البته میزان شیوع آن در دختران و پسران، به عوامل گوناگونی بستگی دارد. برای مثال، در جمعیت بالینی و غیر بالینی، این نسبت ۴ به ۱ است و گاهی ۹ به ۱ است. (انجمن روانپزشکی آمریکا، ۱۹۹۴). این تفاوت ممکن است از چند عامل ناشی شود. نخست آن که اگر چه نشانه های این اختلال در دختران زودتر آشکار می شود ولی پسران به میزان بیشتری برای ارزیابی به مراکز تشخیص و درمان ارجاع می شوند (سیلورتون و همکاران[۳۸]، ۱۹۹۶؛ به نقل از علیزاده، ۱۳۸۳).
پایان نامه - مقاله - پروژه
در ایران، عبدالهیان و وثوق (۱۳۸۳)، در مطالعهای میزان شیوع اختلال ADHD درکودکان سنین قبل ازدبستان شهر مشهد را در پسران ۱/۱۸ درصد و شیوع در دختران را ۷/۶ درصد به دست آوردند (تقریباً نسبت ۳ به ۱۹، هرچند یوسفی و همکاران (۱۳۷۷) در پژوهش خود شیوع اختلال را در بین دانش آموزان سنندجی ۲/۶ درصد و نسبت آن را ۲ به ۱ در پسران و دختران گزارش نموده اند.
تشخیص کودکان دارای اختلال ADHD
علایم اساسی بیش فعالی می بایست درمانگران را نسبت به احتمال اختلال کمبود توجه/بیش فعالی آگاه نماید. یک تاریخچه پیش ازتولد با جزییات کامل پیرامون الگوی رشی اولیه کودک و نیز مشاهده مستقیم، معمولاً می تواند فعالیت شدید حرکتی را آشکار سازد (کاپلان و سادوک، ۲۰۱۲).
اولین کاری که متخصص می بایست انجام دهد جمع آوری اطلاعات می باشد. دراین خصوص وی گزارش مدرسه و سایرین را بررسی می کند. او سعی می کند محیط خانه و کلاس فرد را از لحاظ تنش زا بودن بررسی کند. هم چنین سایر عوامل دیگر مثل صرع های جزیی، مشکلات هیجانی، ضعف بینایی یا شنوایی ارزیابی می شود. پزشک باید مسائل تغذیه ای یا آلرژی را که ممکن است کودکان را بیش فعال نشان دهد را نیز مدنظر قراردهد. معلم باید براساس استانداردهای رفتاری، رفتار کودکان را با همسالان وی مقایسه و گزارش کند. والدین نیز باید رفتار فرزندشان را درموقعیت های گوناگون توصیف کنند. از سوی دیگر کودک باید از نظر تطابق اجتماعی و بهداشت روان بررسی شود. متخصصان به رفتارهای کودکان درمحیط های شلوغ و بی نظم مثل مهمانی ها و یا کارهایی مثل خواندن، حل مسایل ریاضی یا بازی کردن که نیازمند توجه هستند به خوبی دقت کنند. سپس اطلاعات جمع آوری شده کنار هم قرار می گیرند و بامعیارهای DSM (جدول ۱-۲) تطبیق داده شوند (احدی و جعفر طباطبایی، ۱۳۸۸).
جدول ۲-۱- ملاک های تشخیص اختلال کمبود توجه – بیش فعالی براساس DSM-IV-TR

 

الف: یکی از موارد شماره ۱ و یا ۲
۱- شش (یا بیش از شش) مورد نشانه های فقدان توجه که دست کم برای شش ماه تداوم داشته، ناسازگار بوده و یا سطح رشدی فرد همخوانی نداشته باشد. به شرح زیر:
فقدان توجه
۱-۱- اغلب از عهده توجه دقیق به جزئیات برنیامده یا در تکلیف مدرسه یا سایر فعالیت ها از روی بی دقتی مرتکب اشتباه می شود.
۲-۱- اغلب در حفظ توجه بر تکالیف یا بازی ها با دشواری روبرو است.
۳-۱- اغلب وقتی به طور مستقیم مورد خطاب قرار گیرد به نظر می رسد که نمی شنود.
۴-۱- اغلب از دستورعمل ها پیروی نکرده و از عهده اتمام تکالیف مدرسه یا سایر انواع کارها یا وظایف بر نمی آید (که به علت رفتار نافرمانی و یا ناتوانی درفهم دستورات نیست.)
۵-۱- اغلب در سازماندهی تکالیف و فعالیت هابا مشکل روبرو است.
۶-۴- اغلب از درگیر شدن درتکالیفی که مستلزم تلاش ذهنی مداوم است (مانند تکلیف مدرسه یا تکلیف خانگی) اجتناب کرده، بیزاری یا بی میلی نشان می دهد.

ادامه جدول ۲-۱- ملاک های تشخیص اختلال کمبود توجه – بیش فعالی براساس DSM-IV-TR

 

۷-۱- اغلب اشیا ضروری برای انجام تکالیف یا فعالیت ها را گم می کند (مانند اسباب بازی ها، تکالیف مدرسه، مداد، کتاب یا ابزارها).
۸-۱- اغلبدر اثر محرک های نامربوط (بیرونی ) به آسانی دچار حواسپرتی می شود.
۹-۱- اغلب در فعالیت های روزانه فراموشکار است.
۲- شش (یا بیش از شش ) مورد ازنشانه های بیش فعالی- تکانشگری زیر به گونه ای که دست کم برای شش ماه تداوم داشته، ناسازگار بوده و یا سطح رشد فرد همخوانی نداشته باشد:
بیش فعالی
۱-۲- دستها و پاها اغلب بیقرار است و در حالت نشسته ول می خورد.
۲-۲- درکلاس یا موقعیتهایی که انتظار می رود یک جا بنشیند، اغلب صندلی خود را ترک می کند.
۳-۲- اغلب در موقعیت های نابجا به حد افراط می دود یا بالا و پایین می رود(این وضعیت در نوجوانان یا بزرگسالان ممکن است به احساس ذهنبی بیقراری محدودشود.)
۴-۲- برای شرکت آرام و بی سرو صدا در بازی ها یا فعالیت های اوقات فراغت با مشکل روبرو است.
۵-۲- اغلب در حال جنب و جوش است و یا به گونه ای عمل می کند که گویی « به وسیله موتوری رانده می شود.»
۶-۲- اغلب به حدافراط حرف می زند.
تکانشگری
۷-۲- اغلب قبل از تمام شدن پرسش ها پاسخ می دهد.
۸-۲- منتظر نوبت ماندن اغلب برایش دشوار است.
۹-۲- اغلب مزاحم کار دیگران می شود (برای مثال وسط بازی و یبا حرف دیگران می پرد.)
ب: بعضی ازنشانه های بیش فعالی- تکانشگری یافقدان توجه که موجب اختلال شده اند بیش از ۷ سالگی وجود داشته اند.
ج: بعضی از اختلال های ناشی از نشانه ها دردو یا بیش ازدو موقعیت (مانند مدرسه، خانه یا محل کار) وجود دارند.
د: باید شواهد بالینی روشن ومعنی داری ازاختلال در کارکرد اجتماعی، تحصیلی، یا شغلی وجود داشته باشد.
ه: نشانه های این اختلال منحصراً طی دوره اختلال فراگیر رشد، اسکیزوفرنی، یا سایر اختلال های روان پریشی دیده نمی شود و با یک اختلال روانی دیگر (مانند اختلال خلقی، اختلال اضطرابی، اختلال تجزیه های یا یک اختلال شخصیت) بهتر توجیه نمی شوند.

ادامه جدول ۲-۱- ملاک های تشخیص اختلال کمبود توجه – بیش فعالی براساس DSM-IV-TR

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...