیز دیگری نمی تواند جای آنرا بگیرد.
تحقیقات نشان داده است مشتریانی که با برند پیوند خورده اند در بالاترین بخش این هرم قرار دارند. اینان نسبت به افرادی که در طبقات پایین تر قرار دارند، ارتباط قوی تری با برند برقرار نموده و بیشتر از هزینه های طبقه برای برند خرج می نمایند. البته معمولاً بخش بیشتری از مشتریان در طبقات پایین تر این هرم قرار می گیرند و وظیفه بازاریاب این است که با فعالیت های بازاریابی این مشتریان را به طبقات بالای هرم برساند. (نیاکان و تندکار،۱۳۹۰ :۶۱).

ب- مدل ارزش دهی به دارایی برند^[۳۲۲] : آژانس تبلیغاتی «یانگ و رابیکم» مدلی را به عنوان مدل ارزش دهی به دارایی برند معرفی نمود این مدل معیار مقایسه ای برای ارزش برند در چندین هزار برند از چند صد طبقه مختلف فراهم می آورد. که شامل چند جزء کلیدی می باشد:
تمایز: سنجش درجه ای که یک برند نسبت به برند دیگر متمایز به نظر می رسد.
ارتباط: سنجش وسعت جذابیت یک برند
اعتبار: سنجش درجه ای که یک برند قابل احترام می باشد.
دانش: سنجش چگونگی آشنایی مصرف کنندگان با برند
ترکیب تمایز و ارتباط، قدرت برند را تعیین می کند. با بررسی ارتباطات این چهار بعد وضعیت کنونی و آینده یک برند برای ما آشکار می شود. برندهای جدید پس از معرفی، در هر چهار رکن درجه پایینی از خود به نمایش می گذارند. برندهای جدید اما قوی، تمایل دارند درجه بالاتری از تمایز را نسبت به رکن ارتباط از خود بروز دهند و این در حالی است که دو رکن اعتبار و دانش هنوز در درجه پایینی قرار دارد. رهبران برند به دنبال رسیدن به بالاترین نقاط در هر یک از چهار رکن هستند. در نمودار ۲۷-۲ این مدل و اجراء آن نشان داده شده است.
نقطه شروع برندهای جدید
نمودار ۲۷-۲ مدل ارزش دهی به دارایی برند ( نیاکان و تندکار ،۱۳۹۰: ۵۹)
دانش
اعتبار
ارتباط
تمایز
ج- مدل عمومی ارزش ویژه برند رایز باس:
رایزباس (۲۶۷:۲۰۰۳) در مدل ارزش ویژه برندش دو نوع ارزش را ارائه کرده است. او توضیح می دهد ارزش برند برای شرکت بعنوان ارزش ویژه برند و ارزش برند برای مشتریان به عنوان ارزش افزوده برند قلمداد می شود و همچنین روابط بین ایندو را شرح می دهد. رایز باس نشان می دهد که برندها برای سازمانشان ارزش دارند و این ارزش تا اندازه خیلی زیادی مرتبط می شود به ارزش افزوده ای که بوسیله مشتریان اظهار شده است. در نمودار ۲۸-۲ عناصر، مزایا و روابط بین ارزش افزوده برند و ارزش ویژه برند بطور خلاصه ارائه شده است.
مزایای مدیریتی
مزایای استراتژیک
ارزش افزوده برند
«ارزش برای مشتری»
اندازه سهم بازار
ثبات سهم بازار
سود کالای برند شده
دارائیهای اختصاصی برند
«حقوق مالکانه»
استراتژی توسعه
استراتژی endorsement
برندسازی جهانی
مزایای مالی
شهرت انحصاری
باز داشتن رقبا
اثرات کششی برای کسب و کار
جذب نیروکار
فروش بیشتر
سود بیشتر
ضمانت درآمد آتی
مزایای کارکردی
مزایای احساسی
عملکرد درک شده معنی جامعه شناختی