Exon 7

Ccctagggtacaaccagcaa

Gagatgggactagggtgtgg

Exon 8

۳-۴-۶-۳ روش آنالیز نتایج حاصل از Sequencing
این آنالیز براساس alignment و مقایسه توالی های حاصل از sequencing در افراد بیمار با توالی های افراد طبیعی صورت می گیرد. این کار توسط نرم افزارهای مختلفی صورت می گیرد. نرم افزارهای مورد استفاده در این آنالیز Gene Runner وCodon code بودند.
Codon code برنامه ای است که نتایج sequencing را با الگو مرجع^[۶۶] مقایسه و بررسی می کند. از طریق برنامه gene runner تاثیرات تغییرات نوکلوتیدی را روی توالی اسید آمینه می توان بررسی کرد.
فصل چهارم
تجزیه و تحلیل و بیان نتایج حاصل از تحقیق
در این تحقیق ۱۰۰ خانواده از نقاط مختلف جمع آوری شدند. کل خانواده هایی که در این طرح مورد بررسی قرار گرفته اند، دارای ناشنوایی غیرسندرمی با توارث اتوزومی مغلوب بودند.
۴-۱ نتایج حاصل از مطالعات آنالیز پیوستگی
۴-۱-۱ مارکرهای دارای فرکانس آللی بالا تر
فرکانس آللی مارکرهای ژنتیکی در هر جمعیت با جمعیت دیگر متفاوت است. از آن جایی که تنوع آللی این مارکرها در جمعیت ایران بررسی نشده است، در ابتدا می بایست این تنوع به طور تقریبی در ایران مشخص شود. به همین منظور ۱۰ فرد غیر خویشاوند سالم انتخاب شد. سپس هر کدام از این مارکرهای STR انتخاب شده، به کمک روش ^[۶۷]PAGE مورد بررسی قرار گرفتند و مارکرهایی که دارای هتروزیگوسیتی بالاتردر جمعیت ایران بودند، اولویت داشتند.
بر این اساس برای هر جایگاه بهترین مارکرها انتخاب و در انجام آنالیز پیوستگی مورد استفاده قرار گرفتند.

در اینجا یک نمونه از عکس ژل پلی آکریل آمید که برای مطالعه فرکانس آللی گذاشته شده است را مورد بررسی قرار می دهیم.
شکل زیر مربوط به مارکر D1S1570 در جایگاه GJB4 می باشد. همانطور که در عکس ژل پلی اکریل آمید مشخص است، این مارکر دارای هتروزیگوسیتی مناسبی است و در ۱۰ نمونه انتخابی می توان آلل های مختلفی را برای این مارکر مشاهده کرد. بنابراین در مطالعات بر روی خانواده ها، این مارکر برای آنالیز پیوستگی در اولویت قرار گرفت.
شکل شکل ۴-۱ ژل پلی آکریل آمید مربوط به تعیین هتروزیگوسیتی مارکرD1S1570
به این ترتیب مارکرهای انتخاب شده در هر جایگاه اولویت بندی شده و مورد استفاده قرار گرفتند که به شرح زیر است:
ژن GJB4
۱)D1S1570 2)D1S496 3)D1S195
ژن GJC3
۱)D7S2498 2) D7S2480 3) D7S477 4) D7S2432
ژن SLITRK6
۱)D13S251 2)D13S253 3)D13S282
ژن SERPINB6
۱)D6S1617 2)D6S1713 3) D6S344
ژن CABP2
۱)D11S1889 2)D11S4155 3)D11S1296
ژن OTOGL
۱)D12S1297 2)D12S64 3)D12S824
ژن NESP4
۱)D19S876 2)D19S909 3)ATA57C01
۴-۱-۲ نتایج آنالیز پیوستگی در خانواده های ناشنوا با توارث مغلوب
نتایج آنالیز پیوستگی و تعیین توالی برای ۱۰۰ خانواده مبتلا به قرار زیر است:
دو خانواده به ژن GJB4(خانواده هایL-304 و L-3082) پیوستگی نشان دادند ولی در تعیین توالی مستقیم آنها جهشی مشاهده نشد.
شش خانواده به ژن GJC3 (خانواده ها L-369 ،L-342 ،L-1902،L-8700225 ، L-1649 و L-353) پیوستگی نشان دادند ولی در تعیین توالی مستقیم آنها جهشی مشاهده نشد.
یک خانواده به ژن SLITRK6 (خانواده هایL-346) پیوستگی نشان داد ولی در تعیین توالی مستقیم آنها جهشی مشاهده نشد.
هشت خانواده به ژن NESP4 (خانواده L-362، L-1108،L-1985t ، L-346، L-1115، L-1731، L-1363، L-3163و L-1385) پیوستگی نشان دادو تعیین توالی مستقیم آن در دست اقدام است.
یک خانواده به ژن SERPINB6 (خانواده L-1731,) پیوستگی نشان داد و تعیین توالی مستقیم آنها در دست اقدام است.

• شخصیت برند^[۵۳]:مجموعه‏ای از خصوصیات مرتبط با برند است (آکر، ۲۰۰۲). از طریق خصوصیات، ویژگی‏ها، ارتباطات بازاریابی، تداعی‏های ذهنی، الگوهای مصرفی و شرکاء برند می‏تواند شخصیت مشخصی به خود گیرد.

• جوهره برند^[۵۴]:قلب و روح برند- معمولاً در دو یا سه کلمه مانند موارد زیر بیان می‏شود: برند کلاً چیست، چه دلیل وجود دارد و چه چیزی آن را منحصر به فرد می‏سازد.

با بهره گرفتن از ۵ عامل بالا، مدیریت شرکت می‏تواند هویتی برای برند بسازد که برداشتهای منحصر به فرد در ذهن مشتریان و ایجاد مزیت رقابتی را هدایت کند. در این رابطه به مطالعات دیگری به شرح زیر نیز می‏توان اشاره کرد.

رویکرد بیرون به درون
این رویکرد را می‏توان به دو دسته تقسیم کرد: دسته اول، رویکرد مشتری محور است که در برخی از تحقیقات با عناوین رویکرد مدیریتی، ادراکی و رفتاری نیز بیان می‏شود. والسر ^[۵۵] (۲۰۰۴)، ارزش ویژه برند بیرونی را با توجه به مطالعات پیشین به ۳ دسته تقسیم می‏کند. دسته اول محققانی هستند که بر دانش برند متمرکز می‏شوند. دسته دوم منافع برند را در نظر می‏گیرند و بالاخره دسته سوم ترجیحات بلند مدت برند را مورد مطالعه قرار می‏دهند.
دسته دوم رویکرد مالی محور است که در برخی از تحقیقات با عنوان رویکرد شرکتی نیز به آن اشاره شده است. با این حال سنجه‏ای قدرتمند به منظور ارزیابی ارزش ویژه برند از بعد مالی در این رویکرد وجود ندارد چرا که سنجه‏های ارزش ویژه برند مالی محور جنبه کوتاه مدت دارند در حالی که ارزش ویژه برند اساساً ماهیتی بلند مدت دارد و از این رو، نسبت به رویکرد سنجش ارزش ویژه برند مشتری محور کم‏تر مورد کاوش قرار گرفته است(۶۳و۶۴).
ارزش ویژه برند مشتری محور^[۵۶]
ارزش ویژه برند بسته به اهداف خاص، به روش‏های گوناگونی تعریف شده است. مزیت مفهومی ساختن ارزش ویژه برند از این منظر آن است که مدیران را قادر می‏سازد دریابند که تا چه حد برنامه‏های بازاریابی آنها ارزش برندشان را بهبود بخشیده است. اگرچه هدف نهایی هر برنامه بازاریابی افزایش فروش است اما ابتدا لازم است ساختارهای دانش برند به گونه‏ای پایه‏گذاری شوند که مصرف کنندگان به طرز مطلوبی به فعالیت بازاریابی آن برند پاسخ دهند. چارچوب دانش برند ابزاری است برای درک چگونگی تاثیر دانش برند بر پاسخ مصرف کننده نسبت به بازاریابی. به همین دلیل ابتدا ارزش ویژه برند مشتری محور را تعریف شده و سپس چگونگی ساخت، اندازه‏گیری و مدیریت آن بیان می‏شود(۳۱و۳۲).
ساخت ارزش ویژه برند مشتری محور
ساخت ارزش ویژه برند مشتری محور نیازمند خلق برندی آشناست که دارای پیوندهای برند مطلوب، قوی و یگانه باشد. برای رسیدن به این هدف باید ابتدا به انتخاب اولیه نشانه‏های برند از قبیل نام، آرم یا نماد و سپس بسط آنها به برنامه‏های بازارایابی پرداخت.
انتخاب هویت‏های برند. برای این که ببینیم چگونه انتخاب اولیه هویت برند بر ارزش ویژه برند تاثیر می‏گذارد، اولین مسئله انتخاب نام برند است (آکر ۱۹۹۱؛ کاتلر ۱۹۹۱، رابرتسون ۱۹۹۱)،که بر اساس این که آیا این نام‏ها به بالا بردن آگاهی برند یا ارتباط داشتن با پیوندهای برند کمک می‏کند دسته ‏بندی می‏شوند(۳۱،۶۴).
انتخاب نام برند ممکن است بر مطلوبیت، قدرت و یگانگی پیوندهای برند نیز اثرگذار باشد. نام برند انتخاب می‏شود تا از نظر معنایی بیانگر: (۱) گروه محصول یا خدمت و (۲) ویژگی‏ها و یا منافع مهم آن گروه باشد. اولی موجب بالا بردن آگاهی نام برند و شناخت ماهیت گروه محصول شود. دومی موجب دو مزیت اساسی خواهد شد: اول آن که حتی در غیاب فعالیت‏های بازاریابی، وسوسه انگیز بودن نام برند مصرف کنندگان را به استنباط ویژگی‏ها و منافع خاص قادر می‏سازد. در مورد انتخاب دیگر نشان‏های برند از قبیل آرم یا نماد برند باز هم چنین ضوابطی حکم‏فرماست.
گسترش برنامه‏های حمایتی بازاریابی. برنامه‏های بازاریابی به منظور بالا بردن آگاهی برند و حصول پیوندهایی مطلوب، قوی و یگانه در حافظه مشتری طراحی می‏شوند به گونه‏ای که مصرف کننده محصول یا خدمت مورد نظر را بخرد. آگاهی برند با مقوله آشنایی برند مرتبط است. آلبا و هاچینسون (۱۹۸۷) آشنایی برند را به عنوان مجموعه‏ای از تجربیات مرتبط با محصول که توسط مصرف کننده جمع‏آوری شده‏اند (از جمله تجربیات استفاده از محصول، تبلیغات مشاهده شده و …) تعریف می‏کنند. هرچقدر آشنایی برند بیش‏تر خواهد بود. بنابراین استراتژی مناسب بازاریابی جهت افزایش آگاهی و آشنایی برند طبق تعریف آن واضح است: هرچیزی که سبب شود مصرف کننده به تجربه کردن یا پذیرا شدن برند راغب گردد پتانسیل افزایش آشنایی و آگاهی را خواهد داشت.
مشخصات محصول یا خدمت اولین مبنای پیوند ویژگی‏های مرتبط با محصول و تعیین کننده درک کلی مصرف کننده از خدمت یا محصول است. همچنین سیاست قیمت‏گذاری برند مستقیماً با سطح قرار گیری برند در گروه محصولات ارتباط دارد. فعالیت‏های بازاریابی شرکت‏ها موجب شکل‏گیری اداراکات مصرف کننده پیرامون محصول یا خدمت می‏شود. بارها فروشندگان مجبور به انتقال ویژگی‏ها و مزایای برند به مصرف کنندگان از طریق تبلیغات یا دیگر اشکال مبادله اطلاعات شده‏اند. مبادلات بازاریابی همچنین در ایجاد ویژگی‏های تصور استفاده و استفاده کننده مفید هستند. قدرت پیوندهای برند در اثر مبادلات، بستگی به آن دارد که چگونه هویت‏های برند در برنامه‏های حامی بازاریابی بیان شده باشد(۳۲،۶۴).
کاربرد پیوندهای ثانویه^[۵۷]. پیش از این در تعریف ارزش ویژه برند مشتری محور به تمایز و دسته ‏بندی منابع باورهای برند پرداخته نشد؛ که آیا باورهای شکل گرفته درباره برند توسط فروشندگان ایجاد شده یا از دیگر منابع از قبیل تبلیغات تاثیر پذیرفته است. بنابراین درک چگونگی شکل‏گیری باورهای مصرف کننده درباره ویژگی‏ها و منافع برند بسیار ارزشمند است.
یک راه ایجاد باورها، تجربه مستقیم محصول یا خدمت است. راه دوم از طریق اطلاعاتی است که از محصول یا خدمت توسط شرکت یا دیگر منابع تجاری مبادله شده‏اند. از میان دو روش فوق، تجربه مستقیم ممکن است پیوندهای قوی‏تری در حافظه ایجاد کند. راه سوم شکل‏گیری باورها بر مبنای استنباط‏های حاصل از برخی پیوندهای موجود برند است. در حقیقت مصرف کننده با مشاهده برخی پیوندها احساس می‏کند که پیوندهای دیگری نیز باید وجود داشته باشد. به عنوان مثال برخی مصرف کنندگان گروه‏های خاص محصول یا خدمت ممکن است از قیمت بالا، سطح بالای کیفیت محصول یا خدمت و یا پرستیژ و موقعیت بالای اجتماعی را برداشت نمایند. چادهوری و هولبروک^[۵۸] (۲۰۰۱) از این نوع برداشت‏ها به عنوان «تناسب احتمالی»^[۵۹] یاد می‏کنند. این ۳ محقق بیان می‏کنند که «تناسب مقایسه‏ای»^[۶۰] زمانی که مصرف کنندگان مطلوبیت ویژگی یا بهره برند را بر اساس نگرش کلی آنها از برند یا ارزیابی‏شان از برخی دیگر ویژگی‏ها یا منافع دیده شده استباط نمایند، رخ دهد.
نوع دیگری از پیوند استنباطی زمانی اتفاق می‏افتد که پیوند برند به اطلاعات دیگری در حافظه که مستقیماً با محصول یا خدمت مرتبط نیست ارتباط یابد. به دلیل آن که برند به وسیله اطلاعاتی دیگر شناسایی می‏شود مصرف کنندگان ممکن است تصور کنند برند دارای پیوندهایی مشترک با آن اطلاعات است، بنابراین ارتباط‏های «ثانویه»^[۶۱] یا غیرمستقیم برای برند ایجاد می‏شود.
پیوندهای ثانویه ممکن است از پیوندهای ویژگی اولیه مرتبط با: شرکت سازنده، محل ساخت، کانال‏های توزیع، معرف یا چهره مشهوری که به معرفی محصول یا خدمت می‏پردازد و نهایتاً یک رخداد خاص، به وجود آیند.
۳ نوع اول از پیوندهای ثانویه شامل «منابع حقیقی» برند هستند (یعنی چه کسی برند را تولید کرده، کجا تولید و از کجا خریداری شده است). این اطلاعات تقریباً همیشه در اختیار مصرف کننده قرار می‏گیرد اما قدرت پیوند آن با برند به تأکیدی که می‏پذیرد بستگی دارد. اول آن که برند ممکن است به میزان قابل توجهی به آنچه توسط شرکتی خاص معرفی شده متفاوت باشد. اگر شرکت، ارتباطی قوی با مصرف کننده حاصل کند ممکن است برخی پیوندهای موجود شرکت به پیوندهای ثانویه برای برندش تبدیل شود (مثلاً استنباط‏های حاصل از شهرت و آوازه شرکت). استراتژی برندگذاری اتخاذ شده توسط شرکت سازنده محصول یا ارائه دهنده خدمات مهم‏ترین عامل موثر بر قدرت پیوند شرکت با برند است. ۳ سیاست مطرح بردگذاری وجود دارد (کاتلر و همکاران، ۲۰۰۳): نخست، شرکت‏ها ممکن است بدون توجه آشکار به نام شرکت نام‏های متمایزی برای محصولات و خدمات گوناگون خود برگزینند. دوم، شرکت‏ها ممکن است نام خود را برای تمامی محصولات در نظر بگیرند که شامل ترکیبی از نام شرکت و نام مجزای هر برند باشد. دو روش برندگذاری آخر دستیابی به نگرش کلی مصرف کنندگان به شرکت را آسان می‏کند. استراتژی برندگذاری مرکب دارای مزیت بیش‏تری است چرا که اجازه می‏دهد باورهای خاص بیش‏تری پیرامون برند ایجاد شود.
هم چنین برند، پیوندی اساسی با «محل ساخت» دارد. به طوری که مصرف کنندگان باورهای و ارزیابی‏هایی خاص از آن استنباط می‏کنند(۶۴،۳۱). به عنوان مثال عطریات فرانسه، اتومبیل‏های آلمان و وسایل الکتریکی ژاپن نسبت به نمونه‏های مشابه بیش‏تر مورد پسند هستند. سرانجام کانال‏های توزیع محصول نیز پیوندهای ثانویه ایجاد می‏کند. مصرف کنندگان بر اساس مجموعه محصولات یک خرده فروش، قیمت گذاری، نیکنامی و کیفیت خدمات آن، تصوری از برند ارائه شده پیدا می‏کنند.
دو نوع آخر از پیوندهای ثانویه زمانی رخ می‏دهد که پیوندهای اولیه برند برای بیان ویژگی‏‎های استفاده کننده و موقعیت استفاده باشد. به عنوانمثال یک شخصیت مطرح و معروف به دلیل گیرایی، قابل اعتماد بودن و خبرگی می‏تواند با معرفی محصول یا خدمت، آوازه و شهرت آن را افزایش دهد. همچنین برند ممکن است با رویدادی خاص مرتبط باشد. در این جا نیز آن رویداد ممکن است توسط مجموعه‏ای از پیوندهای ویژگی و نگرش در حافظه بررسی شود. پس زمانی که برند با آن رویداد مرتبط گردد ممکن است برخی پیوندهای رویداد به عنوان پیوندهایی ثانویه برای برند تلقی شود.
پیوندهای ثانویه برند زمانی از اهمیت بیش‏تری برخوردارند که پیوندهای برند موجود در برخی جهات ناکامل باشند. به عبارت دیگر، پیوندهای ثانویه می‏توانند در ایجاد پیوندهای مطلوب، قوی و یگانه اعمال نفوذ کند که در غیر این صورت ایجاد نخواهند شد(۶۴).
اندازه‏گیری ارزش ویژه برند مشتری محور
برای اندازه‏گیری ارزش ویژه برند مشتری محور دو روش اساسی وجود دارد: «روش غیرمستقیم»^[۶۲] می‏کوشد تا منابع بالقوه ارزش ویژه برند مشتری محور را به کمک اندازه‏گیری دانش برند (آگاهی برند و تصویر برند) برآورد کند. «روش مستقیم»^[۶۳] تلاش می‏کند تا مستقیماً با برآورد کردن اثر دانش برند بر واکنش مصرف کننده به جزء جزء برنامه بازاریابی شرکت‏ها، ارزش ویژه برند مشتری محور را اندازه‏گیری کند. باید توجه داشت دو روش مستقیم و غیرمستقیم مکمل یکدیگرند و لازم است با هم به کار گرفته شوند.
روش غیرمستقیم. اولین روش اندازه‏گیری ارزش ویژه برند مشتری محور و دانش برند، نیازمند اندازه‏گیری آگاهی برند و خصوصیات و روابط میان پیوندهای برند است. به دلیل آن که هر اندازه‏گیری ممعمولاً فقط یک جنبه خاص از دانش برند را به دست می‏دهد برای به دست آوردن ماهیت جند بعدی دانش برند، اندازه‏گیری‏های چندگانه باید به کار گرفته شود. با وجود این اندازه‏گیری‏های غیرمستقیم به قدر کافی پیوندهای مطلوب و قوی به دست نمی‏دهد و اغلب برای کسب اطلاعات اضافی اندازه‏گیری‏های مستقیم‏تر لازم است.
روش مستقیم. راه دوم اندازه‏گیری ارزش ویژه برند مشتری محور، اندازه‏گیری مستقیم آثار دانش برند بر واکنش مصرف کننده نسبت به بازاریابی برند مذکور است. این کار از طریق آزمایش‏هایی صورت می‏پذیرد که در آن یک گروه از مصرف کنندگان به یک ویژگی از برند واکنش نشان می‏دهند در حالی که گروه دیگری از مصرف کنندگان به همان ویژگی در نسخه بدلی همان محصول یا خدمت، عکس‏العمل نشان می‏دهند. مقایسه واکنش‏های دو گروه نشان دهنده تاثیرات ناشی از دانش خاص پیرامون برند است.
سرانجام یک روش مفید دیگر برای ارزیابی مستقیم ارزش ویژه برند مشتری محور، تحلیل هم‏زمان یا متقارن^[۶۴] است. تحلیل هم‏زمان را می‏توان به منظور کشف تاثیرات عمده نام برند (از قبیل تفاوت در سلایق یا انتخاب برند) و کشف تاثیرات تعامل میان برند و دیگر عوامل بازاریابی مانند قیمت، خصوصیات ظاهری محصول یا خدمت و غیره (مثلاً تفاوت در بینش‏ها نسبت به برند) به کار برد.
در رویکرد مشتری محور، هدف اصلی، ارزیابی ادراک و برداشت مشتریان از توان و ارزش برند است. در این رویکرد نیز تا کنون الگوهایی مطرح شده‏اند اما از آن میان، الگوی کلر و الگوی آکر به عنوان الگوهای زیربنایی و اصلی مطرح هستند(۳۱،۳۲،۶۳و۶۴).
الگوهای ارزیابی ارزش ویژه برند مشتری محور
با توجه به اهمیت یافتن موضوع برند در سال‏های اخیر الگوهایی برای سنجش برند شرکت‏ها ارائه شده است. هر یک از الگوها از مجموعه شاخص‏های کلان و تفصیلی خاصی استفاده می‏کنند. البته برخی شاخص‏ها در اکثر الگوها مشاهده می‏شود. نکته مهم در کاربرد این الگوها آن است که هر شرکتی می‏تواند حسب شرایط اقتضایی محیط درونی و بیرونی خود تمام یا بخشی از یک الگوی خاص را اقتباس کرده بر اساس انجام تحقیقات مناسب شاخص‏هایی را حذف و اضافه کند.
با این حال ارزیابی ارزش برند^[۶۵] از دغدغه‏ها و موضوعات اولویت‏دار در تحقیقات بازاریابی محسوب می‏شود. گاهی اوقات ارزش برند را تحت عنوان توان برند^[۶۶] نیز معرفی می‏کنند. هدف از این مبحث شناسایی میزان توان برند و یا ارزش آن است. در ادامه الگوهای مطرح در ارزیابی ارزش ویژه برند مشتری محور آورده شده است(۶۴).
الگوی آکر
یکی از مدل‏هایی که به طور وسیعی مورد استفاده قرار گرفته است مدل ارزش ویژه برند آکر است. آکر (۱۹۹۱) به عنوان نخستین صاحب نظر در ارزش‏گذاری برند، ابزاری برای برآورد میزان ارزش ویژه برند ارائه کرد و نشان داد که ارزش ویژه برند با چگونگی درک مشتری از برند با توجه به وفاداری برند، آگاهی از برند، کیفیت درک شده، تداعی برند و سایر دارایی‏های اختصاصی برند (از قبیل نشان تجاری، مالکیت معنوی و روابط رسمی و غیر رسمی شبکه‏ای) اندازه‏گیری می‏شود.
معیارهای ۱۰ گانه این مدل در ۵ گروه دسته ‏بندی شده‏اند که ۴ دسته نخست مربوط به ادراک مشتری از برند است. این ۴ دسته عبارتند از: وفاداری برند، کیفیت ادراک شده، تداعی برند و آگاهی برند دسته پنجم حاوی دو گروه معیار مربوط به رفتارهای بازار است. در این دسته، به جای دریافت اطلاعات مستقیم از مشتریان، از اطلاعات مربوط و موجود در بازار استفاده می‏شود(۶۴).
جدول ۲- ۲: معیارهای اندازه گیری ارزش ویژه برند در روش آکر

دسته معیاره (۵ دسته)
معیارهای ۱۰ گانه

وفاداری برند
قیمت بالاتر

رضایت و وفاداری

۴۰

انگلستان

۳۵

ایران

۲۵-۴۰

نیوزیلند

۳۰-۳۵

۲-۷-تحقیقات انجام گرفته در ایران
باقری خلیلی و همکاران (۱۳۹۱) در پژوهشی تحت عنوان “کاهش متغیرهای ورودی در فرایند مدل سازی تصادفات آزادراه‌ها با بهره گرفتن از روش تجزیه و تحلیل مؤلفه‌های اصلی” بیان نمودند که میانگین حجم تردد روزانه و متوسط سرعت وسایل نقلیه بیشترین نقش را در تصادفات آزادراه‌ها ایفا می‌کنند.
جبارزاده ممقانی (۱۳۹۰) در پژوهشی تحت عنوان “چگونگی تأثیر دوربین‌های کنترل سرعت در کاهش تخلفات ترافیکی و تصادفات رانندگی بزرگراه‌های تهران” بیان نمود که به کارگیری روش‌های سنتی اعمال قانون طی چند سال گذشته در رفتار ترافیکی رانندگان تأثیری نداشته است. از سویی، نفوذ فناوری اطلاعات و کاربرد سامانه­های هوشمند، مدتهاست که در کاهش ترافیک و میزان تخلفات کلان شهرهای دنیا اثرگذار بوده است. در نهایت عملکرد دوربین‌های سرعت سنج در بزرگراه‌های تهران را ارزیابی کرده و نقش آنها در کاهش تخلفات رانندگی و همچنین تصادفات را مورد سنجش قرار داده است.
شعبانی و توکلی کاشانی (۱۳۸۵) در پژوهشی تحت عنوان “نقش سرعت در احتمال وقوع و شدت تصادفات” آمار تصافات ناشی از سرعت در چند کشور توسعه یافته و همچنین ایران به بیان جایگاه سرعت در تصادفات کشورها را ارائه دادند و با وضعیت ایران مقایسه کردند. سپس با مطالعه مهمترین پژوهش­های مرتبط با مدلسازی ارتباط سرعت با تعداد وشدت تصادفات در دهه‌ های اخیر، تصویر روشن و دقیقی از نقش سرعت در ایمنی ترافیک و راهکار کاهش صدمات ناشی از سرعت در ایران ارائه کردند.
مجیدی پور و کفاشی (۱۳۹۲) در پژوهشی تحت عنوان ” مکان یابی پلاک خودرو با الگوی پیمایش ستونی” بیان نمودند که مکانهای یافت شده به عنوان نامزد، از تصویر جدا شده و بر ای اطمینان از صحت مکانیابی، به تابع شناسایی، ارجاع داده میشوند، در صورتی که تابع شناسایی قادر به تشخیص و قرائت کاراکتر در نامزد مورد بررسی بود، مکانیابی صحیح بوده و در غیر این صورت، مکانیابی مردود و نامزد از لیست، حذف می‌گردد. بخش شناسایی و قرائت عناصر، ترکیبی از مدل پایه و ماشین برداری پشتیبان می­باشد، که نسبت به مدلهای شناسایی مشابه مانند شبکه‌های عصبی و تطبیق الگویی، سریع­تر و دقیق­تر است.
به طور خلاصه می‌توان مزایای شناسایی پلاک خودرو با بهره گرفتن از این روش را به شرح زیر اعلام نمود :
سرعت بالای پاسخگویی و انجام عملیات
اعلان کمترین تعداد نامزد مکان پلاک در مرحله مکان یابی، که دراغلب موارد در یک راند پردازش، مکان اصلی پلاک شناسایی میشود.
شناسایی چندین پلاک خودرو در یک تصویر
روش پیشنهادی وابسته به فاصله دوربین تا خودرو نبوده و قادراست برروی هر تصویر با وضوح رنگ عادی به خوبی عمل نموده و پاسخ مطلوب را تولید نماید.
در تصاویری که پلاک دارای انحراف است، سیستم کارایی خود را از دست نداده و با بهره گرفتن از الگوریتم اصلاحی، مبتنی بر زاویه قرار گرفتن مستطیل آبیِ کناره پلاک در تصویر، قادر به اصلاح کجی بوده و در نهایت پلاک استخراج شده کاملا صاف است.
سادات حسینی و همکاران (۱۳۹۰)در پژوهشی تحت عنوان ” بررسی میزان اجرای قوانین راهنمایی و رانندگی با مدل بارهای الکتریکی ” به نتایج زیر دست پیدا کردند:
نتایج خروجی مدل بارهای الکتریکی در حالت عدم توجه به قوانین راهنمایی و رانندگی برای داده‌های مورد بررسی با شرایط واقعی تطابق دارد. در نهایت از مقایسه نتایج به دست آمده از شبیه سازی براساس رعایت قانون با داده‌های شرایط واقعی اعتبار مدل EM1 برای محاسبه سرعت متوسط وتعداد تغییر خط وسایل نقلیه رد شده است. ارزیابی این مدل در سطح کلان نشان داد که رفتار رانندگان با قوانین آیین نامه راهنمایی و رانندگی هماهنگ نیست.

فصل سوم
روش تحقیق
۳-۱- مقدمه
در فصل گذشته درباره ادبیات موضوع تحقیق شده بحث شد و در این فصل درباره روش تحقیق صحبت خواهد شد. محقق پس از تعیین و تنظیم موضوع تحقیق بایستی نسبت به انتخاب روش تحقیق اقدام نماید. انتخاب روش تحقیق بدان معناست که مناسب ترین روش برای انجام تحقیق کدام است؟ انتخاب روش تحقیق به اهداف و ماهیت موضوع تحقیق و امکانات اجرائی آن بستگی دارد. بنابراین هنگامی می‌توان در مورد روش بررسی و انجام تحقیق تصمیم گرفت که ماهیت موضوع تحقیق، اهداف و وسعت دامنه تحقیق مشخص باشد. به عبارت دیگر هدف از انتخاب روش تحقیق آن است که پژوهشگر مشخص نماید چه شیوه و روشی را اتخاذ کند تا او را هرچه دقیق تر، سریع تر، آسانتر و ارزان تر در دستیابی به پاسخ‌های پرسش تحقیق کمک نماید.
۳-۲- روش تحقیق
روش تحقیق مجموعه‌ای از ابزار، قواعد و راه‌های قابل اطمینان و نظام یافته برای بررسی واقعیت‌ها، کشف مجهولات و دستیابی به راه حل مشکلات می‌باشد.
روش مورد استفاده در این تحقیق پیمایشی و میدانی می‌باشد. در این تحقیق آمار کروکی‌های تصادفات در سال‌های ۸۸ و ۸۹ جمع آوری شده است. سپس نقشه‌ای از جاده شیراز مرودشت تهیه شد و در آن موقعیت دوربین‌های کنترل سرعت متوسط مشخص گردید. سپس با توجه به آمار تصادفات تاثیر به کار گیری این سیستم با بهره گرفتن از آزمون‌های آماری بررسی گردیده است.
۳-۳- قلمرو زمانی و مکانی تحقیق
این تحقیق در محدوده مکانی محور شیراز– مرودشت انجام گرفته است. محدودۀ زمانی تحقیق نیز سالهای ۸۸و ۸۹ بوده است.
۳-۴- جامعه آماری
جامعه آماری به مجموعه‌ای گفته می‌شود که حداقل در یک صفت مشترک باشند که این ویژگی مشترک را صفت مشخصه جامعه آماری می نامند.
جامعه آمار این تحقیق شامل تصادفاتی که سال قبل از نصب دوربین کنترل سرعت و یک سال بعد از آن می‌باشد که تصادف بررسی گردیده است.
۳-۵- روش و ابزار گردآوری داده‌ها
برای جمع آوری اطلاعات مربوط به پیشینۀ تحقیق و ادبیات موضوع از کتب و مقالات تخصصی، پایان نامه‌های دانشجویی، پایگاه های اینترنتی، سایت‌های مرجع مجلات علمی و غیره استفاده گردیده است.
۳-۶- وضعیت محور شیراز- مرودشت
از مهمترین محورهای شبکه راه های کشور و استان فارس محور شیراز- مرودشت با روزانه بطور متوسط ۲۸۴۵۷ کاربردر سال ۹۱ از اهمیت ویژه‌ای به لحاظ مسیر ترانزیتی، ترافیک، عبور بار، مسافران و زائران و گردشگران داخلی و خارجی در ابعاد فرهنگی، تاریخی منطقه در محدوده دروازه قرآن تا تخت جمشید برخوردار است. از طرفی قطعه میانی کریدر شمالی به جنوب تا رسیدن به سواحل آزاد دریای عمان و منابع انرژی کشور در استان خوزستان را میسر می سازد. در ابتدای دهه ۵۰ تا دهه ۶۰ بصورت راه اصلی مورد استفاده مردم و در آن زمان از زیر دروازه قرآن تردد صورت می‌گرفت که تصاویر زیبا و خاطره انگیزی از مسیر خصوصا در حوالی دروازه خوش نمای شیراز در سایت تاریخچه شیراز وجود دارد که بسیار متفاوت با وضعیت مسیر امروزی است. با توجه به افزایش ترافیک و مسایل مورد اشاره بالا در ابتدای دهه ۷۰ موضوع ارتقا راه اصلی به بزرگراه دو باند سه خطه پی ریزی و عملیات اجرایی طی دهه ۷۰-۸۰ به صورت منسجم امروزی در آمد که مدارک فنی اجرایی و اعتباری آن در آرشیو دستگاه مشاوره وزارت راه و ترابری و برنامه و بودجه موجود می‌باشد. لازم به ذکر است که مختصات ابعادی مسیر در طول ۳۵ کیلومتر از دروازه قرآن تا پل خان در شهرستان مرودشت در عرض دو لاین ۱۲ متری می‌باشد، در شکل ۳-۱ نقشه مسیر مورد بررسی نشان داده شده است.
شکل ۳-۱: نقشه مسیر محور شیراز- مرودشت
بدنبال جدیت ساخت محور مذکور، عملیات اقماری تکمیلی در دهه ۸۰ شامل سه دستگاه پل غیر همسطح رو گذر به نام پل غیر همسطح رکن آباد در محدوده کیلومتر ۴۰۰+۳، پل اول زرقان در محدوده کیلومتر ۰۰۰+۲۵، پل دوم زرقان در محدوده کیلومتر ۰۰۰+۲۷ اجرا گردید. همچنین در پی دشواری ترددهای عرضی موقعیت شهرک‌های اکبرآباد (رکن آباد) و زیباشهر و روستای باجگاه و هچنین پادگان‌های چشمه بیدی و احمد ابن موسی(ع) و دانشکده‌های کشاورزی نسبت به احداث زیرگذر‌های ایمن بصورت باکس دوقلو یا ابنیه‌های مسیر بنحوی آماده سازی گردید که خطرات کاربران محلی محدوده‌های اشاره شده را کاهش داده که این پروژه‌هادر فاصله زمانی سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۰ در دست عملیات اجرایی بوده ولی در مورد شهرک رکن آباد متاسفانه بدلیل دشواری مشکلات حریم و عبور تاسیسات آب شرب شهر شیراز و سایر مسایل همچنان بصورت ناقص متوقف مانده است و پل‌های هوایی نیز همچنین. میسر راه آهن در حاشیه مسیر شیراز- مرودشت در دامنه کوهستانی به سمت شهر صدرا از آغاز دولت آقای‌هاشمی‌رفسنجانی حدود سال ۷۰ تا سال ۸۸ که توسط دولت آقای احمدی نژاد به بهره برداری رسید نیز حائز اهمیت است. از آنتنی‌های مهم مسیر کمربندی شمالی شهر شیراز است بطول ۴۵ کیلومتر که بصورت رینگ سه ناحیه‌ای ۴۵ به سمت پل فسا محور شیراز- سروستان تقریبا به اتمام رسیده است. در جهت تکمیل رینگ کامل کمربندی شیراز نیز تقاطع غیر همسطح دیگری به صوت گذرگاه شمال شهر شیراز از طریق جاده شیراز - خرامه به محور شیراز -مرودشت در محدوده کیلومتر ۰۰۰+۲ در دست احداث است که با برطرف شدن موانع اجرایی آن در آینده نه چندان دوری این قسمت نیز کامل خواهد گردید. از دیگر آنتنی‌های مهم مسیر اتصال محور شیراز- مرودشت به محور شیراز- سپیدان و آزاد راه شیراز- اصفهان بصورت طرح کمربندی شمال شیراز در دست مطالعه و طی مقدمات اجرا می‌باشد. در حال حاضر نیز از گردنه‌های مهم، گردنه باجگاه و گردنه آب باریک در محدوده کیلومتر ۰۰۰+۷ و ۰۰۰+۱۰ می‌باشد. از تجهیزات ایمن سازی الکترونیکی از نصب تابلو vsl، vms، دوربین‌های کنترل سرعت نیز طی سال‌های گذشته به بهره برداری رسیده است. در مسایل حریم در کمیسیون تاسیسات جانبی راه‌ها نسبت به صدور مجوز عملیات حفاری(میکروتونل) جهت عبور تاسیسات زیر زمینی خط لوله نفت سروستان و خط گاز اغاز دالان به سمت پالایشگاه شیراز بصورت طولی و عرضی صادر نموده است. . محور شیراز- مرودشت از محورهای مهم و پر تردد می‌باشد که سفر‌های شیراز به اصفهان و تهران و استان‌های شمال شیراز و شمال شرقی و غربی از آن عبور می نماید. در جدول۳-۱ آمار تردد هفتگی این محور در نوروز سال ۹۲ نشان داده شده است. در جدول ۳-۲ آمار میانگین تردد روزانه در سال ۸۸ و ۸۹ آورده شده است (آمار تردد و تخلفات محور شیراز مرودشت، ۱۳۸۸و۱۳۸۹)
جدول ۳-۱- آمار تردد هفتگی محور شیراز مرودشت
گزارش آمار هفتگی مرکز مانیتورینگ پلیس راه شیراز- اصفهان

در ابتدا لازم است اعتبار استفاده از داده های ترکیبی ، مورد آزمون قرار گیرد. برای انجام این کار از آزمون F که از فرمول زیر قابل محاسبه است ، استفاده خواهد شد:

(۳-۵)
که در آن (RRSS) نشان دهنده مجموع مربعات باقیمانده مقید است که از تخمین مدل به روش OLS به دست آمده است و (URSS) نیز نشانگر مجموع مربعات باقیمانده غیر مقید است که از تخمین مدل به روش اثر تصادفی به دست آمده است. N تعداد مقاطع ، K تعداد متغیرهای توضیحی مدل و NT تعداد کل مشاهدات است. در این آزمون اگر مقدار محاسباتی F از F جدول بیشتر باشد ، فرضیه صفر یعنی همگنی مدل رد می شود و مدل باید به صورت اثرات ثابت^[۵۶] یا تصادفی^[۵۷] برآورد شود. بعد از انجام آزمون F لیمر و در صورت وجود ناهمگنی در مدل از آزمون هاسمن جهت انتخاب تخمین به روش اثر ثابت یا تصادفی استفاده می گردد. برای آنکه بتوان بین مدل های اثرات ثابت و اثرات تصادفی از نظر قدرت توضیح دهندگی متغیر وابسته مقایسه ای انجام داد ، از این آزمون استفاده می گردد. از آنجا که برای انجام مقایسه بین این دو مدل باید وجود همبستگی بین اثرات تصادفی و رگرسورها را مورد آزمون قرار داد ، لذا در آزمون هاسمن فرضیه صفر این است که هیچ همبستگی میان اثرات تصادفی و رگرسورها وجود ندارد. تحت این فرضیه، تخمین زن های OLS و GLS هر دو سازگار هستند ولی تخمین زن OLS ناکاراست. در شرایطی که تحت فرضیه مقابل ، تخمین زن OLS کارا و سازگار ولی تخمین زن GLS ناسازگار است.
آماره هاسمن از فرمول زیر قابل محاسبه است:
(۳-۶)
که در آن b₁ و b₀ به ترتیب بردار ضرایب معادلات اثرات ثابت و اثرات تصادفی و var(b₁) و var(b₂) نیز ماتریس واریانس- کواریانس معادله های اثرات ثابت و اثرات تصادفی را نشان می دهند. در این آزمون فرضیه صفر نشان دهنده انتخاب روش اثر تصادفی است و فرضیه مخالف آن نشان دهنده انتخاب روش اثرات ثابت برای تخمین معادلات می باشد. در صورت رد فرضیه صفر ، باید از روش اثرات ثابت در تخمین مدل استفاده گردد(فطرس و همکاران ، ۱۳۸۹ ، ۶۷).
۳-۳- جامعه آماری
۳-۳-۱- مروری بر وضعیت اقتصادی منطقه MENA
در حالی که کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا معروف به MENA شامل اسرائیل ، امارات متحده عربی ، قطر ، بحرین ، کویت ، سوریه ، ایران ، تونس ، اردن ، الجزایر ، مصر ، مراکش ، یمن ، جیبوتی ، عراق ، لبنان ، فلسطین ، عمان در زمره کشورهای در حال توسعه قرار می گیرند ، کشورهای بحرین ، قطر ، کویت و امارات متحده عربی در گروه کشورهای با درآمد بالا و کشورهای عربستان سعودی ، ایران و عمان در گروه کشورهای با درآمد متوسط قرار دارند. در میان آن ها مصر دارای بیشترین وسعت است و جیبوتی کوچکترین آنها به شمار می رود. از لحاظ شاخص جمعیت، مصر با جمعیتی حدود ۸۴ میلیون نفر بزرگترین کشور حوزه MENA است ، در حالی که قطر با جمعیتی حدود ۸۴۰۰۰ نفر کوچکترین کشور این حوزه به شمار می رود. تقریباً تمامی کشورهای مذکور ، دارای نرخ رشد سالانه تولید ناخالص داخلی سرانه منفی در فاصله سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۰ هستند. تنها بحرین و عمان از این قاعده مستثنی هستند به گونه ای که در دوره زمانی فوق نرخ رشد مثبت را تجربه کرده اند (بهنود ، ۱۳۹۰، ۲۶).
منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا معروف به MENA از نظر منابع طبیعی و نیروی کار شامل سه گروه کشورها می باشد:
- کشورهایی که فاقد منابع طبیعی ، اما دارای نیروی کار فراوان هستند. مانند جیبوتی ، مصر ، اردن ، لبنان ، مراکش و تونس.
- کشورهایی که از نظر منابع طبیعی ، غنی و دارای نیروی کار فراوان هستند. مانند الجزایر ، ایران ، عراق ، سوریه و یمن.
- کشورهایی که از نظر منابع طبیعی ، غنی اما فاقد نیروی کار هستند. مانند بحرین ،‌ کویت ، لیبی ، عمان ، قطر ، عربستان سعودی و امارات(بهنود ، ۱۳۹۰، ۲۷).
کشورهای MENA از نظر توسعه و کارآیی نیز شامل سه گروه زیر می شوند :
- کشورهایی که تداوم رشد آنها به قیمت مواد هیدروکربنی آنها بستگی مستقیم دارد.
- کشورهایی که به جامعه غیر نفتی تعلق داشته و به تولیدات مواد غذایی وابسته هستند.
- کشورهایی که تحت تاثیر نوسانات بازار مالی جهانی مخصوصا بحران اقتصادی آمریکا بوده اند.
وضع خاص این کشورها سبب شده که فروش محصولات اولیه و مواد نفتی خام بیشترین سهم درآمد ملی آن ها را تشکیل دهد. وابستگی به صادرات این گونه کالاها همواره با نوعی خطر و بی ثباتی همراه است. علاوه بر این ، اغلب این کشورها متکی به واردات مواد و کالاهای گوناگون برای گسترش صنایع و رفع نیازهای مصرفی مردم می باشند که معمولاً تقاضای واردات بیشتر از فروش کالاهای صادراتی است و بنابراین سبب ایجاد صنایع آلاینده بیشتری خواهد شد (تودارو^[۵۸]، ۱۹۴۲).
۳-۴- جمع بندی فصل:
در این فصل به منظور بررسی نقش رشد اقتصادی بر آلودگی محیط زیست پس از اشاره به روش تحقیق بکار گرفته شده ، به تصریح مدل و معرفی متغیرهای آن و همچنین به معرفی داده های تلفیقی و جامعه آماری پرداخته شده است و بعد از آن تکنیک اقتصاد سنجی مورد استفاده و علل انتخاب این روش به عنوان روش تحقیق این پژوهش معرفی شده است.
فصل چهارم
تجزیه و تحلیل داده ها
۴-۱- مقدمه
پس از گردآوری داده ها و تصریح مدل مناسب ، فرایند پژوهش بر برآورد مدل و تجزیه و تحلیل داده ها تمرکز می کند. این فصل به بیان نتایج برآورد مدل ارائه شده در فصل سوم ، جهت بررسی تاثیر رشد اقتصادی بر آلودگی محیط زیست در کشورهای منتخب حوزه منا می پردازد. فصل حاضر بر مبنای مدل ارائه شده در فصل قبل و جهت آزمون فرضیه های تحقیق به صورت زیر تدوین یافته است:
ابتدا به بررسی و مقایسه اثر رشد اقتصادی کشورها ی مذکور بر آلودگی زیست محیطی پرداخته خواهد شد و در ادامه وجود یا عدم وجود فرضیه EKC در کشورهای MENA بررسی می گردد.
۴-۲- برآورد مدل
نتایج زیر جهت کشورهای منتخب خاورمیانه و شمال آفریقا انجام گرفته که شامل ۱۴ کشور الجزایر، بحرین ، مصر ، ایران ، عربستان سعودی ، اردن ، کویت ، لبنان ، مراکش ، عمان ، سوریه ، تونس ، امارات متحده عربی و یمن می باشند. به دلیل عدم وجود آمار و داده های کافی جهت متغیرهای مورد نظر این پژوهش ، امکان بررسی مابقی کشورهای موجود در حوزه MENA میسر نشد.
دراین تحقیق جهت بررسی و مقایسه اثر رشد اقتصادی کشورهای مذکور بر آلودگی زیست محیطی و وجود یا عدم وجود فرضیه EKC در کشورهای MENA ، یک الگو برآورد می شود که به صورت تابع درجه ۳ یا مکعب(متغیر تولید ناخالص داخلی سرانه دارای توان سه) می باشد.
در نهایت طبق جدول تخمین های مربوطه، نتایج جهت بررسی وجود یا عدم وجود فرضیه EKC در کشورهای MENA مورد استفاده قرار می گیرد.
۴-۲-۱- داده ها و آزمون های ریشه واحد
ادبیات اقتصاد سنجی و ریشه واحد بیان می دارند که آزمون ریشه واحد مبتنی بر داده های تابلویی نسبت به آزمون ریشه واحد سری زمانی دارای قدرت و صحت بیشتری می باشد. این تمایل در اغلب سری های زمانی اقتصاد کلان وجود دارد که هم جهت با یکدیگر حرکت می کنند. علت این امر وجود روندی است که در تمامی آنها مشترک است. چنانچه متغیرهای سری زمانی ناپایا باشند ، نتیجه برآورد ضرایب به یک رگرسیون کاذب می انجامد. به منظور جلوگیری از انجام رگرسیون کاذب ، آزمون ریشه واحد و هم جمعی برای داده های تابلویی بر روی متغیرهای مدل صورت می گیرد.
در این مطالعه از آمار تولید ناخالص داخلی سرانه به عنوان شاخص اقتصادی و انتشار دی اکسید کربن به عنوان شاخص زیست محیطی کشورهای حوزه منا استفاده شده است. انتشار سرانه گاز دی اکسید کربن بر حسب واحد kt (کیلوتُن) و تولید ناخالص داخلی سرانه برحسب قیمت دلار ثابتِ سال ۲۰۰۰ می باشد. واحد متغیرهای توضیحی مصرف سرانه انرژی ، ارزش افزوده بخش صنعت و ارزش افزوده تولیدات کارخانه ای به ترتیب برحسب kg (کیلوگرم) ، درصدی از تولید ناخالص داخلی سرانه و قیمت دلار ثابتِ سال ۲۰۰۰ می باشند. در این تحقیق از ترکیب داده های مقطعی و سری زمانی سال های ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۹ استفاده شده است. داده های مربوط به کشورهای منتخب حوزه منا از طریق لوح فشرده بانک جهانی^[۵۹]((WDI CD-ROM-2010 تهیه شده است.
در این مقاله ، دو نوع آزمون ریشه واحد مختلف برای بررسی مانایی متغیرها مورد استفاده قرار گرفته است، این آزمون ها عبارتند از:
آزمون ریشه واحد فیشر(دیکی فولر تعمیم یافته)^[۶۰] که تحت عنوان Fisher-ADF در مقاله آمده است و آزمون ایم – پسران- شین^[۶۱] که با نام IPS در مقاله آمده است. فرض اساسی آزمون IPS این است که این امکان را فراهم می سازد که نا همگنی در بین اثرات فردی وجود داشته باشد به همین دلیل به آزمون IPS ، آزمون ریشه واحد نا همگن^[۶۲] گویند. نتایج حاصل از تخمین های ریشه واحد برایLNCO2 و LNGDP و LNE و LNMV برای کشورهای منتخب حوزه MENA در جدول شماره (۴-۱) گزارش شده است.
جدول شماره (۴-۱): نتایج حاصل از آزمون ریشه واحد(آزمون مانایی)

در گام بعد، تعیین و بیان هدفهاست. هر وظیفه ای یک نتیجه بی همتایی دارد. هر وظیفه ای متفاوت از وظایف دیگر است. هدف گذاری در برگیرنده توسعه وظایف و ارتباط آنها با کارکنان است. مدیر و کارکنان باید نسبت به آنچه که باید انجام دهند درک بهتری داشته باشند، فرصت بیشتری برای انجام دادن کارها داشته باشند وبررسی بهتری از چگونگی آنچه که آنان انجام داده اند به عمل آورند. کارکنان باید از نحوه سنجش آگاه باشند و بدانند با چه سطحی از کمیت و کیفیت، زمان و هزینه کار خود را انجام داده اند. این شاخصها عملکرد رضایت بخش شغل را نشان می دهد. هدفهای مؤثر دارای خصوصیات زیر است :

- خاص و قابل اندازه گیری؛
- واقع بینانه و قابل دستیابی؛
- متناسب با اهداف و سیاستهای سازمان؛
- انعطاف پذیر و پاسخگو در برابر تغییر؛
- پیوند داشتن با توسعه؛
- در قالب واژه های دقیق و مختصر نوشته شده باشد؛
- مورد بررسی قراردادن پیشرفت کار در زمان های خاص قبل از اینکه کار به اتمام رسد.
هدفها و استانداردهای شغلی باید برای کارکنان روشن باشد و آنان بتواند قبل از اینکه بررسی عملکرد رسماً انجام گیرد به هدفها دست یابند.
مرحله بسط و گسترش: این مرحله طولانی ترین و حساس ترین مرحله فرایند بررسی عملکرد است. موفقیت و اثربخشی برنامه بررسی عملکرد به اجرای موفق این مرحله بستگی دارد. مرحله ای است که سرپرستان واقعاً کار سرپرستی را انجام می دهند. آنها مشاهده و نظارت می کنند و باز خورد فراهم می کنند و به عملکرد کارکنان جهت می‌دهند. اشتباهی که اکثر سرپرستان مرتکب می شوند این است که آنها صبر می کنند تا پایان دوره ارزیابی فرا رسد سپس بررسی عملکرد کارکنان را انجام دهند. در این حالت آنها تلاش می کنند تا رویدادها را به خاطر آورند یا بازسازی کنند. تحقیقات نشان می دهد که اکثر افراد قادر نیستند حتی بخش کوچکی از رویدادها را حتی بعد از چند ساعت، به خاطر آورند. به هر حال بررسی رسمی به مدیرانی نیاز دارد که کار یک کارمند را تا پایان دوره ارزیابی (شش ماهه یا سالیانه) خلاصه کند. نکات مهم را یادداشت کند و آنها را نگه دارد. اشتباه دیگری که مدیران در بررسی مرتکب می شوند این است که روی نکات منفی عملکرد تمرکز می کنند. یک سرپرست اثربخش به مشاهده رفتارهای مثبت و تقویت مستمر آن رفتار ها می پردازد.
مرحله ارزیابی: چنانچه دوره ارزیابی یکساله است، مدیر بایستی در مورد عملکرد کاری با کارکنانش رسماً سالی یک بار به بحث و گفتگو بنشیند. ارزیابی سالیانه باید در برگیرنده خلاصه ارزیابیهای انجام شده در طول سال باشد که به صورت غیررسمی انجام شده است. تکرار و مداومت این گفتمان با افراد متفاوت است و بستگی به سطح مهارتهای آنان، ‌انواع کارهای انجام شده و محیط کاری دارد. بحث و گفتگو باید در فضایی انجام شود که در آن افراد با آسودگی خاطر به تبادل نظرات و ابراز احساسات در مورد شغل و عملکرد خود بپردازند.
بررسی ارزیابی رسمی بایستی با در نظر گرفتن تمهیدات زیر انجام گیرد :
- قبل از اینکه ارزیابی رسمی انجام گیرد، حداقل دو هفته قبل کارکنان در جریان امر قرار گیرند؛
- تعیین هدفهایی که مورد انتظار است. این هدفها باید دربرگیرنده سیاست کلی سازمان مبنی بر بهبود عملکرد و اثربخشی سازمان باشد.
- بررسی سابقه شخصی فرد (تحصیلات، آموزش، و تجربه )
- بررسی شرح شغل کارکنان
- بررسی یادداشتهایی که درجه عملکرد را نشان می دهد. به نحوی که به بهترین وجه تعصب، تمایل و طرفداری یک جانبه و شخصی را به حداقل رساند.
- بررسی یادداشتها یا گزارشهایی که ممکن است در مورد کارراهه شغلی^[۴] کارمند بصیرت و آگاهی دهد.
- مورد توجه قراردادن چگونگی تامین نیازهای پست سازمانی به نحوی که در شرح پست نوشته شده است.
- اجتناب از «اثر هاله ای». آیا یک ویژگی مطلوب یا نامطلوب فرد روی قضاوت شما اثر می گذارد.
-درجه بندی کیفیات و نقاط ضعف کارکنان.
- از خودتان بپرسید، «آیا تواناییها و آموخته های کارمند را به بهترین وجه به کار گرفته ام؟» «آیا کارمند آمادگی برای پذیرش مسئولیتهای بیشتر و مختلف را دارد ؟» «آیا کارمند ارتقا‌ و پیشرفت را مورد توجه قرار می دهد؟»
- توجه کردن به شرایط غیر معمول، مانند کارکنانی که کارها را به طور خیلی ضعیفی انجام می دهند و شرایط غیرقابل اجتناب دیگری ایجاد می کنند.
- انجام تجزیه و تحلیل از آنچه که شما در آن سهیم هستید. توانایی کارکنان را افزایش دهید تا کار خود را بهتر انجام دهند.
- گام بعدی تکمیل دقیق فرم ارزیابی قبل از اینکه بررسی عملکرد شروع شود. نکته خیلی مهم این است که مدیر(ارزیابی کننده) فضا و محیط مناسبی را برای ارزیابی ایجاد کند. پیشنهادهای زیر به انجام بهتر این گام کمک می‌کند:
* بررسی ارزیابی به صورت خصوصی و در محیطی آرام و آسوده با کارمند؛
* به حداقل رساندن تعلیق در خلال بررسی ارزیابی؛
* حذف فشار برای خاتمه سریع ارزیابی؛
* کوشش برای ایجاد یک جو دوستانه و آرام.
۴) مرحله نگهداری: این مرحله به منظور حصول اطمینان نسبت به اجرای برنامه ارزیابی انجام می شود، و از حساس‌ترین قسمت فرایند بررسی عملکرد است. وجود جو ارتباطات باز و موثر به اجرای اثربخش این مرحله کمک می کند. مدیران و سرپرستان مسئولیت نظارت بر میزان پیشرفت برنامه ارزیابی و فراهم ساختن باز خورد به کارکنان را به عهده دارند. نتیجه ارزیابی ممکن است بالاتر یا پایین تر از سطح انتظار باش
د. در چنین مواردی سرپرست یا مدیر بایستی نظارت داشته باشد بر اینکه کارکنان چگونه به اهداف عملکرد تعیین شده در دوره ارزیابی دست یافته اند. و اینکه چگونه می توان برنامه بهبود عملکرد را برای رفتار غیر اثربخش که در مرحله قبل (ارزیابی ) تشخیص داده شده به اجرا در آورد. نتیجه ارزیابی به کارکنان در پی نشستی مشترک بین ارزیابی کننده و ارزیابی شونده می تواند انجام شود و در مورد میزان تحقق هدفها و انتظارت تعیین شده در ابتدای دوره ارزیابی و قوتها و ضعفهای عملکردی به بحث و بررسی بپردازند.
به منظور هدایت و رهبری موثر جلسات بررسی عملکرد رعایت نکات مهم زیر لازم به نظر می‌رسد:
۱- مسائل به عنوان مشکلات نه به عنوان انتقادات مورد بحث قرار گیرند. به عبارت دیگر، مدیر باید سازنده باشد تا مخرب. بررسی دو جانبه مسائل و راه حلهایشان موجب بهبود عملکرد می شود. انتقاد اثر منفی روی دستیابی به اهداف می گذارد. زیاد روی رویدادهای مجزا وقت صرف نکنید و از آنها دوری جویید.
۲- بررسی عملکرد نباید به عنوان وسیله حمله به شخصیت کارکنان مورد استفاده قرار گیرد. این برخورد موجب ایجاد حالت تدافعی در فرد شده و نارضایتی او را نسبت به فرایند بررسی افزایش می دهد.
۳- کارکنان باید به گفتگو و صحبت کردن تشویق شوند. مدیر نباید در بحث، متکلم وحده باشد (نباید منحصرا خودش تنها صحبت کند ). به کارکنان اجازه مشارکت بیشتر داده شود تا نسبت به بحث بررسی بیشتر احساس رضایت کنند.
۴- هدفهای ویژه ای را برای بهبود عملکرد تعیین کنید.
۵- فقط در مورد چیزهایی که می تواند تغییر یابد بحث کنید. باز خورد زمانی موثر است که موجب تغییر رفتار فرد شود.
۶- مدیر باید از به کار بردن اختیار مقام خودداری کند. جلسه باید در فضایی تشکیل شود که طرفین احساس آرامش بکنند و نشان دهند که بحث در مورد پیدا کردن راه حل مسائل است. نه اینکه مدیر فقط در مقام قضاوت نشسته باشد. هدف طرفین بایستی اصلاح و بهبود عملکرد باشد نه انتقاد کردن.
نمونه پرسشهایی که در جلسه بحث و بررسی عملکرد می توان از آنها استفاده کرد به شرح زیر است :
* چه کاری می توانم برای بهتر شدن شغلتان انجام دهم؟
* چگونه می توانم نسبت به عملکردتان باز خورد بهتر بگیرم؟
* چگونه می توانید در انجام کارهای بخش یا قسمت خودتان بیشتر درگیر شوید؟
* احساس تان نسبت به تعداد مسئولیتهایی که به شما تفویض کرده ام چگونه است؟
* به چه آموزشهایی نیاز دارید؟
* علایق کارراهه آینده شما چیست ؟
* آیا تغییر یا جابه جایی شغلی را برای خودتان تصور می کنید؟
در مرحله تایید و نگهداری نیز می توان در مورد اهداف و خواسته های مورد انتظار طرفین و اقدامات بهبود بخش در دوره ارزیابی بعدی به توافق رسید.
عواملی که ارزش و اثربخشی بررسی عملکرد را افزایش می دهد به شرح زیر است (دعایی،۱۳۷۴):
دانش و شناخت مدیر نسبت به شغل کارکنان. مدیر از طریق فرایند بررسی در مورد مهارتها و شایستگی‌های شغلی کارمند اظهار نظر می کند از این رو بایستی شغل و توانمندیهای مورد نیاز شغل را بشناسد. هر چه این دانش و شناخت بیشتر باشد. بررسی عملکرد فرد عینی تر و دقیق تر انجام می پزیرد.
۲- حمایت همه جانبه مدیر از برنامه ارزیابی و بررسی عملکرد کارکنان. بررسی عملکرد بخشی از شغل مدیر است و وجود سیستم های پویای بررسی به مدیر کمک می کند تا اطلاعات موثق و دقیقتری در مورد عملکرد افراد به دست آورد و بر آن اساس تصمیم گیری و قضاوت کند. از این رو برای پیاده سازی آن حمایت مدیران را می طلبد.
۳- درگیر ساختن کارکنان در بحث و بررسی عملکرد. مشارکت و دخالت دادن کارکنان در فرایند بررسی عملکرد سبب آگاهی و شناخت بیشتر آنان نسبت به قوتها و ضعفهای عملکردی خود می شود.
۴- تدوین برنامه های اقدام۱ برای به کار بستن نتایج حاصله از بررسی عملکرد. همان طور که پیشتر اشاره شد، هدف از بررسی عملکرد بهسازی و بهبود عملکرد کارکنان است و توسعه آنان تصادفی اتفاق نمی افتد. از این رو داشتن برنامه اقدام برای تقویت قوتها و ایجاد زمینه های بهبود برای کارکنان ضروری است. صرف انجام ارزیابی کافی نیست، کاربست نتایج آن نیز لازم است.