بیدانه قرمز

۱۲/۷۶ ^c-e

۱۳/۹۶ ^cd

۳۴/۰۴ ^a

۲۲/۰۴ ^b

ریش بابا

۱۳/۶۴ ^cd

۱۲/۴۴ ^c-f

۲۱/۱۶ ^b

۲۳/۰۲ ^b

قزل اوزوم

۵/۲۳ ^h

۹/۷۱ ^d-g

۲۱/۱۶ ^b

۹/۰۵ ^e-h

صاحبی

میانگین­ها با حروف مشترک تفاوت معنی­داری از لحاظ آماری در سطح احتمال ۱% با آزمون چند دامنه­ای دانکن ندارند.
۴-۱-۴- اسیدهای قابل تیتراسیون (TA)
جدول تجزیه واریانس (جدول۴-۱-۱) نشان می­دهد که اثرات ساده و اثر متقابل رقم و زمان برداشت بر میزان اسیدهای قابل تیتراسیون در سطح احتمال ۱ درصد معنی­دار است. جدول ۴-۱-۸ نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل رقم و زمان برداشت بر میزان TA را نشان می­دهد.  همانطور که در این جدول نشان داده شده است با گذشت زمان مقدار TA کاهش یافته است. همچنین بالاترین مقدار اسید­های قابل تیتراسیون مربوط به رقم بیدانه سفید در زمان اول و کمترین مقدار مربوط به رقم صاحبی در برداشت چهارم بود. اسیدیته قابل تیتراسیون شامل اسیدیته کل عصاره میوه است که بر اساس اسید عمده میوه اندازه ­گیری می­گردد. اغلب محصولات باغی دارای مقدار زیادی اسیدهای آلی هستند که در متابولیسم سلولی آنها نقش مهمی داشته و مقدار این اسیدها در کیفیت محصولات باغی، بویژه میوه­ ها موثر است (Wills et al., 1998). اسیدهای آلی همراه قندها در طعم میوه تاثیر دارند و نسبت­های مختلف اسید و قند موجب طعم ترش و یا شیرین میوه­ ها می­ شود (جلیلی مرندی، ۱۳۸۶). معمولا اسیدهای آلی به هنگام رسیدن در اثر تنفس و یا تبدیل به قندها کاهش می­یابند و کاهش آنها رابطه مستقیم با فعالیت­های متابولیسمی دارد. در واقع اسیدها به عنوان یک منبع اندوخته انرژی میوه می­باشند که در هنگام رسیدن با افزایش سوخت و ساز مصرف می­شوند (جلیلی مرندی، ۱۳۸۳؛ راحمی، ۱۳۸۴؛ خوش قلب و همکاران، ۱۳۸۷)و (Rolle et al., 2011). با شروع رسیدن میوه فعالیت آنزیم اینورتاز که مسئول تبدیل ساکارز به اسیدهای آلی می باشد کم می­ شود و در میوه های رسیده فعالیت آن به حداقل می­رسد (Srivastava, M.K. and Dwivedi, 2000). بنابراین هر چه میوه رسیده­تر باشد سرعت تبدیل ساکارز به اسیدهای آلی کمتر خواهد بود. در مقابل فعالیت آنزیم ساکارز فسفات سنتتاز (SPS) که مسئول تبدیل اسیدهای آلی و سایر قندها به ساکارز می­باشد افزایش می­یابد (Lingle et al., 1987). در واقع با پیشرفت فرایند رسیدن میزان اسید­های آلی میوه کاهش می­یابد (Topalovic and Mikulic-Petkovsek, 2010). میزان اسیدهای آلی در دوره برداشت محصول به مواد جامد قابل حل و سرعت تجزیه اسیدها بستگی دارد (جلیلی مرندی، ۱۳۸۶). تارتاریک اسید، اسید غالب در حبه انگور می­باشد که ۸۰-۴۰ درصد اسیدهای آلی آن را تشکیل می­دهد. تجزیه اسیدهای آلی در دوره رسیدن محصول به سرعت تنفس وابسته می­باشد و حجم اسیدهای آلی در میوه­های انگور کاهش می­یابد (جلیلی مرندی، ۱۳۸۶). با توجه به اینکه اسیدهای آلی از جمله ترکیبات مهم در چرخه کربس هستند، در نتیجه به نظر می­رسد که در طی رسیدن میزان تنفس و تولید اتیلن افزایش یافته و در نتیجه منجر به مصرف اسیدهای آلی بعنوان سوبسترای تنفسی می­ شود. همچنین با توجه به اینکه میزان اسیدهای آلی موجود در محصولات بیشتر از مقدار مورد نیاز در چرخه کربس است می­توان موارد مصرف دیگری را برای اسیدهای آلی در نظر گرفت. برای مثال می­توان به مصرف شدن آنها در ساختمان برخی از مواد فرار و معطر اشاره کرد. با توجه به اینکه در طول دوره نگهداری پیش ماده­های اصلی تنفس یعنی قند­ها و اسید­ها کاهش پیدا می­ کنند این امر باعث تغییرات متفاوتی در مواد جامد محلول و اسیدهای آلی کل در طول مدت نگهداری میوه ها می­ شود (Zheng et al., 2008).

جدول۴-۱-۸- مقایسه میانگین اثرات متقابل رقم و زمان برداشت روی صفت TA (گرم اسید تارتاریک در ۱۰۰ میلی لیتر)

زمان چهارم

زمان سوم

زمان دوم

زمان اول

زمان برداشت
رقم