توجه شود که اگرچه معادله (۳- ۶) معادله‌ای تقریبی برای سیستم با دو عضو متوالی می‌باشد که مطابق شکل (۳-۱) همۀ حالتهای چهارگانۀ ممکن در آن وجود دارد، ولی در صورت حذف حالت ۴ از این شکل، معادله (۳- ۶) حل دقیقی برای سیستم مذکور به دست خواهد داد. حذف حالت ۴ به مفهوم اغماض از امکان از کار افتادن یک عضو در طی زمان تعمیر عضو دیگرست. عملاً نیز در طی زمان تعمیر عضو اول اگر احتمال از کار افتادن عضو دوم صفر نباشد بسیار ناچیز خواهد بود. با کاربرد منطق بیان شده در معادله‌های (۳-۴) و (۳- ۵) می‌توان آهنگ از کارافتادن و مدت میانگین از کارافتادگی برای سیستم با n عضو متوالی را به صورت روابط (۳-۷) و (۳-۸) نوشت.

هرگاه P(s)نمایانگر احتمال برقراری حالت (s) و همچنین m(s) نمایانگر میانگین تداوم این حالت و T(s) نمایانگر میانگین فاصله زمانی موارد برقراری حالت (s) باشد:

احتمال یافتن سیستم در حالت از کار افتاده یا به عبارتی دسترس‌ناپذیری سیستم U_s را می‌توان با استناد به مفاهیم مدت میانگین از کار افتادگی و فراوانی آن، برحسب مدت میانگین از کار افتادگی r_sو فراونی وقوع با چنین حالتی (f_s) طبق معادله (۳- ۹) به صورت معادله (۳-۱۰) نوشت:

اگرچه مفاهیم مدت میانگین تا وقوع از کار افتادن ^[۵۹] و مدت میانگین بین از کار افتادگی‏ها ^[۶۰] متفاوت است، ولی در بسیاری از سیستمهای عملی مقادیر عددی تقریباً متناظری دارند. در چنین مواردی معادله (۳-۱۰) به صورت رابطه تقریبی (۳-۱۱) در می‌آید.

هرگاه واحد زمان در سنجش  و r_s یکسان باشد مقدار  مستقیماً مبین احتمال خواهد بود و هرگاه این واحدها متفاوت باشد، مثلاً وقتی  برحسب تعداد از کارافتادگی در سال و r_s برحسب ساعت منظور شود، در این صورت مقدار  دارای بعد شده و واحد آن مثلاً ساعت بر سال خواهد شد.
یک سیستم توزیع شعاعی از گروهی عناصر سری شامل خطوط، کابلها، قطع‌کننده‌ها (یا جداکننده‌ها)، شین‏ها و غیره تشکیل شده ‌است. یک مصرف‌کننده متصل به هر نقطه بارگذاری در چنین سیستمی به تمام عناصر بین خودش و منبع تغذیه نقطه بهره‌برداری نیاز دارد. در نتیجه، اساس سیستمهای سری که در مورد آن بحث گردید، می‌تواند مستقیماً به این سیستمها اعمال شود.
۳-۳- سایر شاخصهای قطع برق
۳-۳- ۱- مفاهیم