درصد خطاهای مجاور دوتائی قابل تشخیص

 

 

 

مرجع ]۲۸[

 

] ۱ – ۲ – ۳- ۴- ۵ – ۶ – ۷ – ۸ – ۹ – ۱۰ – ۱۱ – ۱۲ – ۱۳ – ۱۴ – ۱۵ – ۱۶ – ۱۷ – ۱۸ – ۱۹ – ۲۰ – ۲۱ – ۲۲ – ۲۳ – ۲۴ – ۲۵ – ۲۶ – ۲۷ – ۲۸ – ۲۹ [

 

۴

 

۶۶

 

] ۳ – ۱ – ۷ – ۱ – ۳ – ۱ – ۱۵ – ۱ – ۳ – ۱ – ۷ – ۱ – ۳ – ۱ – ۳۱ – ۱ – ۳ – ۱ – ۷ – ۱ – ۳ – ۱- ۱۵ – ۱ – ۳ – ۱ – ۷ – ۱ [

 

۱
۲۸

 

۵۷/۳%

 

 

 

جایابی بیت پیشنهادی

 

] ۱ – ۲ – ۲۹- ۳- ۲۸– ۴ – ۲۷– ۵ – ۲۶ – ۶ – ۲۵ – ۷ – ۲۴ – ۸ – ۲۳ – ۹ – ۲۲ – ۱۰ – ۲۱ – ۱۱ – ۲۰ – ۱۲ – ۱۹ – ۱۳ – ۱۸ – ۱۴– ۱۷ – ۱۵ – ۱۶ [

 

۴

 

۶۶

 

]۳ – ۳۱ – ۳۰ – ۳۱ – ۲۴ – ۳۱ – ۳۱ – ۳۱ – ۲۴ – ۳۱ – ۳۰ – ۳۱ – ۱۶ – ۳۱ – ۳۰ – ۳۱ – ۲۸ – ۳۱ – ۳۰ – ۳۱ – ۲۴ – ۳۱ – ۳۰ – ۳۱ – ۲۸ – ۳۱ – ۳۰ – ۳۱[

 

۲۱
۲۸

 

۷۵%

 

 

 

۳-۱-۳ جایابی بیت پیشنهادی برای افزایش قابلیت تصحیح خطا در جعبه سویچ

همانطور که در بخش ۳-۱-۱ نیز بیان شد هر جعبه سویچ دارای ۶ بیت برای پیکره بندی است، در نتیجه برای محافظت از ۶ بیت بر اساس رابطه ۲-۷ باید ۴ بیت دیگر اضافه شود، تا کد قابلیت تصحیح خطاهای تک بیتی را داشته باشد. همانطور که در بخش ۳-۱-۱ نیز بحث شده است، ۵ سندرم آزاد در این کد وجود دراد که بیان باینری آنها بزرگتر از طول کد است و از این حالتها استفاده نشده است. با بهره گرفتن از استراتژی جایابی بیت و سندرم­های استفاده نشده، می­توان ستونهای ماتریس H را به گونه ­ای جایابی کرد که تا حد امکان، سندرم خطاهای دو بیتی مجاور متمایز شده و قابلیت تصحیح خطاهای مجاور دو بیتی برای کد همینگ (۶،۱۰) افزایش یابد. با بهره گرفتن از پروسه نشان داده شده در شکل۲-۱۶ برای همینگ (۶،۱۰)، مکان تمام خطاهای دوتایی مخصوص (سندرم آنها از طول کد بزرگتر است) به دست آمده است. این خطاهای دوتایی عبارتند از: ۱۰-۱، ۹-۲ ، ۸-۳، ۸-۴ ،۹-۴،۱۰-۴، ۸-۵ ، ۹-۵ ،۱۰-۵ ،۸-۶، ۹-۶،۱۰-۶،۸-۷،۹-۷،۱۰-۷.
با توجه به اطلاعات فوق جایابی بیت پیشنهادی به منظور افزایش قابلیت تصحیح خطاهای مجاور در جدول۳-۴ ارائه شده است. و ماتریس H مربوط به آن نیز در رابطه ۳-۳ نشان داده شده است (ماتریس شامل اعداد صفر و یک در سمت چپ تساوی، ماتریس H است).
جدول ۳-۴: جایابی بیت پیشنهادی برای افزایش قابلیت تصحیح خطا در جعبه سویچ.

 

 

H1

 

B0

 

B4

 

B2

 

H3

 

H2

 

B1

 

B3

 

B5

 

H0

 

 

 

۲

 

۳

 

۹

 

۶

 

۸

 

۴

 

۵

 

۷

 

۱۰

 

۱

 

 

 

(۳-۳)

بیت هفتم:
سعدی معشوق را مورد خطاب قرار داده است و می گوید: ای معشوق دل عاشق سعدی همچون چوب عود در آتش عشق تو می سوزد و دود می شود، و این نفس که می کشم دودی است که از سوختن دل عاشقم در منقل وجودی «سینه سعدی» بر آمده است علتش غم عشق معشوق می باشد . بین «عود، آتش، بسوختی، دم، دود، مجمر» مراعات نظیر و تناسب معنایی وجود دارد. «چو» در این بیت به معنای «مانند» می باشد . در بیت هفتم آرایه درونی و معنوی تلمیح به شعر حافظ وجود دارد به این بیت که می گوید: «ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین. . . . . از شمع بپرسید که سوز و گداز است» همانطور که سوز دل حافظ بیچاره همانند سوختن و آب شدن شمع است، سوز دل عاشق سعدی هم مانند سوختن عود در آتش عشق در منقل وجودی سعدی می باشد .
بیت هشتم:
منظور سعدی شرح حال تنهایی خود و فراق معشوق است که برای معشوق می گوید: شب های بدون معشوق مانند گور تاریک و ظلمات و سرد است، و اگر سعدی بدون معشوقش بتواند شب فراق را به صبح برساند روز قیامت زیرا که صبح قیامت صبح هول وهراس است و از آنجایی که معشوق وجودش چون خورشید گرم و تابان است اگر حضور داشت شب های سعدی چون گور نمی شد.

بیت نهم:
در این بیت خطاب سعدی به معشوق است و به وی می گوید: ای معشوق زیبا روی، گیسوی تو همانند عنبر خوشبوست و همانند قوطی که با عنبر پر می شود و به گردن آویخته می شود به جهت زیور و زیبایی، می باشد. و تو با داشتن چنین گیسوانی نیاز به عنبرینه و زیوری که در گردن انداختی، نداشتی. بین «گیسو، گردن، روی» مراعات نظیر و تناسب معنایی وجود دارد . بین «عنبرینه و زیور» تناسب معنایی وجود دارد .
«معشوق خوب روی» در واقع ترکیب وصفی است. نکته دیگر اینکه اینجا سعدی فعل مصرع دوم را فعل امر و مثبت آورده است در حالی که مقصودش منفی بوده است. چه محتاج زیور است؟ یعنی محتاج به زیور نیست . و در واقع تجاهل العارف آورده است.
بیت دهم:
سعدی در این بیت از آرزو و خیال محال و دور از دسترس خود با خویش صحبت می کند و به خود می‎گوید: ای سعدی تو هنوز در پی خیال محال هستی با اینکه غم فراق یار تو را کٌشت ولی هنوز تصور و خیال وصل و رسیدن به معشوق را در سر می پرورانی. بین «خیال و مصّور» ترکیب معنایی و تناسب وجود دارد. بین وصل و هجر آرایه تضاد وجود دارد. بین امید و خیال هم تضاد وجود دارد.
بیت یازدهم:
سعدی در این بیت هم خطاب به خود سخن می گوید و خود را پند می دهد، چنان که گفته است: دوری کن و بر حذر باش از این امید وصل به معشوق زیبا رویت، که در سر می پرورانی .
وزن غزل:
وزن غزل مفعول ٌ فاعلاتٌ مفاعیلٌ فاعلن در بحر مضارع اخرب مکفوف محذوف است. یکی از خوش آهنگ ترین اوزان به علت سعدی غزلهای بسیاری در این وزن سروده است. این وزن به علت روان بودن، به شیرینی و شیوایی سخن می افزاید و موجب علاقه ی سعدی می شود .
قافیه:
کلمات قافیه در این غزل عبارتند از: «روح پرور» ، «دیگر» ، «منوّر» دلبر، محقّر، بردر، محشر، زیور، مصور و . . . که به کلمه ی قافیه ی «است» چسبیده اند و موجب انسجام بیشتر در شعر شده اند .
ویژگی سبکی:
این غزل دارای وحدت است بر حول محور ضرورت دوست همدل، نقش او در زندگی آدمی و ویژگی‎های رفیق خود. البته اندکی چاشنی اخلاق هم دارد اما اخلاق متعارف و نه عارفانه به معنای خاص آن.

۴-۱-۶٫

این بوی روح پرور ازان خوی دلبر است وین آب زندگانی ازان جوی کوثر است
ای باد بوستان مگرت نافه در میان وی مرغ آشنا مگرت نامه در پر است
بوی بهشت می گذرد یا نسیم دوست یا کاروان صبح که گیتی منوٌر است
این قاصد از کدام زمین است مشک بوی وین نامه در چه داشت که عنوان معطّر است
بر راه باد عود در آتش نهاده اند یا خود در آن زمین که تویی خاک عنبر است
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار چون گوش روزه دار بر اللٌه و اکبر است
دانی که چون همی گذرانیم روزگار روزی که بی تو می گذرد روز محشر است
گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم هر روز عشق بیشتر و صبر کمتر است
صورت ز چشم غایب و اخلاق در نظر دیدار در حجاب و معانی برابر است
در نامه نیز چند بگنجد حدیث عشق کوته کنم که قصه ما کار دفتر است
همچون درخت بادیه سعدی به برق شوق سوزان و میوه سخنش همچنان تر است
آری خوش است وقت حریفان به بوی عود وز سوز غافلند که در جان مجمر است
درون مایه اصلی غزل:
سعدی در این غزل به طور ساده و زیبا هر نیکی و زیبایی را که در اطراف حسّ می کند اثر یار و معشوق زیبا روی و لٌعبت خندان می بیند، و در اواسط غزل از سر شوق زیاد آرزو و درخواست باز آمدن معشوق و شرح انتظار و اشتیاق فراوان خود را می دهد و سپس راهکارهایی را بیان می کند برای تحمل بیشتر خود در راه فراق معشوق که خود نیز اعتراف به بیهوده بودن آن می نماید. و در پایان غزل نتیجه می گیرد که هر چند از داستان عشق سخن براند باز کامل نمی شود و نمی توان این حکایت را در نامه ای کفاف داد. گرچه در این غزل با نگاه اول سادگی و روانی موضوع غزل و ابیات آشنا می شویم امّا یک دست بودن حال و هوای مورد نظر و و وجود صناعات معنوی چون مراعات نظیر - تضاد – تناسب معنایی. ترکیب وصفی و همینطور اضافات تشبیهی و . . . را به راحتی حس می کنیم و پی به سختی و دقت و ظرافت ابیات سعدی می بریم. همانگونه که سعدی با شرح حال و مقام خود یا معشوق در یک مصرع یا بیت، در پی آوردن گونه و مثالی ملموس برای مخاطب، و طبق آن بوده است و این امر شیرینی ملسی را با وجود صناعات سبک عراقی به کام مخاطب و خواننده می چشاند .
بافت معنایی و آرایه های ادبی:
در بیت اول: سعدی به تعریف و تمجید اخلاقی معشوق می پردازد و می گوید این عطر جان بخش در واقع از طبع و اخلاق معشوق می باشد و این آب حیات یا سخن جان بخش یار انگار از چشمه ی جاری و زلال و پاک کوثر می باشد. بین «آب و جوی» ترکیب معنایی یا تناسب معنایی وجود دارد. بین «آب زندگانی و جوی کوثر» بخاطر معنای جاودانگی و خاص بودن تناسب معنایی وجود دارد. سعدی اثر بوی دل انگیز و آب حیات را از وجود معشوق می داند.
بیت دوم:
در این بیت سعدی خطاب به باد بوستان می گوید: ای باد بوستان مگر در میان کمر خود نافه آهوی خٌتنی داری که اینقدر خوش بو و دل انگیزی و خود سعدی می داند که جواب سوالش وجود و اثر معشوق است که چنین ویژگی به باد بوستان داده است و نیز به مرغ آشنای عشق می باشد که گویا همان بلبل است می‎گوید: ای پرنده محرم و آشنا مگر در میان پرهای خود خبر خوشی از معشوق داری که این همه نغمه سٌرایی می کنی؟. واژه مگرت مخصوص دوره عراقی ست و ت آن به فاعل می باشد و مخفف «تو» است. بین مرغ و پر و میان تناسب معنایی وجود دارد .
بیت سوم:
سعدی همچنان در این بیت هم اثر خوشبویی و روشنایی جهان را از وجود نازک معشوق متبرکّ می بیند و می داند و می گوید و می پرسد که آیا این بوی بهشت است که می وزد و به مشام سعدی عاشق می رسد یا نسیم و بوی خوش یار و دلبر شیرین است؟ یا اینکه صبح شده و سپیده است که چنین جهان غرق در روشنایی گشته است؟
در اینجا سعدی جواب خود را می داند پس صنعت تجاهل العارف صورت گرفته است و نیز بین «بوی و نسیم» تناسب معنایی وجود دارد و همینطور بین (صبح و منوّر) هم (تناسب معنایی)وجود دارد .
بیت چهارم:
در این بیت سعدی از قاصد خوشبویی صحبت می کند که از سرزمین دوری پیام معشوق را در آورده است و می گوید این نامه در چه چیزی نگهداری شده است که نوشتار روی آن هم معطٌر و خوش بوست. بین «قاصد و نامه و عنوان» مراعات نظیر یا تناسب معنایی وجود دارد . بین (معطّر و مشک بوی) هم (تناسب معنایی) وجود دارد. (مشک بوی) در اینجا صفت برای (زمین) محسوب می شود. و ترکیب وصفی است .
بیت پنجم:
سعدی در این بیت باز هم از اثر معشوق صحبت می کند و می گوید، آیا در راه بادی که می وزد چوب معطّر عود را روشن کردند که عطر خوش آن با باد به ما رسیده است یا اینکه بوی خاک عنبراست که در سرزمین معشوق وجود دارد ؟ سعدی در این بیت هم از صنعت تجاهل العارف استفاده کرده است زیرا پاسخ سوالات و گمانهای خود را که همان معشوق است می داند. بین «عود ـ عنبر» تناسب معنای و مراعات نظیر است و بین «خاک و باد و آتش» که سه عنصر از عناصر چهارگانه هستند تضاد و مراعات نظیر وجود دارد .
بیت ششم:
خطاب سعدی در این بیت معشوق است و به او می گوید : ای معشوق برگرد و بیا پیش این عاشق و حلقهْ دَرِ انتظار و زندان اشتیاق رغبت سعدی و عاشق خود را به صدا در بیاور، در واقع بیا و عاشق خود را که در زندان شوق اسیر است، از چشم انتظاری نجات بده زیرا چشم عاشقان و دوستان تو به حلقه در این زندان انتظار دوخته شده است مانند میخ . بین «دَر، حلقه، زندان، مسمار» مراعات نظیر و تناسب معنایی وجود دارد. «زندان شوق» ترکیب اضافی و اضافه تشبیهی به حساب می آید. «زن» در واقع مخفف واژه ی فعلی «بزن» و به معنای بکوب و به صدا در بیاور است .
بیت هفتم:
بیت هفتم : سعدی در پی بیت قبل با کلامی هم معنی و متفاوت باز آرزومند بازگشت معشوق است و خطاب به معشوق می گوید : ای معشوق برگرد که بخاطر هجر وفراق تو که من عاشق دچارش هستم چشمم و نگاهم امیدوار به آمدنت به سوی در است همانند گوش روزه داری که منتظر بانگ اذان است و لحظۀ پایان جدایی و وصل به خداوند یعنی هنگامۀ نماز مغرب و عشاء. واژه «الله اکبر» ایهام دارد و به معنای گلبانگ اذان است و هم نام تنگ میان دو کوه چهل مقام و بابا کوهی در شمال شیراز می باشد. بین «چشم و گوش» تناسب معنایی و مراعات نظیر وجود دارد. / بین روزه دار و الله واکبر نیز تناسب معنایی و ترکیب وصفی وجود دارد .
بیت هشتم:
سعدی در این بیت حال پریشان و هراس نبود معشوق را بیان می کند و خطاب به معشوق می گوید : ای معشوق آیا می دانی که بدون تو چگونه روزگار می گذرانم ؟ هر روز که بی تو می گذرد در واقع روز قیامت و هول و هراس است. در این بیت هم سعدی می داند که در هر صورت معشوق ازحال او با خبر است پس صنعت تجاهل العارف آمده است. روز و روزگار با هم تناسب معنایی دارند. باز تلمیح به چندی بیت از غزلیات حافظ را دارد که همین معنا را می دهد .
بیت نهم :
سعدی در این بیت خود را خطاب قرار داده است و می گوید : با خود گفتم ای سعدی بیا با صبر کردن و تصمیم به شکیبایی گرفتن خود را در برابر غم عشق آرام و مداوا کنیم ، امّا نمی دانستم هر روزی که سپری می شود عشق سعدی به معشوق بیشتر می گردد و صبر و تحمّل سعدی کم وکوتاه می شود.
بیت دهم :
مقصود سعدی در این بیت وصف معشوق است که می گوید : معشوق وجودش از نظرها پنهان است ولی اخلاق و حُسن نیکوی خلقی او همچنان در برابر دیده ها خود نمایی و یاد آوری می کند، و به عبارتی چهره یار پوشیده و پنهان است و فصیلت و خصوصیات پسندیده او روبروی ماست.

۱-شیوه برخورد و مداخله در زمینه مرمت شهری در کشور ایتالیا،متفاوت و متضاد است و بیانگر نوعی تقابل فلسفی در آن کشور می باشد.دلیل این امر، نفوذ عقاید سیاسی بر شیوه مداخلات و اقدامات صورت گرفته در امر مرمت شهری این کشور است.
۲- هدف اصلی در قالب مداخله های انجام گرفته،حفاظت از بافت قدیم به عنوان یک ثروت اجتماعی و فرهنگی منحصر به فرد و رونق فعالیت های گردشگری می باشد .
۳- پشتوانه اقتصادی اقدامات مرمتی، سرمایه های دولتی،تعاونی و خصوصی می باشد.
۴- نگهداری ساکنان موجود در بافت و حفظ ساختار جمعیتی مهمتریت هدف اجتماعی طرح های بهسازی ،نوسازی و مرمت شهری است.
۵- اهداف فرهنگی طرح های مرمتی در ایتالیا بر حفظ هویت فرهنگی و نقش فرهنگی – تاریخی بافت کهن تاکید دارند.
۶- مداخلات و اصول کالبدی طرح های مرمت شهری در ایتالیا بر موارد زیر تاکید دارد :الف) حفاظت دقیق از ابنیه باارزش ب) تخریب بناهای بی ارزش ج)ایجاد مجموعه های جدید در تلفیق با فضاهای قدیم.
۷- سیاست ها و راهبردهای آمد و شد سواره طرح های مرمتی عمدتاًبر حمل و نقل عمومی تکیه دارند.
۸- اقدامات و مداخله های زیرساختی(تاسیسات شهری) و روساختی(تجهیزات شهری) برای معاصرسازی و تجهیز هرچه بیشتر شهر با توجه به نیاز ساکنان و گردشگران است.

۹-شیوه برنامه ریزی بافت های کهن و فرسوده در این کشور در مقیاس شهر و منطقه صورت می پذیرد(حبیبی و مقصودی،۸۳:۱۳۸۲ ).
۲-۱۶-۱-۴- آلمان
بافت قدیم و مرکزی شهر برلین ، کروزبرگ است. «کروزبرگ از جمله قسمت های مرکزی شهر برلین است که از بافتی کاملاً تاریخی و کهن برخورداری می باشد . این بافت به دلیل تقسیمات سیاسی به صورت حاشیه ای از برلین غربی درآمده و به صورت چندین دهه پس از جنگ، مورد غفلت قرار گرفت و بخش شرقی،آن با ساختمان های مخروبه ،با ساکنان محروم و کسانی که شغل هایشان را در شرکت های کوچک از دست داده بودند،برای برلین غربی معضلی شده بود .زخمها و جراحت های باقی مانده از زمان جنگ ،بیشتر از سایر شهرهای آلمان بر کروز برگ بر جای مانده و مناطق متروکه و مخروبه به بستر نا آرامی های اجتماعی تبدیل شده بود. اقدام های نادرست مانندپاکسازی های مختلف برای ایجاد آزادراه های شرقی و توسعه های اقماری مسکن در حاشیه شهر سبب گردید که پیکره شهری علایم غفلت و زوال را نشان دهد».با توجه به این نارسایی ها ،رهنمودهای مرمت شهری کروزبرگ در بهار سال ۱۹۸۲ توسط کمیته سیاسی شهر مطرح و در ماه مارس ۱۹۸۳ نیز توسط مجلس برلین به تصویب رسید. بر اساس این رهنمودها ۱۲ اصل عمده مرمت شهری کروزبرگ مطرح شد که عبارتند از:
۱- مشارکت ساکنان ، تجار و کسبه حاضر در امر برنامه ریزی و نوسازی شهری و حفظ ساختمان های با ارزش .
۲- هماهنگی و توافق برنامه ریزان ، ساکنان ،تجار و کسبه در اهداف و اقدامات نوسازی،برنامه ریزی اجتماعی و توسعه فنی.
۳- حفظ مشخصه های ویژه شهر قدیم و برانگیخته کردن اعتماد و اطمینان مردم به مرمت و نوسازی بناها ، مجموعه ها و بافت های فرسوده و تخریبی .
۴- توسعه الگوهای جدید زندگی متناسب با تغییرات دقیق در قطعات تفکیکی زمین.
۵- اجرا و گسترش نوسازی واحد های مسکونی و ساختمانی به مرور زمان .
۷- استفاده از امکانات بالقوه بافت مانند خیابان ها ، میدان ها و نواحی سرسبز .
۸- تعیین حدود مشارکت و حقوق مادی کسانی که در اثر اجرای طرح مرمت شهری دچار خسارت می گردند.
۹- افزایش ضمانت های مالی و اعتبارات سریع و مستقیم برای نوسازی های شهری .
۱۰- ضمانت روند نوسازی شهری پس از سال های ۱۹۸۴
هدف از طرح مرمت شهری «کروزبرگ» ، یافتن راه حلی برای ایجاد شرایط مطلوب زندگی انسانی در شهرو ایجاد هماهنگی میان نحوه زندگی قدیم و جدید است. زیرا نیازها و محتوای زندگی شهری در حال حاضر نسبت به گذشته دگرگون شده اند. بدین ترتیب طرح ، سعی دارد بافت فرسوده را بر اساس نیازهای اجتماعی ساماندهی کند و با دخالت دادن تمام اقشار در مراحل گوناگون فرایند برنامه ریزی و طراحی به مردم بیامزد که حضوری فعال ،آگاهانه،پرسشگرانه و امیدوار در ایجاد محیط زندگی خود داشته باشند .نتایج به دست آمده از طرح مرمت شهری کروزبرگ را می توان در موارد زیر دسته بندی کرد :
۱- توجه به ارزش های فرهنگی- تاریخی در کنار نیازهای امروزی زندگی
۲- توجه به معماری و طراحی شهری به صورت توامان برای زنده نگه داشتن حیات شهری
۳- پذیرفتن این اصل که:طرح ممکن است در حین پیشرفت کار تغییر یابد
۴- طرح و اجرای دیدگاه ها و راه حل های متفاوت به تناسب شرایط متفاوت مناطق مختلف
۵- اجتناب از نوسازی شهری شتاب زده ، برای جلوگیری از خالی شدن بافت شهری از ساکنان قبلی و بومی آن
۶- مشارکت شهروندان و ساکنان قبلی در امر نوسازی
۷- تمرکززدایی فضایی- کالبدی و ایجاد فضای باز و نیز تشخیص هویتی شهر
بدین ترتیب می توان نکات مورد توجه طرح مرمتی کروزبرگ را به صورت زیر دسته بندی کرد :
۱- هدف از مرمت شهری در برلین و بخصوص در محله کروزبرگ،حفاظت از بافت کهن و ارتقای معیارهای زندگی شهری می باشد.
۲- در مرمت بافت کهن بر نوسازی شهری تکیه می شود و در مواقع ضروری عمل بازسازی مشروط بر مستند سازی یا بازسازی مو به مو صورت می گیرد.
۳- اهداف اقتصادی : ارائه وام و اعتبارات و حمایت های مالی به مردم ساکن در محله
۴- اهداف اجتماعی مرمت شهری : حفظ ساکنان موجود و بالا بردن میزان مشارکت های مردمی در مرمت شهری
۵- اهداف فرهنگی : حفظ ارزش های تاریخی
۶- سیاست ها و راهبردهای کالبدی : الف)حفظ ابنیه ارزشمند موجود تاحد ممکن ب)جلوگیری از تخریب بی جهت بناها
۷-در سیاست ها و راهبردهای رفت و آمد و حمل و نقل، بر شبکه حمل و نقل عمومی تاکید می شود
۸- معاصرسازی تاسیسات و تجهیزات شهری
۹- شیوه برنامه ریزی بر اساس نیاز و مشارکت مردم است(حبیبی و مقصودی،۱۳۸۵: ۸۵-۸۳).
۲-۱۶-۱-۵- هلند
آمستردام از معدود شهرهای اروپایی است که امر شهرسازی و برنامه ریزی شهری به طور مداوم در آن پی گیری شده است. از قرن هفدهم به این سو ، شهرسازی در این شهر حرکتی آرام و تدریجی داشته و از تحولات تند و پر مخاطره به دور بوده است . از اواخر قرن نوزدهم نیاز به توسعه بیشتر شهر و تجهیز فضای کالبدی برای جوابگویی به نیازهای یک شهر مرفه ، ضرورت یافت .در نتیجه تلاش برای تدوین طرح های شهرسازی به منظور ایجاد تغییراتی در سطح معماری و بافت شهری آغاز شد . در این شهر به عکس لندن و پاریس، ساختمان سازی در آخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم،بیشتر به نفع طبقات متوسط کم درآمد و کارگران رونق یافت.در سال ۱۹۰۱ لایحه ای برای تهیه مسکم و توسعه شهرها در هلند به تصویب رسید که یکی از جامع ترین لوایح در زمینه پیشرفت شهرسازی در جهان است. مطابق این قانون ، شهرهایی با جمعیت بیش از ۱۰ هزار نفر موظف به تهیه طرح جامع ، به اضافه نقشه های اجرایی دقیق اند.این طرح و نقشه ها هر ۱۰ سال یکبار به تبعیت از تغییرات جدید ، تجدید نظر شده و اصلاحات لازم در آنها به عمل می آید و خرید ساختمان هایی که تخریب آنها جهت برنامه های شهرسازی ضروری می باشد ، مجاز شمرده شده است. در پی تصویب این لایحه، تلاش برای مالکیت عمومی شهر بر زمین های بایر- به جهت جلوگیری از سوداگری بر روی زمین آغاز شد و به موفقیت هایی نیز دست یافت. نظارت بر نمای ساختمان ها برای هماهنگی با ساختمان های اطراف ، به عهده کمیسیون نظارت بر زیبایی گذاشته شد.طرح یک محله مسکونی در آمستردام بر عهده «برلاگه» معمار معتبر آن زمان قرار گرفت.طرح اول وی در سال ۱۹۰۲میلادی حالتی مصنوعی داشته ، فاقد مشخصات یک نقشه کامل با توجه تمام نیازهای ساکنان محل بود.در نقشه دوم که وی در سال ۱۹۱۵میلادی تهیه کرد ،توجه وی به آپارتمان سازی و تولید انبوه مسکن به عنوان تنها راه حل برای مسئله مسکن مشهود است. پس از سال ها هنوز منازل مسکونی مورد نظر او در خیابان های اصلی قرار دارند ، گو اینکه طرح از نظر شهر سازی دچار کاستی هایی ا ست .طرح جامعه آمستردام در سال ۱۹۳۴میلادی با جمع آوری آمار در زمینه های مختلف و با در نظر گرفتن تمامی عوامل موثر در شهر سازی تهیه شد .در این طرح و طرح های دیگری که در هلند به اجرا درآمد ،پیش بینی نوع سکنه و احتیاجات آینده آنان به دقت مورد توجه قرار گرفت . این طرح ها فقط حدود کلی و عام توسعه شهری را معلوم کرده ، طراحی جزئیات نقشه ها را با تناسب زمان و احتیاجات بعدی به عهده شهر سازان و معماران گذاشته اند . مهمترین خصیصه طرح آمستردام ،توجه به رابطه پیچیده و نیاز های ساکنان و ارتباط متقابل آن ها ست .به این ترتیب با وجود یک طرح جامع که قابلیت تطبیق با نیاز های زمان را دارد ، شهر از تعادل و هماهنگی خوبی برخوردار بوده ،نیاز به طرح های مرمتی در آن کمتر به چشم می خورد .
اقدامات طرح های مرمت شهری در آمستردام در بر گیرنده موارد زیر است:
۱-هدف اصلی از مرمت شهری در آمستردام توسعه شهر از درون و برون و از بین بردن مناطق عقب افتاده و متروک است
۲- مرمت شهری بر بهسازی ، نوسازی و در صورت لزوم حتی بازسازی و ساخت مجدد بنا تاکید دارد
۳- از لحاظ اقتصادی ، اهداف زیر پیگیری می شود :
الف- تملک ساختمانها ،تخریب بناهای مخروبه ، ساخت مجدد و فروش آنها.

فصل دوم: مبانی نظری و تجربی تحقیق
۲-۱- مقدمه
سرمایه‌ اجتماعی در سال‌های اخیر در حوزه‌های گوناگون علوم اجتماعی،‌ اقتصاد و اخیرا در علوم سیاسی مطرح شده است. سرمایه ‌اجتماعی عبارت است از ارتباطات و شبکه‌های اجتماعی‌ای که می‌توانند حس همکاری و اطمینان را در میان افراد یک جامعه پدید آورند. در این میان نباید از نقش نهادهای مدنی و دمکراتیک و نیز نقش دولت در گشودن چنین فضاهایی غافل شد. به هر روی، امروز بر جامعه‌شناسان ثابت شده که یکی از ابعاد مهم هر توسعه‌ای توجه به سرمایه‌های اجتماعی است. از این‌رو سرمایه ‌اجتماعی، یکی از مهمترین شاخصه‌های رشد و توسعه هر جامعه‌ای به شمار می‌آید(شریفیان ثانی،۱۳۸۲).
انسان به طور ذاتی در تعامل با دیگران نیازهای خود را برطرف ساخته و گذران امور می‌کند. اثرات این کنش‌های متقابل در نقش آنها تا حدی است که حذف آن، زندگی را غیر ممکن می‌سازد. اما در این میان دانشمندان علوم اجتماعی با نگرشی کنجکاوانه در جوامع به شناسایی این کنش‌ها پرداخته و به مجموع عواملی پی برده‌اند که آن را سرمایه‌اجتماعی نامیده‌اند. مفهوم سرمایه‌اجتماعی در برگیرنده مفاهیمی همچون اعتماد، همکاری و همیاری میان اعضای یک گروه یا یک جامعه است که نظام هدفمندی را شکل می‌دهند و آنها را در جهت دستیابی به هدف‌های ارزشمند هدایت می‌کند(مشبکی،۱۳۸۶).
از این‌رو شناخت عوامل موثر در تقویت یا تضعیف سرمایه اجتماعی می‌تواند در گسترش ابعاد سرمایه اجتماعی کمک کرده و موجب افزایش عملکرد اجتماعی و اقتصادی افراد در جوامع شود. مفهوم سرمایه اجتماعی که ریشه جامعه‌شناسانه دارد، بستر مناسبی برای بهره‌وری سرمایه انسانی و فیزیکی و راهی برای نیل به موفقیت قلمداد می‌شود. مدیران و کسانی که بتوانند در سازمان، سرمایه‌ اجتماعی ایجاد کنند، راه کامیابی شغلی و سازمانی خود را هموار می‌سازند. امروزه سرمایه اجتماعی نقشی بسیار مهمتر از سرمایه فیزیکی و انسانی در جوامع ایفا می‌کند و شبکه‌های روابط جمعی و گروهی انسجام بخش میان انسان‌ها و سازمان‌هاست. از این‌رو در غیاب سرمایه اجتماعی، سایر سرمایه‌ها اثربخشی خود را از دست می‌دهند و بدون سرمایه اجتماعی پیمودن راه‌های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی ناهموار و دشوار می‌شود.

در دیدگاه‌های سنتی مدیریت توسعه، سرمایه‌های اقتصادی، فیزیکی و نیروی انسانی مهمترین نقش را ایفا می‌کردند؛ اما در عصر حاضر برای توسعه بیشتر از آنچه به سرمایه‌اقتصادی، فیزیکی و انسانی نیازمند باشیم به سرمایه اجتماعی نیازمندیم، زیرا بدون این سرمایه، استفاده از دیگر سرمایه‌ها به طور بهینه انجام نخواهد شد. در جامعه‌ای که فاقد سرمایه‌اجتماعی کافی است سایر سرمایه‌ها بدون استفاده می‌مانند و تلف می‌شوند. از این‌رو موضوع سرمایه اجتماعی به عنوان یک اصل اساسی برای نیل به توسعه پایدار محسوب شده و حکومت‌ها و دولتمردانی موفق قلمداد می‌شوند که بتوانند با اتخاذ سیاست‌های لازم و ارائه راهکارهای مناسب در ارتباط با جامعه به تولید و توسعه سرمایه اجتماعی بیشتر نائل شوند. این فصل مروری بر مبانی نظری موضوع و پیشینه تحقیق انجام شده است. مباحث این فصل در سه بخش ارائه شده است. در بخش اول مبانی نظری مفهوم سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است و مبحث مدیریت دانش در بخش دوم مورد بررسی قرار گرفته است؛ همچنین در بخش سوم نیز به بیان پیشینه داخلی و خارجی تحقیق پرداخته شده و در نهایت بر مبنای مطالعات و نظریات موجود مدل مفهومی تحقیق ترسیم شده است.
۲-۲- سرمایه اجتماعی
سرمایه اجتماعی واژه‌ای است که در سال‌های اخیر وارد حوزه علوم اجتماعی و اقتصادی شده و از این منظر دریچه تازه‌ای را در تحلیل و علت‌یابی مسائل اجتماعی و اقتصادی گشوده است. در این زمینه مطالعات وسیعی توسط صاحب‌نظران و دانشمندان این علوم صورت گرفته و نظریه‌پردازانی همچون جین جاکوب(۲۰۰۱)، لوری(۲۰۰۲) بن پرات(۲۰۰۸)، ویلیامسن(۲۰۰۹)، بیکر(۲۰۰۹)، جیمز کلمن(۲۰۰۰)، رابرت پاتنام(۲۰۰۰)، پیربوردیو(۲۰۱۰) و فرانسین فوکویاما(۲۰۰۹) تعاریف متعددی از سرمایه اجتماعی ارائه کرده‌اند.
جیمز جاکوب(۲۰۰۱) در کتاب «مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی» سرمایه اجتماعی را شبکه‌های اجتماعی فشرده‌ای می‌داند که در محدوده‌های قدیمی شهری در ارتباط با حفظ نظافت، عدم وجود جرم و جنایت خیابانی و دیگر تصمیمات در مورد بهبود کیفیت زندگی در مقایسه با عوامل نهادهای رسمی مانند نیروی حفاظتی پلیس و نیروی انتظامی، مسئولیت بیشتری از خود نشان می‌دهند (Watson,2002). یک مثال عینی این تعریف را در دنیای امروزه می‌توان در تشکل‌های غیردولتی حمایت از محیط‌ زیست یافت. این شبکه اجتماعی بعضا نیروهای قدرتمندی را به صورت سازمان های غیر دولتی به وجود می‌آورد که حتی در حمایت از محیط ‌زیست موجب توقف پروژه‌های عمرانی دولت نیز می‌شوند.
گلن لوری(۲۰۰۲)، سرمایه اجتماعی را مجموع منابعی می‌داند که در ذات روابط خانوادگی و در سازمان اجتماعی جامعه وجود دارد و برای رشد شناختی یا اجتماعی کودک یا جوان سودمند است(Field,2003).
بن‌پرات(۲۰۰۸)، در تعریف سرمایه اجتماعی، روابط بین افراد یک خانواده، گروهی از دوستان یا شرکای یک شرکت را به صورت رابطه F تعریف می‌کند و به بررسی اثرات این رابطه بر مبادلات اقتصادی می‌پردازد. ویلیامسن و بیکر(۲۰۰۹)، که به دنبال مطالعات بن پرات در پی بررسی شیوه اثرگذاری یک سازمان اجتماعی بر عملکرد نهادهای اقتصادی بوده‌اند، مجموعه‌ای از مطالعات را پایه‌گذاری کرد‌ه‌اند که اقتصاد نهادی نام گرفته است. بیکر نشان داده است که چگونه روابط میان سوداگران در بازار فوق‌العاده عقلانی شده بورس تجاری شیکاگو توسعه می‌یابد، ‌حفظ می‌شود و بر فعالیت داد و ستد تاثیر می‌گذارد.
از نظر پیربوردیو(۲۰۱۰)، سرمایه اجتماعی حاصل جمع منابع بالقوه و بالفعلی است که نتیجه مالکیت شبکه بادوامی از روابط کمابیش نهادینه شده آشنایی و شناخت متقابل بین افراد - یا به بیان دیگر عضویت در گروه – است؛ شبکه‌ای که هر یک از اعضای خود را از پشتیبانی سرمایه جمعی برخوردار می‌کند و آنان را مستحق اعتبار می‌سازد. البته سرمایه اجتماعی مستلزم شرایطی به مراتب بیش از وجود صرف شبکه پیوندها است. در واقع پیوندهای شبکه‌ای می‌بایست از نوع خاصی باشند، یعنی مثبت و مبتنی بر اعتماد(Foley,2012). برخلاف بوردیو(۲۰۱۰)، کلمن(۲۰۱۱) از واژگان مختلفی برای سرمایه‌ اجتماعی کمک گرفت. وی مفهوم سرمایه‌اجتماعی را از ابعاد مختلف بررسی کرد. کلمن برای تعریف سرمایه‌اجتماعی از کارکرد آن کمک گرفت و تعریفی کارکردی از سرمایه اجتماعی ارائه ‌داد و نه تعریفی ماهوی. بر این اساس سرمایه ‌اجتماعی شیء واحد نیست، بلکه انواع چیزهای گوناگونی است که دو ویژگی مشترک دارند: همه آنها شامل جنبه‌ای از یک ساخت اجتماعی هستند و کنش‌های معین افرادی را که در درون ساختار هستند تسهیل می‌کنند. سرمایه ‌اجتماعی مانند شکل‌های دیگر سرمایه مولد است و دستیابی به هدف‌های معینی را که در نبود آن دست یافتنی نخواهد بود، امکان‌پذیر می‌سازد. سرمایه‌ اجتماعی مانند سرمایه فیزیکی و انسانی کاملا تعویض پذیر نیست، اما نسبت به فعالیت‌های به خصوصی تعویض‌پذیر است(Winter,2012).
آنچه از تعاریف متعدد سرمایه ‌اجتماعی بر می‌آید این است که این مفهوم دربردارنده مفاهیمی همچون اعتماد، همکاری و روابط متقابل بین اعضای یک گروه بوده به نحوی که گروه را به سمت دستیابی به هدفی که بر مبنای ارزش‌ها و معیار رایج در جامعه مثبت تلقی شود هدایت می‌کند. لذا آنچه از این تعریف استنباط می‌شود این است که هر چند ممکن است سرمایه‌ اجتماعی به دلیل تقویت نیروهای جاذبه بین اعضای یک گروه و نیروهای دافعه بین گروه‌های متفاوت لزوما عامل مثبتی در یک جامعه به شمار نیاید؛ ولی قطعا برای پیشبرد و سهولت در عملکرد اقتصادی، اجتماعی آنها، جامعه یک عامل ضروری به شمار می‌رود. بنابراین میزان سرمایه اجتماعی در یک جامعه می‌تواند نشان دهنده شکاف موجود بین آن جامعه یا یک جامعه برخوردار از یک نظام دموکراسی با حداکثر کارایی در نظام اقتصادی، اجتماعی باشد.
در دو دهه اخیر مفهوم سرمایه اجتماعی در زمینه‌ها و اشکال گوناگونش به عنوان یکی از کانونی‌ترین مفاهیم، ظهور و بروز یافته است، هر چند شور و شوق زیادی در بین صاحب‌نظران و پژوهشگران مشابه چارچوب مفهومی و ابزار تحلیلی ایجاد کرد؛ لیکن نگرش‌ها، دیدگاه‌ها و انتظارات گوناگونی را نیز دامن زده است. افزایش حجم قابل توجه پژوهش‌ها در این حوزه بیانگر اهمیت و جایگاه سرمایه اجتماعی در سپهر‌های متفاوت اجتماعی است. به طور کلی میزان سرمایه اجتماعی در هر گروه یا جامعه‌ای نشان دهنده میزان اعتماد افراد به یکدیگر است. همچنین وجود میزان قابل قبولی از سرمایه ‌اجتماعی موجب تسهیل کنش‌های اجتماعی می‌شود، به طوری که در مواقع بحرانی می‌توان برای حل مشکلات از سرمایه‌اجتماعی به عنوان اصلی‌ترین منبع حل مشکلات و اصلاح فرآیندهای موجود سود برد. از این‌رو شناسایی عوامل موثر در تقویت یا تضعیف سرمایه اجتماعی اهمیت بسزایی دارد(Hoffman,2011).
تعدادی از عناصر اصلی که می‌توان سرمایه اجتماعی را با آن مورد اندازه‌گیری قرار داد عبارتند از: آگاهی به امور عمومی،‌ سیاسی، اجتماعی، وجود انگیزه در افراد جامعه که در پی کسب این دسته از آگاهی‌ها برآیند، اعتماد عمومی به یکدیگر، اعتماد به نهادهای مردمی و دولتی، مشارکت غیر رسمی همیارانه در فعالیت‌های داوطلبانه در تشکل‌های غیر‌دولتی، خیریه‌ای، مذهبی، اتحادیه‌ها، انجمن‌های صنفی و علمی و… . در مجموع می‌توان گفت که یکی از معیارهای اصلی در شناخت سرمایه اجتماعی شکل و شیوه روابط اجتماعی افراد با یکدیگر و نحوه همزیستی آنها در جامعه مورد مطالعه است. از دیگر معیارها می‌توان به احساس مردم نسبت به حکومت و مردم اشاره کرد و نیز داشتن احساس خوشایند نسبت به امنیت، پیوندهای خانوادگی و اجتماعی و امیدواری نسبت به آینده از معیارهای مطرح محسوب می‌شود (تاجبخش،۱۳۸۴).
اگر سرمایه اجتماعی را ارتباط و شبکه‌های اجتماعی‌ای که می‌توانند اطمینان و حس همکاری را در میان افراد حاضر در شبکه‌های مورد بحث ایجاد کنند بدانیم، آنچه بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند نقش نهادهای جامعه مدنی در تشکل این سرمایه است. اگر ما مانند عنصری از یک سازمان مدنی به صورت همیشگی همدیگر را ملاقات کنیم احساس مسئولیت نسبت به همدیگر در ما پیدا می‌شود و می‌توانیم به همدیگر اعتماد کرده و در نهایت با هم همکاری کنیم. برای اینکه احساس اطمینان در بین باشد لازم است که ما همدیگر را ملاقات کنیم و ارتباط مدام با هم داشته باشیم. همچنین چیزی که به طور جمعی می‌توانیم به دست آوریم به تنهایی نمی‌توانیم. منظور از باهم‌بودن، نهادهای اجتماعی‌ای است که کارکرد دیدار، شناخت و در نهایت اعتماد را میسر می‌کنند. البته حتما لازم نیست که ارتباط پیش‌گفته تنها در داخل نهادهای جامعه مدنی باشد بلکه بیشتر روش‌ها و فرم‌های اجتماعی را نیز که ارتباط مداوم و سازماندهی‌شده دارند، در برمی‌گیرد. اما نباید از یاد برد که اعتماد و حس همکاری با شیوه‌ای آسان‌تر در داخل نهادهای جامعه مدنی درست می‌شوند؛ به این دلیل که اعضای آن نهادها به دلخواه و بدون هیچ چشم داشتی به عضویت آن نهادها در می‌آیند(ماجدی،۱۳۸۳).
به این ترتیب سرمایه اجتماعی عبارت است از مجموع آن دسته از ارتباطات و شبکه‌های ارتباط اجتماعی که در جامعه موجودند و نیز میزان اعتماد و همکاری میان روابط موجود(ماجدی،۱۳۸۳). در اینجا می‌توان گفت اگر در جامعه‌ای میزان سرمایه اجتماعی پایین باشد خطر افتادن آن جامعه به وضعیت تله اجتماعی بسیار بالاست. تله اجتماعی یعنی سرمایه اجتماعی‌ پایین، نبودن اعتماد و اطمینان به یکدیگر بین مردم، رواج فساد اداری- اقتصادی، ترس و…. پس می‌توان تله اجتماعی را که بعضی اوقات از آن به عنوان مشکل منافع جمعی یاد می‌شود به صورت زیر شرح داد.
همه می‌دانیم که منافع‌مان ایجاب می‌کند که همه با هم همکاری کنیم. اما اگر تو به این باور نرسی که تمام افراد دیگر اجتماع هم همکاری می‌کنند، دیگر معنایی نخواهد داشت که تو به تنهایی همکاری کنی. نتیجه این اعتقاد این است که همکاری و تلاش برای منافع جمعی تنها زمانی میسر می‌شود که انسان به این باور برسد که همه افراد دیگر نیز همکاری خواهند کرد. پوتنام(۲۰۰۰) یکی از اندیشمندان حوزه علوم اجتماعی، چهار عامل را برای زوال سرمایه اجتماعی معرفی می کند. به اعتقاد ایشان، درگیری های شغلی،‌ تلویزیون و ماهواره، شهرهای بزرگ و تغییر نسل از عوامل عمده زوال سرمایه اجتماعی در جوامع انسانی می باشد. پوتنام معتقد است جامعه ای که انسان ها در آن، درگیر مسائل شغلی و کاری خود هستند و فرصت استراحت و اندیشیدن و تفریح را نداشته باشند و تمام دغدغه آنان کار و کسب درآمد باشد، بی تردید، روابط اجتماعی و مدنی در آن جامعه کاهش یافته و اعتماد بین آنان، تضعیف خواهد شد(Grootaert,2002).
سرمایه اجتماعی، شبکه ای از روابط اجتماعی است که با هنجارهایی مانند اعتماد و مشارکت مدنی و اجتماعی سنجش می شود. در تعریف دیگر سرمایه اجتماعی، منبع کنش های جمعی است که عامل پیوند دهنده ها عوامل اجتماعی خواهد بود و موجب استفاده حداکثری از منابع فیزیکی و انسانی در جهت رشد، توسعه و تعالی جامعه خواهد شد. سرمایه اجتماعی با شاخص هایی مانند مشارکت اجتماعی، حمایت اجتماعی، شبکه های اجتماعی، مشارکت مدنی و اعتماد سنجش می شود و جامعه ای که هر یک از شاخص های یاد شده در آن، زیاد باشد از سرمایه اجتماعی بالایی برخوردار است(ناطق پور،۱۳۸۵).
تلاش جوامع در جهت افزایش اعتماد،‌ مشارکت مدنی و مشارکت اجتماعی، باعث بهبود روابط اجتماعی و اعتماد بین افراد و افراد با سازمان ها و دولت ها خواهد شد و این وضعیت کمک می کند تا جوامع از حداکثر نیروی انسانی و مادی در جهت توسعه استفاده نمایند. در نقطه مقابل آن جوامعی که میزان مشارکت مدنی و اجتماعی و اعتماد متقابل بین افراد و افراد با سازمان ها پایین باشد و شکلی از بدبینی و بی اعتمادی بین آنان وجود داشته باشد سبب می شود تا دستیابی به توسعه امکان پذیر نباشد. اما سوال آن است که چه عاملی سبب به هم تنیدگی روابط مبتنی بر اعتماد در جامعه می شود و چه عاملی موجب می شود که مشارکت اجتماعی و مدنی و حتی سیاسی در جامعه تقلیل یابد و افراد انگیزه ای برای حضور در فعالیت های اجتماعی نداشته باشند. تحلیل مفهوم سرمایه اجتماعی بر اهمیت رابطه اجتماعی به عنوان منبع کنش اجتماعی متمرکز است(Coleman,2000). این مفهوم ابتدا درمطالعات محله ای پیدا شد که به منظور ارتقا وبهبود ادامه حیات وعملکرد آن بر اهمیت شبکه روابط ساکنان تاکید داشت تا روابط شخصی را به نفع اعتماد، همکاری و کنش های جمعی کاهش دهد(Jacobs,1965). کاربرد اولیه این مفهوم نشان دهنده اهمیت سرمایه اجتماعی برای فرد بود که بر روابط خانوادگی ومحلی تاکید داشت(Loury,1977). پس از آن محققان دیگر این مفهوم را برای طیف گسترده ای از پدیده های اجتماعی بکاربردند چنان که برخی به توسعه سرمایه انسانی(Coleman,2000)، برخی به عملکرد اقتصادی شرکتها (Baker,1990)، برخی به توسعه مناطق جغرافیایی (Putnam, 2002) و برخی به توسعه ملی(Fukuyama,1995) توجه نمودند.
گزاره اصلی در نظریه سرمایه اجتماعی این است که شبکه روابط اجتماعی منبع ارزشمندی برای برخورد با امور اجتماعی تشکیل می دهد و برای اعضای شبکه سرمایه و اعتباری فراهم می سازد که مالکیت آن جمعی است و قابل تبدیل به اعتبار واقعی به تعابیر اقتصادی و غیره است (کریمی،۱۳۸۶). بخش مهمی از این سرمایه در آشنایی و پذیرش متقابل اعضای شبکه قرار دارد. مثلا بوردیو به تعهدات پایداری اشاره می کند که از احساس احترام، علاقه ودوستی اعضای شبکه بدست می آید. منابع دیگری نیز از درون ارتباطات واتصالات شبکه ، مانند روابط ضعیفتر از طریق دوست دوست، حاصل می شود که به صورت استفاده از فرصتها واطلاعات، استفاده از حیثیت گروه واعضای شبکه است بویژه وقتی فرصتها محدود باشد. با وجود این که محققان بر اهمیت روابط اجتماعی درسرمایه اجتماعی تاکید دارند ولی نتوانسته اند به تعریف واحدی برسند. برخی مانند بیکر محدوده این مفهوم را ساختار شبکه اجتماعی تعریف می کنند، درحالی که برخی دیگر مانند بوردیو و پوتنام علاوه بر این محدوده بر منافع بالفعل یا بالقوه ای که از این شبکه ها بدست می آید نیز توجه می کنند. لذا یکی از تعاریفی که به مقصود ما نزدیکتر است، سرمایه اجتماعی را مجموعه منابع بالفعل یا بالقوه ای که برای یک فرد یا واحد اجتماعی در شبکه روابط اجتماعی موجود است یا از طریق آن بدست می آورد،تعریف می کند(Ghoshal & Nahapiet; 1998). لذا سرمایه اجتماعی شامل شبکه روابط اجتماعی و دارای هایی(داشته ها ، منافع، امتیازات) است که از طریق شبکه به حرکت در می آید. برخی دیگر سرمایه اجتماعی را به ارتباط اجتماعی منظم که منجر به همکاری و اعتماد متقابل می شود،تعریف نموده اند(Protest, 2007).
۲-۲-۱- زمینه تاریخی سرمایه اجتماعی
در این رابطه توافق چندانی وجود ندارد بطور کلی تعریفی نیز که ارائه می شود، چندان همگون نیستند. اما اگر بخواهیم کاربردها، مقاصد و تعاریفی که در علوم اجتماعی از این مفهوم می شود را دسته بندی کنیم و پیشینه این مفهوم را در آرای اندیشمندان متأخر و کلاسیک جستجو کنیم، شاید در چند حیطه بتوان در ردیابی آن پرداخت. گروهی ردیابی این مفهوم را از کارل مارکس آغاز می کنند. او در کتاب “سرمایه ” به مسئله همبستگی از روی اجبار و ضرورت که در آن قرار می گیرند، مانند وضعیت مهاجران و پناهندگان در یک جامعه، بدین معنی که شرایط منفی و بحرانی افراد را به سوی استفاده از انرژی جمعی، توانایی های بالقوه جمعی، اتکا به یکدیگر و توسل به پشتیبانی یکدیگر و استفاده از پتانسیل های گروهی ترغیب می کند(امین بیدختی،۱۳۸۸). این خاصیت، امروز نیز به نوعی در مفهوم سرمایه اجتماعی مطرح است. یعنی همان استفاده از انرژی جمعی و اتکا به پشتیبانی افراد در مناسبات جمعی به نحوی که با نتایج مثبت یا منفی افراد را گرد هم جمع می آورد.
۲-۲-۲- ابعاد سرمایه اجتماعی
ابعاد سرمایه اجتماعی عبارتند از اعتماد اجتماعی، ارزش‌های اجتماعی، امنیت اجتماعی، مشارکت اجتماعی، آگاهی و شناخت، انسجام اجتماعی و سرمایه فرهنگی. به عقیده برخی صاحب نظران، اعتماد مهمترین بعد سرمایه اجتماعی است و ابعاد دیگر را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. اعتماد یکی از جنبه‌های مهم روابط انسانی است و زمینه ساز مشارکت و همکاری میان اعضای جامعه می‌باشد. اعتماد مبادلات را در زمینه های مختلف جامعه (شامل: اعتماد به خود، خانواده، دوستان، نهادهای رسمی و غیر رسمی و همچنین مشاغل اجتماعی)، ارزیابی گردد(Brehm,2002).
برخی محققان سه بعد زیر را برای سرمایه اجتماعی مشخص نموده اند:
ساختاری: تناسب و شکل پیوندها را بیان می کند که شامل توانایی فرد در برقراری پیوند با دیگران در مقیاس های خرد، متوسط و کلان است. نشان می دهد که فرد به چه کسانی و چقدر دسترسی دارد.
ارتباطی: بیان کننده نوع روابطی شخصی مردم با یکدیگر در طول مدت تعاملات خود می باشد. خصوصیات رابطه بین افراد که شامل میزان اعتماد، همکاری، کسب هویت در یک شبکه است. از طریق روابط مردم نیازهای خود را برآورده می کنند. مجموع دارایی هایی است که از طریق روابط بدست آمده است.
شناختی: اعتماد-هنجارها-حس تعلق-هویت مشترک. منابعی که تولید، بازنمایی، تفسیر و معنی می کند. این بعد امکان ترکیب شدن افراد با هم را میسر می سازد و بیان کننده سرمایه فکری مشترک است(Glaeser,2001).
برخی دیگر دو بعد زیر را مشخص کرده اند:
۱-پیوند عینی: افراد را در یک فضای اجتماعی به یکدیگر پیوند می‌دهد-مشارکت رسمی و غیررسمی مثل رفت و آمد با همسایگان.
۲-پیوند ذهنی: موجب شکل گیری روابط مبتنی بر اعتماد متقابل و روابط عاطفی مثبت اعضای جامعه نسبت به یکدیگر می‌شود. اعتماد بین فردی-بین گروهی و نهادها (Chung,2004).
برخی سرمایه اجتماعی را در سه سطح خرد، میانی و کلان تعریف اند. در سطح خرد، سرمایه اجتماعی را ناظر بر رفتار شبکه‌هایی از افراد و خانوارها می دانند. در این سطح، سرمایه اجتماعی فقط به نفع اعضای گروهی کوچک است. در سطح میانی، سرمایه اجتماعی ناظر بر روابط بین گروه‌ها و سازمان‌ها و بنگاه‌ها با یکدیگر است. و در سطح کلان، سرمایه اجتماعی شامل رسمی‌ترین روابط و ساختار‌های نهادی می‌شود. میزان اعتماد مردم به یکدیگر، میزان مشارکت در فعّالیّت‌های داوطلبانه اجتماعی و باور مردم به کارآمدی عملکرد دولت از شاخص‌های مهمِّ سرمایه اجتماعی در سطح کلان هستند (Glaeser,2000).
۲-۲-۳- شاخص های سرمایه اجتماعی
مفهوم سرمایه اجتماعی دارای ابعاد و معرفهایی می باشند که به صورت ر نشان می دهیم. در اصل ما برای شاخص سازی نیازمند یکسان سازی واحدهای سنجش متغیرها هستیم.
ـ شاخص مشارکت اجتماعی؛
ـ شاخص انسجام اجتماعی؛
ـ شاخص اعتماد اجتماعی؛
۱- شاخص مشارکت اجتماعی:
شرکت فعالانه انسانها در حیات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و به طور کلی تمامی ابعاد حیات می باشد را مشارکت اجتماعی می نامند. مشارکت اجتماعی به آن دسته از فعالیت های ارادی دلالت دارد که از طریق آن اعضاء یک جامعه در امور محله، شهر و روستا به طور مستقیم یا غیر مستقیم در شکل دادن حیات اجتماعی مشارکت دارند(محسنی، ۱۳۷۵: ۱۰۸). شبکه های مشارکت مدنی یکی از اشکال ضروری سرمایه اجتماعی می باشند و هرچه این شبکه ها در جامعه ایی متراکم تر باشند، احتمال همکاری شهروندان در جهت منافع متقابل بیشتر است. شبکه های مشارکت مدنی هنجارهای قوی معامله متقابل را تقویت می کنند. این هنجارها شبکه های ارتباطی که به کسب حسن شهرت و وفای به عهد و پذیرش هنجارهای رفتار جامعه محلی متکی است را تقویت می گرداند. شبکه های مشارکت مدنی ارتباطات را تسهیل می کنند و جریان اطلاعات را درمورد قابل قبول بودن افراد بهبود می بخشند(حسن زاده ثمرین ،۱۳۸۹). در کار پاتنام مشارکت به دو حوزه عمومی و داوطلبانه تقسیم می شود. حوزه عمومی به مشارکت در انتخابات و مسائل مربوط به وظایف شهروندی است و در امر داوطلبانه انواع مشارکت هایی است که به خواست فرد انجام می پذیرد(Putnam,2000).
۲- انسجام اجتماعی:
انسجام اجتماعی عبارتست از توافق جمعی میان اعضاء یک جامعه که حاصل پذیرش و درونی کردن نظام ارزشی و هنجاری یک جامعه و وجود تعلق جمعی و تراکمی از وجود تعامل در میان افراد آن جامعه است (الوانی، ۱۳۸۳). دورکیم دو مفهوم انسجام مکانیکی و ارگانیکی را از هم متمایز می کند. در این تفکیک جوامع سنتی مبتنی بر انسجام مکانیکی و شبکه های اجتماعی نزدیک به هم و بر پایه روابط ابرازی است و جوامع مدرن مبتنی بر انسجام ارگانیکی با روابط ابزاری آمده است. جاناتان ترنر به نقل از دورکیم می گوید انسجام وقتی رخ می دهد که عواطف افراد بوسیله نمادهای فرهنگی تنظیم شوند، جایی که افراد متصل به جماعت، اجتماعی شده باشند، جایی که کنشها تنظیم شده و بوسیله هنجارها هماهنگ شده اند و جایی که نابرابری ها قانونی تصور می شوند(ایمانی جاجرمی، ۱۳۸۱).
کلمن(۲۰۰۰) اولین محققی بود که به بررسی تجربی مفهوم سرمایه اجتماعی پرداخت. کلمن به کارکرد سرمایه اجتماعی توجه دارد. به نظر او، سرمایه اجتماعی بخشی از ساختار اجتماعی است که به کنش گر اجازه می دهد تا با بهره گرفتن از آن به منابع خود دست یابد. این بعد از ساختار اجتماعی شامل تکالیف و انتظارات، مجاری اطلاع رسانی، هنجارها و ضمانت اجرایی است که انواع خاصی از رفتار را تشویق کرده یا منع می شوند(Coleman,2000).
به اعتقاد کلمن(۲۰۰۰)، سرمایه اجتماعی می تواند به سه شکل ظاهر شود :
ـ اول، تکالیف و انتظاراتی که بستگی به میزان قابلیت اعتماد به محیط اجتماعی دارد؛

یک دنبال کننده حداکثر توان وظیفه تغییر بار معادل آرایه و در نتیجه تغییر نقطه کار آن را به عهده دارد به طوری که با تغییرات دما و تابش همواره نقطه کار در پیک توان آرایه قرار گیرد شکل ۴-۱۶ نشان می دهد که مشخصه ها غیر خطی اند و هر منحنی فقط دارای یک نقطه حداکثر توان می باشد. از طرفی جریان خروجی آرایه مستقیما متاثر از تغییرات تابش بوده ، در حالی که ولتاژ مدار باز متاثر از تغییرات دماست. در ولتاژ های کم، جریان خروجی تغییرات کمی دارد و آرایه همانند یک منبع جریان عمل می کند. وقتی ولتاژ از مقدار معینی بیشتر می شود جریان به سرعت کاهش یافته و در این ناحیه آرایه همانند یک منبع ولتاژ است
شکل ۴-۱۶ مشخصه توان ولتاژ MPPT
مبدل که بیشتر در ردیاب حداکثر توان استفاده می شود مبدل بوست است . که با داشتن ضریبی به نام D که دوره کاری مبدل است و با تغییر دوره کاری می توان نقطه کار آرایه فتوولتائیک را تغییر داد. برای داشتن حداکثر توان، باید دوره کاری به نحوی تغییر کند که مقدار مقاومت معادل دیده شده برابرشود.

در شبیه سازی قادر به انتخاب دلخواه ماژول با هر ولتاژ نیستیم زیرا مقدار D در حد کمی می تواند انحراف داشته برای اتصال به شبکه و مقدار ثابت و اولیه ای برای ضریب D درنظر می گیریم که حداکثر توان نقطه کار و مقدار اولیه برای آن انتخاب می شود. ولتاژ ورودی برای اینورتر را ثابت می گیریم و حداکثر توان را به شبکه انتقال می دهیم پس برای مقدار اولیه MPPT مقدار ۰.۵ را انتخاب می کنیم که ولتاژ ورودی برای حالت نرمال مقدار ۱۰۰۰ ولت DC باشد. MPPT از روش های مختلف استفاده می کند برای ردیابی توان حداکثر که با انتخاب دوره کاری یا همان ضریب D در ولتاژ MPP از ماژول جریان می کشد. در اینجا از روش ساده و کار آمد P&O استفاده شده که الگوریتم آن در پیوست آمده
۴-۸-۴ الگوریتمMPPT شبیه سازی شده در متلب :
در یک Mfile توابع ساخت تولید سوییچ در سیمولینک نوشته شده که یک حد ثابت اولیه ۰.۵ را در نظر می گیریم و با ورودی ولتاژ و جریان پنل خورشیدی و مقادیر افزایش و کاهش پله ای ۰.۰۰۸ را برای ردیابی در نظر گرفته ایم و در شکل ۴-۱۷ حد بالا و حد پایین سوییچینگ به ترتیب ۰.۵۲ و ۰.۲ نیز نشان داده شده است.
شکل ۴-۱۷ اجزاء ورودی و خروجی برای Mfile نوشته شده در MPPT
۴-۹ مدل اینورتر:
یکی از روش ها برای کنترل جریان مدل هیسترزیس^[۵۲] است که جریان خروجی مقدارش همواره باید برابر مقدار جریان مرجع بشود . تغییر جریان میان دو مقدار محدود می شود که به آن یک باند به نام هیسترزیس گویند و پایه اینورتر خاموش می ماند تا وقتی که جریان به مقدار حد پایین حلقه هیسترزیس رسد در این لحظه پایه اینورتر روشن می شود و روشن می ماند تا زمانی که مقدار جریان به حد بالایی حلقه رسد. [۴۵]
در هر نقطه کاری برای بار مشخص روی منحنی مشخصه سلول خورشیدی مقدار جریان و ولتاژ را اختیار می کند در شکل ۴-۱۸ مکان مناسبی برای عملکرد سیستم فتوولتاییک را روی منحنی مشخصه برای مقاومت ۱۰ اهم و در تابش های ۱۰۰۰و ۵۰۰ وات بر متر مربع نشان می دهد در هر نقطه ماکزیمم توان منحنی ولتاژ و جریان مشخصی را به شبکه تحمیل می کند.

شکل ۴-۱۸ نحوه بدست آوردن مقدار جریان مرجع در نقاط توان ماکزیمم در تابش های مختلف
ولتاژ پنل را با ولتاژ شبکه هماهنگ کرده و حداکثر توان را با جریان دستوری انتقال می دهد. در این تحقیق از سیمولینک کامل اجزا استفاده شده در نتیجه نتایج بسیار دقیق است. در قسمت تنظیم شیر بخار برای توازن قدرت حقیقی از سیستم از بلوک کنترلی استفاده شده . معرفی اجزایی از سیستم قدرت که درسیستم مورد نیاز است را شرح مختصر می دهیم .
۴-۱۰ مدل اینورتر شبیه سازی شده در متلب :
مدل اینورتر DC/AC : از ولتاژ و جریان سه فاز خط اندازه گیری می کنیم و اندازه آن را تک فاز و پریونیت می کنیم ولتاژ خط را به بلوک حلقه فاز قفل شده می دهیم تا فرکانس هر لحظه را داشته باشیم فرکانس اولیه سیستم را ۵۰ هرتز می گیریم و همچنین دو موج کسینوسی و سینوسی هر فاز را برای تبدیل موج ولتاژ و جریان از حالت abc به حالت توالی دو محور d و q و ۰ از روابط ۴-۱۰ تا ۴-۱۲ بدست می آوریم و در شکل ۴-۱۹ بلوک مورد نظر آورده شده:

 

(۴-۱۰)	=۲/۳(+ + )
(۴-۱۱)	=۲/۳(+ + )
(۴-۱۲)	=۱/۳((++)

در بلوکی دیگر از ولتاژ ورودی اینورتر که مقدار dc دارد اندازه گیری کرده و با مقدار مرجع مقایسه می نماییم و تفاوت را به داخل کنترل کننده PID می دهیم و جریان مرجع محور q وd را تعیین می نماییم. جریان مرجع محورq را صفر می گیریم چون می خواهیم هیچ توان راکتیوی از اینورتر خورشیدی به شبکه داده نشود. حال ولتاژ ها و جریان های اندازه گیری شده محور های d و q را در اختیار داشته و با جریان های مرجع و مقدار مقاومت معادل درونی اینورتر و کنترل PID ولتاژ های اعمالی به خروجی اینورتر را در مختصات dوq به صورت پریونیت بدست می آوریم و با بهره گرفتن از بلوک حلقه فاز قفل شده قبلی از مقدار فرکانس اندازه گیری آن مقادیر ولتاژ برای سویچینگ تولید می کنیم که این روند در شکل ۴-۲۱ نشان داده شده است.
شکل ۴-۱۹ مدل شبیه سازی اجزاء کامل اینورتر با وجود سلف و ترانس برای اتصال به شبکه
مدار داخلی سیستم کنترلی مبدل dc/ac دارای حلقه فاز قفل شده و رگولاتور ولتاژ و رگولاتور جریان و مدار تولید سوییچنگ برای اتصال ولتاژ dc به شبکه قدرت در شکل ۴-۲۰ نشان داده شده است.
شکل ۴-۲۰ مدار داخلی سیستم کنترلی اینورتر dc/ac
شکل ۴-۲۱ مدل داخلی تبدیل سه بردار abc به مختصات dq
۴-۱۱ مدل واحد:
تغییر بار به صورت لحظه ای در گشتاور الکتریکی خروجی ژنراتور اثر می گذارد و ایجاد عدم تطابق بین گشتاور مکانیکی و گشتاور الکتریکی می شود که به نوبه خود باعث تغییرات در سرعت می شود .واحد M بر حسب وات بر رادیان بر مجذور ثانیه بوده و همیشه از توان مبنای واحد بر ثانیه استفاده می شود
۴-۱۲مدل کردن نیروگاه گازی:
موتور محرک یک ژنراتور۱۰۰ مگا واتی یک توربین بخاردر نظر گرفته شده با مشخصات در جدول شماره ۷ و در خروجی توان مکانیکی به ژنراتور متصل شده ساده ترین مدل برای توربین ، مدل توربین حرارتی بدون باز حرارت ده می باشد . ژنراتور با ولتاژ خروجی ۲۳۰ کیلو ولت و فرکانس ۵۰ با اینرسی ۴ و امپدانس داخلی ۰.۱۷ مدل کرده و در شکل ۴-۲۲ نشان داده شده است.
شکل ۴-۲۲ مدل داخلی سیستم نیروگاه گازی با مدل کنترلی
۴-۱۳ مدل بار:
بار در یک سیستم قدرت، متشکل از دستگاه های گوناگون الکتریکی است. برای بارهای اهمی از قبیل روشنایی و گرمایش، توان الکتریکی مستقل از فرکانس است. در حالت بارهای موتوری به علت تغییرات سرعت موتور، توان الکتریکی با فرکانس تغییر می کند. میتوان مشخصه بار ترکیبی را به صورت زیر بیان نمود، که این مدل را در مدل بلوکی با یک تابع پله بیان کرده و در شبکه قدرت کامل شبیه سازی شده مدل بار را در رابطه می بینیم.

 

(۴-۱۳)

=+Dw