معتبرسازی
در این فصل قصد داریم معتبر سازی پژوهش حاضر را مورد بررسی قرار دهیم. در ابتدا می­خواهیم به نتایج بدست آمده در مقاله­ای که توسط یونس زرد و همکاران با موضوع تأثیر فاصله تونل­های دوقلو و سطح آب زیرزمینی بر جابجائی­ها، نیروهای وارد به سیستم نگهداری تونل و نشست سطح زمین در اثر زلزله نوشته شده است را مورد ارزیابی قرار بدهیم.
۳-۱- بررسی تأثیر فاصله تونل­های دوقلو مترو در تحلیل جابجائی­ها و نیروهای سیستم نگهداری تونل با اعمال بار زلزله ال­سنترو
جابجائی­های کلی تونل به همراه جابجائی­های قائم مدل مربوط به فاصله تونل­ها در دو حالت ۷۰/۶ و ۲۰/۴ متر و با اعمال ال سنترو در حالت ارتفاع ۹ متری سطح آب زیرزمینی در اشکال (۳-۱)، (۳-۲)، (۳-۳)، (۳-۴) نشان داده شده است. نتایج نشان می دهند که مقدار جابجائی ها با کاهش فاصله تونل­ها، افزایش پیدا می­ کند. در نتیجه فاصله ۷۰/۶ متری مناسب تر است.
شکل (۳-۱) جابجائی های کلی تونل مترو مر بوط به فاصله ۷۰/۶ متری تونل های دوقلو مترو پس از اعمال زلزله ال­سنترو
شکل (۳-۲) جابجائی های قائم مدل مربوط به فاصله ۷۰/۶ متری تونل های دوقلو مترو پس از اعمال بار زلزله ال­سنترو
شکل (۳-۳) جابجائی های کلی تونل در اثر کاهش فاصله تونل های دوقلو مترو به ۲۰/۴ متر پس از اعمال زلزله ال­سنترو
شکل (۳-۴) جابجائی­های قائم مدل در اثر کاهش فاصله تونل های دوقلو مترو به ۲۰/۴ متر پس از اعمال زلزله ال سنترو
۳-۲- نیروهای وارد بر سیستم نگهداری
نیرو های محوری، برشی و لنگر خمشی وارد بر سیستم نگهداری تونل مترو مربوط به فاصله ۷۰/۶ و ۲۰/۴ متری تونل ها با اعمال زلزله ال سنترو و در ارتفاع ۹ متری سطح آب زیرزمینی در شکل (۳-۵) و (۳-۶) نشان داده شده است. مشاهده می شود که مقدار نیروهای داخلی سیستم نگهداری تونل مترو با اعمال بار دینامیکی زلزله ال سنترو و کاهش فاصله تونل های دوقلو، افزایش پیدا می کند. و در فضای بین تونل­ها تمرکز تنش بیشتری بوجود می ­آید (همانند ایستگاه های مترو). بنابراین ضریب اطمینان کمتر خواهد بود.

(الف) (ب) (ج)

شکل (۳-۵)، (الف) نیروی محوری، (ب) نیروی برشی، (ج) لنگر خمشی وارد بر سیستم نگهداری تونل مربوط به فاصله ۷۰/۶ متری تونل های دو قلو مترو پس اعمال با زلزله ال سنترو
(الف) (ب) (ج)

شکل (۳-۶)، (الف) نیروی محوری، (ب) نیروی برشی، (ج) لنگر خمشی وارد بر سیستم نگهداری تونل مربوط به فاصله ۲۰/۴ متری تونل های دو قلو مترو پس اعمال با زلزله ال سنترو
۳-۳- جابجائی ها و نیروها
جابجائی کلی تونل به همراه جابجائی های قائم مدل مربوط به کاهش آب زیرزمینی به ۱۸ متر ارتفاع از سطح زمین و با اعمال زلزله ال سنترو در حالت فاصله ۷۰/۶ متری تونل ها در شکل (۳-۷) و (۳-۸) نشان داده شده است. در جدول (۳-۱) مقادیر جابجائی ها و نیروها در دو حالت ۹ و ۱۸ متری آمده است. مشاهده می­ شود که مقدار جابجائی افقی اندکی افزایش ولی مقادیر جابجائی قائم و کلی تونل مترو کاهش پیدا می­ کند و مقدار نیرو های داخلی وارد بر سیستم نگهداری تونل مترو با اعمال زلزله ال سنترو و کاهش آب زیرزمینی، افزایش پیدا می کند.
شکل (۳-۷) جابجائی های کل تونل در اثر کاهش سطح آب زیرزمینی به ۱۸ متر ارتفاع از سطح زمین و با اعمال زلزله ال سنترو
شکل (۳-۸) جابجائی های قائم تونل در اثر کاهش سطح آب زیرزمینی به ۱۸ متر ارتفاع از سطح زمین و با اعمال زلزله ال سنترو
۳-۴- نتیجه ­گیری
مقایسه ای از مقادیر جابجائی ها و نیروهای سیستم نگهداری تونل حاصل از اعتبار سنجی در حالت های مختلف در جدول (۳-۱) نشان داده شده است که با توجه به این مقایسه می توان به نتایجی که یونس زرد و همکاران رسیده ­اند اشاره کرد.