: مدل ارزش ویژه برند، آکر(۱۹۹۱) (Bornmark et al. , 2005)
آگاهی از برند: آکر (۱۹۹۱) آگاهی از برند را می توان توانایی مصرف کننده در شناسایی یا به خاطر آوردن یک برند در یک طبقه محصول مشخص تعریف کرد مثلا به یاد آوردن نام و نشان خاصی مانند کوکاکولا. او در مدل خود بیان می نماید که آگاهی از برند می تواند به وسیله عوامل زیر بر ارزش ویژه برند موثر باشد (Aaker-1991, 61)
۱٫تکیه گاهی برای دیگر تداعی هایی که می تواند مورد توجه باشد ۲٫ برقراری تداعی آشنا ۳٫ نشانه ای برای پایداری/ تعهد مورد توجه قرار گرفتن(ابراهیمی و همکاران، ۱۳۸۸).

آگاهی از نام تجاری عنصر مشترک مدلهای ارزش ویژه نام تجاری آکر و کلر است که به سهولت به خاطر آوردن ی ک نام تجار ی توسط مصرف کنندگان اشاره دارد. آکر آگاهی از نام تجار ی را همچون پایه و تکیه گاهی می داند که تداعی نام تجاری به آن تکیه کرده اند(Aaker, 1991).
تداعی نام تجاری^[۳۵]: یک تداعی نام تجار ی هر چیزی است که مشتری را به نام تجاری پیوند می زند و می تواند مواردی چون تصویرهای ذهنی مصرف کننده ، ویژگیه ای محصول، موقعیت مصرف ، تداع ی سازما نی، شخص یت و نمادهای نام تجاری باشد . مجموعه تداع ی نام تجار ی، مفهوم آن نام تجاری را در ذهن مص رف کنندگان شکل می دهند. (Aaker, 1991) (به نقل از کرباسیور و همکاران، ۱۳۹۰). به عقیده آکر آگاهی از برند رابطه نزدیکی با تداعی برند دارد. به عقیده وی تداعی برند می تواند از ۵ راه بر ارزش ویژه برند موثر باشد. (۱) کمک به پردازش اطلاعات (۲) تمایز/ جایگاه یابی (۴) دلیلی برای خرید نام تجاری(۴) ایجاد انگیزش و احساس مثبت، (۵)گسترش (Aaker-1991 ,66)
کیفیت درک شده: کیفیت درک شده اغلب به عنوان قضاوت مصرف کننده از ارزش کلی یک محصول یا خدمت، مطابق اهداف مورد نظرش تعریف شده است . همچنین می توان آن را یک ارزیابی کلی از مطلوبیت یا برتری نام تجاری دانست(Aaker, 1996).
وفاداری به نام تجاری: وفادار ی نام تجاری، داشتن مشتریانی است که برای نام تجاری ارزش قائل اند ، به اندازهای که به طور متناوب آن را خریداری و از رقبای آن دوری می کنند که این موجب جریان ثابتی از درآمد از سوی مصرف کنندگان وفادار نام تجاری به شرکت می گردد. آکر وفاداری به نام تجار ی را توانایی جذب وحفظ مشتریان تعریف کرده است (Aaker, 1996)( به نقل از کرباسیور و همکاران، ۱۳۹۰)
سنجش منظر مالی برند از دیدگاه مدل :INTERBRAND
این مدل در تلاش است تا با تخمین عایدی های بالقوه برند برای خریداران یا فروشندگان، ارزش فعلی خالص آنرا محاسبه کند. این مدل، برخلاف مد لهای دیگر (که ارزش مالی برند را از منظر سازمان مورد بررسی قرار می دهند) این ارزش را با تکیه بر مشتریان مورد سنجش قرار م یدهد(Barnes, 1999 & Schultz). در واقع این مدل، در ابتدا، با توجه به نوع صنعت و کالا، مشخص م یکند که چه بخشی از عاید یها و درآمدهای شرکت ناشی از برند است. بعد از شناسائی شدن درصد سودآوری ناشی از برند، قدرت برند در ایجاد این جریان نقدی در آینده را مورد بررسی قرار می گیرد. در واقع در این مرحله، احتمال کسب این سودآوری در آینده مدنظر قرار می گیرد.
: معیارهای سنجش ارزش برند در مدل Interbrand